%0 Journal Article %T بررسی دو روش تعبیه‌ی کاتتر وریدی همودیالیز از نظر عوارض و میانگین مدت کارایی کاتتر %J مجله دانشکده پزشکی اصفهان %I دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی-درمانی استان اصفهان %Z 1027-7595 %A بیگی, علی‌اکبر %A کارگری, اکبر %A قاهری, حافظ %A داورپناه جزی, امیرحسین %D 2012 %\ 06/21/2012 %V 30 %N 189 %P - %! بررسی دو روش تعبیه‌ی کاتتر وریدی همودیالیز از نظر عوارض و میانگین مدت کارایی کاتتر %R %X مقدمه: کاتتر‌های ورید مرکزی یکی از بهترین و سریع‌ترین راه‌های دستیابی به جریان خون هستند. تعبیه‌ی این گونه کاتترها می‌تواند عوارض کوتاه مدت یا بلند مدت را به دنبال داشته باشد. در این مطالعه این عوارض بین دو روش مختلف تعبیه‌ی کاتتر با یکدیگر مقایسه شدند. روش‌ها: در این مطالعه‌ی آینده‌نگر که در بیمارستان الزهرا (س) و در سال‌های 1387 و 1388 انجام شد فراوانی نسبی عوارض کوتاه مدت (طی ساعت اول) و بلند مدت (طی یک ماه اول) در بین 60 بیمار نیازمند به همودیالیز بررسی شد. بیماران به طور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. در گروه اول کاتتر به روش کلاسیک و در گروه دوم با تکنیک تونل‌گذاری تعبیه گردید. در نهایت داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه‌ی 16 مورد تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: میانگین مدت زمان باقی ماندن کاتتر در گروه تونل‌گذاری به طور معنی‌داری طولانی‌تر از گروه کلاسیک بود (001/0 > P). فراوانی عوارض کوتاه مدت در بین دو گروه تفاوت معنی‌داری نداشت (05/0 < P). فراوانی ترومبوز وریدی در بین دو گروه تفاوتی نداشت (093/0 = P)، اما فراوانی عفونت و عدم عملکرد کاتتر در گروه تونل‌گذاری به طور معنی‌داری کمتر از گروه کلاسیک بود (001/0 > P). نتیجه‌گیری: کاتتریزاسیون ورید مرکزی با استفاده از تکنیک تونل‌گذاری یک روش مؤثر و ایمن برای تعبیه‌ی کاتتر ورید مرکزی در بیماران نیازمند همودیالیز می‌باشد. واژگان کلیدی: کاتتر ورید مرکزی، همودیالیز، روش تونل‌گذاری، عوارض %U https://jims.mui.ac.ir/article_13806_c4ef459a767f24111b73dd80aa5e407e.pdf