دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی-درمانی استان اصفهانمجله دانشکده پزشکی اصفهان1027-75953755220191222Indexایندکس1597810.22122/jims.v37i552.13324FAایندکس مجله0000-0003-0874-1906Journal Article20200812Click to download the index of this issue.لطفا برای دانلود ایندکس این شماره کلیک نمایید.https://jims.mui.ac.ir/article_15978_c0322fa2fea7c969e433c5ff50f52d44.pdfدانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی-درمانی استان اصفهانمجله دانشکده پزشکی اصفهان1027-75953755220191222A Study on Medication Information in the Package Inserts of Pediatric Antibiotics in Iranبررسی اطلاعات دارویی در برگههای راهنمای دارویی آنتیبیوتیکهای کودکان در ایران126312711597910.22122/jims.v37i552.12518FAوحیده زارع گاوگانیدانشیار، گروه کتابداری و اطلاعرسانی پزشکی، دانشکدهی مدیریت و اطلاعرسانی پزشکی و مرکز تحقیقات مدیریت خدمات بهداشتی- درمانی تبریز، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایرانزهرا احمدپورداروساز، گروه فارماکولوژی و سمشناسی، دانشکدهی داروسازی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایرانمسلم نجفیاستاد، گروه فارماکولوژی و سمشناسی، دانشکدهی داروسازی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران0000-0001-5879-1165طاهره اعتراف اسکوئیدانشیار، گروه فارماکولوژی و سمشناسی، دانشکدهی داروسازی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران0000-0003-1159-0686Journal Article20191215Background: Patient package inserts (PPIs) are the most important and accessible source of information for patients which is expected to contribute with the safe and efficient use of medicines. However, the information in the PPIs is not always appropriate and complete, and may lead to medication errors. The purpose of this study was to evaluate the conformity of pediatric antibiotics’ PPIs with the standards of Iran’s Food and Drug Administration (FDA).Methods: This descriptive cross-sectional study evaluated 51 PPIs related to 13 best-selling pediatric antibiotics in Iran based on the criteria approved by Iran’s FDA. Six categories of criteria as writing and formatting, drug description, warnings and precautions, side effects, interactions, and references were considered in evaluating the extent of conformity.Findings: In total, 2652 items from 51 PPIs were evaluated. The PPIs content was insufficient in various aspects of conformity with standards in each category (54.8%). Among the six categories, the best match was found in warnings and precautions with 359 items (70.3%). The lowest conformity was found in the reference category with 76 items (18.6%).Conclusion: The PPIs of Iranian pediatric antibiotics do not fully meet Iran’s FDA standards. It is strongly recommended that the drug leaflets must be updated based on the standards of Iranian Ministry of Health and Medical Education to overcome this problem.مقدمه: برگهی راهنمای دارو (بروشور دارو) یک سند رسمی تأیید شده میباشد که همراه با دارو عرضه میگردد و هدف آن، فراهم کردن اطلاعات ضروری جهت استفادهی مؤثر و ایمن از دارو است. اطلاعات ارایه شده در بروشورها، همیشه مناسب و کامل نیستند و این امر، میتواند باعث بروز خطاها و عوارض دارویی شود. هدف از انجام این مطالعه، بررسی تبعیت بروشور آنتیبیوتیکهای پرمصرف کودکان از استانداردهای سازمان غذا و داروی ایران بود.روشها: در این مطالعهی توصیفی- مقطعی، تعداد 51 بروشور متعلق به 13 آنتیبیوتیک پرمصرف کودکان، از 21 شرکت داروسازی ایران، بر اساس معیارهای سازمان غذا و دارو در 6 حیطهی «اصول نگارش، توصیف دارو، هشدارها و احتیاطات، تداخلات، عوارض جانبی و منابع به کار رفته»، ارزیابی و امتیازبندی شدند.یافتهها: در مجموع، 2652 معیار مربوط به 51 بروشور ارزیابی شد. مطابقت بروشورها با استانداردهای سازمان غذا و دارو چندان مطلوب نبود (8/54 درصد). در بین 6 حیطهی مورد بررسی، هشدارها و احتیاطات با 359 معیار (3/70 درصد)، بیشترین انطباق و منابع با 76 معیار (6/18 درصد) کمترین انطباق را با استانداردها نشان دادند.نتیجهگیری: بر اساس یافتههای مطالعهی حاضر، مشخص گردید که بروشورهای آنتیبیوتیکهای پرمصرف کودکان، بر اساس استاندارهای وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، کیفیت مناسبی ندارد. از این رو، ضرورت انجام اصلاحات، بهروزرسانی و منطبق نمودن آنها با استانداردها به صورت جدی وجود دارد.https://jims.mui.ac.ir/article_15979_5276bfccd611b84a8bd4d392db13a579.pdfدانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی-درمانی استان اصفهانمجله دانشکده پزشکی اصفهان1027-75953755220191222The Effect of Nutrition Education on Gestational Weight Gain based on the Pender's Health Promotion Model: A Randomized Clinical Trial Studyتأثیر آموزش تغذیه بر اساس مدل Pender بر وزنگیری دوران بارداری: کارآزمایی بالینی تصادفی127212791598010.22122/jims.v37i552.11868FAسیدسعید مظلومی محمودآباداستاد، گروه آموزش بهداشت و ارتقای سلامت، دانشکدهی بهداشت و مرکزتحقیقات عوامل اجتماعی مؤثر بر سلامت، دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد، یزد، ایران0000-0002-3301-3305محمد حسین باقیانی مقدماستاد، گروه بهداشت، واحد فیروزآباد، دانشگاه آزاد اسلامی، فیروزآباد ، ایران0000-0002-4396-9204آزاده نجازرادهدانشیار، مرکز تحقیقات تغذیه و امنیت غذایی و گروه تغذیه، دانشکدهی بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد، یزد، ایران0000-0002-9740-8402فرحناز مردانیاندانشیار، گروه مامایی و بیماریهای زنان، دانشکدهی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران0000-0003-0830-5952راضیه محمدیدانشجوی دکتری، گروه آمار و ریاضی، دانشگاه صنعتی اصفهان، اصفهان، ایران0000-0002-5226-1734نرگس زارعماما، واحد شهرکرد، دانشگاه آزاد اسلامی، شهرکرد، ایران0000-0002-5827-4886زهرا رجالیماما، واحد فلاورجان، دانشگاه آزاد اسلامی، فلاورجان، ایران0000-0003-4676-1975معصومه گودرزی خویگانیدکتری پژوهشی، مرکزتحقیقات رشد و نمو کودکان، پژوهشکدهی پیشگیری اولیه از بیماریهای غیر واگیر، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران0000-0003-3799-2333Journal Article20190601Background: Weight gain more than the recommended range by the Institute of Medicine (IOM) is one of the most common complications of pregnancy, which would be ended to gestational diabetes, preeclampsia, cesarean section, or maternal, and child obesity. Few successful studies in this area include nutrition and physical activity. We examined a simple, practical, and cost-effective solution as nutrition training based on the Pender’s model, because this is one of the most effective patterns for nutritional behavior.Methods: This single-blind randomized controlled clinical trial study was performed on 192 nulliparous pregnant women. During training sessions, mothers of intervention group learned how to prevent excessive weight gain over healthy eating habits. Mothers’ weight, nutrients intake, and physical activity levels were estimated before, during, and after intervention.Findings: The constructs of perceived benefits, perceived self-efficacy, behavior-related feelings, interpersonal influences, competing demands and preferences, and commitment to action increased significantly. In the intervention group, 58.6% gained weight within the recommended range compared to 50.0% in control group. Moreover, 28.7% in the intervention group versus 45.6% in the control gained weight more than the IOM limits while 12.6% in the intervention group and 4.4% in the control gained weight less (P = 0.020). The perceived self-efficacy and commitment to the plan constructs were associated with normal weight gaining. Conclusion: Pender model-based nutrition education considering the national guideline prevented excessive gestational weight gain in pregnant women. The Effect of Nutrition Education on Gestational Weight Gain based on the Pender's Health Promotion Model: A Randomized Clinical Trial Studyمقدمه: وزنگیری بیش از حدود توصیه شده توسط انستیتوطب، از مشکلات عمدهی دوران بارداری است که منجر به دیابت بارداری، پرهاکلامپسی، سزارین و چاقی مادر و نیز فرزند میگردد. معدود کارآزماییهای موفق در این زمینه شامل تغذیه و فعالیت فیزیکی است. بنابراین، مطالعهی حاضر با هدف ارایهی راهکاری ساده، عملی و مقرون به صرفه نظیر آموزش تغذیه بر اساس مدل Pender انجام شد. این مدل، از تأثیرگذارترین مدلها در زمینهی رفتار تغذیهای است.روشها: این کارآزمایی بالینی تصادفی کنترل شدهی یک سو کور، بر روی 192 زن باردار نخستزا انجام گرفت. مادران گروه مداخله، طی جلسات آموزشی در هفتههای 10-6، 18 و 26 حاملگی، نحوهی پیشگیری از افزایش وزن بیش از اندازه و رعایت تغذیهی سالم را دریافت نمودند. وزن، مواد مغذی دریافتی و میزان فعالیت فیزیکی آنها قبل، در طول و پس از مداخله برآورد و ثبت شد.یافتهها: سازههای منافع درک شده، خودکارآمدی درک شده، احساسات مرتبط با رفتار، تأثیرگذارندههای بین فردی (حمایت همسر)، ترجیحات و تقاضاهای فوری و تعهد به انجام رفتار، افزایش معنیداری یافت. در گروه مداخله، 6/58 درصد و در گروه شاهد 0/50 درصد در محدودهی توصیه شده وزن گرفتند. همچنین، در گروه مداخله، 7/28 درصد و در گروه شاهد 6/45 درصد بیش از حد توصیه شده و 6/12 درصد در گروه مورد و 4/4 درصد در گروه شاهد کمتر از حد توصیه شده وزن گرفتند (020/0 = P). همچنین، سازههای خودکارآمدی و تعهد به انجام رفتار، بر وزنگیری در محدودهی طبیعی تأثیرمعنیداری داشتند.نتیجهگیری: آموزش تغذیه با استفاده از مدل Pender و بر طبق دستورالعمل ملی تغذیهی زنان باردار از وزنگیری بیش از اندازهی مادران باردار پیشگیری نمود.https://jims.mui.ac.ir/article_15980_a8bae54ff1aedfb835d60d3f1bd744c6.pdfدانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی-درمانی استان اصفهانمجله دانشکده پزشکی اصفهان1027-75953755220191222Determination of Biofilm Formation Ability and Antibiotic Resistance of Acinetobacter baumannii Strains Isolated from Patients with Burn Wound Infectionبررسی توان تشکیل بیوفیلم و تعیین الگوی مقاومت آنتیبیوتیکی در استرینهای اسینتوباکتر بومانی جدا شده از بیماران با عفونت زخم سوختگی128012851598110.22122/jims.v37i552.12561FAالهام حقیقی فردانشجوی کارشناسی ارشد، گروه باکتریشناسی و ویروسشناسی، دانشکدهی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران0000-0002-2081-1690بهرام نصراصفهانیاستاد، گروه باکتریشناسی و ویروسشناسی، دانشکدهی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران0000-0003-3264-3361حسین فاضلیدانشیار، گروه باکتریشناسی و ویروسشناسی، دانشکدهی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران0000-0002-1188-8012Journal Article20191229Background: Acinetobacter baumannii (A. baumannii) is an opportunistic pathogen with high antibiotic resistance and biofilm production capability in the patients with burn wound. The present study aimed to determine the antibiotic resistance pattern and frequency of the multidrug-resistant (MDR) strains, and evaluate biofilm formation potential in the burn wound infection isolates.Methods: Biochemical and molecular tests were used for identification of the 117 strains collected from Isfahan City, Iran, during one-year period. Antibacterial susceptibility test was performed using disk diffusion and interpreted in accordance with the standards of Clinical and Laboratory Standards Institute (CLSI). Biofilm formation was evaluated using microtiter plate assay.Findings: Of 117 clinical strains of A. baumannii, 114 (97.49%) were MDR. Strains showed maximum resistant to ceftazidime (99.14%) followed by ciprofloxacin (94.01%). 81.19% of isolates were able to form biofilm, 1.7% of strains were strong-biofilm producers, and 18.80% of them were notable biofilm producers. In this assessment, 42.73% and 36.75% were considered as moderate and weak biofilm-forming isolates, respectively.Conclusion: The high prevalence of A. baumannii in patients with burn wound, and the significant relationship between biofilm formation and resistance among the burn isolates indicate that antibiotic resistance is increasing rapidly, and soon many usable antibiotics will become ineffective medicines for treating patients. This needs an emergency actions and alternative ways to control these problems.مقدمه: Acinetobacter baumannii، یک پاتوژن فرصتطلب با مقاومت آنتیبیوتیکی بالا و قابلیت تولید بیوفیلم در بیماران زخم سوختگی است. مطالعهی حاضر، با هدف تعیین الگوی مقاومت آنتیبیوتیکی و فراوانی سویههای مقاوم به چند دارو و ارزیابی توان تشکیل بیوفیلم در ایزولههای زخم سوختگی انجام شد.روشها: تعداد 117 ایزولهی Acinetobacter baumannii از بیماران سوختگی شهر اصفهان جمعآوری شد. برای شناسایی ایزولهی Acinetobacter baumannii، از روشهای بیوشیمیایی و ژنتیک استفاده شد. حساسیت آنتیبیوتیکی به روش دیسک دیفیوژن بررسی شد و بر اساس استانداردهای Clinical and Laboratory Standards Institute (CLSI) تفسیر گردید. قدرت تشکیل بیوفیلم به روش Microtiter plate assay مورد سنجش قرار گرفت.یافتهها: از 117 ایزولهی بالینی Acinetobacter baumannii، 114 مورد (49/97 درصد) ایزولهی مقاوم چند دارویی (Multidrug resistance یا MDR) بودند. بیشترین مقاومت مربوط به سفتازیدیم (14/99 درصد) و سیپروفلوکساسین (01/94 درصد) بود. 19/81 درصد ایزولهها، قادر به تشکیل بیوفیلم بودند. 7/1 درصد بیوفیلم قوی، 73/42 درصد بیوفیلم متوسط و 75/36 درصد بیوفیلم ضعیف داشتند و 80/18 درصد فاقد توان تشکیل بیوفیلم بودند.نتیجهگیری: فراوانی بالای Acinetobacter baumannii در بیماران سوختگی و ارتباط معنیدار بین تشکیل بیوفیلم و مقاومت به آنتیبیوتیکهای مختلف در میان ایزولههای سوختگی نشان میدهد که مقاومت آنتیبیوتیکی به سرعت رو به افزایش است و به زودی بسیاری از آنتیبیوتیکهای قابل استفاده به داروهایی ناکارآمد برای درمان بیماران تبدیل خواهند شد. بنابراین، بیماران نیازمند روشهایی غیر از درمان آنتیبیوتیکی خواهند بود.https://jims.mui.ac.ir/article_15981_d6241a1fc1d312a8d2bbd73a0d193f82.pdf