TY - JOUR ID - 13974 TI - مکانیسم‌های اثر محدودیت کالری در به تعویق انداختن پیری: مروری بر شواهد موجود JO - مجله دانشکده پزشکی اصفهان JA - JIMS LA - fa SN - 1027-7595 AU - کافشانی, ام‌البنین AU - غیاثوند, رضا AU - درویشی, لیلا AD - کارشناس ارشد، گروه تغذیه، مرکز تحقیقات امنیت غذایی و دانشکده‌ی تغذیه و علوم غذایی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران AD - استادیار، مرکز تحقیقات امنیت غذایی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران AD - کارشناس ارشد، مرکز تحقیقات امنیت غذایی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران Y1 - 2013 PY - 2013 VL - 30 IS - 218 SP - 2270 EP - 2290 DO - N2 -  مکانیسم پیری موضوع تحقیقات زیادی می‌باشد و مداخلات بالقوه را برای به تأخیر انداختن پیری و بیماری‌های مخرب وابسته به پیری در انسان تسهیل کرده است. فرایند پیری تحت تأثیر عوامل محیطی قرار می‌گیرد. محدودیت کالری مؤثرترین و قابل دستکاری‌ترین عامل محیطی برای افزایش طول عمر در مدل‌های حیوانی مختلف می‌باشد. اگر چه مکانیسم دقیقی که محدودیت کالری روی طول عمر اثر می‌گذارد، هنوز روشن نیست؛ اما به تازگی مکانیسم‌های اپی‌ﮊنتیک و مکانیسم‌های مولکولی به عنوان عامل اصلی برای کنترل طول عمر و پیری وابسته به تغذیه شناخته شده‌اند. مکانیسم مولکولی کاهش آسیب اکسیداتیو بافتی با کاهش تولید رادیکال‌های آزاد میتوکندریایی و یا تنظیم مسیرهای متابولیکی همراه می‌باشد. در مکانیسم اپی‌ژنتیک دو کد اپی‌ﮊنتیک اصلی، متیلاسیون DNA و تغییرات هیستونی مطرح هستند و به نظر می‌رسد که به طور بالقوه بر ساختمان کروماتین و در نتیجه روی بیان ﮊنی ﮊن‌های مربوط اثر می‌گذارد. در این مقاله‌ی مروری ما پیشرفت‌های فعلی در تنظیم مولکولی و اپی‌ﮊنتیک در پاسخ به محدودیت کالری و نحوه‌ی اثر محدودیت کالری را بر پیری سلولی و افزایش توانایی و طول عمر در یک زندگی سالم در انسان‌ها بررسی کردیم.واژگان کلیدی: محدودیت کالری، اپی‌ژنتیک، پیری UR - https://jims.mui.ac.ir/article_13974.html L1 - https://jims.mui.ac.ir/article_13974_673e80ab003d3a099df6b6ed704dc169.pdf ER -