@article { author = {Reisi, Parham and Arabpoor, Zohreh and Shabrang, Molood and Rashidi, Bahman and Alaei, Hojjatallah and Sharifi, Mohammad Reza and Salami, Mahmood and Hamidi, Gholamali}, title = {The Effects of Erythropoietin on Learning and Memory in Rats with Alzheimer’s Disease}, journal = {Journal of Isfahan Medical School}, volume = {29}, number = {159}, pages = {1648-1656}, year = {2011}, publisher = {Isfahan University of Medical Sciences}, issn = {1027-7595}, eissn = {1735-854X}, doi = {}, abstract = {Background: Alzheimer’s disease is a prevalent disease resulting in learning and memory impairments. Recently, erythropoietin (EPO) has been demonstrated to improve cognitive functions and to have neuroprotective effects. This study aimed to evaluate the effects of erythropoietin on learning and memory in rats after intracerebroventricular (ICV) injection of streptozotocin (STZ), a well defined model for Alzheimer’s disease.Methods: To produce Alzheimer’s disease model in rats, STZ was infused in lateral ventricles of the brain. Two weeks later, the rats were tested by passive avoidance learning test to confirm the induction of learning and memory impairments. They then received EPO (5000 IU/kg) once every two days for two weeks. Finally, behavioral tests were conducted again.Findings: A reduction in time delay for the first entrance of rats to dark chamber as a result of ICV-STZ was found; i.e. there was a significant deference between the sham and the ICV-STZ groups. Although EPO did not have any significant effects on time delay for the first entrance to dark chamber in the sham group, it prevented impairments resulting from ICV-STZ. In fact, the index significantly increased in the STZ-EPO group compared to the STZ group. However, there was not a significant difference between the STZ-EPO and sham groups. Conclusion: The present results suggest use of EPO to probably cause significant improvements of learning and memory defects in Alzheimer’s patients.}, keywords = {Alzheimer,Erythropoietin,Streptozotocin,Learning and memory}, title_fa = {اثر اریتروپویتین بر یادگیری و حافظه در رات‌های آلزایمری شده پس از تزریق استرپتوزوتوسین به داخل بطن‌های طرفی مغز}, abstract_fa = {مقدمه: با توجه به شیوع بیماری آلزایمر و اختلالات شدید یادگیری و حافظه در این بیماری و همچنین این که به تازگی مشخص شده است که اریتروپویتین (EPO) موجب بهبود عملکرد‌های شناختی می‌گردد و دارای اثرات نروپروتکتیو بارزی است، هدف این مطالعه بررسی اثر EPO بر یادگیری و حافظه در رات پس از آلزایمری کردن آن‌‌ها با تزریق استرپتوزوتوسین (STZ) به داخل بطن‌های طرفی مغز بود.روش‌ها: جهت ایجاد مدل آلزایمری در رات‌ها داروی استرپتوزوتوسین به درون بطن‌های طرفی مغز تزریق گردید و دو هفته بعد جهت تأیید القای اختلال یادگیری و حافظه، رات‌ها تحت آزمون یادگیری اجتنابی غیر فعال قرار گرفتند و سپس به مدت دو هفته اریتروپویتین به صورت یک روز در میان با دوز 5000 واحد به ازای هر کیلوگرم وزن بدن به آن‌ها تزریق شد و سپس به طور مجدد تحت مطالعه‌ی رفتاری قرار گرفتند.یافته‌ها: تزریق داخل بطن‌های مغزی استرپتوزوتوسین موجب کاهش شدید تأخیر زمانی برای اولین ورود به اتاق تاریک در رات‌ها شد و تفاوت معنی‌داری میان گروه‌های شم و استرپتوزوتوسین وجود داشت. هر چند اریتروپویتین تأثیر معنی‌داری بر تأخیر زمانی برای اولین ورود به اتاق تاریک در گروه شم نداشت، ولی از آسیب‌های ناشی از تزریق داخل بطن‌های مغزی استرپتوزوتوسین جلوگیری کرد، به طوری که این شاخص افزایش معنی‌داری در گروه استرپتوزوتوسین- اریتروپویتین نسبت به گروه استرپتوزوتوسین داشت. بین گروه استرپتوزوتوسین- اریتروپویتین و گروه شم تفاوت معنی‌داری مشاهده نشد.نتیجه‌گیری: این نتایج پیشنهاد کننده‌ی این موضوع است که ممکن است کاربرد اریتروپویتین بتواند به صورت چشم‌گیری در بهبود آسیب‌های یادگیری و حافظه در بیماری آلزایمر، مؤثر باشد.}, keywords_fa = {آلزایمر,اریتروپویتین,استرپتوزوتوسین,یادگیری و حافظه}, url = {https://jims.mui.ac.ir/article_13558.html}, eprint = {https://jims.mui.ac.ir/article_13558_7cc91ebe40cd6f523636525942b14acf.pdf} }