TY - JOUR ID - 13564 TI - بررسی دز جذبی پوست، تیروئید و چشم در تصویربرداری سی تی آنژیوگرافی عروق کرونری و مقایسه آن با آنژیوگرافی معمولی JO - مجله دانشکده پزشکی اصفهان JA - JIMS LA - fa SN - 1027-7595 AU - توکلی, محمدباقر AU - جباری, کیوان AU - جعفری, سلمان AU - ‌هاشمی, سید محمد AU - اکبری, مجتبی AD - گروه فیزیک و مهندسی پزشکی، دانشکده‌ی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران AD - استاد، گروه قلب و داخلی، دانشکده‌ی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران AD - گروه اپیدمیولوژی، دانشکده‌ی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران Y1 - 2011 PY - 2011 VL - 29 IS - 159 SP - 1703 EP - 1712 KW - سی‌تی آنژیوگرافی عروق کرونری KW - آنژیوگرافی KW - دوز جذبی KW - دوزیمتر ترمولومینسانس DO - N2 - مقدمه: یکی از مهم‌ترین روش‌های تشخیص بیماری‌های قلب و عروق و به ویژه ناهنجاری‌های عروق کرونری، تصویربرداری می‌باشد. ابداع دستگاه‌های سی‌تی با چند ردیف آشکارساز در سال‌های اخیر قابلیت‌های نوینی را در عرصه‌ی تصویربرداری و به ویژه تصویربرداری از قلب و عروق ایجاد نموده است. سی‌تی آنژیوگرافی عروق کرونری روش جدید تصویربرداری است که با این دستگاه‌ها انجام می‌شود. با وجود مزایای فراوان، این روش دوز جذبی بالایی به بیماران تحمیل می‌نماید. بنابراین بررسی میزان دوز تحمیلی به بیماران امری لازم و ضروری است. با توجه به این مطلب، در این تحقیق دوز جذبی ارگان‌ها مورد بررسی قرار گرفت. هدف این تحقیق تعیین دوز جذبی پوست، تیرویید و چشم در سی‌تی آنژیوگرافی عروق کرونری و مقایسه‌ی آن‌ها با مقادیر دوز این ارگان‌ها در آنژیوگرافی معمولی بود.روش‌ها: در این تحقیق دوز جذبی پوست، تیرویید و چشم 67 بیمار مراجعه‌کننده به بیمارستان‌های الزهرا (س) و سینا در اصفهان جهت انجام سی‌تی آنژیوگرافی عروق کرونری مورد ارزیابی قرار گرفت. روش محاسبه‌ی دوز از طریق اندازه‌گیری عملی به صورت دوز نقطه‌ای با استفاده از TLD (Thermoluminescent dosimeter) صورت پذیرفت. برای دوزیمتری هر یک از ارگان‌های مذکور از یک جفت دوزیمتر ترمولومینسانس GR-200 استفاده گردید. مقدار متوسط حاصل از هر جفت TLD به عنوان دوز ارگان در نظر گرفته شد. دوزیمترها قبل از اندازه‌گیری، با استفاده از چشمه‌ی کبالت 60 کالیبره شدند و بعد از تصویربرداری میزان دوز برای هر ارگان به صورت مجزا محاسبه و با مقادیر دوز آنژیوگرافی معمولی مقایسه گردید. دستگاه‌های سی‌تی مورد استفاده عبارت بودند از دستگاه سی‌تی 64 ردیف آشکارسازی مدل Lightspeed VCT ساخت کشور آمریکا در بیمارستان الزهرا (س) و دستگاه 64 مقطعی مدل Philips در بیمارستان سینا.یافته‌ها: میانگین دوز جذبی پوست، تیرویید و چشم در سی‌تی آنژیوگرافی کرونری به ترتیب برابر با 73/1 ± 32/8، 68/1 ± 06/2 و 16/0 ± 3/0 سانتی‌گری و در آنژیوگرافی معمولی برای این ارگان‌ها به ترتیب برابر با 3/9 ± 64/6، 17/0 ± 15/0و 03/0 ± 03/0 سانتی‌گری بود. بین دوز جذبی این ارگان‌ها در دو روش تصویربرداری فوق تفاوت معنی‌داری وجود داشت (001/0 > P). دامنه‌ی دوز جذبی پوست در آزمایشات سی‌تی آنژیوگرافی در حد 22/12-15/5 سانتی‌گری و در آنژیوگرافی معمولی کرونری 39-07/0 سانتی‌گری بود.نتیجه‌گیری: در هر دو روش دوز جذبی پوست به دلیل این که به طور مستقیم تحت تابش قرار می‌گیرد از دو ارگان دیگر بیشتر است. در دامنه‌ی دوز پوست در هر دو روش تغییرات قابل ملاحظه‌ای مشهود است و دامنه‌ی دوز جذبی پوست در آنژیوگرافی معمولی خیلی بیشتر از سی‌تی آنژیوگرافی عروق کرونری می‌باشد. دوز جذبی ارگان‌ها در روش سی‌تی آنژیوگرافی بیشتر از آنژیوگرافی معمولی می‌باشد. پارامترهای اسکن تأثیر مهمی در میزان دوز جذبی ایفا می‌کند. بنابراین تکنسین‌ها باید آموزش‌های کافی را در این زمینه کسب و دقت لازم را در مرحله‌ی عمل به کار بندند. UR - https://jims.mui.ac.ir/article_13564.html L1 - https://jims.mui.ac.ir/article_13564_5e15c0338fde116ed5b3065e20a2b97e.pdf ER -