بررسی وضعیت اپیدمیولوژیک بیماران مبتلا به بولوس پمفیگوئید، بستری شده در مرکز درمانی الزهرای (س) اصفهان از سال 94-1385

نوع مقاله : مقاله های پژوهشی

نویسندگان

1 دانشیار، مرکز تحقیقات بیماری‌های پوستی و سالک و گروه پوست، دانشکده‌ی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

2 استاد، مرکز تحقیقات بیماری‌های پوستی و سالک و گروه پوست، دانشکده‌ی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

3 دانشجوی پزشکی، کمیته‌ی تحقیقات دانشجویی، دانشکده‌ی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

4 استاد، مرکز تحقیقات بیماری‌های پوستی و سالک و گروه آمار زیستی و اپیدمیولوژی، دانشکده‌ی بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

چکیده

قدمه: بولوس پمفیگوئید یک بیماری ایمونولوژیک و یکی از شایع‌ترین بیماری‌های خود ایمن تاولی پوست می‌باشد. در مطالعات بروز سالانه تا 4 در هر 100000 نفر ذکر شده است و مطالعات جدید، بروز رو به افزایش بیماری را نشان می‌دهد. بولوس پمفیگوئید، به طور معمول در جمعیت با سن بیشتر از 70 سال اتفاق می‌افتد. میزان مرگ و میر سالانه تا 40 درصد برای این بیماری گزارش شده است. این پژوهش، با هدف بررسی وضعیت اپیدمیولوژیک جمعیت مورد مطالعه و ارزیابی وضعیت موجود در مرکز ایران انجام شد.روش‌ها: این پژوهش، یک مطالعه‌ی مقطعی بود که در سال 1397 در بیمارستان الزهرای (س) اصفهان انجام گرفت. در این مطالعه، 69 بیمار مبتلا به بولوس پمفیگوئید که از ابتدای سال 1385 تا پایان سال 1394 بستری بودند، مورد بررسی قرار گرفتند.یافته‌ها: 4/59 درصد از بیماران مورد مطالعه را زنان تشکیل می‌دادند. میانگین و انحراف معیار سن ابتلا در زنان 13 ± 68 و در مردان 14 ± 72 سال بود (01/0 = P). فراوان‌ترین بیماری‌های زمینه‌ای در میان مبتلایان، پرفشاری خون با فراوانی 6/23 درصد بود. 4/15 درصد مردان و 7/3 درصد زنان شرح حال مصرف فروزماید دادند. فراوانی درگیری مخاط در میان مبتلایان 4/55 درصد بود. فراوان‌ترین داروهای تجویز شده در بیماران، آنتی‌هیستامین با فراوانی 98 درصد، آنتی‌بیوتیک با فراوانی 97 درصد، کورتیکواستروئید موضعی با فراوانی 91 درصد و کورتیکواستروئید سیستمیک با فراوانی 4/88 درصد بود. میانگین و انحراف معیار دز پردنیزولون تجویز شده 12 ± 54 میلی‌گرم در روز می‌باشد. افزایش قند خون در 30 درصد بیماران گزارش شد. 6/3 درصد مردان و 15 درصد زنان، به مراقبت‌های ویژه طی بستری نیاز داشتند. 9/42 درصد مردان و 4/44 درصد زنان، عود مجدد بیماری پس از ترخیص را تجربه کردند. 64/38 درصد بیماران تا یک سال پس از ترخیص فوت شدند.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Epidemiological Survey of the Patients with Bullous Pemphigoid Hospitalized in Alzahra Hospital, Isfahan, Iran, during the Years 2006-2015

نویسندگان [English]

  • Fatemeh Mokhtari 1
  • Fariba Iraji 2
  • Shiva Radfar 3
  • Ali Asilian 2
  • Gita Faghihi 2
  • Sayed Mohsen Hosseini 4
1 Associate Professor, Skin Diseases and Leishmaniasis Research Center AND Department of Dermatology, School of Medicine, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran
2 Professor, Skin Diseases and Leishmaniasis Research Center AND Department of Dermatology, School of Medicine, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran
3 Student of Medicine, Student Research Committee, School of Medicine, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran
4 Professor, Skin Diseases and Leishmaniasis Research Center AND Department of Biostatics and Epidemiology, School of Medicine, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran
چکیده [English]

Background: Bullous pemphigoid is one of the most common autoimmune blistering diseases. Incidence of bullous pemphigoid has been estimated 4 new cases per 100000, but new studies show that the incidence rate is increasing. The disease typically happens in the elderly people usually after 70 years. Annual mortality rate for bullous pemphigoid is reported up to 40%. The aim of this study was to evaluate epidemiological features of bullous pemphigoid in center of Iran.Methods: This was a cross-sectional study conducted in Alzahra hospital in Isfahan City. 69 patients with bullous pemphigoid hospitalized during the years 2008-2016 were studied.Findings: 59.45% of the patients were women. The mean and standard deviation of age was 68 ± 13 and 72 ± 14 years in woman and men, respectively (P = 0.01). Mucosal involvement was seen in 55.4%., and the most common underlying disease was hypertension (23.6%). 15.4% of women and 3.7% of men used furosemide, and the most commonly prescribed drugs were antihistamine (98%), antibiotics (97%), and topical (91%) and systemic (88.4%) corticosteroids, respectively. The mean and standard deviation of the dose of prednisolone was 54 ± 12 mg per day. Rise in serum blood sugar was reported in 30% of patients, and 3.6% of men and 15% of women needed intensive care unit (ICU) admission. 42.9% of men and 44.4% of women had relapse after discharge, and 38.64% of patients died during one-year follow-up.Conclusion: It seems that patients with bullous pemphigoid need careful follow up, especially during treatment, and at least for one year, because of their age (> 60), underlying diseases, type of treatment (corticosteroid use), and high mortality and relapsing rates in the first year after diagnosis.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Bullous pemphigoid
  • Epidemiology
  • Age
  • Sex
  • Treatment
  • Complication

مراجع

  1. Chalmers JR, Wojnarowska F, Kirtschig G, Nunn AJ, Bratton DJ, Mason J, et al. A randomized controlled trial to compare the safety and effectiveness of doxycycline (200 mg daily) with oral prednisolone (0.5 mg kg(-1) daily) for initial treatment of bullous pemphigoid: a protocol for the Bullous Pemphigoid Steroids and Tetracyclines (BLISTER) Trial. Br J Dermatol 2015; 173(1): 227-34.
  2. Cortes B, Khelifa E, Clivaz L, Cazzaniga S, Saurat JH, Naldi L, et al. Mortality rate in bullous pemphigoid: a retrospective monocentric cohort study. Dermatology 2012; 225(4): 320-5.
  3. Banihashemi M, Zabolinejad N, Vahabi S, Razavi HS. Survey of bullous pemphigoid disease in northern Iran. Int J Dermatol 2015; 54(11): 1246-9.
  4. Cozzani E, Gasparini G, Burlando M, Drago F, Parodi A. Atypical presentations of bullous pemphigoid: Clinical and immunopathological aspects. Autoimmun Rev 2015; 14(5): 438-45.
  5. Feliciani C, Joly P, Jonkman MF, Zambruno G, Zillikens D, Ioannides D, et al. Management of bullous pemphigoid: the European Dermatology Forum consensus in collaboration with the European Academy of Dermatology and Venereology. Br J Dermatol 2015; 172(4): 867-77.
  6. Lo SA, Ruocco E, Brancaccio G, Caccavale S, Ruocco V, Wolf R. Bullous pemphigoid: etiology, pathogenesis, and inducing factors: facts and controversies. Clin Dermatol 2013; 31(4): 391-9.
  7. Esmaili N, Hallaji Z, Soori T, Chams DC. Bullous pemphigoid in Iranian patients: a descriptive study on 122 cases. Acta Med Iran 2012; 50(5): 335-8.
  8. Kibsgaard L, Bay B, Deleuran M, Vestergaard C. A retrospective consecutive case-series study on the effect of systemic treatment, length of admission time, and co-morbidities in 98 bullous pemphigoid patients admitted to a tertiary centre. Acta Derm Venereol 2015; 95(3): 307-11.
  9. Williams HC, Wojnarowska F, Kirtschig G, Mason J, Godec TR, Schmidt E, et al. Doxycycline versus prednisolone as an initial treatment strategy for bullous pemphigoid: a pragmatic, non-inferiority, randomised controlled trial. Lancet 2017; 389(10079): 1630-8.
  10. Cai SC, Allen JC, Lim YL, Chua SH, Tan SH, Tang MB. Mortality of bullous pemphigoid in Singapore: risk factors and causes of death in 359 patients seen at the National Skin Centre. Br J Dermatol 2014; 170(6): 1319-26.
  11. Joly P, Baricault S, Sparsa A, Bernard P, Bedane C, Duvert-Lehembre S, et al. Incidence and mortality of bullous pemphigoid in France. J Invest Dermatol 2012; 132(8): 1998-2004.
  12. Thorslund K, Seifert O, Nilzen K, Gronhagen C. Incidence of bullous pemphigoid in Sweden 2005-2012: a nationwide population-based cohort study of 3761 patients. Arch Dermatol Res 2017; 309(9): 721-7.
  13. Daneshpazhooh M, Chams-Davatchi C, Payandemehr P, Nassiri S, Valikhani M, Safai-Naraghi Z. Spectrum of autoimmune bullous diseases in Iran: A 10-year review. Int J Dermatol 2012; 51(1): 35-41.
  14. Pankakoski A, Sintonen H, Ranki A, Kluger N. Comorbidities of bullous pemphigoid in a Finnish cohort. Eur J Dermatol 2018; 28(2): 157-61.
  15. Ruocco E, Wolf R, Caccavale S, Brancaccio G, Ruocco V, Lo SA. RETRACTED: Bullous pemphigoid: associations and management guidelines: Facts and controversies. Clin Dermatol 2013; 31(4): 400-12.
  16. Stavropoulos PG, Soura E, Antoniou C. Drug-induced pemphigoid: a review of the literature. J Eur Acad Dermatol Venereol 2014; 28(9): 1133-40.
  17. Bernard P, Borradori L. Pemphigoid group. In: Bolognia JL, Schaffer JV, Cerroni L, editors. Dermatology. 4th ed. Philadelphia, PA: Elsevier; 2018. p. 518-9.
  18. Jeon HW, Yun SJ, Lee SC, Won YH, Lee JB. Mortality and Comorbidity Profiles of Patients with Bullous Pemphigoid in Korea. Ann Dermatol 2018; 30(1): 13-9.
مجله دانشکده پزشکی اصفهان
دوره 36، شماره 507 - شماره پیاپی 507
بهمن و اسفند 1397
صفحه 1491-1497

فایل ها

سابقه مقاله

  • تاریخ دریافت: 21 مرداد 1397
  • تاریخ بازنگری: 03 خرداد 1403
  • تاریخ پذیرش: 17 فروردین 1401

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار