%0 Journal Article %T بررسی اثر تزریق آنژیوتانسین II و کاپتوپریل به داخل هسته‌ی لوکوس سرولئوس بر علایم محرومیت مرفین در موش‌های صحرایی %J مجله دانشکده پزشکی اصفهان %I دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی-درمانی استان اصفهان %Z 1027-7595 %A عزیزاللهی, زهره %A علائی, حجت اله %A حسینی, محمود %A پیله وریان, علی اصغر %D 2009 %\ 09/23/2009 %V 27 %N 98 %P 450-459 %! بررسی اثر تزریق آنژیوتانسین II و کاپتوپریل به داخل هسته‌ی لوکوس سرولئوس بر علایم محرومیت مرفین در موش‌های صحرایی %R %X مقدمه: نظر به این که گیرنده‌های آنژیوتانسین در هسته‌ی لوکوس سرولئوس، یعنی مرکز مهم دخیل در بروز علائم محرومیت، به وفور یافت می‌شوند، در مطالعه‌ی حاضر اثر تزریق آنژیوتانسین II و کاپتوپریل به داخل این هسته بر علائم محرومیت از مرفین بررسی شد. روش ها: موش‌های صحرایی نر به صورت تصادفی در 4 گروه 9 تایی شاهد سالم، شاهد وابسته، وابسته تحت درمان با آنژیوتانسین II و وابسته تحت درمان با کاپتوپریل تقسیم‌بندی شدند. کانول‌های فلزی در لوکوس سرولئوس کار گذاشته شد. پس از بهبودی، مرفین روزانه سه نوبت و به مدت چهار روز، به صورت داخل صفاتی تزریق شد. روز چهارم و قبل از تزریق صفاقی نالوکسان، آنژیوتانسین II، کاپتوپریل یا سالین به ترتیب به گروه‌های آنژیوتانسین II، کاپتوپریل و شاهد وابسته، در هسته‌ی لوکوس سرولئوس تزریق شد و علائم محرومیت از مرفین ثبت گردید. یافته ها: در گروه مرفین افزایش معنی‌داری در رفتار واکنش سگ خیس (Wet dog)، پرش و دندان قروچه نسبت به گروه شاهد سالم دیده شد. در گروه آنژیوتانسین II، وقوع رفتار Wet dog در مقایسه با گروه شاهد وابسته افزایش (05/0 > P) و تعداد پرش کاهش یافت (05/0 > P). همچنین تزریق یک طرفه‌ی کاپتوپریل در لوکوس سرولئوس وقوع رفتار Wet dog را در مقایسه با گروه شاهد وابسته به طور معنی‌دار (05/0 > P) افزایش و رفتارهایی چون کشش شکم، خارش بدن و ناحیه‌ی ژنیتال، دندان قروچه و لرزش سر را کاهش داد (05/0 > P). نتیجه گیری: بر اساس یافته‌‌ها احتمال می‌رود گیرنده‌های آنژیوتانسین II در نورون‌های نورآدرنرژیک لوکوس سرولئوس در افزایش علایم سندرم قطع مصرف مرفین نقش داشته باشند. واژگان کلیدی: آنژیوتانسین II، کاپتوپریل، مرفین، محرومیت، لوکوس سرولئوس %U https://jims.mui.ac.ir/article_13085_5387ea1c5b6f8b4e90301ef9baf226a2.pdf