دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی-درمانی استان اصفهانمجله دانشکده پزشکی اصفهان1027-75954070120230220Prevalence and Predictors of Platelet Refractorinessشیوع مقاومت پلاکتی و عوامل پیشگویی کننده آن در دریافت کنندگان پلاکت105910662953410.48305/jims.v40.i701.1059FAسحر روانشاداستادیار، گروه داخلی، دانشکدهی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران0000-003-1421-5339فرزانه قدمگاهی مقدمرزیدنت داخلی، دانشکدهی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران0000-0002-5275-0247صدف حسنیکارشناس پرستاری، دانشکدهی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران0000-0002-0451-0361حسین رحیمیدانشیار، گروه بیماریهای داخلی، دانشکدهی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران0000-0003-2493-5110ابوالقاسم الهیاریدانشیار، گروه بیماریهای داخلی، دانشکدهی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران0000-0002-5362-5229مینا اکبری راددانشیار، گروه بیماریهای داخلی، دانشکدهی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران0000-0002-1071-7983محمدرضا طاهریدانشجوی پزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی مشهد، مشهد، ایرانa:2:{s:5:"en_US";s:0:"";s:5:"fa_IR";s:0:"";}مریم عماد زادهاستادیار پزشکی اجتماعی واحد توسعه تحقیقات بالینی بیمارستان قائم، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران0000-0002-1526-3765زهرا مذهبدانشیار، گروه بیماریهای داخلی، دانشکدهی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران0000-0001-5170-6765محمد معینی نودهاستادیار، گروه بیماریهای داخلی، دانشکدهی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران0000-0002-3713-7671سجاد عطایی عظیمیاستادیار، گروه بیماریهای داخلی، دانشکدهی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران0000-0002-2029-0944مصطفی کمندیاستادیار، گروه بیماریهای داخلی، دانشکدهی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران0000-0003-4030-3850محسن صدیق شمسیاستادیار، گروه بیماریهای داخلی، دانشکدهی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران0000-0003-2379-3851سمانه سجادیاستادیار، گروه بیماریهای داخلی، دانشکدهی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران0000-0001-5250-4540Journal Article14010225<strong>Background:</strong><em> </em>Platelet transfusion is one of the main treatments for thrombocytopenia to reduce severity and frequency of bleeding. Inadequate increase in platelets following platelet transfusion is known as platelet refractoriness. The aim of this study is to investigate the prevalence, as well as predictive factors, of platelet refractoriness.
<strong>Methods:</strong><strong> </strong>In a cross sectional study, 73 patients suffering from severe thrombocytopenia due to leukemia or aplastic anemia, hospitalized at the hematology-oncology ward of two main referral hospitals in Mashhad, were evaluated. Platelet transfusion was done in patients with platelets count less than 10,000 per microliter or less than 20,000 per microliter and fever more than 38° C. Platelet count was measured before and 60 minutes after platelet transfusion, and after calculating body surface area (m2), corrected count increment (CCI) was calculated. If CCI is more than 10,000 per microliter, no platelet refractoriness was considered.
<strong>Findings:</strong><strong> </strong>55 patients (75.3%) had platelet refractoriness. Higher platelet refractoriness was seen in the group that received more platelet units and patients who received apheresis units had less refractoriness.
<strong>Conclusion:</strong> Platelet transfusion should be done only if necessary and transfusion of apheresis units must be considered in patients who need regular platelet transfusion.<strong>مقاله پژوهشی</strong>
<strong>مقدمه:</strong> یکی از اصلیترین درمانها جهت کاهش عواقب ناشی از خونریزی به دنبال ترومبوسیتوپنی، تزریق پلاکت است. عدم افزایش متناسب این رده از سلولهای خونی متعاقب تزریق پلاکت، تحت عنوان مقاومت پلاکتی شناخته میشود. هدف از این مطالعه، بررسی میزان شیوع مقاومت پلاکتی و عوامل مؤثر و پیشگوییکنندهی آن میباشد.
<strong>روشها:</strong> در یک مطالعهی مقطعی- تحلیلی، 73 بیمار مبتلا به ترومبوسیتوپنی شدید، در زمینهی لوکمی و کم خونی آپلاستیک، در بخش هماتولوژی- انکولوژی دو بیمارستان اصلی ارجاعی شهر مشهد مورد ارزیابی قرار گرفتند. تزریق پلاکت در بیمارانی که پلاکت کمتر از 10000 در هر میکرولیتر خون و یا کمتر از 20000 در هر میکرولیتر و تب بیشتر یا مساوی 38 درجهی سانتیگراد داشتند، انجام شد. سطح پلاکت قبل و 60 دقیقه بعد از تزریق این فرآوردهی خونی اندازهگیری و بعد از محاسبهی سطح بدنی (مترمربع)، میزان افزایش تصحیح شدهی پلاکت محاسبه گردید. در صورتی که این میزان بیشتر یا مساوی 10000 در هر میکرولیتر خون بود، عدم مقاومت به تزریق پلاکت محسوب شده و در غیر این صورت مقاومت به تزریق پلاکت در نظر گرفته میشد.
<strong>یافتهها:</strong> تعداد 55 بیمار (75/3 درصد) مقاومت پلاکتی داشتند. این عارضه در گروهی که تعداد واحد پلاکت بیشتری دریافت کرده بودند شیوع بیشتری داشت. همچنین بیماران با دریافت واحدهای آفرزیس بیشتر، مقاومت پلاکتی کمتری نشان دادند.
<strong>نتیجهگیری:</strong><strong> </strong>با توجه به اینکه مقاومت پلاکتی با دریافت واحد پلاکتی بیشتر ارتباط دارد، تزریق پلاکت تنها باید در موارد ضروری و برحسب اندیکاسیون و با ارجحیت واحدهای افرزیس انجام گیرد.https://jims.mui.ac.ir/article_29534_afda892feb6b178081c543fd335b1a95.pdfدانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی-درمانی استان اصفهانمجله دانشکده پزشکی اصفهان1027-75954070120230220The Correlation between the Histopathological Findings of Endometrial Curettage and Hysterectomyمیزان تطابق بین یافتههای هیستوپاتولوژی کورتاژ اندومتر و هیسترکتومی106710732953510.48305/jims.v40.i701.1067FAمریم درخشاناستادیار، گروه آسیبشناسی، دانشکدهی پزشکى، دانشگاه علوم پزشکى اصفهان، اصفهان، ایران0000-0003-0939-1848آرش رستمیدانشجوی پزشکی، دانشکدهی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران0009-0008-1407-6205پگاه هدایتاستادیار، گروه آسیبشناسی، دانشکدهی پزشکى، دانشگاه علوم پزشکى اصفهان، اصفهان، ایران0000-0001-5064-0388شهناز اسکندریاستادیار، گروه آسیبشناسی، دانشکدهی پزشکى، دانشگاه علوم پزشکى اصفهان، اصفهان، ایران0000-0001-6591-8742Journal Article19700101<strong>Background:</strong><em> </em>Dilatation and curettage (D&C) has been the method of choice for obtaining endometrial sample but there is a challenge about the D&C’s accuracy and reliability compared to other diagnostic methods. The aim of this study was to investigate the concordance between endometrial histopathological diagnosis from D&C and hysterectomy samples.<br /><strong>Methods:</strong><strong> </strong>In this retrospective study, histopathological results of D&C samples of 136 women who suffered from abnormal uterine bleeding between 2015 to 2018 and underwent hysterectomy were investigated and compared with pathologic reports of hysterectomy.<br /><strong>Findings:</strong><strong> </strong>The mean ± standard deviation (SD) of age of patients was 52.6 ± 11.3 years in the range of 33-80 years. According to the findings of D&C in comparison with the standard method of hysterectomy, the specificity and negative predictive values were substantial in premalignant samples. Beside, D&C findings revealed the specificity and the positive predictive values as likely as 100% for diagnosing malignant samples. In the other hand, D&C revealed significant the sensitivity and the positive predictive values for diagnosing normal and benign samples. In the premalignant pathologies that were diagnosed with D&C, the risk of an undetected malignancy in the atypical hyperplasia was 16.7%<em>.</em><br /><strong>Conclusion:</strong> No malignant pathology was encountered in patient with a diagnosis of normal tissue or a benign pathology on the D&C samples. In addition, both the specificity and the positive predictive values following D&C was 100% in diagnosing endometrial malignancy.<strong>مقاله پژوهشی</strong><br /><br /><br /><br /><br /><strong>مقدمه:</strong> دیلاتاسیون و کورتاژ (Dilatation and curettage) D&C، روش انتخابی برای بدست آوردن نمونهی آندومتر است. اما دقت تشخیص روش دیلاتاسیون و کورتاژ در مقایسه با سایر روشهای تشخیصی، هنوز یک چالش علمی میباشد. هدف از این مطالعه، بررسی تطابق بین تشخیص هیستوپاتولوژیک آندومتر بر اساس نمونههای گرفته شده از طریق دیلاتاسیون و کورتاژ در مقایسه با روش هیسترکتومی بود.<br /><strong>روشها:</strong> در این مطالعهی گذشتهنگر، نتایج هیستوپاتولوژیک نمونههای دیلاتاسیون و کورتاژ از 136 زن که به دلیل خونریزی غیرطبیعی رحم <br />(Abnormal uterine bleeding) AUB بین سالهای 1394 تا 1397 تحت عمل هیسترکتومی قرار گرفتند، بررسی شد.<br /><strong>یافتهها:</strong> میانگین و انحراف معیار سن بیماران 11/3 ± 52/6 سال با دامنهی سنی 80-33 سال بود. نتایج دیلاتاسیون و کورتاژ در مقایسه با روش استاندارد هیسترکتومی، از اختصاصیت و ارزش اخباری منفی قابل توجه برای پاتولوژی پیشبدخیمی و همچنین اختصاصیت و ارزش اخباری مثبت 100 درصد برای پاتولوژیهای بدخیم برخوردار بود. از طرف دیگر، D&C، حساسیت و ارزش اخباری مثبت قابل توجه برای تشخیص پاتولوژیهای طبیعی و خوشخیم را نشان داد. در پاتولوژیهای پیشبدخیمی که با دیلاتاسیون و کورتاژ تشخیص داده شد، خطر بدخیمی تشخیص داده نشده در موارد هیپرپلازی آتیپیک، 16/7 درصد بود.<br /><strong>نتیجهگیری:</strong><strong> </strong>در نمونههای بررسی شده از بیمارانی که تحت دیلاتاسیون و کورتاژ قرار گرفته و بافت نرمال یا پاتولوژیهای خوشخیم گزارش کرده بودند، هیچ پاتولوژی بدخیمی بر اساس نمونههای بررسی شده متعاقب هیسترکتومی از آنان، مشاهده نشد. میزان هر دو پارامتر اختصاصیت و ارزش اخباری مثبت D&C در تشخیص پاتولوژیهای بدخیم آندومتر، 100 درصد بود.https://jims.mui.ac.ir/article_29535_215962337b232cf4fe65a15850bb3911.pdfدانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی-درمانی استان اصفهانمجله دانشکده پزشکی اصفهان1027-75954070120230220Quality of Marital Life and Its Demographic Related Factors in the Elderly in Isfahanکیفیت زندگی زناشویی و ویژگیهای دموگرافیک مرتبط با آن در سالمندان شهر اصفهان107410792630310.48305/jims.v40.i701.1074FAنرگس معتمدیاستادیار، گروه پزشکی اجتماعی، دانشکدهی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران0000-0003-2719-5891مهسا رسولیدانشکدهی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران0000-0002-9682-8747Journal Article19700101<strong>Background:</strong><em> </em>The World Health Organization emphasizes the importance of quality of married life throughout a person's life, the aim of this study was to investigate the quality of marital life and its demographic<strong> </strong>predictors in the elderly.<br /><strong>Methods:</strong><strong> </strong>This is a cross-sectional study on 200 elderly people over 60 years’ old who referred to Isfahan health care centers. The data of this study were collected by Fletcher Quality of Marital Life Questionnaire (2000). Then the relationship between quality of marital life<em> </em>and its dimentions with demographic factors was<em> </em>analyzed by logistic regression.<br /><strong>Findings:</strong><strong> </strong>In 46% of the elderly, the quality of marital life was favorable. The highest utility was in the dimension of commitment (63%) and the lowest utility was in the dimension of sexual arousal (31%). The Adjusted Odds Ratio of favorable quality of marital life in people with higher incomes than lower income people were 2.14 and this relationship was in dimensions of satisfaction, commitment, intimacy and sexual arousal. The adjusted odds ratio of favorable sexual arousal in people under 70 compared to those over 70 was 3.90. Gender, education, and occupation did not predict the quality of married life.<br /><strong>Conclusion:</strong> The quality of married life is unfavorable in more than half of the elderly in Isfahan, and it becomes less favorable with increasing age and lower income.<strong>مقاله پژوهشی</strong><br /><br /><br /><br /><br /><strong>مقدمه:</strong> با توجه به تأکید سازمان بهداشت جهانی به اهمیت کیفیت زندگی زناشویی در تمام طول زندگی فرد، هدف از مطالعهی حاضر، بررسی کیفیت زندگی زناشویی و ویژگیهای دموگرافیک پیشبینیکنندهی آن در سالمندان بود.<br /><strong>روشها:</strong> پژوهش حاضر از نوع مقطعی است که با مشارکت 200 نفر از سالمندان بالای 60 سال مراجعهکننده به مراکز خدمات جامع سلامت شهر اصفهان انجام شد. اطلاعات این مطالعه توسط<strong> </strong>پرسشنامهی کیفیت زندگی<strong> </strong>زناشویی (2000 Fletcher) جمعآوری و ارتباط کیفیت زندگی<strong> </strong>زناشویی و ابعاد آن با عوامل دموگرافیک به روش رگرسیون لجستیک بررسی گردید.<br /><strong>یافتهها:</strong> در 46 درصد سالمندان، کیفیت زندگی<strong> </strong>زناشویی مطلوب بود. بالاترین مطلوبیت در بعد تعهد (63 درصد) و کمترین مطلوبیت در بعد شور هیجان جنسی <br />(31 درصد) بود. نسبت شانس تعدیل شدهی کیفیت زندگی<strong> </strong>زناشویی مطلوب در افراد با درآمد بالاتر نسبت به افراد با درآمد پایینتر برابر با 2/14 بود که این ارتباط در ابعاد رضایت، تعهد، صمیمیت و هیجان جنسی وجود داشت. نسبت شانس تعدیل شدهی شور و هیجان جنسی مطلوب در افراد زیر 70 سال نسبت به افراد بالای <br />70 سال برابر 3/90 بود. جنس، تحصیلات و شغل، پیشبینیکنندهی کیفیت زندگی<strong> </strong>زناشویی نبودند.<br /><strong>نتیجهگیری:</strong><strong> </strong>کیفیت زندگی<strong> </strong>زناشویی در بیش از نیمی از سالمندان شهر اصفهان نامطلوب بود و با افزایش سن و درآمد کمتر، نامطلوبتر میشود.https://jims.mui.ac.ir/article_26303_9d007b1b77e8d4438b14816b0c7580e1.pdf