نوع مقاله : مقاله مروری
نویسندگان
1
دکتری تخصصی زیست فناوری پزشکی، استادیار مرکز تحقیقات فرآورده‌های بیولوژیک و سلامت خون، موسسه عالی آموزشی و پژوهشی طب انتقال خون، تهران، ایران
2
متخصص پزشکی اجتماعی، استاد مرکز تحقیقات انتقال خون، موسسه عالی آموزشی و پژوهشی طب انتقال خون، تهران، ایران
3
دکتری تخصصی آسیب‌شناسی، استاد مرکز تحقیقات انتقال خون، موسسه عالی آموزشی و پژوهشی طب انتقال خون، تهران، ایران
4
دکتری تخصصی آسیب‌شناسی، مرکز تحقیقات انتقال خون، موسسه عالی آموزشی و پژوهشی طب انتقال خون، تهران، ایران
10.48305/jims.v43.i819.0676
چکیده
مقاله مروری
مقدمه: پلاسمای انسانی منبع حیاتی پروتئین‌های درمانی است و پلاسمافرزیس روش اصلی جمع‌آوری آن محسوب می‌شود. مطالعه حاضر به بررسی وضعیت جمع‌آوری پلاسما در ایران و سایر کشورها و تأثیر سیاست‌های مدیریتی و تشویقی بر خودکفایی و سلامت اهداکنندگان و بیماران می‌پردازد. سازمان جهانی بهداشت و سایر سازمان های بین‌المللی بر اهدای داوطلبانه پلاسما تأکید دارند، زیرا موجب کاهش خطر انتقال بیماری‌های عفونی، تضمین سلامت اهداکنندگان، و دسترسی برابر به فرآورده‌های خونی می‌شود.
شرح مقاله: در ایران، پلاسمافرزیس تنها توسط مراکز خصوصی و با پرداختی بیش از حداقل دستمزد انجام می‌شود و سازمان انتقال خون تنها با ارسال مازاد پلاسمای بازیافتی در تهیه داروهای مشتق از پلاسما مشارکت دارد. با توجه به دستیابی این سازمان به اهدای 100 درصد داوطلبانه خون در کشور، مشارکت آن در جمع‌آوری پلاسما می‌تواند با جذب اهداکنندگان داوطلب، به کاهش دفعات اهدای پلاسما توسط هر فرد، کاهش عوارض ناشی از اهدای مکرر و ارتقای سلامت اهداکنندگان بیانجامد. در کشورهای اروپایی، پلاسمافرزیس یا فقط توسط مراکز دولتی به صورت داوطلبانه (هلند، فرانسه، و ...) یا توسط مراکز دولتی با مشارکت بخش خصوصی که معمولاً مشوق مادی ارائه می‌کنند (آلمان، اتریش، و...) انجام می‌شود. قرارگیری مراکز پلاسمافرزیس خصوصی در مناطق کم‌درآمد نشانه سیاست‌های جذب اهداکننده با تشویق مالی است که سلامت اهداکنندگان را به خطر می‌اندازد و وابستگی به گروه‌های آسیب‌پذیر را افزایش می‌دهد.
نتیجه‌گیری: آگاهی‌بخشی عمومی درباره مزایای اهدای داوطلبانه پلاسما، مشارکت بخش دولتی، به‌روزرسانی تجهیزات، پایش منظم سلامت اهداکنندگان، ارائه‌ی مشوق‌های غیرمادی و استفاده از فناوری‌های پیشرفته تشخیص و حذف پاتوژن، گام‌های مؤثری برای خودکفایی و تأمین ایمن داروهای مشتق از پلاسما هستند.
کلیدواژه‌ها
موضوعات
عنوان مقاله [English]
Global Review of Plasma Collection State for Preparation of Plasma-Drived Medicines
نویسندگان [English]
-
Mansoureh Shahbazi Dastjerdeh
1
-
Mahtab Maghsudlu
2
-
Sedigheh Amini-Kafiabad
3
-
Mostafa Jamali
4
1
PhD in Medical Biotechnology, Assistant Professor, Blood Transfusion Research Center, High Institute for Research and Education in Transfusion Medicine, Tehran, Iran
2
MD. Specialist in Community Medicine, Professor, Blood Transfusion Research Center, High Institute for Research and Education in Transfusion Medicine, Tehran, Iran
3
PhD. Pathologist, Professor, Blood Transfusion Research Center, High Institute for Research and Education in Transfusion Medicine, Tehran, Iran
4
PhD. Pathologist, Blood Transfusion Research Center, High Institute for Research and Education in Transfusion Medicine, Tehran, Iran
چکیده [English]
Background: Human plasma is an essential source of therapeutic proteins, and plasmapheresis is the primary method of its collection. This study examines the status of plasma collection in Iran and other countries, analyzing the impact of management and incentive policies on the self-sufficiency and health of donors and patients. The World Health Organization and international blood transfusion organizations emphasize voluntary plasma donation, as it reduces the risk of infectious disease transmission, ensures donor safety, and promotes equitable access to blood products.
Article description: In Iran, plasmapheresis is conducted exclusively by private centers, offering monetary compensation above minimum wages. The Iranian Blood Transfusion Organization (IBTO) participates in the preparation of plasma-derived medicines only through surplus recovered plasma. Considering the IBTO’s achievement of 100% voluntary blood donation, its active involvement in plasma collection could attract voluntary donors, reduce the frequency of donations per individual, minimize complications from frequent donations, and improve donor health. In European countries, plasmapheresis is either conducted solely by public centers voluntarily (e.g., Australia, France) or with the involvement of private sectors and primarily using monetary incentives (e.g., Germany, Netherlands). Locating private plasmapheresis centers in low-income areas reflects policies aimed at attracting donors through monetary incentives, which jeopardize donor health and increase reliance on vulnerable populations.
Conclusion: Enhancing public awareness about the benefits of voluntary plasma donation, public sector involvement, updating apheresis equipment, regular monitoring of donor health, providing non-monetary incentives, and utilizing advanced pathogen pathogen reduction technologies represent effective steps toward achieving self-sufficiency and and providing safe plasma-derived medicines.
کلیدواژه‌ها [English]
-
Plasma
-
Plasmapheresis
-
Plasma-Derived medicinal products (PDMPs)
-
Plasma donations
-
Blood donors
-
Voluntary non-remunerated blood donation
-
Donation incentives
)