روزه‌داری در مبتلایان به بیماری‌های دستگاه گوارش فوقانی: راهکار بالینی برای پزشک خانواده

نوع مقاله : مقاله بازآموزی

نویسندگان

1 استاد، گروه بیماری‌های داخلی، دانشکده‌ی پزشکی و مرکز تحقیقات جامع‌نگر عملکرد گوارش، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

2 مرکز تحقیقات جامع‌نگر عملکرد گوارش، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

3 پژشک و پژوهشگر، گروه علوم زیستی و تغذیه، موسسه‌ی کارولینسکا، استکهلم، سوئد

4 استاد، پژوهشکده‌ی بیماری‌های گوارش و کبد، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران

چکیده

گروه هدف: پزشکان خانوادهاهداف آموزشیفراگیر باید در پایان مطالعه‌ی این خودآموز:1- انواع سوءهاضمه و تعاریف آن‌ها را بداند.2- اقدامات تشخیصی و درمانی رایج در مورد انواع سوءهاضمه را بداند.3- نحوه‌ی رویکرد به انواع مختلف سوءهاضمه در روزه‌داری را فراگرفته باشد.4- تعریف زخم اثنی‌عشر و انواع آن را بداند.5- اقدامات تشخیصی و درمانی رایج در مورد انواع زخم‌اثنی‌عشر را بداند.6- نحوه‌ی رویکرد به زخم اثنی‌عشر در روزه‌داری را فراگرفته باشد.7- تعریف بیماری ریفلاکس گاستروازوفاژیال و انواع آن را بداند.8- اقدامات تشخیصی و درمانی رایج در مورد بیماری ریفلاکس گاستروازوفاژیال را بداند.9- نحوه‌ی رویکرد به بیماری ریفلاکس گاستروازوفاژیال در روزه‌داری را فراگرفته باشد.مطابق احکام دینی مسلمانان، چنانچه روزه‌داری منجر به وارد آمدن ضرر جسمی به فرد روزه‌دار شود، روزه گرفتن صحیح نیست و با توجه به این که بیماران اغلب پزشک را به عنوان مرجع تعیین ضرررسان بودن یا نبودن روزه‌داری برای خود در نظر می‌گیرند، این راهکار با هدف تسهیل اتخاذ تصمیم توسط پزشکان در زمینه‌ی رویکرد به بیماری‌های دستگاه گوارش فوقانی در روزه‌داری تدوین شده است. در این راهکار، سعی شده است به توصیف حالت‌های مختلف بالینی بیماری‌های دستگاه گوارش فوقانی، با محوریت سوء هاضمه و ریفلاکس پرداخته شود و با توجه به شواهد موجود و نظرات متخصصین، راهنمایی عملی و روزآمد برای پزشکان خانواده جهت مواجهه با این بیماری‌ها تدوین گردد.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Fasting in Patients Suffering from Upper Gastrointestinal Disorders: A Clinical Guideline for Family Physicians

نویسندگان [English]

  • Peyman Adibi 1
  • Parnaz Daneshpajouhnejad 2
  • Shirin Sadeghpour 2
  • Fatemeh Hadizadeh 3
  • Reza Malekzadeh 4
1 Professor, Integrative Functional Gastroenterology Research Center, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran
2 Integrative Functional Gastroenterology Research Center, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran
3 Department of Biosciences and Nutrition, Karolinska Institute, Stockholm, Sweden
4 Professor, Digestive Disease Research Institute, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran
چکیده [English]

-

مراجع

  1. Moayyedi P. Dyspepsia. Curr Opin Gastroenterol 2012; 28(6): 602-7.
  2. Rashedi L, Rashidi S. Tozih-Al-Masael nine Marja. 4th ed. Tehran, Iran: Payam-e-Edalat; 2008. p. 97. [In Persian].
  3. North of England Dyspepsia Guideline Development Group (UK). Dyspepsia: managing dyspepsia in adults in primary care. Newcastle upon Tyne, UK: University of Newcastle upon Tyne; 2004.
  4. Agreus L. Natural history of dyspepsia. Gut 2002; 50(Suppl 4): iv2-iv9.
  5. Jones RH. Approaches to uninvestigated dyspepsia. Gut 2002; 50(Suppl 4): iv42-iv46.
  6. Rockall TA, Logan RF, Devlin HB, Northfield TC. Risk assessment after acute upper gastrointestinal haemorrhage. Gut 1996; 38(3): 316-21.
  7. Harmon RC, Peura DA. Evaluation and management of dyspepsia. Therap Adv Gastroenterol 2010; 3(2): 87-98.
  8. Scottish Intercollegiate Guidelines Network. Dyspepsia; A national clinical guideline [Online]. 2003 March. [Cited 2012 July 20]. Available from: http://www.sign.ac.uk/pdf/sign68.pdf
  9. Talley NJ, Vakil N. Guidelines for the management of dyspepsia. Am J Gastroenterol 2005; 100(10): 2324-37.
  10. Kucuk H, Censur Z, Kurt N, Ozkan Z, Kement M, KaptanogluL, et al. The effect of Ramadan fasting on duodenal ulcerperforation: a retrospective analysis. Indian J Surg 2005; 67(4): 195-8.
  11. Emami M, Rahimi H. Effects of Ramadan fasting on acute upper gastrointestinal bleeding due to peptic ulcer. J Res Med Sci 2006; 11(3): 170-5.
  12. Snowden FM. Emerging and reemerging diseases: a historical perspective. Immunol Rev 2008; 225: 9-26.
  13. Malfertheiner P, Chan FK, McColl KE. Peptic ulcer disease. Lancet 2009; 374(9699): 1449-61.
  14. Rosenstock S, Jorgensen T, Bonnevie O, Andersen L. Risk factors for peptic ulcer disease: a population based prospective cohort study comprising 2416 Danish adults. Gut 2003; 52(2): 186-93.
  15. Louw JA. Peptic ulcer disease. Curr Opin Gastroenterol 2006; 22(6): 607-11.
  16. Ebrahimi Daryani N, Taher M, Shirzad S. Helicobacter pylori infection: A review. Iran J Infect Dis Trop Med 2011;6(1):56–64.
  17. Hunt RH, Xiao SD, Megraud F, Leon-Barua R, Bazzoli F, van der Merwe S, et al. Helicobacter pylori in developing countries. World Gastroenterology Organisation Global Guideline. J Gastrointestin Liver Dis 2011; 20(3): 299-304.
  18. Barazandeh F, Moradi GH, Malekzadeh R. Evaluation of efficacy of H. pylori eradication regimens in Iran: a systematic review. Govaresh 2011; 16(4): 215-22. [In Persian].
  19. Mehrabian A, Homayouni R, Hashemi M, Moradi A. Is healing of duodenal ulcer delayed by Ramadan fasting? Koomesh 2007; 8(2): 67-72. [In Persian].
  20. Mallk GM, Mubarik M, Hussain T. Acid peptic disease in relation to Ramadan fasting: a preliminary endoscopic evaluation. Am J Gastroenterol 1995; 90(11): 2076-7.
  21. Milosavljevic T, Kostic-Milosavljevic M, Jovanovic I, Krstic M. Complications of peptic ulcer disease. Dig Dis 2011; 29(5): 491-3.
  22. Peter S, Wilcox CM. Modern endoscopic therapy of peptic ulcer bleeding. Dig Dis 2008; 26(4): 291-9.
  23. Bener A, Derbala MF, Al-Kaabi S, Taryam LO, Al-Ameri MM, Al-Muraikhi NM, et al. Frequency of peptic ulcer disease during and after Ramadan in a United Arab Emirates hospital. East Mediterr Health J 2006; 12(1-2): 105-11.
  24. Elnagib E, Mahadi S, Mohamed E, Ahmed M. Perforated peptic ulcer in Khartoum. Khartoum Medical Journal 2008; 1(2): 62-4.
  25. Gocmen E, Koc M, Tez M, Yoldas O, Bilgin A, Keskek M. Effect of Ramadan on surgical emergencies. Ann Emerg Med 2004; 44(3): 283-5.
  26. Torab FC, Amer M, Abu-Zidan FM, Branicki FJ. Perforated peptic ulcer: different ethnic, climatic and fasting risk factors for morbidity in Al-ain medical district, United Arab Emirates. Asian J Surg 2009; 32(2): 95-101.
  27. Jastaniah S, Al Naami MY, Malatani TM. Perforated duodenal ulcer in Asir central hospital. Saudi J Gastroenterol 1997; 3(2): 90-3.
  28. Donderici O, Temizhan A, Kucukbas T, Eskioglu E. Effect of Ramadan on peptic ulcer complications. Scand J Gastroenterol 1994; 29(7): 603-6.
  29. Malik GM, Mubarik M, Jeelani G, Tajamul H, Kadla SA, Lone BA, et al. Endoscopic evaluation of peptic ulcer disease during ramadan fasting. Diagn Ther Endosc 1996; 2(4): 219-21.
  30. Bardhan KD, Naesdal J, Bianchi Porro G, Lazzaroni M, Hinchliffe RFC, Thompson M, et al. Omeprazole in the treatment of refractory peptic ulcer. Scand J Gastroenterol 1989; 24(s166):178.
  31. Bardhan KD, Naesdal J, Bianchi PG, Petrillo M, Lazzaroni M, Hinchliffe RF, et al. Treatment of refractory peptic ulcer with omeprazole or continued H2 receptor antagonists: a controlled clinical trial. Gut 1991; 32(4): 435-8.
  32. Asaka M, Ohtaki T, Kato M, Kudo M, Kimura T, Meguro T, et al. Causal role of Helicobacter pylori in peptic ulcer relapse. J Gastroenterol 1994; 29(Suppl 7): 134-8.
  33. Rodrigo JM, Ponce J. Therapeutic approach to peptic ulcer relapse. Methods Find Exp Clin Pharmacol 1989; 11(Suppl 1): 131-5.
  34. Geeraerts B, Tack J. Functional dyspepsia: past, present, and future. J Gastroenterol 2008; 43(4): 251-5.
  35. Drossman DA, Dumitrascu DL. Rome III: New standard for functional gastrointestinal disorders. J Gastrointestin Liver Dis 2006; 15(3): 237-41.
  36. Tack J, Janssen P. Emerging drugs for functional dyspepsia. Expert Opin Emerg Drugs 2011; 16(2): 283-92.
  37. Tack J, Lee KJ. Pathophysiology and treatment of functional dyspepsia. J Clin Gastroenterol 2005; 39(5 Suppl 3): S211-S216.
  38. Lacy BE, Talley NJ, Locke GR, III, Bouras EP, DiBaise JK, El-Serag HB, et al. Review article: current treatment options and management of functional dyspepsia. Aliment Pharmacol Ther 2012; 36(1): 3-15.
  39. Sadeghpour S, Daneshpajouhnejad P, Hasanzadeh A, Adibi P. Evaluation of self-perceived changes in gastrointestinal symptoms after Ramadan fasting. 2012. [Unpublished].
  40. Vakil N, van Zanten SV, Kahrilas P, Dent J, Jones R. The Montreal definition and classification of gastroesophageal reflux disease: a global evidence-based consensus. Am J Gastroenterol 2006; 101(8): 1900-20.
  41. DeVault KR, Castell DO. Updated guidelines for the diagnosis and treatment of gastroesophageal reflux disease. Am J Gastroenterol 2005; 100(1): 190-200.
  42. Moraes-Filho JP, Navarro-Rodriguez T, Barbuti R, Eisig J, Chinzon D, Bernardo W. Guidelines for the diagnosis and management of gastroesophageal reflux disease: an evidence-based consensus. Arq Gastroenterol 2010; 47(1): 99-115.
  43. Armstrong D, Marshall JK, Chiba N, Enns R, Fallone CA, Fass R, et al. Canadian Consensus Conference on the management of gastroesophageal reflux disease in adults - update 2004. Can J Gastroenterol 2005; 19(1): 15-35.
  44. Kahrilas PJ, Shaheen NJ, Vaezi MF, Hiltz SW, Black E, Modlin IM, et al. American Gastroenterological Association Medical Position Statement on the management of gastroesophageal reflux disease. Gastroenterology 2008; 135(4): 1383-91, 1391.
  45. Gastroesophageal reflux disease: drug therapy. Rev Assoc Med Bras 2011; 57(6): 617-28.
مجله دانشکده پزشکی اصفهان
دوره 32، شماره 274 - شماره پیاپی 274
فروردین و اردیبهشت 1393
صفحه 131-148

فایل ها

سابقه مقاله

  • تاریخ دریافت: 19 مهر 1392
  • تاریخ بازنگری: 11 آبان 1403
  • تاریخ پذیرش: 17 فروردین 1401

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار