دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی-درمانی استان اصفهانمجله دانشکده پزشکی اصفهان1027-75952913320110522Evaluation and Optimization of Various Procedures of RNA Extraction from Human Frozen Tissuesارزیابی و بهینهسازی روشهای مختلف استخراج RNA از بافتهای منجمد انسانی32733513406FAفائزه محمدهاشمکارشناسی ارشد ژنتیک، بخش ژنتیک، گروه زیست پزشکی، دانشکدهی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران.پروانه نیک پوردکتری تخصصی ژنتیک، بخش ژنتیک، گروه زیست پزشکی، دانشکدهی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران.0000-0002-1784-6040مجتبی عمادی بایگیدکتری تخصصی ژنتیک، گروه ژنتیک، دانشکدهی علوم پایه و پژوهشکدهی زیست فناوری، دانشگاه شهرکرد، شهرکرد، ایران.Journal Article20110216Background: Utilizing an intact RNA is essential while performing molecular genetics methods like microarray and quantitative Real-time polymerase chain reaction (RT-PCR). Using RNA with poor quality may affect the results of downstream manipulations. Our aim in the current study was to compare and optimize various procedures for RNA extraction by using different kits and DNase treatment to find a standard method for RNA extraction from human frozen tissues.Methods: Using Cinnagen RNX plus solution, Qiagen RNeasy Mini Kit and Qiagen RNeasy Plus Mini Kit, total RNA was extracted from human frozen tissues comprising stomach (#40), glioma (#5) and breast (#15). For genomic DNA elimination, extracted RNA was treated with DNase enzyme. After RNA extraction, its quantity and quality was assessed by spectrophotometry and gel electrophoresis. After cDNA synthesis, RT-PCR technique by specific primers designed for TBP gene was performed and results were assessed by agarose gel electrophoresis.Finding: Extracted RNA by Cinnagen RNX plus solution did not show good results in RT-PCR after DNase treatment. Extracted RNAs by Qiagen RNeasy Mini Kit and Qiagen RNeasy Plus Mini Kit were of high quality for RT-PCR reaction because of using DNase treatment during the extraction procedure and an additional genomic DNA elimination column respectively.Conclusion: Combining Qiagen RNeasy Mini Kit, Qiazol solution and DNase treatment during the extraction procedure is the most suitable method for RNA extraction from human frozen tissues and the extracted RNA can be used with assurance in downstream molecular techniques.مقدمه: استفاده از RNAی سالم جهت به کارگیری در روشهای ژنتیک مولکولی مانند میکرواری و Real-time polymerase chain reaction یا RT-PCR کمی، ضروری به نظر میرسد. کار با RNAیی با کیفیت پایین، ممکن است نتایج بعدی حاصل از کار بر روی این RNA را تحت تأثیر قرار دهد. در مطالعهی حاضر بر آن شدیم با مقایسه و بهینهسازی روشهای مختلف استخراج RNA با استفاده از کیتهای متفاوت و تیمار با آنزیم DNase، به روشی استاندارد جهت استخراج RNAی از بافتهای منجمد انسانی دست یابیم.روشها: با استفاده از کیتهای RNX plus سیناژن، RNeasy Mini و RNeasy Plus Mini کیاژن، استخراج RNAی کل از بافتهای منجمد انسانی شامل معده (40 عدد)، گلیوما (5 عدد) و پستان (15 عدد) صورت گرفت و به منظور از بین بردن DNAی ژنومی، از تیمار با DNase استفاده شد. پس از استخراج RNA، کیفیت و کمیت آن با استفاده از اسپکتروفوتومتری و ژل الکتروفورز مورد بررسی قرار گرفت. بعد از سنتز cDNA، روش RT-PCR با استفاده از پرایمرهای اختصاصی طراحی شده برای ژن TBP انجام شد و نتایج با استفادهی از الکتروفورز ژل آگارز مورد بررسی قرار گرفت.یافتهها: RNAی استخراج شده با کیت RNX plus سیناژن بعد از تیمار با DNase نتایج مناسبی در واکنش RT-PCR نشان نداد. RNAی استخراجی با کیت RNeasy Mini کیاژن به دلیل استفادهی از DNase در مراحل استخراج RNA و کیت RNeasy Plus Mini نیز به دلیل داشتن ستون حذف کنندهی DNA ژنومی کیفیتی خوب برای واکنش RT-PCR داشتند.نتیجهگیری: ترکیب کیت RNaesy Mini، محلول کیازل و استفادهی از DNase طی مراحل استخراج، مناسبترین روش جهت استخراج RNA از بافتهای منجمد انسانی بوده و RNAی استخراجی میتواند با اطمینان جهت آزمایشهای مولکولی پایین دستی مورد استفاده قرار گیرد.https://jims.mui.ac.ir/article_13406_7e74c6cf60b01f6e2134fb16e2857502.pdfدانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی-درمانی استان اصفهانمجله دانشکده پزشکی اصفهان1027-75952913320110522Identification and Frequency of Candida Species in Patients with Different Forms of Candidiasis in Isfahan, Using PCR-RFLP Methodشناسایی و فراوانی گونههای کاندیدا در بیماران مبتلا به اشکال مختلف کاندیدیازیس در شهر اصفهان با استفاده از روش PCR-RFLP33634313407FAرسول محمدیدانشجوی دکترای تخصصی، گروه قارچ شناسی پزشکی، دانشگاه تربیت مدرس تهران، تهران، ایرانa:2:{s:5:"en_US";s:0:"";s:5:"fa_IR";s:0:"";}سید حسین میرهندیدانشیار، گروه انگل شناسی و قارچ شناسی، دانشکدهی بهداشت و مؤسسهی ملی تحقیقات سلامت، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایرانمحمد حسین یادگاریاستادیار، گروه قارچ شناسی پزشکی، دانشکدهی پزشکی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایرانشهلا شادزیاستاد، گروه قارچ شناسی، دانشکدهی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایراننیلوفر جلالیزندکارشناس، مؤسسهی ملی تحقیقات سلامت، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایرانJournal Article20110223Background: Candidiasis is a widespread fungal disease caused by different candida spp. Traditional methods for these yeasts, are time-consuming and in some cases are not successful. New molecular techniques based on differences in DNA targets are faster and more useful. The aim of this study was identification of the most medically common Candida species by PCR-RFLP analysis and their prevalence in Isfahan, central Iran.Methods: Yeast genomic DNA was extracted from living cultures using FTA-filters and ITS1-ITS2 region was amplified by PCR and was digested by the restriction enzyme MspI. RFLP products were loaded on agarose gel and yeast species were identified acorging to differences in their band patterns.Finding: One hundered and eighty two isolates were evaluated from different body locations comprising nail, vagina, groin, blood, wound etc, from which 86 isolates (47.2%) were identified as C. albicans, 31 (17%) as C. parapsilosis, 19 (10.4%) as C. kefyr, 15 (8.2%) as C. tropicalis, 14 (7.7%) as C. glabrata, 14 isolates (7.7%) as C. krusei, 3 isolates (1.6%) as C. guilliermondii. Totally 47.2% isolates were C. albicans and 52.8% isolates were non-albicans spp.Conclusion: Increasing of non-albicans species and their more resistance to antifungal drugs than C. albicans is an important topic of fungal infections that needed precise epidemiological surveys. This study can be a leader for more applicable studies.مقدمه: کاندیدیازیس بیماری قارچی شایعی است که توسط گونههای مختلف جنس کاندیدا ایجاد میشود. از آنجایی که روشهای سنتی برای شناسایی این مخمرها وقتگیر و در مواردی ناموفق است، تکنیکهای جدید مولکولی مبتنی بر تفاوتهای DNA رویکردی مفیدتر و دقیقتر است. هدف از مطالعهی حاضر شناسایی گونههای رایج عامل ایجادکنندهی این بیماری و بررسی شیوع آنها در شهر اصفهان با استفاده از روش PCR-RFLP بود.روشها: DNAی ژنومی مخمر از کشت تازه و با استفاده از فیلترهای FTA استخراج و ناحیهی ITS1-ITS2 با روش PCR تکثیر و با استفاده از آنزیم محدودالاثر MspI برش داده شد. محصولات RFLP روی ژل آگارز الکتروفورز گردید و گونهی مخمر بر حسب تفاوت الگوی باندهای به دست آمده شناسایی شد.یافتهها: 182 جدایه از نقاط مختلف بدن مورد بررسی قرار گرفت. 86 جدایه (2/47 درصد) به عنوان کاندیدا آلبیکنس، 31 جدایه (17 درصد) کاندیدا پاراپسیلوزیس، 19 جدایه (4/10 درصد) کاندیدای کفیر (سدوتروپیکالیس)، 15 جدایه (2/8 درصد) کاندیدا تروپیکالیس، 14 جدایه (7/7 درصد) کاندیدا گلابراتا، 14 جدایه (7/7 درصد) کاندیدا کروزهای و 3 جدایه (6/1 درصد) کاندیدا گیلیرموندی شناسایی شدند. در مجموع 2/47 درصد گونههای آلبیکنس و 8/52 درصد گونهها غیر آلبیکنس بودند. نتیجهگیری: افزایش گونههای غیر آلبیکنسی به دلیل مقاومتهای دارویی بیشتر آنها به داروهای ضد قارچی نسبت به گونهی آلبیکنس از موضوعات مهم عفونتهای قارچی است که بیانگر ضرورت بررسیهای دقیقتر اپیدمیولوژیک است. این مطالعه میتواند راهگشای محققان برای مطالعات کاربردیتر باشد. https://jims.mui.ac.ir/article_13407_36fbc520cf314bdd43cc027dff70836b.pdfدانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی-درمانی استان اصفهانمجله دانشکده پزشکی اصفهان1027-75952913320110522The Effect of Bromocriptine on the Disease Activity Index in Patients with Rheumatoid Arthritisتأثیر بروموکریپتین بر اندکس فعالیت بیماری در بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید34435213408FAمنصور ثالثیاستادیار، گروه داخلی، دانشکدهی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران0000-0001-7108-6188سمیه صادقی حداد زوارهدستیار، گروه داخلی، دانشکدهی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایرانپیمان نصریمتخصص کودکان، گروه کودکان، دانشکدهی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران.0000-0003-4370-8378نسرین نامداری قرقانیدستیار، گروه داخلی، دانشکدهی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایرانزیبا فرجزادگاندانشیار، گروه پزشکی اجتماعی، دانشکدهی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایرانJournal Article20110305Background: Limited studies have shown that the administration of Bromocriptine leads to clinical improvement in a number of rheumatic patients. Low price of Bromocriptine and its trivial side effects lead the authors to investigating the effect of Bromocriptine on rheumatoid arthritis (RA) disease activity.Methods: In a randomized controlled double-blinded quasi-experimental study the effectiveness of Bromocriptine in treating rheumatoid arthritis was evaluated. 80 patients were divided in two groups (experiment and placebo. The inclusion criteria were the presence of active rheumatoid arthritis (DAS > 3.2) in spite of medical treatment. In addition to the standard medications, the case group received single oral doses of 5 mg bromocriptine and the control group received placebo tablet and were followed up for three months. Independent T-test was used to compare DAS28 in the two groups. P < 0.05 was considered significant.Finding: The mean ages of the experiment and placebo groups were 46.2 ± 13.0 and 45.9 ± 12.5 respectively. Before the starting pf the intervention in the experiment group, the mean values of PRL and DAS were 11.7 ± 6.9 and 4.2 ± 1.2, and the mean values of PRL and DAS in the placebo group were 11.3 ± 6.2 and 4.6 ± 1.4 respectively (P > 0.05). After the intervention the mean values of serum PRL level and DAS in the experiment group were 10.6 ± 7.1 and 3.7 ± 1.3 respectively, that were different with those of before the intervention (P < 0.05).Conclusion: Our findings suggest that Bromocriptine might be effective in decreasing the rheumatoid arthritis disease activity index, without any concerns about side effects.مقدمه: مطالعات محدود نشان دادهاند که مصرف بروموکریپتین باعث تخفیف تظاهرات تعدادی از بیماریهای روماتولوژیک شده است. با توجه به قیمت ارزان بروموکریپتین و عوارض ناچیز آن، بر آن شدیم تا اثر درمانی بروموکریپتین بر بیماری آرتریت روماتوئید را ارزیابی کنیم.روشها: در یک مطالعهی نیمه تجربی تصادفی شدهی دو سو کور 80 بیمار مبتلا به آرتریت روماتوئید در دو گروه مورد و شاهد بررسی شدند. معیار ورود به مطالعه، ابتلا به بیماری بعد از 16 سالگی و وجود بیماری فعال با وجود درمان دارویی، اندکس فعالیت بیماری بیشتر از 2/3 (DAS یا Disease Activity Score) بود. به گروه مورد و شاهد علاوه بر داروهای استاندارد، به ترتیب روزانه 5 میلیگرم بروموکریپتین و قرصهای دارونما داده شد. افراد مورد مطالعه به مدت 3 ماه تحت پیگیری قرار گرفتند. نتایج آماری با استفاده از آزمون Paired-t جهت مقایسهی اندکس فعالیت بیماری DAS28 تفسیر شد.یافتهها: میانگین سنی این بیماران در گروه مورد و شاهد به ترتیب 0/13 ± 2/46 و 5/12 ± 9/45 سال بود. میانگین سطح سرمی پرولاکتین و نمرهی DAS قبل از مداخله در گروه مورد به ترتیب 9/6 ± 7/11 و 2/1 ± 2/4 و در گروه شاهد به ترتیب 2/6 ± 3/11 و 4/1 ± 6/4 بود (05/0 > P). میانگین سطح سرمی پرولاکتین و نمرهی DAS در بیماران گروه مورد بعد از مداخله به ترتیب 1/7 ± 6/10 و 3/1± 7/3 بود که نسبت به قبل از مداخله تفاوت داشت.نتیجهگیری: با توجه به یافتههای ما در این مطالعه به نظر میرسد بروموکریپتین در کاهش فعالیت بیماری مؤثر بوده و میتوان از آن در بهبود علایم بیماران مبتلا به آرتریت روماتویید بدون ترس از عوارض جانبی بهره برد.https://jims.mui.ac.ir/article_13408_5bdb66f9619e7b7f0917f6221ada62ca.pdfدانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی-درمانی استان اصفهانمجله دانشکده پزشکی اصفهان1027-75952913320110522Photorefractive Keratectomy for Correction of Hyperopia Over 3 Diopters after 1 Yearاثر فتورفرکتیو کراتکتومی (PRK) در اصلاح هیپروپی بالاتر از 3 دیوپتر بعد از یک سال35336113409FAحسن رزمجواستاد، گروه چشمپزشکی، دانشکدهی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایرانحسین عطارزادهاستادیار، گروه چشمپزشکی، دانشکدهی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران.لیلا رضائیدستیار، گروه چشمپزشکی، دانشکدهی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران.هوشنگ احمدیانچشم پزشک، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان0000-0001-6285-2629کبری نصراللهیدانشیار، گروه چشمپزشکی، دانشکدهی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران.محمد رضا اخلاقیاستادیار، گروه چشمپزشکی، دانشکدهی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران.حمید فشارکیدانشیار، گروه چشمپزشکی، دانشکدهی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایرانآزاده کرمیدانشجوی پزشکی، کمیتهی تحقیقات دانشجویی، دانشکدهی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایرانJournal Article20110510Background: Photorefractive keratectomy or PRK is a good way to correct mild, moderate and severe myopia and astigmatism. Because of several reports about the sight threatening of Hyperopic PRK, it’s effectiveness is less known. This study was done to characterize the refractive changes after excimer laser PRK for correction of hyperopia > 3 diopters and to assess refractive state and changes in astigmatism after 1year.Methods: In an interventional study, thirty eyes of nineteen patients were participated. Their mean refractive error was +5.45 diopters and mean astigmatism was -1.42D. All of the patients were treated by Technolas 217-z excimer laser. Post operative SE (sphere equivalent), UNCVA (uncorrected visual acuity), BCVA (best corrected visual acuity) and all of the complications examined at 12 months later.Finding: The mean post operative refraction was +1.00D (range-2.00 to +5.00), the mean SE was 0.55D and mean astigmatism was -0.95D (range -0.25 to-2.00D). Mean BCVA was unchanged or improved in 83.4% of cases (pre op log MAR = 0.10 and post op log MAR = 0.11) but five eyes (16.6%) lost 1 or 2 lines of snellen BCVA. In 46.6% refraction was within +/-1.00D and 80% was within +/-2.00 from target refraction. The grade corneal haze in eighteen eyes (66%) was 0 or 0.5 and in one eye was 3 and neither developed to grade 4.Conclusion: Hyperopic PRK has a low predictability for high hyperopia but it is effective for low hyperopia. We do not recomended PRK in highly hyperopic-astigmatic eyes.مقدمه: فتورفرکتیو کراتکتومی (Photorefractive keratectomy یا PRK) یک روش مناسب در اصلاح میوپی خفیف، متوسط، شدید و آستیگماتیسم است. به دلیل گزارش چندین مورد عوارض تهدیدکنندهی بینایی، اثربخشی PRK هیپروپیک کمتر از PRK میوپیک شناخته شده است. این مطالعه با هدف بررسی تغییرات انکساری بعد از PRK برای اصلاح هیپروپی بالاتر از 3 دیوپتر و وضعیت انکساری و تغییرات آستیگماتیسم همراه آن طراحی شد.روشها: در این مطالعهی مداخلهای 30 چشم با عیب انکساری کروی 3+ تا 11+ دیوپتر و آستیگماتیسم صفر تا 75/4- دیوپتر بررسی شدند. تمام بیماران تحت لیزر اگزایمر با دستگاه تکنولاس 217z قرار گرفتند و12 ماه بعد معادل اسفریک (SE) و رفرکشن و دید اصلاح نشده (UCVA) و بهترین دید اصلاح شده (BCVA) و وضعیت قرنیه ثبت گردید و با مقادیر قبل از عمل مقایسه شد.یافتهها: متوسط عیب انکساری کروی بعد از عمل 1+ (از 2- تا 5+) دیوپتر و متوسط آستیگماتیسم 95/0- (از 25/0- تا 2-) دیوپتر و میانگین SE 55/0 دیوپتر گردید. BCVA در 4/83 درصد بی تغییر ماند یا بهتر شد ( Log MARقبل از عمل 10/0 و Log MAR بعد از عمل 11/0 بود) اما 5 چشم (6/16 درصد) یک یا دو خط افت کرد. در 6/46 درصد رفرکشن در محدودهی 1± دیوپتر و در 80 درصد در محدودهی 2± دیوپتر از مقدار هدف بود. 18 چشم (66 درصد) کدورت در حد 5/0 یا صفر و یک چشم کدورت درجهی 3 داشتند و هیچکدام کدورت درجه 4 نداشتند.نتیجهگیری: اگرچه PRK در درمان هیپروپیک میتواند در تعدادی از بیماران باعث بهبود وضعیت انکساری شود ولی به دلیل قابلیت پیشبینی ضعیف نتایج در هیپروپی بالا به خصوص در همراهی با آستیگماتیسم توصیه نمیشود.https://jims.mui.ac.ir/article_13409_52eba6616bfe2013f47e8ff76eee0c43.pdfدانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی-درمانی استان اصفهانمجله دانشکده پزشکی اصفهان1027-75952913320110522A Rare Primary Rib Osteosarcoma in a 70-year-old Manگزارش یک مورد نادر استئوسارکوم اولیهی دنده در یک مرد 70 ساله36236613410FAمجتبی احمدینژاداستادیار، گروه جراحی، دانشگاه علوم پزشکی لرستان، خرم آباد، ایرانسهیلا شکرالهیدانشجوی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی لرستان، خرم آباد، ایرانامیر حسین داورپناه جزیدستیار، مرکز تحقیقات آموزش پزشکی، گروه جراحی عمومی، دانشکدهی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایرانJournal Article20110315Background: Primary malignant tumors of the chest wall are rare and include about 5 percent of all chest wall tumors. Primary osteosarcoma of the rib has very low prevalence and mostly exists in young age.Case Report: We present a 70-year-old man with a very large tumor of the chest wall, becoming gradually larger, for about 30 years. It underwent resection and reconstruction and was reported to be well differentiated osteosarcoma in pathological study. مقدمه: تومورهای بدخیم اولیهی دیوارهی قفسهی صدری نادر است و حدود 5 درصد کل تومورهای دیوارهی قفسهی سینه را تشکیل میدهد. استئوسارکوم اولیهی دنده شیوع بسیار کمی دارد و بیشتر در جوانان دیده شده است.گزارش مورد: ما مرد 70 سالهای را معرفی میکنیم که سابقهی یک تودهی بسیار بزرگ دیوارهی قفسهی صدری را از حدود 30 سال قبل میداد که به تدریج بزرگتر شده بود. این توده تحت رزکشن و بازسازی قرار گرفت و در بررسی پاتولوژی، تشخیص Well differentiated osteosarcoma گزارش شد.https://jims.mui.ac.ir/article_13410_74cb6b5045944ca266be48495f5d389d.pdf