علایم و نشانه‌های پیش‌درآمد اختلالات خلقی در یک نمونه از جامعه‌‌ی ایرانی

خیرآبادی, غلامرضا; قدیری, فرانک; مرآثی, محمدرضا; برکتین, مجید

علایم و نشانه‌های پیش‌درآمد اختلالات خلقی در یک نمونه از جامعه‌‌ی ایرانی

نوع مقاله : مقاله های پژوهشی

نویسندگان

¹ دانشیار، مرکز تحقیقات علوم رفتاری و گروه روان‌پزشکی، دانشکده‌ی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

² دستیار، گروه روان‌پزشکی، دانشکده‌ی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

³ دانشیار، گروه اپیدمیولوژی و آمار زیستی، دانشکده‌ی بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

⁴ استاد، مرکز تحقیقات علوم رفتاری و گروه روان‌پزشکی، دانشکده‌ی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

چکیده

مقدمه: تشخیص زودهنگام و انجام اقدامات پیش‌گیرانه، باعث کاهش بارز عوارض و علایم اختلالات خلقی می‌شود. مطالعه‌ی حاضر، جهت ارزیابی علایم پیش‌درآمد اختلالات خلقی در جامعه‌ی ایرانی انجام شد.روش‌ها: کلیه‌ی بیماران مبتلا به اختلالات خلقی بستری در بیمارستان نور اصفهان در ماه‌های شهریور تا بهمن سال 1391 به صورت گذشته‌نگر، از نظر علایم و نشانه‌های روان‌پزشکی طی مصاحبه‌ی بالینی با نگرش به سابقه‌ی بیماری ارزیابی شدند. یافته‌ها با استفاده از آزمون‌های Independent t و 2χ آنالیز شد.یافته‌ها: از 175 بیمار (66 مرد و 109 زن) با میانگین سنی 1/12 ± 7/34 سال، به ترتیب 119 و 56 نفر دچار اختلالات دو قطبی و افسردگی اساسی بودند. همه‌ی این بیماران، به جز یک بیمار مبتلا به افسردگی اساسی، وجود حداقل یک علامت پیش‌درآمد را گزارش دادند. تکانشگری (Impulsivity)، زودرنجی (Irritability) و افزایش فعالیت‌ها و ارتباطات اجتماعی (Over-sociality) با فراوانی 8/32، 4/29 و 1/26 درصد، شایع‌ترین علایم پیش‌‌درآمد در اختلال دو قطبی بودند که تکانشگری و زودرنجی باعث افزایش معنی‌دار احتمال بروز بیماری در آینده می‌شد. ضعف در مهارت‌های تطابقی (Poor coping)، گوشه‌گیری (Social isolation) و اضطراب (Anxiety) نیز با فراوانی 6/78، 9/33 و 4/30 درصد، شایع‌ترین علایم پیش‌‌درآمد در اختلال افسردگی اساسی بودند که تنها ضعف در مهارت‌های تطابقی، به طور معنی‌داری احتمال بروز بیماری در آینده را افزایش می‌داد.نتیجه‌گیری: با توجه به شیوع بالای علایم پیش‌درآمد در مبتلایان به اختلالات خلقی در جامعه‌ی ایرانی، جدی گرفتن این علایم در دوران کودکی و نوجوانی، باعث تشخیص زودرس و نیز کوتاه‌ شدن شدت مرحله‌ی درمان نشده‌ی اختلالات خلقی می‌شود.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Premorbid Signs and Symptoms of Mood Disorders among a Sample of Iranian Population

نویسندگان [English]

Gholamreza Kheyrabadi ¹
Faranak Ghadiri ²
Mohammadreza Maracy ³
Majid Barekatain ⁴

¹ Associate Professor, Behavioral Sciences Research Center AND Department of Psychiatry, School of Medicine, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran

² Resident, Department of Psychiatry, School of Medicine, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran

³ Associate Professor, Department of Epidemiology and Biostatistics, School of Public Health, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran

⁴ Professor, Behavioral Sciences Research Center AND Department of Psychiatry, School of Medicine, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran

چکیده [English]

Background: By early detection and performing preventive interventions, it would be possible to significantly prevent side effects and burden of mood disorders. This study aimed to investigate the premorbid signs and symptoms of major mood disorders in a sample of Iranian patients.Methods: All the patients hospitalized due to mood disorders in Noor hospital in Isfahan City, Iran, were interviewed to investigate past history of any psychiatric sign and symptom retrospectively using convenience sampling method. Independent sample t and chi-square tests were used to analyze the data.Findings: From 175 patients (66 men and 109 women) with the mean age of 34.7 ± 12.1 years, 119 participants were diagnosed as bipolar mood disorder (BMD) and 56 as major depressive disorder (MDD). All the patients (except 1 with major depressive disorder) had at least 1 premorbid sign or symptom. Impulsivity (32.8%), irritability (29.4%), and over-sociality (26.1%) were the most frequent premorbid sign/symptom in the past history of the patients with bipolar mood disorder; impulsivity and irritability significantly increased the risk of the future bipolar mood disorder. Poor coping (78.6%), social isolation (33.9%), and anxiety (30.4%) were the most frequent premorbid sign/symptom among the patients with major depressive disorder; only poor coping significantly increased the risk of the future major depressive disorder.Conclusion: Considering the high prevalence of premorbid signs and symptoms among Iranian patients with major mood disorders, more attention should be paid to them during childhood and adolescence periods to make early diagnosis and shorten the untreated phase of these disorders.

کلیدواژه‌ها [English]

Signs and Symptoms
Mood disorders
Iran

مراجع

Basco MR. The bipolar workbook: Tools for controlling your mood swings. 1st ed. New York, NY: Guilford Press; 2005.
Murray CJ, Lopez AD. Global mortality, disability, and the contribution of risk factors: Global Burden of Disease Study. Lancet 1997; 349(9063): 1436-42.
Egeland JA, Hostetter AM, Pauls DL, Sussex JN. Prodromal symptoms before onset of manic-depressive disorder suggested by first hospital admission histories. J Am Acad Child Adolesc Psychiatry 2000; 39(10): 1245-52.
Post RM, Leverich GS, Kupka RW, Keck PE, Jr., McElroy SL, Altshuler LL, et al. Early-onset bipolar disorder and treatment delay are risk factors for poor outcome in adulthood. J Clin Psychiatry 2010; 71(7): 864-72.
Tavormina G. The temperaments and their role in early diagnosis of bipolar spectrum disorders. Psychiatr Danub 2010; 22(Suppl 1): S15-S17.
Rucklidge JJ. Retrospective parent report of psychiatric histories: do checklists reveal specific prodromal indicators for postpubertal-onset pediatric bipolar disorder? Bipolar Disord 2008; 10(1): 56-66.
Shaw JA, Egeland JA, Endicott J, Allen CR, Hostetter AM. A 10-year prospective study of prodromal patterns for bipolar disorder among Amish youth. J Am Acad Child Adolesc Psychiatry 2005; 44(11): 1104-11.
Skjelstad DV, Malt UF, Holte A. Symptoms and behaviors prior to the first major affective episode of bipolar II disorder. An exploratory study. J Affect Disord 2011; 132(3): 333-43.
Duffy A. The early natural history of bipolar disorder: What we have learned from longitudinal high-risk research. Can J Psychiatry 2010; 55(8): 477-85.
Conus P, Ward J, Hallam KT, Lucas N, Macneil C, McGorry PD, et al. The proximal prodrome to first episode mania--a new target for early intervention. Bipolar Disord 2008; 10(5): 555-65.
Manning JS, Haykal RF, Connor PD, Akiskal HS. On the nature of depressive and anxious states in a family practice setting: the high prevalence of bipolar II and related disorders in a cohort followed longitudinally. Compr Psychiatry 1997; 38(2): 102-8.
Dion GL, Tohen M, Anthony WA, Waternaux CS. Symptoms and functioning of patients with bipolar disorder six months after hospitalization. Hosp Community Psychiatry 1988; 39(6): 652-7.
Fava GA, Kellner R. Prodromal symptoms in affective disorders. Am J Psychiatry 1991; 148(7): 823-30.
Cadoret RJ, Widmer RB, Troughton EP. Somatic complaints -- harbinger of depression in primary care. J Affect Disord 1980; 2(1): 61-70.
Fava GA, Grandi S, Canestrari R, Molnar G. Prodromal symptoms in primary major depressive disorder. J Affect Disord 1990; 19(2): 149-52.
Salvadore G, Drevets WC, Henter ID, Zarate CA, Manji HK. Early intervention in bipolar disorder, part II: therapeutics. Early Interv Psychiatry 2008; 2(3): 136-46.