%0 Journal Article %T بررسی و مقایسه دیدگاه‌های پزشکان و پرستاران در مورد چرخه‌ی ارتباط پزشک و پرستار %J مجله دانشکده پزشکی اصفهان %I دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی-درمانی استان اصفهان %Z 1027-7595 %A زمانی, احمد رضا %A زمانی, ندا %A شرافت, زهرا %D 2011 %\ 01/21/2011 %V 28 %N 120 %P 1529-1536 %! بررسی و مقایسه دیدگاه‌های پزشکان و پرستاران در مورد چرخه‌ی ارتباط پزشک و پرستار %K ارتباط %K پزشک %K پرستار %R %X مقدمه: ارتباط به منزله مرگ و زندگی است، فرآیندی برگشت ناپذیر، تعاملی و محتوایی که در هیچ جای اجتماع به اندازه‌ی محیط بیمارستان این مسأله واقعیت ندارد. از جمله‌ی مهم‌ترین روابط، رابطه میان پزشک و پرستار است. این ارتباط به نوعی محوری‌ترین ارتباط در علم پزشکی بوده، تعامل بین پزشک و بیمار مستلزم ایجاد رابطه‌ی مشارکتی و ارایه‌ی اطلاعات برای دستیابی به یک هدف مشترک درمانی است. در ایران تحقیقات معدودی در ارتباط با سطح فعلی ارتباط پزشک و پرستار صورت گرفته است، در نتیجه به نظر می‌رسید بررسی موانع ارتباطی میان این دو گروه امری ضروری است.روش‌ها: این مطالعه‌ی توصیفی- تحلیلی در شش ماهه‌ی دوم سال 1388 در بیمارستان الزهرای (س) اصفهان انجام شد. جامعه‌ی هدف 80 پرستار و 80 پزشک بودند که روش نمونه گیری برای هر دو گروه آسان بود و پرسشنامه‌های بی نام به صورت تصادفی بین آنان در زمان مراجعه محقق توزیع گردید. پرسش‌نامه‌ی تهیه شده ابعاد مختلف اهداف طرح را مورد سؤال قرار می دهد.روایی محتوایی پرسش‌نامه توسط استادان به تآیید رسید. بعد از انجام طرح اولیه با حداقل 30 پرسش‌نامه قابلیت اعتماد تأیید شد. سؤالات پرسش‌نامه به صورت طیف لیکرت بود و با آزمون آماری Mann-Whitney و 2χ تفسیر شد. پرسش‌نامه‌ها به صورت مصاحبه‌ای تکمیل و جمع آوری شد.یافته‌ها: تمامی 160 نفر شرکت کننده در طرح پرسش‌نامه‌ها را تکمیل کردند، 50 درصد پزشکان با مانع ارتباطی همکاری نگرفتن از پرستاران در تجویز داروها مخالفت کرده بودند و در کل نسبت به پرستاران نظرات مخالف و کاملا مخالف بیشتر وجود داشت؛ بیشترین مخالفت با مانع ارتباطی اختلاف مذهبی و اعتقادی شد و در بقیه‌ی موارد پزشکان با موانع ذکر شده موافق بودند. هم پرستاران و هم پزشکان با موقیت‌های ارتباطی موافق و کاملا موافق بودند و مخالف و کاملاً مخالف وجود نداشت. به طور نسبی، هر دو گروه با روش‌های مقابله با موانع ذکر شده موافق و کاملاً موافق بودند. تفاوت معنی‌داری بین نگرش پزشکان و پرستاران وجود داشت، ولی ارتباط معنی‌دار بین نوع نگرش پزشکان و جنسیت آن‌ها وجود نداشت؛ نیز ارتباط معنی‌داری بین نوع نگرش پرستاران و جنسیت آن‌ها وجود نداشت. همچنین بیشترین میانگین نمره‌ی پاسخ‌ها هم از نظر پزشکان و هم از نظر پرستاران، مربوط به قسمت سوم پرسش‌نامه یعنی روش‌های مقابله با موانع بود و اکثریت بر سر این موضوع توافق نظر داشتند.نتیجه‌گیری: با توجه به این که مهارت‌های ارتباطی هم دارای زمینه گسترده می‌باشد و هم دارای ارزش فراوان در بهبود سیستم سلامت است، به نظر می‌رسد که آموزش مهارت‌های ارتباطی را باید، چه از طریق گنجاندن مباحث مهم مهارت‌های ارتباطی در سیستم آموزشی پزشکی و پرستاری و چه از طریق ایجاد کارگاه‌هایی برای تفهیم و انجام عملی مهارت‌های ارتباطی در سیستم، سلامت افزایش دهیم. %U https://jims.mui.ac.ir/article_13296_067f34de69c3c929c2c6e23be919e1ac.pdf