دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی-درمانی استان اصفهانمجله دانشکده پزشکی اصفهان1027-75953227220140321Indexایندکس14255FAJournal IndexJournal Article20140706Click to download the index of this issue.لطفا برای دانلود ایندکس این شماره کلیک نمایید.https://jims.mui.ac.ir/article_14255_ddb34dc9fbbd6305a8c6e9d5a9e5b659.pdfدانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی-درمانی استان اصفهانمجله دانشکده پزشکی اصفهان1027-75953227220140321Isolation, Antibiotic Resistance Determination and Genotypic Analysis of Pseudomonas Aeruginosa Strains Causing Urinary Tract Infection in Catheterized Patients of Shohada and Labafi Nejad Hospitals, Tehran, Iranجداسازی و تعیین مقاومت آنتی بیوتیکی و بررسی ژنوتیپی سودوموناس آئروجینوزای مولد عفونت مجاری ادراری در بیماران بستری شده از بیمارستانهای شهدا و لبافینژاد تهران1814256FAنسترن اصغری مقدمبخش میکروبشناسی، انستیتو پاستور ایران، تهران، ایرانرضا رسولزادهدانشجوی دکتری، گروه زیستشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات تهران، تهران، ایرانسید محمد مهدی حسینی مقدمدانشیار، مرکز تحقیقات بیماریهای کلیوی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایرانمهناز سیفیاستادیار، بخش سل و تحقیقات ریوی، انستیتو پاستور ایران، تهران، ایرانمحمدرضا پورشفیعاستاد، بخش میکروبشناسی، انستیتو پاستور ایران، تهران، ایرانملیحه طالبیاستادیار، بخش میکروبشناسی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایرانJournal Article20130609Background: Urinary tract infection is the most common nosocomial infection worldwide. Microorganisms causing urinary tract infections are resistant to most of the antibiotics. Pseudomonas aeruginosa (P. aeruginosa) is one of the major causes of nosocomial infections and its antibiotic resistance leads to medical implications associated with urinary tract infections. The aim of this study was to assess the prevalence of P. aeruginosa strains to identify their in-vitro susceptibility to antimicrobial agents and to determine genetic diversity of them.Methods: Urine samples were obtained from catheterized patients in Shohada and Labafi Nejad hospitals, Tehran, Iran, and cultured by standard loop method. The cultures with more than 105 CFU/ml were assumed as positive. After identification of bacterial species by biochemical tests, susceptibility of each isolate was assessed by disk diffusion method according to Clinical and Laboratory Standards Institute (CLSI) guidelines. In order to analyze bacterial genotypic diversity, pulsed-field gel electrophoresis (PFGE) was performed.Findings: 116 out of 163 urine samples were positive for bacterial isolates. Pseudomonas species were placed in third step of the most frequent isolates. Antibiotic sensitivity was observed against most of antimicrobial agents. Some of strains were genetically similar.Conclusion: This study revealed that isolated strains were sensitive to wide range of antibiotic agents. In addition, common type strains were responsible of causing inter- and intra-hospital urinary tract infections in catheterized patients.مقدمه: عفونت مجاری ادراری (Urinary tract infection) شایعترین نوع عفونت بیمارستانی میباشد. Pseudomonas aeruginosa از علل مهم ایجاد عفونتهای بیمارستانی است و مقاومت آنتی بیوتیکی در آن میتواند درمان بیماران را با مشکل مواجه نماید. این مطالعه با هدف بررسی فراوانی P. aeruginosa ایجاد کنندهی عفونت مجاری ادراری در بیماران سوندگذاری شده، تعیین میزان مقاومت آنتی بیوتیکی و مشخص نمودن الگوی ژنومی این باکتری انجام شد.روشها: نمونههای ادراری با استفاده از سرنگ استریل از سوند افراد سوندگذاری شده از 2 بیمارستان در تهران در یک مطالعهی مقطعی از آذر 1386 تا مرداد 1387 جمعآوری گردید. سپس نمونهها با روش لوپ استاندارد کشت داده شدند و در صورت وجود CFU/ml 105 باکتری، کشت مثبت در نظر گرفته شد. تشخیص باکتریها با استفاده از روشهای بیوشیمیایی انجام گرفت و با استفاده از دستورالعمل (Clinical and laboratory standards institute) CLSI مقاومــت سویهها نسبت به آنتـــی بیوتیکهای مختلف تعیین شد. در مرحلهی بـــعد، سویهها از لحاظ ژنتیـــکی با استفاده از روش PFGE (Pulsed- field gel electrophoresis) مورد مطالعه قرار گرفتند.یافتهها: در این مطالعه، 116 نمونه به لحاظ کشت باکتریایی مثبت بودند. سودوموناس آئروجینوزا 3/10 درصد نمونهها را شامل شد. از لحاظ مقاومت آنتی بیوتیکی، بیشترین مقاومت نسبت به کاربنی سیلین (100 درصد)، سفوتوکسیم (75 درصد) و کوتریموکسازول (7/66 درصد) مشاهده شد. به لحاظ ژنوتیپی سویهها در هفت تایپ قرار گرفتند.نتیجهگیری: این بررسی مشخص نمود که سویههای جدا شده نسبت به طیف وسیعی از آنتی بیوتیکها حساسیت داشتند. همچنین سویههای مشترک درون بیمارستانی و بین بیمارستانی، منجر به ایجاد عفونت مجاری ادراری در افراد بستری شدهاند. https://jims.mui.ac.ir/article_14256_efa7e8cf616859bc8db0db213342957b.pdfدانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی-درمانی استان اصفهانمجله دانشکده پزشکی اصفهان1027-75953227220140321Determination of the Testosterone Effect on the Average Concentration of Basic Fibroblast Growth Factor (bFGF) and Platelet-Drived Growth Factor (PDGF) in Male Wistar Ratsبررسی اثر تستوسترون بر میانگین غلظت عامل رشد مشتق از پلاکت (PDGF) و عامل رشد فیبروبلاستی بازی (bFGF) در رتهای ویستار نر91514260FAفرید نصر اصفهانیدانشجوی پژشکی، کمیتهی پژوهشهای دانشجویان، دانشکدهی پزشکی و مرکز تحقیقات فیزیولوژی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایرانشقایق حقجوی جوانمرددانشیار، مرکز تحقیقات فیزیولوژی و گروه فیزیولوژی، دانشکدهی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایرانمریم مؤتمردانشجوی پژشکی، کمیتهی پژوهشهای دانشجویان، دانشکدهی پزشکی و مرکز تحقیقات فیزیولوژی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایرانسعیده بحرانیدانشجوی پژشکی، کمیتهی پژوهشهای دانشجویان، دانشکدهی پزشکی و مرکز تحقیقات فیزیولوژی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایرانزهراالسادات مرتضویدانشجوی پژشکی، کمیتهی پژوهشهای دانشجویان، دانشکدهی پزشکی و مرکز تحقیقات فیزیولوژی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایرانJournal Article20130609Background: Angiogenesis is a determinant factor in the treatment of cardiovascular diseases. The purpose of this study was determining the effect of testosterone on the average concentration of basic fibroblast growth factor (bFGF) and platelet-derived growth factor (PDGF) as angiogenic stimulating factors in the blood of male rats.Methods: In this experimental study, 24 male rats were divided into 4 groups. The first group went under sham surgery (making incisions without doing any special work on rats’ bodies) and 3 others went under the orchiectomy (OCX). The first and second groups received 0.1 mg/day sesame oil as placebo and the third and fourth groups received 1 and 5 mg/kg/day testosterone, respectively. After 21 days, the concentrations of bFGF and PDGF were measured in rats blood.Findings: The mean concentration of PDGF in rats in forth group was significantly more than those in third group (P < 0.05). In addition, the mean concentration of bFGF in third group was significantly less than the others (P < 0/05).Conclusion: Reduction of testosterone causes reduction of PDGF and it may be effective on decreasing the angiogenesis potentially. Different levels of testosterone had no effect on bFGF concentration.مقدمه: رگزایی پدیدهای تعیین کننده در درمان بیماریهای قلبی است. هدف از این مطالعه، تعیین اثر تستوسترون بر روی غلظت عامل رشد مشتق از پلاکت و عامل رشد فیبروبلاستی بازی به عنوان عوامل محرک رگزایی در خون رتهای نر بود.روشها: در این مطالعهی تجربی، 24 عدد رت نر به 4 گروه تقسیم شدند. گروه اول تحت عمل جراحی شم (ایجاد برش جراحی بدون دستکاری) و گروههای دوم و سوم و چهارم تحت عمل ارکیدکتومی قرار گرفتند. به گروه اول و دوم روزانه ml 1/0 روغن کنجد (به عنوان دارونما)، به گروه سوم mg/kg/day 1 تستوسترون و به گروه چهارم mg/kg/day 5 تستوسترون روزانه تزریق شد. پس از 21 روز تزریق، غلظت سرمی عوامل PDGF (Platelet derived growth factor) و bFGF (Basic fibroblastic growths factor) در خون رتها اندازهگیری شد.یافتهها: میانگین غلظت سرمی PDGF رتهای تیمار شده با mg/kg/day 5 تستوسترون، نسبت به رتهای ارکیدکتومی تیمار شده با روغن کنجد و mg/kg/day 1 تستوسترون بیشتر بود (050/0 > P). همچنین غلظت bFGF در خون گروه دریافت کنندهی mg/kg/day 1 تستوسترون کمتر از سایر گروهها بود (050/0 > P).نتیجهگیری: کاهش تستوسترون باعث کاهش PDGF میشود و ممکن است از این طریق به صورت بالقوه در کاهش توان آنژیوژنز مؤثر باشد. تغییر غلظت تستوسترون تأثیری بر تغییر غلظت سرمی bFGF ندارد. https://jims.mui.ac.ir/article_14260_d00488bb0b15ef1d58de2adc1d735434.pdfدانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی-درمانی استان اصفهانمجله دانشکده پزشکی اصفهان1027-75953227220140321The Effects of Periodontal Treatment on Incidence of Preterm Low Birth Weight among Pregnant Women with Mild to Moderate Periodontitisبررسی تأثیر درمان فاز اول بیماری پریودنتال بر فراوانی تولد نوزادان زودرس و با وزن کم در مادران باردار مبتلا به بیماری پریودنتال162414257FAمحمد رضا ناصحاستادیار، گروه پریودنتیکس، دانشکدهی دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی قزوین، قزوین، ایرانa:2:{s:5:"en_US";s:0:"";s:5:"fa_IR";s:0:"";}آذین وحیددندانپزشک، قزوین، ایراننازنین زنگنهدستیار تخصصی، گروه کودکان، دانشکدهی دندانپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی تهران، تهران، ایرانفاطمه لالوهااستادیار، گروه بیماریهای زنان و زایمان، دانشکدهی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی قزوین، قزوین، ایرانمرضیه رضاییمتخصص بیماریهای زنان و زایمان، اصفهان، ایراننوید محمدیدانشیار، گروه پزشکی اجتماعی، دانشکدهی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایرانفرحناز رضاییمرکز بهداشت شمارهی 2، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایرانJournal Article20131013Background: Most of the studies support the statement that maternal periodontitis may be a risk factor for infants with preterm delivery and low-birth-weight (PLBW) . The aim of the present research was to determine the effects of periodontal treatment on incidence of PLBW among women with mild to moderate periodontitis.Methods: 60 pregnant women received dental and periodontal examination [probing depth (PD), clinical attachment level (CAL), and bleeding on probing (BOP)]. 30 of these pregnant women (the treatment group) received professional oral hygiene treatment including plaque and calculus removal and root planning at the beginning and end of 8th month of pregnancy. The control group just received the periodontal examination. The mean length of pregnancy and birth-weight were compared between the groups. Statistical analysis was determined using Kolmogorov-Smirnov, independent-sample t, Mann-Whitney U, Pearson and Spearman tests.Findings: The incidence of PLBW in treatment group was significantly lower than the control group (P = 0.006). No correlation was found between clinical parameters and the time of pregnancy or infant's weight. There was a weak positive correlation between the infant's weight and the improvement of clinical parameters.Conclusion: The results support the hypothesis that maternal periodontal disease is associated with infant prematurity and low birth weight. Therefore, the periodontal treatment can contribute to optimal date of delivery and achieving greater birth-weight.مقدمه: هدف مطالعهی حاضر بررسی میزان تأثیر درمان پریودنتال بر وقوع نوزادان نارس و با وزن کم در مادران باردار مبتلا به پریودنتیت خفیف تا متوسط بود.روشها: برای 60 بیمار شرکت کننده در مطالعه، معاینات پریودنتال شامل اندازهگیری عمق پاکت (PD یا Probing depth)، میزان از دست رفتن چسبندگی بافتهای پریودنتال (CAL یا Clinical attachment level) و نیز خونریزی هنگام پروب کردن (BOP یا Bleeding on probing) ثبت شد. پس از آن، گروه مورد (شامل 30 بیمار) تحت درمان پریودنتال شامل آموزش بهداشت، جرمگیری و تسطیح سطح ریشه در شروع مطالعه و در انتهای ماه هشتم بارداری قرار گرفتند. برای گروه شاهد (شامل 30 نفر) تنها شاخصهای پریودنتال ثبت گردید.یافتهها: وقوع نوزادان با وزن کم و نارس در گروه مورد به صورت معنیداری نسبت به گروه شاهد کمتر بود (006/0 = P) و هیچ گونه ارتباطی بین شاخصهای کلینیکی اندازهگیری شده با مدت زمان بارداری و یا وزن نوزادان ملاحظه نشد. از طرفی، یک ارتباط مثبت و ضعیف بین وزن نوزادان با بهبود شاخصهای پریودنتال مشاهده شد.نتیجهگیری: نتایج مطالعه از این فرضیه که پریودنتیت مادران باردار عاملی جهت به دنیا آوردن نوزادان با وزن کم و نارس در نمونههای مطالعهی حاضر میباشد، حمایت میکند. بنابراین درمان پریودنتال در مادران مبتلا به پریودنتیت میتواند به کاهش مشکلات حین بارداری و افزایش وزن نوزادان کمک نماید و باعث میشود تا نوزادان در زمان طبیعی به دنیا بیایند. https://jims.mui.ac.ir/article_14257_0241c99208c19d22f698f641031b48d9.pdfدانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی-درمانی استان اصفهانمجله دانشکده پزشکی اصفهان1027-75953227220140321Role of Pro564Leu of FXIII-A Gene Polymorphism and Risk of Central Nervous Bleeding in Patients with Congenital Factor XIII Deficiency, Southeast of Iranبررسی ارتباط پلی مورفیسم Leu564Pro با خونریزی سیستم اعصاب مرکزی در بیماران مبتلا به کمبود فاکتور 13253314258FAمجید نادریدانشیار، مرکز تحقیقات ژنتیک در بیماریهای غیرواگیر، دانشگاه علوم پزشکی زاهدان، زاهدان، ایراناکبر درگلالهکارشناس ارشد، گروه هماتولوژی، دانشکدهی پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایرانشعبان علیزادهاستادیار، گروه هماتولوژی، دانشکدهی پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایراناحمد کاظمیاستاد، گروه هماتولوژی، دانشکدهی پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایرانشادی طبیبیانکارشناس ارشد، گروه هماتولوژی، دانشکدهی پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایرانحسین درگاهیدانشیار، گروه مدیریت خدمات بهداشتی- درمانی، دانشکدهی پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایرانزهرا کاشانی خطیبدانشجوی کارشناسی ارشد، گروه هماتولوژی، دانشکدهی پزشکی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایرانمیثم کشیریکارشناس ارشد، گروه هماتولوژی، دانشکدهی پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایرانمریم سادات حسینیکارشناس ارشد، گروه هماتولوژی، دانشکدهی پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایرانJournal Article20131008Background: The deficiency of factor XIII is a rare hemorrhagic disorder with the highest global incidence in Sistan and Baluchistan province in Iran. Bleeding of central nervous system (CNS) is a common but life-threatening clinical presentation of severe factor XIII deficiency. The aim of this study was to assess the role of Pro564Leu polymorphism in occurrence of intra- and extra-cranial hemorrhage in factor 13 deficiency.Methods: 32 patients with factor XIII deficient and history of CNS bleeding and 32 patients with factor XIII deficiency but without CNS bleeding were selected as case and control groups. Initially, the baseline for the Trp187Arg polymorphism was evaluated in both groups to confirm the disorder. Then, all the patients were assessed for Pro564Leu polymorphism.Findings: All the study patients were homozygote for factor XIII polymorphism. We also found that no patient in both groups was positive for Pro564Leu polymorphism.Conclusion: It seems that Pro564Leu polymorphism do not have any effect on occurrence of CNS bleeding in factor XIII deficiency.مقدمه: کمبود فاکتور 13 یک اختلال خونریزی دهندهی نادر است که بالاترین شیوع جهانی آن مربوط به استان سیستان و بلوچستان میباشد. این اختلال با تظاهرات بالینی مختلف از جمله خونریزی در سیستم اعصاب مرکزی همراه است. Leu564Pro یکی از جهشهای شایع در فاکتور 13 میباشد. هدف مطالعهی حاضر، ارزیابی نقش پلی مورفیسم Leu564Pro ژن کد کنندهی زیرواحد A فاکتور 13، در خونریزی سیستم عصبی مرکزی (خونریزی داخل یا خارج مغزی) در بیماران مبتلا به کمبود فاکتور 13 بود.روشها: مطالعهی حاضر از نوع مورد- شاهد بود که بر روی 32 بیمار مبتلا به کمبود فاکتور 13 با سابقهی خونریزی داخل جمجمهای (گروه مورد) و همچنین 32 بیمار مبتلا به کمبود فاکتور 13 اما بدون هیچ گونه تاریخچهای از خونریزی داخل جمجمهای (گروه شاهد) انجام شد. در ابتدا، هر دو گروه به منظور تأیید اختلالشان از نظر پلی مورفیسم فاکتور 13، Arg13Trp مورد ارزیابی قرار گرفتند. سپس تمامی بیماران از نظر پلی مورفیسم Leu564Pro ژن فاکتور 13 بررسی شدند و در نهایت، دادههای به دست آمده توسط نرمافزار SPSSآنالیز شدند.یافتهها: تمامی بیماران تحت مطالعه برای پلی مورفیسم Arg13Trp هموزیگوت بودند و هیچ یک از بیماران جهش Leu564Pro نداشتند.نتیجهگیری: به نظر میرسد که پلی مورفیسم Leu564Pro، اثری در بروز خونریزی داخل یا خارج جمجمهای در بیماران مبتلا به کمبود فاکتور 13 ندارد.https://jims.mui.ac.ir/article_14258_dc8ea38e3b857a71485da6e1938e0f07.pdfدانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی-درمانی استان اصفهانمجله دانشکده پزشکی اصفهان1027-75953227220140321Limitations of Clinical Application of siRNA Delivery Based on Non-Viral Vectorsموانع و محدودیتهای کلینیکی انجام Small interfering RNA delivery (siRNA delivery) بر پایهی وکتورهای غیر ویروسی344914259FAرضا قویمیکارشناس ارشد، گروه ژنتیک و بیولوژی مولکولی، دانشکدهی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایرانمعراج پورحسیناستادیار، گروه ژنتیک و بیولوژی مولکولی، دانشکدهی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایرانJournal Article20130929In recent years, much more attentions have been focused on siRNA-based gene therapy. This approach is based on PTGS (Post-transcriptional gene silencing). Due to some defects in viral vectors, non-viral vectors have been used to deliver nucleic acids into target cells. Although, transfection efficiency in non-viral vectors is less than viral ones, but safety of non-viral vectors is much more. Characteristic features of siRNA, such as high compatibility, application in low doses and its versatility make it suitable in the gene therapy field. However, some challenges, such as stimulating immune system and Off-target silencing will be remain. In this review article, we express bottlenecks existing in siRNA delivery into target cells. According to the information, with further development of siRNA delivery in the future, it could be a promising approach in treatment for a variety of genetic diseases.در سالهای اخیر، ژن درمانی از طریق siRNA (Small interfering RNA) توجهات زیادی را معطوف خود ساخته است. این پدیده بر اساس PTGS (Post transcriptional gene silencing) استوار است. به دلیل نقایص وکتورهای ویروسی، استفاده از وکتورهای Non viral برای انتقال نوکلئیک اسید مورد توجه قرار گرفته است. درست است که وکتورهای Non viral نسبت به انواع ویروسی، میزان ترانسفکشن کمی دارند، اما Safety وکتورهای غیر ویروسی بسیار بیشتر میباشد. قابلیتهای کلیدی siRNA مثل انطباق پذیری بالا، کاربرد در دوزهای کم و همه کاره بودن آن، سبب استفاده از siRNA در روشهای انتقال ژن شده است. با این حال، دارای نقایصی مثل تحریک سیستم ایمنی و Off target silencing نیز میباشد. در این مقاله، بیشتر سعی بر این بود تا مشکلاتی که در سر راه انتقال siRNA به سلول وجود دارد، بررسی شود. با توجه به اطلاعاتی که در دست است، گفته میشود که پیشرفت هر چه بیشتر siRNA delivery میتواند در آینده به یک روش قابل اتکا جهت درمان بیماریهایی که پایهی ژنتیکی دارند، مبدل گردد. https://jims.mui.ac.ir/article_14259_196cf13aa4bf88b2f61763f3db2753ea.pdf