%0 Journal Article %T ارزیابی مقایسه‌ای متابولیسم کندروسیت‌های مفصلی، تحت شرایط مختلف فشار جزئی اکسیژن و pH بر روی دو داربست زیست تخریب‌پذیر پلی‌یورتان و آلژینات %J مجله دانشکده پزشکی اصفهان %I دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی-درمانی استان اصفهان %Z 1027-7595 %A کرباسی, سعید %D 2009 %\ 08/23/2009 %V 27 %N 97 %P 379-393 %! ارزیابی مقایسه‌ای متابولیسم کندروسیت‌های مفصلی، تحت شرایط مختلف فشار جزئی اکسیژن و pH بر روی دو داربست زیست تخریب‌پذیر پلی‌یورتان و آلژینات %R %X مقدمه: غضروف بافتی بدون رگ است که توانایی پایینی در خودترمیمی دارد و یکی از روش‌های ترمیم آن، بهینه کردن عوامل فیزیکو‌شیمیایی مؤثر بر روی سیستم داربست سلول می‌باشد. سیستم داربست سلول، سیستم مهندسی شده‌ای است که می‌تواند با کنترل عوامل مختلف فیزیکی و بیوشیمیایی در عملکرد سلول و رشد بافت جدید تأثیر بگذارد؛ علاوه بر آن که انتخاب نوع داربست نیز می‌تواند در فرآیند متابولیسم سلولی و تشکیل بافت جدید تأثیرگذار باشد. روش ها: در این تحقیق، پس از جداسازی کندروسیت‌های مفصلی از مفصل پای گوساله‌های 9-6 ماهه، تأثیر دو عامل فیزیکوشیمیایی یعنی فشار جزی اکسیژن و pH بر میزان تولید و نرخ تولید لاکتیت بعد از 1، 2 و 3 روز کشت سلولی و تولید گلایکوسامینوگلایکن بعد از 3، 7 و 14 روز کشت سلولی کندروسیت‌ها بر روی داربست زیست تخریب‌پذیر پلی‌یورتانو آلژینات بررسی و مقایسه شد. یافته ها: تغییر فشار جزی اکسیژن و pH، بدون توجه به نوع داربست، می‌تواند باعث تغییر میزان لاکتیت و GAG تولید شده و در نتیجه تغییر متابولیسم کندروسیت‌ها شود. بهترین شرایط متابولیسم بر روی هر دو داربست در فشار جزی 5% اکسیژن و 4/7=pH حاصل شد (001/0P < ). مقایسه‌ی نتایج بین داربست BPUS و آلژینات نشان داد که متابولیسم سلولی تحت شرایط بهینه، بر روی داربست آلژینات بهتر از BPUS می‌باشد (001/0P %U https://jims.mui.ac.ir/article_13077_fdd1f7a4ee31e22a6a1b26262d188980.pdf