نوع مقاله : Original Article(s)
نویسندگان
1
کارشناس ارشد، گروه زیستشناسی، دانشکده علوم، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
2
دانشیار، مرکز تحقیقات قلب و عروق اصفهان و مرکز تحقیقات فیزیولوژی کاربردی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
3
استادیار، گروه زیستشناسی، دانشکده علوم، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
4
استاد، مرکز تحقیقات گیاهان دارویی، دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد، شهرکرد، ایران
5
دانشیار، گروه پاتولوژی، دانشکدهی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
چکیده
مقدمه: امروزه استفاده از گیاهان دارویی رویکرد جدیدی در کنترل بیماری دیابت است. هدف از مطالعهی حاضر بررسی اثر پیشگیری دوزهای مختلف پودر کدو بر روی سطوح گلوکز و انسولین خون و تغییرات بافتی پانکراس در موشهای صحرایی مبتلا به دیابت بود. روشها:در این تحقیق، موشهای صحرایی نر در محدودهی وزنی 220-180 گرم به صورت تصادفی به 4 دستهی 7 تایی تقسیم شدند؛ گروه 1: افراد سالم، گروه 2: مبتلایان به دیابت، گروه 3: پیشگیری + دوز پایین پودر کدو (g/kg 1) و گروه 4: پیشگیری + دوز بالای پودر کدو (g/kg 2) را شامل میشدند. در گروه 3 و 4، موشهای صحرایی سالم پس از 2 هفته تیمار با پودر کدو با تزریق آلوکسان (mg/kg 120) مبتلا به دیابت شده، دوباره در طول 4 هفته پودر کدو را به صورت روزانه از طریق گاواژ دریافت نمودند. قبل از تزریق آلوکسان و در انتهای دوره از حیوانات خونگیری به عمل آمد. برشهای پانکراس نیز تهیه شد و مورد بررسی میکروسکوپی قرار گرفت. یافتهها: قبل از تزریق آلوکسان تفاوت معنیداری در میزان انسولین و گلوکز بین گروهها دیده نشد، ولی دادهها نشان داد که تیمار موشهای مبتلا به دیابت با پودر کدو موجب کاهش معنیدار میزان گلوکز و افزایش معنیدار میزان انسولین نسبت به گروه مبتلا به دیابت گردید. تفاوت معنیداری بین عملکرد دوز بالا و پایین پودر کدو دیده نشد (05/0 > P). بررسی بافتشناسی بر روی نمونههای بافتی پانکراس نیز این نتایج را تأیید نمود که بر این اساس، مصرف پودر کدو تأثیر معنیداری در افزایش میانگین قطر جزایر لانگرهانس دارد. نتیجهگیری: بر اساس این نتایج اثبات میشود که مصرف پودر کدو اثرات مطلوبی در پیشگیری از هایپرگلیسمی و تغییرات بافتی پانکراس در جریان بیماری دیابت دارد.مقدمه: امروزه استفاده از گیاهان دارویی رویکرد جدیدی در کنترل بیماری دیابت است. هدف از مطالعهی حاضر بررسی اثر پیشگیری دوزهای مختلف پودر کدو بر روی سطوح گلوکز و انسولین خون و تغییرات بافتی پانکراس در موشهای صحرایی مبتلا به دیابت بود. روشها:در این تحقیق، موشهای صحرایی نر در محدودهی وزنی 220-180 گرم به صورت تصادفی به 4 دستهی 7 تایی تقسیم شدند؛ گروه 1: افراد سالم، گروه 2: مبتلایان به دیابت، گروه 3: پیشگیری + دوز پایین پودر کدو (g/kg 1) و گروه 4: پیشگیری + دوز بالای پودر کدو (g/kg 2) را شامل میشدند. در گروه 3 و 4، موشهای صحرایی سالم پس از 2 هفته تیمار با پودر کدو با تزریق آلوکسان (mg/kg 120) مبتلا به دیابت شده، دوباره در طول 4 هفته پودر کدو را به صورت روزانه از طریق گاواژ دریافت نمودند. قبل از تزریق آلوکسان و در انتهای دوره از حیوانات خونگیری به عمل آمد. برشهای پانکراس نیز تهیه شد و مورد بررسی میکروسکوپی قرار گرفت. یافتهها: قبل از تزریق آلوکسان تفاوت معنیداری در میزان انسولین و گلوکز بین گروهها دیده نشد، ولی دادهها نشان داد که تیمار موشهای مبتلا به دیابت با پودر کدو موجب کاهش معنیدار میزان گلوکز و افزایش معنیدار میزان انسولین نسبت به گروه مبتلا به دیابت گردید. تفاوت معنیداری بین عملکرد دوز بالا و پایین پودر کدو دیده نشد (05/0 > P). بررسی بافتشناسی بر روی نمونههای بافتی پانکراس نیز این نتایج را تأیید نمود که بر این اساس، مصرف پودر کدو تأثیر معنیداری در افزایش میانگین قطر جزایر لانگرهانس دارد. نتیجهگیری: بر اساس این نتایج اثبات میشود که مصرف پودر کدو اثرات مطلوبی در پیشگیری از هایپرگلیسمی و تغییرات بافتی پانکراس در جریان بیماری دیابت دارد.
کلیدواژهها
عنوان مقاله [English]
Preventive Effect of Pumpkin (Cucurbita Pepo L.) on Diabetic index and Histopathology of Pancreas in Alloxan-Induced Diabetes in Rats
نویسندگان [English]
-
Somayeh Kazemi
1
-
Sedigheh Asgari
2
-
Seyed Jamal Moshtaghian
3
-
Mahmoud Rafieian
4
-
Parvin Mahzooni
5
1
Department of Biology, School of Science, The University of Isfahan, Isfahan, Iran.
2
Associate Professor, Isfahan Cardiovascular Research Center and Applied Physiology Research Center, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran
3
Assistant Professor, Department of Biology, School of Science, The University of Isfahan, Isfahan, Iran.
4
Professor, Herb Research Center, Shahrekord University of Medical Sciences, Shahrekord, Iran
5
Associate Professor, Department of Pathology, School of Medicine, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran
چکیده [English]
Introduction: Nowadays, medicinal plants are novel therapeutic approaches in the treatment of diabetes. This study aimed at assessing preventive effect of different doses of Cucurbita pepo (Pumpkin) on blood glucose and insulin levels and pancreas tissue in rats with diabetes.Methods: In this experience male white Wistar rats were randomly divided into four groups of seven each: 1, normal group, 2, diabetic group, 3. preventive + low dose of pumpkin powder (1 g/kg) and 4. preventive + pumpkin powder (2g/kg). Groups 3 and 4 received pumpkin powder with gavage injection for 6 weeks, daily and were injected with alloxan (120 mg/kg) at the end of the second week. Fasting blood samples were collected before of injection of alloxan and at the end of experimental period. Pancreas tissue samples in all groups were collected to be microscopic investigated.Finding: There was no significant difference between the groups in level of fasting blood sugar and insulin before alloxan injection. The results indicated a significant decrease in fasting blood sugar and significant increase in insulin level in the treated groups with pumpkin powder compared to diabetic group. There was not any significant difference between function of the high and low dosages of pumpkin powder (P < 0.05). Histological studies of the pancreas tissue samples confirmed that on the base, the consumed pumpkin had significant effects on increasing the size of pancreatic islets. Conclusion: Based on these results, it is suggested that pumpkin powder consume has favorable effects in preventing hyperglycemia and the histopathological changes of pancreas in diabetes.Keywords: Diabetes, Cucurbita pepo, Pancreas, Histopathology, Alloxan monohydrate.
کلیدواژهها [English]
-
Diabetes
-
Cucurbita pepo
-
Pancreas
-
Histopathology
-
Alloxan monohydrate