دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی-درمانی استان اصفهانمجله دانشکده پزشکی اصفهان1027-75953754020190923Indexایندکس1593010.22122/jims.v37i540.13281FAایندکس مجله0000-0003-0874-1906Journal Article20200802Click to download the index of this issue.لطفا برای دانلود ایندکس این شماره کلیک نمایید.https://jims.mui.ac.ir/article_15930_700ed521c8460503401c36b2d7f62f0c.pdfدانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی-درمانی استان اصفهانمجله دانشکده پزشکی اصفهان1027-75953754020190923The Effect of Gabapentin on Oogenesis and Gonadotropic Female Sex Hormones in Adult Female Miceبررسی تأثیر گاباپنتین بر روی اووژنز و هورمونهای جنسی زنانه و گنادوتروپیک در موشهای سوری بالغ ماده99410001593510.22122/jims.v37i540.11904FAاکبر کریمیاستادیار، گروه زیستشناسی، دانشکدهی علوم پایه، دانشگاه پیام نور مرکز تهران، تهران، ایران0000-0002-3033-981Xالهام اعتمادیگروه زیستشناسی، دانشکدهی علوم پایه، دانشگاه پیام نور مرکز تهران، تهران، ایران0000-0002-4677-8243ستایش کشاورزیگروه زیستشناسی، دانشکدهی علوم پایه، دانشگاه پیام نور مرکز تهران، تهران، ایرانJournal Article20190610Background: Gabapentin, in addition to being an antiepileptic drug, also works against neuropathic pain. Despite the different therapeutic effects of gabapentin, no study has been performed on its effects on the process of oogenesis and female sex hormones. This study was performed to assess the effect of gabapentin on oogenesis and gonadotropic female sex hormones in adult female mice.Methods: 30 adult female mice (average age of 7 to 8 weeks, weighing 25 to 30 g) were randomly divided into 5 equal groups of control, sham, and three experimental groups. The control group did not receive any drug. The sham group received intraperitoneal normal saline and the experimental group received intraperitoneal injection of 1.8, 3.6, and 5.4 mg/kg gabapentin daily for 20 days. The level of estrogen, progesterone, follicle stimulating, and luteinizing hormones was measured using the enzyme-linked immunosorbent assay (ELISA) method. The changes in ovarian tissue, number of ovarian follicles, and their corpus luteum were studied, too. Data were analyzed by one-way ANOVA test.Findings: The mean number of primary follicles and luteinizing hormone in the treatment groups were not significantly different from the control group (P > 0.050). The mean number of secondary follicles and graph, as well as estrogen hormone, decreased in the treatment groups compared to the control group (P < 0.001). Mean ovarian weight, as well as progesterone and follicular stimulation hormones, significantly decreased in the treatment groups compared to the control group (P < 0.050). The mean number of yellow bodies in the treated groups was significantly higher than the control group (P < 0.001).Conclusion: Gabapentin, in high doses, affects the reproductive system function of the female mice, and can impair follicogenesis and steroidization in the ovarian tissue, which can have a negative effect on female fertility.مقدمه: گاباپنتین، علاوه بر این که یک داروی ضد صرع میباشد، بر دردهای نوروپاتیک نیز مؤثر است. با توجه به اثرات درمانی مختلف گاباپنتین، در مورد اثرات آن بر روی فرایند اووژنز و هورمونهای جنسی زنانه مطالعهای انجام نشده بود. از این رو، مطالعهی حاضر، با هدف بررسی تأثیر گاباپنتین بر روی اووژنز و هورمونهای جنسی زنانه و گنادوتروپیک در موشهای سوری بالغ ماده انجام شد.روشها: 30 سر موش سوری بالغ ماده (با میانگین سن 8-7 هفته و وزن 30-25 گرم) به صورت تصادفی به 5 گروه 6 تایی (یک گروه کنترل، یک گروه شاهد و سه گروه تیمار) تقسیم شدند. گروه کنترل، هیچ دارویی دریافت نکرد. گروه شاهد، نرمالسالین و گروههای تیمار میزان 8/1، 6/3 و 4/5 میلیگرم/کیلوگرم داروی گاباپنتین را روزانه به مدت 20 روز به شیوهی درون صفاقی دریافت کردند. میزان هورمونهای استروژن، پروژسترون، محرک فولیکولی و لوتئینی به روش Enzyme-linked immunosorbent assay (ELISA) اندازهگیری شد. تغییرات بافت تخمدان، تعداد فولیکولهای تخمدانی و اجسام زرد آنها مورد بررسی و مطالعه قرار گرفت. دادهها با استفاده از آزمون One-way ANOVA تحلیل شدند.یافتهها: میانگین تعداد فولیکولهای اولیه و هورمون لوتئینی در گروههای تیمار نسبت به گروه کنترل اختلاف معنیداری نداشت (050/0 < P). میانگین تعداد فولیکولهای ثانویه و گراف و همچنین، هورمون استروژن در گروههای تیمار نسبت به گروه کنترل کاهش معنیداری یافت (001/0 > P). میانگین وزن تخمدان و هورمونهای پروژسترون و محرک فولیکولی در گروههای تیمار نسبت به گروه کنترل کاهش معنیداری یافت (050/0 > P). میانگین تعداد اجسام زرد در گروههای تیمار نسبت به گروه کنترل افزایش معنیداری داشت (001/0> P).نتیجهگیری: داروی گاباپنتین در دز بالا، بر عملکرد سیستم تولید مثلی موشهای سوری بالغ ماده مؤثر است و موجب بروز اختلال در روند فولیکولوژنز و استروئیدسازی در بافت تخمدان میشود و این امر، میتواند نتیجهی منفی در باروری جنس ماده داشته باشد.https://jims.mui.ac.ir/article_15935_e5e2e172713ec8ab06c4bfa943a92a39.pdfدانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی-درمانی استان اصفهانمجله دانشکده پزشکی اصفهان1027-75953754020190923Investigation of the Effect of Adding Chitosan on the Skin Deposition of Activated Charcoal in Male Rat Modelبررسی اثر افزودن کیتوزان به زغال فعال در تجمع پوستی زغال فعال در مدل موش صحرایی100110061593110.22122/jims.v37i540.12023FAتهمینه پیرویدانشیار، گروه آناتومی، دانشکدهی پزشکی و مرکز تحقیقات چاقی مادر و کودک، دانشگاه علوم پزشکی ارومیه، ارومیه، ایران0000-0002-5838-2692نادیا پاشازادهپزشک عمومی، گروه آناتومی، دانشکدهی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ارومیه، ارومیه، ایران0000-0001-5341-5259آناهیتا فتحی آذربایجانیاستادیار، گروه فارماسیوتیکس، دانشکدهی داروسازی و مرکز تحقیقات سالید تومور، دانشگاه علوم پزشکی ارومیه، ارومیه، ایران0000-0002-3502-9802Journal Article20190708Background: Activated carbon (charcoal) is a group of high-porosity carbonaceous materials that are highly regarded due to their high adsorption capacity, especially the absorption of toxins in the body. On the other hand, some studies have shown that the combination of activated charcoal with certain substances increases its adsorption cost. The aim of this study was to investigate the effect of adding chitosan on the skin deposition of activated charcoal in rats.Methods: In this experimental study, 15 adult male Wistar rats were divided into three groups of four and one group of three. In the first group, chitosan topical gel, in the second group, chitosan topical gel containing 5% activated charcoal, and in the third group, the gel containing activated charcoal was rubbed to the skin surface of the posterior part of the rats' trunk area measuring one cm2, for ten days. The fourth group did not receive any treatment during the study period. Finally, the treated area of skin was cut locally and was stained using hematoxylin-eosin, and the amount of activated charcoal uptake was determined and compared.Findings: The mean accumulation and penetration of activated charcoal was 23.0 ± 7.3 and 18.0 ± 4.9 in the groups of activated charcoal plus chitosan and activated charcoal only, respectively, and there was no statistically significant difference between the two groups. The highest accumulation and penetration of activated charcoal was observed in the group of activated charcoal plus chitosan.Conclusion: Activated charcoal in the presence of chitosan gel can pass through the horny and granulosa stratums of the rats’ skin. Therefore, in cases of need to more absorption, this combination can be useful.مقدمه: کربن فعال، به گروهی از مواد کربنی با سطح تخلخل بالا گفته میشود که به علت قدرت جذب بالا، به ویژه جذب مواد سمی در بدن، بسیار مورد توجه قرار دارند. از طرف دیگر، برخی مطالعات نشان داده است ترکیب زغال فعال با برخی مواد، منجر به افزایش قدرت جذب آن میگردد. از این رو، مطالعهی حاضر، با هدف بررسی اثر افزودن کیتوزان به زغال فعال در تجمع پوستی زغال فعال در موش صحرایی انجام گرفت.روشها: در این مطالعهی تجربی، 15 سر موش صحرایی نر بالغ نژاد Wistar تهیه و در سه گروه 4تایی و یک گروه 3تایی تقسیم شدند. به مدت 10 روز، هر روز یک بار به گروه اول محلول کربن فعال، به گروه دوم ژل موضعی کیتوزان حاوی کربن فعال 5 درصد، به گروه سوم فقط ژل کیتوزان 5 درصد به به سطح پوست، قسمت خلفی تنهی موشهای صحرایی به مساحت 1 سانتیمتر مربع مالیده شد و در گروه چهارم، مداخلهای انجام نشد. در نهایت، پوست ناحیهی تیمار شده به صورت موضعی بریده و با استفاده از هماتوکسیلین- ائوزین رنگآمیزی شد و میزان جذب کربن فعال در چهارگروه تعیین و مقایسه گردید.یافتهها: میانگین تجمع و نفوذ زغال در دو گروه زغال و کیتوزان به ترتیب 3/7 ± 0/23 و 9/4 ±0/18 بود و اختلاف معنیداری بین آنها دیده نشد. بیشترین تجمع و نفوذ زغال و تجمع سلولهای التهابی در گروه کیتوزان و زغال فعال مشاهده گردید.نتیجهگیری: استفاده از ژل موضعی زغال فعال همراه با کیتوزان، میتواند منجر به افزایش جذب پوستی زغال فعال در موش شود. از این رو، در موارد نیاز به جذب بالای زغال فعال، به احتمال زیاد ترکیب این ماده با کیتوزان میتواند کمک کننده باشد.https://jims.mui.ac.ir/article_15931_0b50ba844f40715ae3df4c519bcb807b.pdfدانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی-درمانی استان اصفهانمجله دانشکده پزشکی اصفهان1027-75953754020190923Assessment of the Relative Frequency of Pulmonary Embolism and Common Risk Factors in Patients with Pulmonary Embolism (PE) Referring to Emergency Department of Alzahra Hospital, Isfahan, Iran, in Year 2017بررسی فراوانی نسبی آمبولی ریه و عوامل خطر شایع آن در بیماران مراجعه کننده به اورژانس بیمارستان الزهرای (س) اصفهان در سال 1396100710121593210.22122/jims.v37i540.12088FAاعظم تیموریاستادیار، گروه داخلی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران0000-0001-9703-6779سید عرفان مجیدیدانشجوی پزشکی، کمیتهی تحقیقات دانشجویی، دانشکدهی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران0000-0002-2473-6392Journal Article20190727Background: Pulmonary embolism (PE) is one of the common diseases of the internal emergency; so, recognizing the risk factors of PE to prevent the disease and its complications can be helpful. In this study, we decided to evaluate the relative frequency of this disease and its common risk factors in patients referred to the emergency department of Alzahra hospital, Isfahan, Iran, during the year 2017.Methods: In this cross-sectional descriptive-analytic study, the statistical population consisted of all patients referring to the internal emergency department of Alzahra hospital in 2017. The data were analyzed using chi-square and independent t statistical tests via SPSS software.Findings: In 2017, 103 of 53,660 people referred to emergency department (0.2%) were diagnosed with definite PE. The most common risk factor in patients was a history of inactivity during the last 30 days.Conclusion: In this study, among the risk factors of PE, the highest relative incidence was of inactivation during the last month before admission. It can be concluded that in cases with long-term inactivity, it is necessary to take some special cares to prevent lethal diseases.مقدمه: آمبولی ریه، یکی از بیماریهای شایع اورژانس داخلی میباشد که میتواند مرگ و میر و ناتوانی فراوانی به همراه داشته باشد. ازاین رو، شناخت عوامل خطر آمبولی ریه به منظور جلوگیری از بروز این بیماری و عوارض آن میتواند کمک کننده باشد. از این رو، مطالعهی حاضر، با هدف بررسی و ارزیابی شیوع این بیماری و عوامل خطر شایع آن در بیماران اورژانس بیمارستان الزهرای (س) اصفهان در سال 1396 انجام شد.روشها: این مطالعه، یک مطالعهی توصیفی- تحلیلی مقطعی بود. جامعهی آماری این پژوهش، تمامی بیماران مراجعه کننده به اورژانس داخلی بیمارستان الزهرا (س) در سال 1396 بودند. اطلاعات دموگرافیک بیماران، عوامل خطر شایع نظیر بیماریهای ارثی، سابقهی بیتحرکی، سابقهی جراحی در سه ماه اخیر، سابقهی تروما در سه ماه اخیر و سابقهی بدخیمی و نیز بیماریهای زمینهای شامل بیماریهای قلب و عروق، بیماریهای ریوی، بیماریهای روماتولوژی، دیابت، بیماری مرحلهی پایانی کلیه و غیره برای هر یک از بیماران بررسی و ثبت گردید. دادهها با استفاده از نرمافزار SPSS مورد تحلیل قرار گرفت. آزمونهای آماری مورد استفاده، 2χ و Independent t بودند.یافتهها: در سال 1396، در مجموع از 53660 نفر مراجعه کننده به اورژانس این مرکز، 103 مورد (2/0 درصد) بیماران با تشخیص قطعی آمبولی ریه بودند. شایعترین عامل خطر بروز آمبولی ریه در بیماران، سابقهی بیتحرکی در 30 روز اخیر بود.نتیجهگیری: در این مطالعه، در بین عوامل خطر آمبولی ریه، بیشترین فروانی نسبی متعلق به موارد بیتحرکی در 30 روز اخیر قبل از بستری بود. میتوان نتیجه گرفت در موارد بیتحرکی طولانی مدت، لازم است تمهیدات لازم برای بیماران لحاظ شود تا از بروز بیماری کشنده جلوگیری شود.https://jims.mui.ac.ir/article_15932_b3c12ca8a3bcbddc8ec3399919a14dbb.pdfدانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی-درمانی استان اصفهانمجله دانشکده پزشکی اصفهان1027-75953754020190923The Comparison of Blastocystis Frequency, by Direct and Culture Methods, among the Health Card Applicants in Isfahan City, Iran, 2017مقایسهی فراوانی Blastocystis با روش مستقیم و کشت، در بین متقاضیان دریافت کارت بهداشت در شهر اصفهان سال 1396101310181593310.22122/jims.v37i540.12283FAسمیه موسوی مبارکهدانشجوی کارشناسی ارشد، گروه انگل و قارچ شناسی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران0000-0003-0297-7168حسینعلی یوسفیمربی، گروه انگل و قارچ شناسی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران0000-0003-0182-7651زهرا غیور نجفآبادیاستادیار، گروه انگل و قارچ شناسی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران0000-0002-7490-6767Journal Article20190918Background: Blastocystis is currently one of the most common protozoa in the human gastrointestinal tract and a wide range of animals. This protozoan has different shapes and sizes. Its small cystic form may not be detected by microscopic methods. The purpose of the present study was to compare the direct method with culture in detection of Blastocystis parasite among the health card applicants.Methods: Stool samples were collected from 126 people who applied for a health card in Isfahan City, Iran, in year 2017. The samples were examined directly by microscope for the presence of Blastocystis. Then, all samples were cultured in Blastocystis specific medium. After 3-4 days, culture samples were smeared and examined under a microscope.Findings: 12 samples (9.5%) in direct method and 23 samples (18.3%) in culture medium were positive for Blastocystis. The sensitivity and specificity of the direct method compared to the culture was 25.00 and 87.32 percent, respectively. Other factors such as sex, age, education, travel, and gastrointestinal symptoms were not associated with Blastocystis infection, but there was a significant relationship between bird retention and Blastocystis infection.Conclusion: The results of this study show that the incidence of Blastocystis infection among the health card recipients is similar to that of other people of society; but these individuals are more important in transmitting the infection. Moreover, comparison of direct method with culture for identification of Blastocystis parasites indicates that culture is superior.مقدمه: Blastocystis در حال حاضر، یکی از شایعترین تکیاختههای دستگاه گوارش انسان و طیف وسیعی از موجودات میباشد. این تکیاخته، دارای اشکال و اندازههای مختلف میباشد. اشکال کوچک آن، ممکن است توسط روشهای میکروسکوپی تشخیص داده نشود. هدف از انجام مطالعهی حاضر، مقایسهی روش مستقیم با کشت جهت شناسایی انگل Blastocystis در متقاضیان کارتهای بهداشتی بود.روشها: نمونهی مدفوع 126 نفر از افراد مراجعه کننده برای دریافت کارت بهداشت در شهر اصفهان سال 1396 جمعآوری شد. از نمونههای مدفوع با استفاده از سرم فیزیولوژی، اسمیری تهیه شد و توسط میکروسکوپ از لحاظ حضور Blastocystis مورد بررسی قرار گرفت. همچنین، تمامی نمونهها در محیط اختصاصی Blastocystis کشت داده شد. بعد از 4-3 روز، از نمونههای کشت اسمیر تهیه و با میکروسکوپ بررسی شد.یافتهها: در روش مستقیم، نمونهی مدفوع 12 نفر (5/9 درصد) و در روش محیط کشت، 23 نفر (3/18 درصد) از لحاظ وجود Blastocystis مثبت شدند. حساسیت و ویژگی روش مستقیم در مقایسه با روش کشت به ترتیب 00/25 و 32/87 برآورد شد. عواملی مانند جنس، سن، میزان تحصیلات، مسافرت و علایم گوارشی ارتباطی با آلودگی نداشت، اما ارتباط معنیداری بین نگهداری پرنده و آلودگی به Blastocystis در این افراد مشاهده گردید.نتیجهگیری: نتایج این مطالعه نشان داد که فراوانی آلودگی به Blastocystis در متقاضیان دریافت کارت بهداشت مشابه دیگر اقشار جامعه میباشد، اما این افراد، اهمیت بیشتری در انتقال آلودگی دارند. همچنین، مقایسهی روش مستقیم با کشت برای شناسایی انگل Blastocystis نشان میدهد روش کشت ارجح میباشد.https://jims.mui.ac.ir/article_15933_0619f2e01c5021c646e191ce346c3d41.pdfدانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی-درمانی استان اصفهانمجله دانشکده پزشکی اصفهان1027-75953754020190923Evaluation and Comparison of Personality Traits in Patients with Genital Wart and Healthy Individualsبررسی و مقایسهی صفات شخصیتی در بیماران مبتلا به زگیل تناسلی و افراد سالم101910251593410.22122/jims.v37i540.11392FAآرزو مرادیگروه روانشناسی، دانشکدهی علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه فردوسی، مشهد، ایران0000-0002-8989-6880سید کاظم رسولزاده طباطباییدانشیار، گروه روانشناسی، دانشکدهی علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران0000-0002-2703-103Xمهدی رزمآرادستیار، مرکز تحقیقات لیشمانیوز پوستی، بیمارستان امام رضا (ع)، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران0000-0003-2180-1141عمادالدین دارچینی مراغهدستیار، مرکز تحقیقات لیشمانیوز پوستی، بیمارستان امام رضا (ع)، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران0000-0002-0482-5478مریم سعیدیگروه روانشناسی، دانشکدهی علوم تربیتی و روانشناسی، واحد تربت جام، دانشگاه آزاد اسلامی، تربت جام، ایران0000-0002-2379-4697وحید مشایخیدانشیار، گروه پوست، دانشکدهی پزشکی و مرکز تحقیقات لیشمانیوز پوستی، بیمارستان امام رضا (ع)، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران0000-0002-6615-3144Journal Article20190221Background: Genital wart is a sexually transmitted disease, which can have specific psychological causes and consequences. We aimed to compare personality traits among the patients with genital warts and healthy people.Methods: Seventy participants (35 patients with genital wart and 35 healthy people) were chosen among the clients of the dermatology clinic of Imam Reza hospital, Mashhad, Iran, in year 2018. The five-factor NEO personality questionnaire was filled for all the patients.Findings: There were significant differences between the two groups in 4 personality traits including conscientiousness, agreeableness, extraversion, and neuroticism between two groups. Openness to experience did not show any significant difference between the two groups.Conclusion: Genital wart influences personality traits in patients. It is essential that mental health professionals take the necessary measures in personality vulnerabilities to reduce the risk of this disease or its damages in patients.مقدمه: زگیل تناسلی، یک بیماری قابل انتقال از طریق تماس جنسی است که میتواند علایم و پیامدهای روانشناختی خاصی را برای فرد مبتلا در پی داشته باشد. از این رو، مطالعهی حاضر، با هدف مقایسهی صفات شخصیتی، میان بیماران مبتلا به زگیل تناسلی و افراد سالم انجام شد.روشها: جمعیت مورد مطالعه، شامل 70 نفر (35 فرد مبتلا به بیماری و 35 فرد سالم) از مراجعه کنندگان به درمانگاه پوست بیمارستان امام رضای (ع) مشهد در نیمهی دوم سال 1397 بود. ابزار پژوهش، شامل پرسشنامهی پنج عاملی شخصیت NEO بود که بر روی شرکت کنندگان اجرا گردید.یافتهها: بیماران مبتلا به زگیل تناسلی، در 4 صفت از 5 صفت بزرگ شخصیت با افراد طبیعی تفاوت داشتند. بین شرکت کنندگان مبتلا به بیماری و افراد سالم، در صفات شخصیتی روانرنجورخویی، برونگرایی، مردمآمیزی و وجدان گرایی، تفاوت معنیداری وجود داشت. شیوع صفت گشودگی به تجربه در دو گروه تفاوت معنیدار آماری نداشت.نتیجهگیری: زگیل تناسلی در افراد به صورت معنیداری روی صفات شخصیتی تأثیر دارد. با توجه به نقش بسیار زیاد صفات شخصیت در زندگی شخصی و اجتماعی افراد، لازم است که متخصصین سلامت روان جهت کاهش احتمال ابتلا به زگیل تناسلی و یا کاهش آسیبهای ناشی از آن، با توجه به آسیبپذیریهای شخصیتی بیماران، تدابیر لازم را اتخاذ کنند.https://jims.mui.ac.ir/article_15934_d97fc2d1982c8b02f40b5e480190aa34.pdf