دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی-درمانی استان اصفهانمجله دانشکده پزشکی اصفهان1027-75953439320160922Indexایندکس15008FAایندکس مجله0000-0003-0874-1906Journal Article20170430Click to download the index of this issue.لطفا برای دانلود ایندکس این شماره کلیک نمایید.https://jims.mui.ac.ir/article_15008_621a041e771600c5772873a653cc4685.pdfدانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی-درمانی استان اصفهانمجله دانشکده پزشکی اصفهان1027-75953439320160922Quality of Life among the Elderly under the Protection of Health and Treatment Centers in Isfahan Province, Iran, and its Relationship with Depression and Body Mass Indexبررسی کیفیت زندگی سالمندان تحت پوشش مراکز بهداشتی- درمانی استان اصفهان و ارتباط آن با افسردگی و شاخص تودهی بدنی88589215009FAآناهیتا بابکاستادیار، گروه پزشکی اجتماعی، دانشکدهی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران0000-0003-4397-3286سهیلا داوریبرنامهی سلامت سالمندان، مرکز بهداشت استان اصفهان، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایرانپژمان عقدکمرکز بهداشت استان اصفهان، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران0000-0001-8120-2576امید پیرحاجیدستیار، گروه چشمپزشکی، دانشکدهی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایرانپگاه جهانگیریپزشک عمومی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایرانJournal Article20150511AbstractBackground: Increasing the life expectancy was the major issue of public health during the 20th century, while living with better quality is the goal of 21th century. Psychological and physical situations are important factors that affect quality of life in elderly. In the present study, we aimed to evaluate the quality of life among the elderly and its relationship with depression and body mass index (BMI) in Isfahan province, Iran.Methods: A total of 637 elderly were included in this analytical observational study using a random and multistage cluster sampling method. Quality of life and depression scores were collected using Geriatric Depressions Scale (GDS) and Quality of Life Short Form-36 (SF-36) Questionnaire. Data were analyzed using t, one-way ANOVA, Pearson and Spearman correlation coefficients statistical tests.Findings: The mean score of quality of life was 54.64 ± 20.60. Quality of life and some of its dimensions had a direct relationship with lower age, being male and high level of education. We found no significant correlation between the depression score and quality of life or its dimensions. In addition, assessment of the correlation between body mass index and quality of life showed that body mass index had significant negative relationship only with physical functioning among all of the dimensions.Conclusion: Results of the present study showed that lower quality of life is associated with increasing of the age, being female and low level of education. Furthermore, we found no relationship between the dimensions of quality of life and depression that might be due to the effects of several variables on quality of life among elderly. چکیدهمقدمه: چالش اصلی بهداشت عمومی در قرن بیستم، «افزایش امید به زندگی» بود، در حالی که چالش اصلی در قرن بیست و یکم، «زندگی با کیفیت بهتر» است. هدف از زندگی سالمندان، نه تنها عمر طولانی و زنده بودن آنها، بلکه بهبود کیفیت زندگی آنان میباشد. هدف از انجام مطالعهی حاضر، بررسی چگونگی کیفیت زندگی سالمندان و ارتباط آن با افسردگی و شاخص تودهی بدنی (BMI یا Body mass index) در استان اصفهان بود.روشها: مطالعهی حاضر، توصیفی- تحلیلی از نوع مقطعی بود که در سال 1389 بر روی 637 سالمند در استان اصفهان به روش نمونهگیری طبقهای خوشهای چند مرحلهای تصادفی انجام شد. اطلاعات کیفیت زندگی و نمرهی افسردگی بر اساس پرسشنامههای کیفیت زندگی 36 موردی و مقیاس افسردگی سالمندان جمعآوری شد. اطلاعات با استفاده از نرمافزار SPSS به روش آمار توصیفی و آزمونهای t، ANOVAOne-way و نیز آزمونهای ضریب همبستگی Spearman و Pearson مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافتهها: ۶۳۷ سالمند با میانگین سنی 32/6 ± 74/68 سال (بالاترین سن ۸۹ سال) در مطالعه وارد شدند. میانگین نمرهی کیفیت زندگی 60/20 ± 56/54 بود. مرد بودن، سن پایینتر و افزایش سطح تحصیلات، با کیفیت زندگی و برخی از ابعادآن ارتباط مستقیمی داشت و تنها در بعد فعالیت فیزیکی با BMI رابطهی معکوس مشاهده شد.نتیجهگیری: کیفیت زندگی سالمندان در حد متوسط است و نیاز به توجه بیشتری دارد. مطالعهی حاضر در راستای مطالعات قبلی است که در آن، کیفیت زندگی با افزایش سن، زن بودن و تحصیلات پایینتر کاهش نشان داد. همچنین، از نظر وضعیت روانی، رابطهای میان افسردگی و ابعاد کیفیت زندگی مشاهده نشد که میتواند نشان دهندهی تعدد عوامل مؤثر بر کیفیت زندگی سالمندان باشد.https://jims.mui.ac.ir/article_15009_1a1ca8238649fdd678707979df7c83d3.pdfدانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی-درمانی استان اصفهانمجله دانشکده پزشکی اصفهان1027-75953439320160922Comparative Evaluation of the Effects of Different Doses of Labetalol on Cardiovascular Response to Tracheal Intubationبررسی مقایسهای تأثیر تجویز دزهای متفاوت لابتالول وریدی قبل از القای بیهوشی بر پاسخ قلبی- عروقی بعد از لارنگوسکوپی و لولهگذاری تراشه89390015010FAعظیم هنرمنداستاد، گروه بیهوشی، دانشکدهی پزشکی و مرکز تحقیقات بیهوشی و مراقبتهای ویژه، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران0000-0002-2373-9241محمدرضا صفویاستاد، گروه بیهوشی، دانشکدهی پزشکی و مرکز تحقیقات بیهوشی و مراقبتهای ویژه، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایرانa:2:{s:5:"en_US";s:0:"";s:5:"fa_IR";s:0:"";}نیلوفر کیانیدانشجوی پزشکی، دانشکدهی پزشکی و کمیتهی پژوهشهای دانشجویان، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایراننینا کیانیپزشک عمومی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایرانالناز کشاورزیکارشناس هوشبری، مرکز آموزشی- درمانی آیتاله کاشانی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایرانJournal Article20160516AbstractBackground: This study aimed to determine the effects of different doses of labetalol on cardiovascular responses during tracheal intubation and to compare it with control group.Methods: In this study, 180 patients underwent surgery were selected and randomly divided in four groups who received 0.4, 1 and 2 mg/kg labetalol and normal saline via intravenous injection 5 minutes before laryngoscopy, respectively. The changes of hemodynamic parameters in four groups were compared.Findings: During the study, no patients in groups 0.4 and 1 mg/kg labetalol suffered from bradycardia; while in group of 2 mg/kg labetalol, at the time of laryngoscopy and at 1, 3, 5, 10, 30 and 60 minutes after it 13.3, 2.2, 11.1, 37.8, 28.9 and 24.4 percent of patients suffered from bradycardia, respectively; and in control group, 7 patients (15.6%) suffered from bradycardia. The incidence of bradycardia from 5th to 60th minutes was significantly different between the four groups (P < 0.05). No patient suffered from tachycardia among the groups receiving different doses of labetalol; while in control group, at the time of laryngoscopy and 1, 3, 5, and 10 minutes after it, 11.1, 40.0, 31.1, and 20.0 percent of the patients suffered from tachycardia, respectively (P < 0.05).Conclusion: Intravenous injection of 1 mg/kg labetalol during laryngoscopy tends to more favorable hemodynamic stability and minimal bradycardia, tachycardia and hypertension; using this dose before laryngoscopy is more favorable. چکیدهمقدمه: این مطالعه با هدف تعیین تأثیر تجویز دزهای متفاوت لابتالول وریدی قبل از القای بیهوشی بر پاسخ قلبی- عروقی بعد از لارنگوسکوپی و لولهگذاری تراشه در مقایسه با گروه شاهد طراحی و اجرا شد.روشها: در این مطالعهی کارآزمایی بالینی، 180 بیمار تحت عمل جراحی در چهار گروه 45 نفره توزیع شدند. به ترتیب 4/0، 0/1 و 0/2 میلیگرم/کیلوگرم لابتالول و نرمال سالین در 5 دقیقه قبل از لارنگوسکوپی به طریق وریدی به ایشان تزریق شد و تغییرات همودینایک در طی لارنگوسکوپی در چهار گروه مقایسه شد.یافتهها: طی مدت مطالعه، هیچ بیماری از گروه 4/0 میلیگرم/کیلوگرم و 1 میلیگرم/کیلوگرم لابتالول دچار تاکیکاردی و برادیکاردی نشد، اما گروه 2 میلیگرم/کیلوگرم لابتالول، در بدو لارنگوسکوپی در دقایق 1، 3، 5، 10، 30 و 60 به ترتیب 3/13، 2/2، 1/11، 8/37، 9/28 و 4/24 درصد دچار برادیکاردی شدند. در گروه شاهد 7 بیمار (6/15 درصد) دچار برادیکاردی شدند و بروز برادیکاردی از دقیقهی 5 تا دقیقهی 60 بین چهار گروه اختلاف معنیدار داشت (050/0 > P). در مدت مطالعه، هیچ بیماری از دریافت کنندگان دزهای مختلف لابتالول دچار تاکیکاردی نشد، اما گروه شاهد در بدو لارنگوسکوپی در دقایق 1، 3، 5 و 10 به ترتیب 1/11، 0/40، 1/31 و 0/20 درصد دچار تاکیکاردی شدند و این اختلاف معنیدار بود (050/0 > P).نتیجهگیری: تزریق وریدی 1 میلیگرم/کیلوگرم لابتالول در بیماران تحت لارنگوسکوپی با ثبات مطلوبتر همودینامیک و کمترین بروز برادیکاردی، تاکیکاردی و هیپرتانسیون همراه میباشد و استفاده از این دز قبل از لارنگوسکوپی، مطلوبتر است.https://jims.mui.ac.ir/article_15010_75731f63f37971967e1915aa179ddd4b.pdfدانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی-درمانی استان اصفهانمجله دانشکده پزشکی اصفهان1027-75953439320160922Determining Test-Retest Reliability and Internal Consistency of the Persian Version of Personality Inventory for Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders-5th Edition (PID-5) among Medical Students and Patients with Psychiatric Disordersبررسی پایایی بازآزمایی و ثبات درونی نسخهی فارسی پرسشنامهی شخصیتی PID-5 در دانشجویان پزشکی و بیماران روانپزشکی90190715011FAلیلا کمال زادهدستیار، گروه روانپزشکی، دانشکدهی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایرانوحیده نیریدستیار، گروه روانپزشکی، دانشکدهی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایرانشیوا ثریادستیار، گروه روانپزشکی، دانشکدهی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایرانسید وحید شریعتدانشیار، مرکز تحقیقات بهداشت روان و گروه روانپزشکی، دانشکدهی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایرانکاوه علویاستادیار، مرکز تحقیقات بهداشت روان و گروه روانپزشکی، دانشکدهی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران0000-0002-0819-3981Journal Article20160530AbstractBackground: Given the need for access to reliable diagnostic instruments of mental disorders in Persian language, the present study was designed to translate and determine the reliability and internal consistency of the Personality Inventory for Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders-5th Edition (PID-5) instrument.Methods: Research sample was selected based on non-random (convenience) method for medical students (healthy population) and patients with personality disorder. After translating PID-5 via forward and backward translation method, test-retest reliability (10-20 days period) and internal consistency of the instrument were determined. This study was conducted in Hazrat-Rasoul Hospital, Iran Psychiatry Hospital and Tehran Psychiatric Institute, Tehran, Iran, during the year 2015. Questionnaires were self-reported and interviews were done by well-trained psychiatry residents.Findings: Totally, 217 individuals were assessed (114 healthy volunteers and 103 patients with personality disorders). Of 25 surveyed facets, eccentricity had the highest Cronbach's alpha coefficient. The lowest alpha was seen for suspiciousness. Overall, in 22 facets from all 25 facets, alpha coefficients were higher than 0.700. To assess test-retest reliability, 28 persons of the medical students group completed the questionnaire for the second time. The correlation coefficient between the two measures in three facets (irresponsibility, perceptual dysregulation and rigid perfectionism) was between 0.800 and 0.900. In other aspects, the correlation coefficient between the two measures was higher than 0.900.Conclusion: The Persian version of PID-5 instrument had good test-retest reliability (r = 0.829 to 0.944) in a short time (about two weeks) and its internal consistency was desirable (Cronbach's alpha = 0.697 to 0.944). چکیدهمقدمه: با توجه به نیاز دسترسی به ابزارهای پایا در زمینهی تشخیص اختلالات روانی به زبان فارسی، پژوهش حاضر با هدف ترجمه و تعیین پایایی پرسشنامهی شخصیتی Personality Inventory for Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders-5th Edition (PID-5) طراحی شد.روشها: نمونهی پژوهش به صورت غیر تصادفی (در دسترس) از بین دانشجویان پزشکی (جمعیت سالم) و بیماران دارای اختلال شخصیت (جمعیت بیمار) انتخاب شد. پژوهش در بیمارستان حضرت رسول اکرم (ص)، بیمارستان روانپزشکی ایران و انستیتو روانپزشکی تهران در سال 1394 انجام شد. 217 نفر در دو گروه شامل 114 فرد سالم (دانشجو) و 103 بیمار مبتلا به اختلالات شخصیت ارزیابی شدند. پس از ترجمهی PID-5 به روش ترجمهی مستقیم و معکوس، پایایی بازآزمایی (در یک دورهی 20-10 روزه) و ثبات درونی ابزار تعیین شد. پرسشنامهها به صورت خودایفا بود و مصاحبههای بالینی توسط دستیار روانپزشکی آموزش دیده انجام شد.یافتهها: از بین 25 وجه بررسی شده، وجه «غرابت»، هم در گروه بیماران و هم در گروه دانشجویان و در نتیجه، در کل افراد بالاترین ضریب Cronbach's alpha را داشت. پایینترین ضریب Cronbach's alpha نیز در مورد وجه «شکاکیت» دیده شد. در مجموع، 22 وجه از 25 وجه بررسی شده ضرایب Cronbach's alpha بالاتر از 700/0 داشتند. برای بررسی پایایی بازآزمایی، 28 نفر از گروه دانشجویان بار دیگر پرسشنامه را تکمیل کردند. ضریب همبستگی بین دو اندازهگیری در سه وجه «مسؤولیت ناپذیری»، «کژتنظیمی ادراکی» و «کمال طلبی نامنعطف» بین 900/0-800/0 بود. در سایر وجوه، ضریب همبستگی بین دو اندازهگیری بالاتر از 900/0 به دست آمد.نتیجهگیری: نسخهی فارسی پرسشنامهی شخصیتی PID-5، پایایی بازآزمایی مناسبی در مدت کوتاه (حدود دو هفته) دارد (ضریب پایایی 829/0 تا 994/0) و ثبات درونی آن نیز مطلوب است (ضریب Cronbach's alpha بین 697/0 تا 944/0).https://jims.mui.ac.ir/article_15011_747c15a6372878fe7f57759917c7c7df.pdfدانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی-درمانی استان اصفهانمجله دانشکده پزشکی اصفهان1027-75953439320160922Evaluation of Error Doses of Treatment Planning Software Using Solid Anthropomorphic Phantomارزیابی میزان خطای محاسبهی دز نرمافزار طراحی درمان با استفاده از فانتوم جامد Anthropomorphic90891315012FAویدا رضاییدانشجوی کارشناسی ارشد، گروه فیزیک پزشکی، دانشکدهی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایرانداریوش شهبازی گهروییاستاد، گروه فیزیک پزشکی، دانشکدهی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران استاد، گروه فیزیک پزشکی، دانشکدهی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران0000-0002-8538-1898شهرام منادیکارشناسی ارشد، بخش رادیوتراپی، بیمارستان سیدالشهدا (ع)، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران0000-0002-3542-4255محسن صائبدانشجوی دکتری، گروه فیزیک پزشکی، دانشکدهی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران0000-0002-6522-3497Journal Article20160604AbstractBackground: Receiving exact dose by the patients is vital in radiotherapy. The TECDOC1583 protocol is used to achieve this goal. This study aimed to evaluate several levels and steps of treatment planning, in order to calculate the precise dose received by the patient, and to compare it with actual results.Methods: The distribution of doses for single, multiple and complicated multiple field beams of treatment planning were calculated using TiGRT. Results were compared with the measured results of anthropomorphic phantom in different phases.Findings: According to the TECDOC1583 protocol, all the results were accepted; but in the fifth level of the test, percent of error in the lung was 4.3% which made a 0.3% of discrepancy. In the sixth level of the test, the percent of error in soft tissue was 5.7% with about 2.7% of discrepancy.Conclusion: Due to the lack of electronic density in lung tissue, a treatment planning software with higher accuracy is needed for evaluations. Our findings showed that technicians’ knowledge regarding to the application of treatment planning software is essential in this regard. Since the produced error would not be acceptable in this area, and the accuracy of the treatment planning software is no more confident, so working based on correct algorithm of treatment planning software should be checked and system restarting and commissioning must be re-evaluated periodically.چکیدهمقدمه: دریافت دز صحیح بیمار، نقش مهمی در نتیجهی پرتودرمانی دارد. برای دستیابی به این هدف، از شیوهنامهی TECDOC1583 استفاده شده است. هدف از انجام این مطالعه، ارزیابی مراحل مختلف طراحی درمان جهت محاسبهی دز دقیق دریافتی بیمار و تطبیق آن با نتایج واقعی بود.روشها: در این مطالعه، توزیع دز برای پرتوهای تک میدانی، چند میدانی و چند میدانی پیچیده با استفاده از محاسبات نرمافزار طراحی درمان TiGRT انجام گرفت و نتایج اندازهگیری شده از فانتوم ناهمگن (Anthropomorphic) در مراحل مختلف با هم مقایسه شد.یافتهها: بر اساس شیوهنامهی TECDOC1583، همهی نتایج به دست آمده مورد قبول واقع شد، اما در مرحلهی پنجم آزمون، درصد خطا در ریه، 3/4 درصد با اختلاف 3/0 درصد بود. در مرحلهی ششم آزمون، درصد خطا در بافت نرم 7/5 درصد و اختلاف آن 7/2 درصد بود.نتیجهگیری: به دلیل تراکم الکترونی پایین در بافت ریه، خطای نرمافزار بیشتر بود و در نتیجه، طراحی درمان آن احتیاج به دقت بیشتری داشت. با توجه به یافتههای این مطالعه، درک و فهم کاربران از ویژگیهای عملی و نیز محدودیتهای Treatment planning software (TPS) اهمیت ویژهای دارد. در این حالت، چون نمیتوان به نرمافزار اعتماد کرد، پس باید اطلاعات در راهاندازی دستگاه دوباره ارزیابی شود و مقادیر دزهای محاسباتی و اندازهگیری شده مقایسه گردند تا کاستیهای الگوریتم و نیز در صورت امکان آزمونهای مورد قبول برای دستگاه شتاب دهنده، مورد بازبینی قرار گیرند.https://jims.mui.ac.ir/article_15012_5733a308278e3979d48d754f4df3cd97.pdfدانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی-درمانی استان اصفهانمجله دانشکده پزشکی اصفهان1027-75953439320160922Development of a Steady-State Visually Evoked Potential (SSVEP)-Based Brain-Computer Interface for Typing Persian Textsتوسعهی یک سیستم واسط مغز- کامپیوتر مبتنی بر پتانسیل برانگیختهی بینایی حالت ماندگار برای تایپ متون فارسی91491815013FAفاطمه آهنین جاندانشجوی کارشناسی ارشد،گروه بیوالکتریک، دانشکدهی مهندسی پزشکی، دانشگاه سمنان، سمنان، ایرانعلی مالکیاستادیار،گروه بیوالکتریک، دانشکدهی مهندسی پزشکی، دانشگاه سمنان، سمنان، ایران0000-0002-2405-4164Journal Article20160718AbstractBackground: For disabled patients who are unable to use their muscles, brain-computer interface (BCI) systems can be used to establish a channel between their brain and outside world. Steady-state visually evoked potentials (SSVEP)-based interfaces are of brain-computer interface-spellers noted in recent years.Methods: In this study, stimulation patterns based on Braille code with eight flickering cues were used. MATLAB psychtoolbox was used for construction of the visual stimulation. Fast Fourier transform (FFT) method and maximum classifier were used for feature extraction and classification, respectively.Findings: We achieved 96.67% of classification accuracy and information transfer rate of 19.632 bit per minute using Steady-state visually evoked potentials brain response and Braille code.Conclusion: Because of advantages such as single electrode signal recording, low number of excitation frequencies and adjustable parameters such as rest time between the stimulations, designed system is highly efficient and user friendly.چکیدهمقدمه: سیستمهای واسط مغز- کامپیوتر (Brain-computer interface یا BCI) برای بیمارانی که قادر به استفاده از عضلات خود نیستند، امکان برقراری ارتباط بین مغز و دنیای پیرامون از طریق ایجاد یک کانال مصنوعی را فراهم میسازد. از بین انواع واسطهای مغز- کامپیوتر که به عنوان هجی کننده کاربرد دارند، میتوان به واسطهای مبتنی بر پتانسیل برانگیختهی بینایی حالت ماندگار (Steady-state visually evoked potentials یا SSVEP) اشاره کرد که در سالهای اخیر بسیار مورد توجه بوده است.روشها: در این پژوهش، از الگوهای تحریک مبتنی بر کد بریل با هشت نشانهی چشمکزن استفاده گردید. برای ایجاد تحریک بینایی، از جعبه ابزار Psychophysics نرمافزار MATLAB استفاده شد. استخراج ویژگی بر اساس روش Fast Fourier transform (FFT) و طبقهبندی مبتنی بر بیشینهی مقدار انجام گردید.یافتهها: با استفاده از پاسخ مغزی SSVEP و کدهای بریل، دستیابی به نرخ انتقال اطلاعات 632/19 بیت بر دقیقه و صحت 67/96 درصد میسر گردید.نتیجهگیری: سیستم طراحی شده به دلیل مزایایی از جمله ثبت سیگنال به صورت تک الکترودی، کم بودن تعداد فرکانسهای تحریک و قابلیت تنظیم پارامترهایی از جمله زمان استراحت بین انتخاب تحریکها، بسیار کارآمد و کاربرپسند است.https://jims.mui.ac.ir/article_15013_a9fc61a02771ca7b9b0a7a5af6bd8bc6.pdf