دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی-درمانی استان اصفهانمجله دانشکده پزشکی اصفهان1027-75953752820190622Indexایندکس1585810.22122/jims.v37i528.13223FAایندکس مجله0000-0003-0874-1906Journal Article20200715Click to download the index of this issue.لطفا برای دانلود ایندکس این شماره کلیک نمایید.https://jims.mui.ac.ir/article_15858_65cb77eb20fe38e6899715488a12961e.pdfدانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی-درمانی استان اصفهانمجله دانشکده پزشکی اصفهان1027-75953752820190622Study of the Barriers to the Success of Cardiopulmonary Resuscitation Team in Selected Hospitals of Isfahan City, Iran, in Years 2017-2018 from the Perspective of Physicians and Nursesبررسی موانع موفقیت تیم احیا در عملیات احیای قلبی- ریوی در بیمارستانهای منتخب شهر اصفهان در سالهای 97-1396 از دیدگاه پزشکان و پرستاران5485551585910.22122/jims.v37i528.11624FAمنیرالسادات طغراییدانشجوی پزشکی، دانشکدهی پزشکی، واحد نجفآباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجفآباد، ایران0000-0001-6238-0908سید مهدی پورافضلیاستادیار، گروه طب اورژانس، دانشکدهی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد، شهرکرد، ایران0000-0003-0857-057XJournal Article20190425Background: Cardiopulmonary arrest is one of the most important priorities of medical emergencies. The number of successful cases is one of the important indicators of the quality of emergencies, and identifies the barriers to successful of cardiopulmonary resuscitation (CPR). Therefore, identifying the barriers and causes of failure of CPR team is very important. The aim of this research was to study the barriers to the success of CPR team from the perspective of physicians and nurses in selected hospitals of Isfahan City, Iran, in years 2017 and 2018.Methods: This cross-sectional study was conducted during the years 2017 and 2018 in Shariati and Gharazi hospitals of Isfahan. The sample size included 126 physicians and nurses. All subjects with complete satisfaction and knowledge were studied based on the criteria for entering the study. Samples were collected using simple random sampling method. The data-gathering tool was a researcher-made questionnaire which validity and reliability were previously reported between 0.87 and 0.90. The data were analyzed using Mann-Whitney and Friedman tests via SPSS software. The significance level was considered at P < 0.050.Findings: In this study, the most prevalent age group was 35-45 years old (76.0%), and 78.4% were men. 68.3% of the personnel surveyed were from the emergency departments of both hospitals. Among the domains considered, the dimension of patient-dependent factors had the highest mean (1.95 ± 1.42), and the dimension of program and educational facilities had the lowest mean (0.68 ± 0.80). Only, there was a significant difference between the physicians’ and the nurses' view in terms of equipment and material (P = 0.002).Conclusion: According to the results, we can conclude that by reviewing the characteristics of patients, as well as supplying educated and enough personnel, proper evaluation, and ready and safe equipment, and providing appropriate feedback to the recovery team, the success rate can be improved.مقدمه: ایست قلبی- ریوی، یکی از مهمترین اولویتهای فوریتهای پزشکی است که تعداد موارد موفق آن، یکی از شاخصهای مهم کیفیت عملکرد واحدهای اورژانس و شناسایی موانع احیای موفق محسوب میشود. از این رو، شناسایى موانع و علل عدم موفقیت تیم احیا، از اهمیت زیادی برخوردار است. هدف از انجام مطالعهی حاضر، بررسی موانع موفقیت تیم احیا در عملیات احیای قلبی- ریوی از دیدگاه پزشکان و پرستاران در بیمارستانهای منتخب اصفهان در سالهای 97-1396 بود.روشها: این مطالعهی تحلیلی- مقطعی در سال 97-1396 در بیمارستانهای شریعتی و غرضی اصفهان انجام شد. نمونهی مورد مطالعه، شامل 126 نفر از پزشکان و پرستاران شاغل در این بیمارستانها بودند. افراد با رضایت و آگاهی کامل، بر اساس معیارهای ورود به مطالعه، مورد بررسی قرار گرفتند. نمونهها به روش تصادفی ساده، جمعآوری شدند. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامهی محقق ساختهای بود که روایی و پایایی آن بین 87/0 و 90/0 گزارش شده است. دادههای حاصل از پرسشنامهها با استفاد از نرمافزار SPSS و آزمونهای Mann-Whitney و Friedman تجزیه و تحلیل گردید. 050/0 > P به عنوان سطح معنیداری در نظر گرفته شد.یافتهها: در این مطالعه، بیشترین گروه سنی در ردهی 54-35 سال (76 درصد) بودند. 4/75 درصد از پرسنل را مردان تشکیل دادند و 3/68 درصد از پرسنل مورد بررسی از بخش اورژانس هر دو بیمارستان انتخاب شدند. در بین حیطههای مورد بررسی، به ترتیب عوامل وابسته به بیمار دارای بالاترین میانگین (42/1 ± 95/1) و برنامه و امکانات آموزشی دارای کمترین میانگین (80/0 ± 68/0) بودند. بین دیدگاه پزشک و پرستار تنها در بعد تجهیزات و وسایل مورد نیاز، اختلاف معنیداری وجود داشت (002/0 = P).نتیجهگیری: باتوجه به نتایج پژوهش، میتوان گفت با بررسی ویژگیهای بیماران، تأمین پرسنل کافی و آموزش دیده، ارزیابی مناسب، آماده و سالم بودن تجهیزات و ارایهی بازخوردهای مناسب به تیم احیا، میتوان میزان موفقیت را ارتقا داد.https://jims.mui.ac.ir/article_15859_e2c6ccda448280059179ff4bdd322449.pdfدانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی-درمانی استان اصفهانمجله دانشکده پزشکی اصفهان1027-75953752820190622Comparison of the Effect of Ketorolac and Morphine on Pain Management in Patients with Spinal Trauma in Emergency Department: A Randomized Controlled Clinical Trial Studyمقایسهی تأثیر کتورولاک و مورفین در کنترل درد در بیماران ترومای ستون فقرات در بخش اورژانس: یک کارآزمایی بالینی تصادفی شده5565631586010.22122/jims.v37i528.10972FAعلی عبدلیاستادیار، گروه جراحی مغز و اعصاب، بیمارستان بعثت، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران0000-0002-2173-5343سجاد قهرمانیدانشجوی پزشکی، دانشکدهی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران0000-0002-2345-9389محمدعلی سیف ربیعیدانشیار، گروه پزشکی اجتماعی، دانشکدهی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران0000-0003-2722-1703رسول سلیمیاستادیار، گروه طب ارژانس، بیمارستان بعثت، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران0000-0002-2345-9389بهرام حشمتیگروه اپیدمیولوژی، دانشکدهی بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران0000-0002-6463-6046Journal Article20181028Background: Sever pain due to various reasons is one of the most important complaints of patients in the emergency department; so, management of pain is one of the main challenges there. The present study aimed to evaluate the effect of ketorolac in comparison to morphine on pain reduction in patients with spinal trauma in emergency department.Methods: This randomized controlled clinical trial study was done on 100 patients with spinal trauma who were randomly assigned in two groups of ketorolac (30 mg) and morphine (0.1 mg/kg). Drugs were infused in both groups in 100 cc normal saline solution during 15 minutes. Pain was assessed based on visual analog scale (from 0 means no pain to 10 means the worst pain possible), and adverse effects, as the main outcomes, were measured and compared between the groups at baseline, and minutes 5, 15, 30, 45, and 60 after drugs injection. Pain scores were compared using independent t test, and adverse effects using chi-square test.Findings: Pain score at minutes 45 and 60 after injection was significantly lower in ketorolac group than morphine group (P < 0.050). In morphine group, 34.8% of patients and in ketorolac group, only 2.1% of patients reported nausea during the study (P < 0.001). The trend of change in pain score was not significantly different between studied groups during study period (P = 0.106).Conclusion: Due to better effects of ketorolac on pain reduction in studied patients, with lower side effects in comparison to morphine, it seems that ketorolac can be considered as a good alternative of morphine for pain management in patients with spinal trauma referred emergency department.مقدمه: درد شدید به دلایل مختلف، یکی از مهمترین شکایات مراجعین به بخش اورژانس میباشد که کنترل آن یکی از چالشهای کارکنان بخش اورژانس است. هدف از انجام مطالعهی حاضر، ارزیابی اثر کتورولاک در مقایسه با مورفین در کاهش درد بیماران دچار ترومای ستون فقرات در واحد اورژانس بود.روشها: کارآزمایی بالینی حاضر، بر روی 100 بیمار با ترومای ستون فقرات انجام شد. بیماران به صورت تصادفی در دو گروه دریافت کنندهی کتورولاک (30 میلیگرم) و گروه دریافت کنندهی مورفین (1/0 میلیگرم/کیلوگرم) ارزیابی شدند. داروها برای بیماران هر دو گروه به صورت محلول در 100 سیسی نرمالسالین طی ۱۵ دقیقه تزریق، تجویز شد. نمرهی درد بیماران بر اساس معیار دیداری سنجش درد (از صفر یعنی بیدردی کامل تا 10 یعنی شدیدترین درد ممکن) و عوارض جانبی به عنوان پیامدهای اصلی مطالعه در ابتدای مطالعه و دقایق 5، 15، 30، 45 و 60 پس از تزریق دارو در بیماران ارزیابی و مقایسه گردید. نمرهی درد بیماران در زمانهای مورد مطالعه با استفاده از آزمون Independent t و فروانی عوارض جانبی با آزمون 2χ بین دو گروه مقایسه شد.یافتهها: نمرهی درد 45 و 60 دقیقه پس از تزریق در گروه کتورولاک به طور معنیداری کمتر از گروه مورفین بود (050/0 > P). در گروه مورفین، 8/34 درصد بیماران و در گروه کتورولاک تنها 1/2 درصد بیماران در طول مطالعه تهوع را گزارش نمودند (001/0 > P). روند تغییرات نمرهی درد در طول مطالعه بین دو گروه تفاوت آماری معنیداری نداشت (106/0 = P).نتیجهگیری: با توجه به تأثیر بهتر و عوارض جانبی کمتر کتورولاک نسبت به مورفین، به نظر میرسد کتورولاک میتواند به عنوان جایگزین مناسب در کنترل درد بیماران با ترومای ستون فقرات مراجعه کننده به واحد اورژانس مورد استفاده قرار گیرد.https://jims.mui.ac.ir/article_15860_972523e28875372fee7de47eea75e753.pdfدانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی-درمانی استان اصفهانمجله دانشکده پزشکی اصفهان1027-75953752820190622Investigation of the Characteristics of Multidrug-Resistant (MDR) Acinetobacter Baumannii Lytic Phage Isolated from the Intensive Care Unitبررسی خصوصیات و کارایی فاژ لیتیک Acinetobacter Baumannii مقاوم به چند دارو جدا شده از بخش مراقبتهای ویژه5645711586110.22122/jims.v37i528.11342FAبهنام سیسختپوردانشجوی کارشناسی ارشد، گروه باکتری و ویروسشناسی، دانشکدهی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران0000-0002-9928-8803وجیهه کرباسیزادهاستادیار، گروه باکتری و ویروسشناسی، دانشکدهی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران0000-0002-3765-8151سیده سعیده ابراهیمیدانشجوی کارشناسی ارشد، گروه باکتری و ویروسشناسی، دانشکدهی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران0000-0003-3787-7503نفیسهسادات حسینی حسینیدانشجوی دکتری، گروه بیوتکنولوژی، دانشکدهی فنآوریهای نوین پژشکی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران0000-0002-1311-3157آرزو میرزاییدانشجوی دکتری، گروه باکتری و ویروسشناسی، دانشکدهی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران0000-0002-4142-4657مهدی شعبانیاستادیار، گروه باکتری و ویروسشناسی، دانشکدهی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران0000-0003-3469-0727ریحانه جعفریگروه میکروبیولوژی، دانشکدهی زیستشناسی، واحد فلاورجان، دانشگاه آزاد اسلامی، اصفهان، ایران0000-0002-3313-6882شراره مقیمدانشیار، گروه باکتری و ویروسشناسی، دانشکدهی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران0000-0002-7134-3145Journal Article20190207Background: The aim of this study was to isolate, characterize, and investigate the efficacy of specific phages against multidrug resistant (MDR) Acinetobacter baumannii to use them as an appropriate and effective method to replace antibiotic treatment, or be used as an antiseptic for the hospital surfaces.Methods: In a cross-sectional study in a period of two years (2017-2019), 48 suspected Acinetobacter baumannii strains were isolated from patients admitted to the intensive care unit (ICU) in Alzahra hospital, Isfahan, Iran. First, the isolates were identified by phenotypic method, and confirmed with blaOXA-51 gene amplification. Then, the antibiotic sensitivity of isolates was assessed using disk diffusion method, and the isolation of phage from water sources was carried out. Finally, the sensitivity of Acinetobacter baumannii isolates, and different hosts to phage were investigated, and One-Step Growth Curve was detected.Findings: All Acinetobacter baumannii isolates were confirmed, and the pattern of antibiotic resistance percentage was 99% to ciprofloxacin, 96% to ceftazidime, 97% to cefipime, 82% to amikacin, and 100% to imipenem. The specific phage was isolated from the sewage, 27 isolates of Acinetobacter bumannii were sensitive to phage, and other different hosts were not affected by the phages. Finally, after 30 minutes in the latent phase, phage was exploded during a period of 40 minutes.Conclusion: According to the results of the effectiveness of phage in disturbing Acinetobacter baumanni, and considering the increasing rate of the resistance of it to most of the antibiotics and the difficulty of treating its infections, phage therapy can be used as a therapeutic approach for this infection.مقدمه: هدف از انجام این مطالعه، جداسازی، تعیین خصوصیات و بررسی کارایی فاژهای اختصاصی Acinetobacter baumannii مقاوم به چند دارو (Multidrug resistant یا MDR) بود تا با استفاده از آن، بتوان روش مناسب و کارامدی را جایگزین درمان آنتیبیوتیکی نمود و یا به عنوان یک ضد عفونی کنندهی سطوح بیمارستان از آن استفاده کرد.روشها: در یک مطالعهی مقطعی طی سالهای 97-1395، 48 ایزولهی مشکوک به Acinetobacter baumannii از بخش مراقبتهای ویژه (Intensive care unit یا ICU) در بیمارستان الزهرای (س) اصفهان جداسازی شد. برای تعیین هویت، ابتدا آزمایشهای فنوتیپی و سپس، تکثیر ژن blaOXA-51 انجام گرفت. الگوی مقاومت آنتیبیوتیکی جدایهها به روش دیسک دیفیوژن تعیین و پس از آن، فاژ اختصاصی Acinetobacter baumannii از منابع آب جدا شد. در نهایت، حساسیت Acinetobacter baumannii به فاژ، محدودهی میزبانی فاژ و منحنی رشد آن بررسی گردید.یافتهها: تمام ایزولههای Acinetobacter baumannii تشخیص داده شد و میزان مقاومت به سیپروفلوکساسین 99 درصد، سفتازیدیم 96 درصد، سفپیم 97 درصد، آمیکاسین 82 درصد و ایمیپنم 100 درصد بود. فاژ از فاضلاب جداسازی شد و 27 ایزولهی Acinetobacter baumannii نسبت به آن حساس بودند و فاژ تأثیری بر سایر باکتریها نداشت. در نهایت، با بررسی منحنی رشد، پس از مرحلهی نهفتگی 30 دقیقهای، در زمان 40 دقیقه مرحلهی آزادسازی فاژ رخ داد.نتیجهگیری: با توجه به نتایج حاصل از اثربخشی فاژ در مختل کردن رشد باکتری و با افزایش مقاومت Acinetobacter baumannii به بیشتر آنتیبیوتیکها و مشکل در درمان عفونتهای آن، فاژ درمانی میتواند به عنوان روش درمانی برای مقابله با عفونتهای این باکتری مورد استفاده قرار گیردhttps://jims.mui.ac.ir/article_15861_f0a7ec5816518b93976e591452b28a0e.pdfدانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی-درمانی استان اصفهانمجله دانشکده پزشکی اصفهان1027-75953752820190622Comparative Study of the Effect of Prophylactic Administration of Two Doses of Magnesium Sulfate and Placebo on Cardiovascular Changes during General Anesthesia in Gynecologic Laparoscopic Surgeriesبررسی مقایسهای تأثیر تجویز پیشگیرانهی دو دز سولفات منیزیم وریدی و دارونما بر تغییرات قلبی- عروقی حین بیهوشی عمومی در جراحیهای لاپاراسکوپی زنان5725791586210.22122/jims.v37i528.11214FAمهرداد مسعودیفراستادیار، گروه بیهوشی، دانشکدهی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران0000-0002-4360-5507منا مستشفیدستیار، گروه بیهوشی، دانشکدهی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران0000-0003-3572-4028آناهیتا هیرمنپوراستادیار، گروه بیهوشی، دانشکدهی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران0000-0003-0574-2831Journal Article20190410Background: Hemodynamic changes are common complications of different surgeries. Today, laparoscopic surgeries are more exploited due to the lower level of complications, compared to open surgeries. This study aimed to evaluate the effect of two doses of magnesium sulfate on cardiovascular changes during general anesthesia in laparoscopic surgeries of women.Methods: This double-blind clinical trial study was conducted on 106 women aged 18-65 years, who were candidates for laparoscopic gynecologic surgeries. Subjects were randomly divided into three groups of placebo, and 30 and 50 mg/kg magnesium sulfate. Medication was infused during 10-15 minutes from the onset of anesthesia induction to before the pneumoperitoneum. At the end of the infusion process, carbon dioxide gas blow was used by the surgeon. Parameters of systolic and diastolic blood pressure, arterial oxygen saturation, and heart rate before the induction of anesthesia as a base and after the anesthesia were measured and recorded after the finishing of the infused medication. These parameters were measured and recorded immediately before the pneumoperitoneum and 5, 10, 20, 30, 40 minutes after it.Findings: The injection of magnesium sulfate caused significant changes as decrease in systolic blood pressure and heart rate (P < 0.001), and increase in arterial oxygen saturation (P = 0.040) and serum level of magnesium (P < 0.001). Moreover, complications of chills and vomiting significantly was lower in the medication-receiving groups.Conclusion: The 30 mg/kg dose of magnesium sulfate can be safely used for sustainable anesthesia in laparoscopic surgeries of women.مقدمه: نوسانات همودینامیکی از عوارض شایع انواع جراحیها میباشد. امروزه، جراحیهای لاپاراسکوپی به دلیل عوارض کمتر نسبت به جراحیهای باز، مورد استقبال قرار گرفته است. این مطالعه، با هدف بررسی تأثیر دو دز سولفات منیزیم بر تغییرات قلبی- عروقی حین بیهوشی عمومی در جراحیهای لاپاراسکوپی زنان انجام شد.روشها: مطالعهی حاضر، یک کارآزمایی بالینی دو سو کور بود که بر روی 106 بیمار 65-18 ساله، کاندیدای اعمال جراحی لاپاراسکوپی انجام شد. بیماران به صورت تصادفی، به سه گروه دریافت کنندهی دارونما (شاهد) و 30 و 50 میلیگرم/کیلوگرم سولفات منیزیم تقسیم شدند. دارو، طی مدت زمان 15-10 دقیقه از شروع القای بیهوشی تا قبل از پنوموپریتونئوم تزریق شد و بعد از اتمام تزریق، گاز دیاکسید کربن توسط جراح دمیده شد. پارامترهای فشار خون سیستول و دیاستول، اشباع اکسیژن خون شریانی و ضربان قلب قبل از القای بیهوشی به عنوان پایه و بعد از القای بیهوشی و نیز بعد از اتمام داروی تزریق شده و بلافاصله قبل از پنوموپریتونئوم و در زمانهای 5، 10، 20، 30 و 40 دقیقه بعد از پنوموپریتونئوم اندازهگیری و ثبت شد.یافتهها: تزریق سولفات منیزیم، باعث ایجاد تغییرات معنیدار در کاهش فشار خون سیستول و تعداد ضربان قلب (001/0 > P) و افزایش درصد اشباع اکسیژن (040/0 = P) و سطح سرمی منیزیم (001/0 > P) شد. در گروههای دریافت کنندهی دارو نیز به طور واضح، عوارض لرز و استفراغ کاهش داشت.نتیجهگیری: از دز 30 میلیگرم/کیلوگرم سولفات منیزیم، میتوان به طور ایمن جهت بیهوشی با ثبات همودینامیک در جراحیهای لاپاراسکوپیک زنان استفاده نمود.https://jims.mui.ac.ir/article_15862_0ff55f022137b75f425deb8d16a2608d.pdfدانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی-درمانی استان اصفهانمجله دانشکده پزشکی اصفهان1027-75953752820190622Comparison of Troponin, High-Sensitivity Troponin, and Copeptin Markers at Different Times in Patients with High-Risk Chest Painمقایسهی نشانگرهای تروپونین، تروپونین با حساسیت بالا و کوپپتین در زمانهای مختلف در بیماران با درد قفسهی سینه با خطر بالا5805861586310.22122/jims.v37i528.10865FAعلیرضا ابوطالبی قهنویهاستادیار، گروه طب اورژانس، دانشکدهی پزشکی و مرکز تحقیقات طب اورژانس، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران0000-0003-0775-2910سیدمهدی میرحسینیدستیار، گروه طب اورژانس، دانشکدهی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران0000-0001-5672-1779امیررضا سجادیه خواجوییاستادیار، گروه قلب، دانشکدهی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران0000-0001-6383-5660رضا مؤیدنیامتخصص آسیبشناسی، گروه آسیبشناسی، دانشکدهی پزشکی و آزمایشگاه بالینی، بیمارستان الزهرا (س)، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران0000-0001-6383-5660ملیحه جهرمی دستجردیدانشجوی دکتری، گروه علوم تشریحی، دانشکدهی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران0000-0002-1790-6074Journal Article20181001Background: The incidence of cases with acute myocardial infarction (AMI) and patients suffering from chest pain (CP) referred to emergency departments are increasing. Therefore, finding a marker that can help faster diagnose of the disease can have beneficial effects for patients. This study compared troponin, high-sensitivity troponin, and copeptin markers at different times in patients with high-risk chest pain.Methods: This study was performed on 90 emergency care patients with high-risk chest pain, as the first symptom of myocardial infarction (MI), in educational hospitals in Isfahan City, Iran. Demographic and clinical data including the levels of troponin, high-Sensitivity troponin, and copeptin markers were collected and evaluated at the time of arrival, and 2 and 6 hours later.Findings: The mean age of patients with high-risk chest pain was 60.73 ± 1.23 years, of which 57 (63.3%) were men. There were significant differences between the frequency of three markers at arrival (P = 0.0004) and 2 hours (P = 0.0009) later. Nevertheless, after 6 hours, the results did not show any significant difference (P > 0.0010).Conclusion: Repeated measurement of copeptin leads to a more successful AMI prevention compared to troponin and high-sensitivity troponin markers.مقدمه: با توجه به افزایش روزافزون بروز سکتهی قلبی حاد (Acute myocardial infarction یا AMI) در جامعه و نیز افزایش تعداد بیمارانی که با درد قفسهی سینه (Chest pain یا CP) به اورژانسها مراجعه میکنند، یافتن نشانگری که بتواند در تشخیص سریعتر این بیماری کمک کننده باشد، میتواند اثرات سودمندی برای بیماران داشته باشد. این مطالعه، با هدف مقایسهی نشانگرهای تروپونین، تروپونین با حساسیت بالا و کوپپتین با یکدیگر در بیماران مراجعه کننده با درد قفسهی سینه با خطر بالا انجام شد.روشها: این مطالعهی مقطعی در بیمارستانهای آموزشی اصفهان و بر روی 90 بیمار تحت مراقبتهای ویژه در واحد اورژانس انجام شد که دچار درد قفسهی سینه به عنوان اولین نشانه از سکتهی قلبی بودند. مشخصات جمعیتشناسی و دادههای بالینی شامل نشانگرهای تروپونین، تروپونین با حساسیت بالا وکوپپتین در زمانهای بدو ورود و 2 و 6 ساعت بعد، جمعآوری و واکاوی گردید.یافتهها: میانگین سنی بیماران با درد قفسهی سینه و خطر بالا، 23/1 ± 73/60 سال بود که از بین آنها، 57 نفر (3/63 درصد) مرد بودند. در بدو ورود (0004/0 = P) و 2 ساعت بعد (0009/0 = P) تفاوت آماری معنیداری بین فراوانی سه نشانگر وجود داشت؛ اما در 6 ساعت بعد، نتایج تفاوت آماری معنیداری را نشان نداد (0010 < P).نتیجهگیری: تکرار اندازهگیری کوپپتین، منجر به پیشگیری موفق AMI بیشتری در مقابل نشانگرهای تروپونین و تروپونین با حساسیت بالا شدhttps://jims.mui.ac.ir/article_15863_ec8c3bc6472d7d295b46c7f6c5a2f2f1.pdf