%0 Journal Article %T رابطه‌ی صفات شخصیتی با خستگی مزمن و ایمونوگلوبولین M سرم در آزمودنی‌های محروم از خواب شبانه %J مجله دانشکده پزشکی اصفهان %I دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی-درمانی استان اصفهان %Z 1027-7595 %A خالقی‌پور, شهناز %A مسجدی, محسن %A مولوی, حسین %A باقریان سرارودی, رضا %D 2013 %\ 07/23/2013 %V 31 %N 242 %P 923-932 %! رابطه‌ی صفات شخصیتی با خستگی مزمن و ایمونوگلوبولین M سرم در آزمودنی‌های محروم از خواب شبانه %K بی‌خوابی %K خستگی مزمن %K شیفت %K صفات شخصیتی %K ایمونوگلوبولین M %R %X مقدمه: تغییرات هورمونی ناشی از بی خوابی کارکرد IgM (Immunoglobulin-M) مهم‌ترین آنتی‌بادی دفاعی ارگانیسم را تحت تأثیر قرار می‌دهد. تفاوت‌های فردی به عنوان یک عامل مؤثر می‌تواند در مواجهه با فشار ناشی از بی خوابی و انطباق با نوبت کاری نقش داشته باشد و میزان آسیب‌پذیری فرد را تعیین کند. هدف از این پژوهش بررسی رابطه‌ی صفات شخصیتی با خستگی مزمن و سطح IgM سرم در آزمودنی‌های محروم از خواب شبانه بود.روش‌ها: جامعه‌ی آماری تحقیق کارکنان مرد شب کار یکی از سازمان‌های صنعتی تولید فولاد در اصفهان بودند. تعداد 221 نفر با استفاده از روش نمونه‌گیری خوشه‌ای تصادفی انتخاب شدند. جهت ارزیابی صفات شخصیتی از پرسشنامه‌ی Eysnek و جهت ارزیابی خستگی مزمن از پرسشنامه‌ی Barton و همکاران استفاده شد. غلظت سرمی IgM آزمودنی‌ها نیز تعیین گردید. داده‌ها با استفاده از ضریب همبستگی Pearson و تحلیل مسیر جهت مدل‌یابی معادلات ساختاری در نرم‌افزار SPSS نسخه‌ی 15 و LISREL8/5 نسخه‌ی 5/8 تحلیل گردید.یافته‌ها: درون‌گرایی، روان‌نژندی و تیپ A طی سه مسیر ابتدا بر خستگی مزمن تأثیر گذاشتند و به دنبال آن باعث کاهش IgM شدند (01/0 > P). همچنین از بین سه متغیر فقط روان‌نژندی و تیپ A دارای تأثیرات مستقیم بر سطح IgM بودند (01/0 > P).نتیجه‌گیری: صفات شخصیتی روان‌نژند، درون‌گرا و تیپ A هنگام خستگی آمادگی بیشتری برای کاهش سطح IgM دارند. %U https://jims.mui.ac.ir/article_14098_6978b978a3f5fa837bf124bd4b389e51.pdf