دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی-درمانی استان اصفهانمجله دانشکده پزشکی اصفهان1027-75953857120200521Indexایندکس1605410.22122/jims.v38i571.13391FAایندکس مجله0000-0003-0874-1906Journal Article20200828Click to download the index of this issue.لطفا برای دانلود ایندکس این شماره کلیک نمایید.https://jims.mui.ac.ir/article_16054_fb701e45ec1842a7a3a4cd13e7e65ce1.pdfدانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی-درمانی استان اصفهانمجله دانشکده پزشکی اصفهان1027-75953857120200521Frequency and the Factors Associated with Increasing troponin in Patients Admitted to the Intensive Care Unit of Alzahra Hospital, Isfahan, Iran, during the Years 2018-2019بررسی فراوانی و عوامل مرتبط با افزایش تروپونین در بیماران بدحال بستری در بخش مراقبتهای ویژهی بیمارستان الزهرای (س) اصفهان طی سالهای 97-13962312361605510.22122/jims.v38i571.12838FAبابک علی کیاییدانشیار، گروه بیهوشی، دانشکدهی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایرانa:2:{s:5:"en_US";s:0:"";s:5:"fa_IR";s:0:"";}عطیه عشاقیدانشجوی پزشکی، کمیتهی تحقیقات دانشجویی، دانشکدهی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران0000-0002-3431-5751کورش نعمتیفلوشیب بیهوشی و مراقبتهای ویژه، بیمارستان الزهرا (س)، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران0000-0002-9057-1725محمد نادریپزشکی عمومی، سازمان تأمین اجتماعی، اصفهان، ایرانJournal Article20200310Background: Some studies have shown that serum levels of troponin increase in some other diseases in addition to heart diseases. The aim of this study was to determine the frequency and factors associated with increasing troponin in patients admitted to the intensive care unit.Methods: In this cross-sectional study, 62 patients admitted to intensive care units (ICU) of Alzahra hospital, Isfahan, Iran, during the Years 2018-2019, were selected. Patients’ serum troponin levels were measured, and based on the outcomes including cardiac, pulmonary, systemic, and renal complications, frequency of mortality, duration of hospitalization in ICU, and duration of intubation were analyzed.Findings: The mean serum level of troponin I was 47.12 ± 4.38 and 50.00 ± 2.59 ng/l in the living and dead patients, respectively (P = 0.033). The mean serum level of troponin T was 0.57 ± 0.05 and 1.07 ± 0.08 ng/l in the living and dead patients, respectively (P < 0.001). Moreover, troponin I level was significantly different based on the age groups, and serum level of troponin T was different based on the causes of admission in ICU.Conclusion: Our study shows that in addition to patients with myocardial infarction (MI), other patients such as the elderly who hospitalized in the ICUs and patients with intracerebral hemorrhage, may also be at increased troponin levels.مقدمه: برخی مطالعات نشان داده است سطح سرمی تروپونین علاوه بر بیماریهای قلبی در برخی بیماریهای دیگر نیز افزایش مییابد. این مطالعه، با هدف تعیین فراوانی و علت افزایش تروپونین در بیماران بدحال بستری در بخش مراقبتهای ویژه (Intensive care unit یا ICU) انجام شد.روشها: بر در این مطالعهی مقطعی، 62 بیمار بستری در بخش مراقبتهای ویژهی بیمارستان الزهرای (س) اصفهان طی سالهای 97-1396، در زمان ورود به این بخش انتخاب شدند و سطح سرمی تروپونین در آنان اندازهگیری شد. اطلاعات بیماران بر حسب پیامدهای بعدی نظیر عوارض قلبی، عوارض ریوی، سیستمیک، کلیوی و فراوانی مرگ و میر و مدت زمان بستری در ICU و مدت زمان اینتوباسیون تجزیه و تحلیل شد.یافتهها: میانگین سطح تروپونین I در بیماران زنده 38/4 ± 12/47 و در بیماران فوت شده 59/2 ± 00/50 بود (033/0 = P). میانگین سطح سرمی تروپونین T در بیماران زنده و فوت شده به ترتیب 05/0 ± 57/0 و 08/0 ± 07/1 بود (001/0 > P). همچنین، سطح تروپونین I بر حسب علت بستری در ICU و سطح تروپونین T بر حسب گروه سنی اختلاف معنیداری داشت.نتیجهگیری: یافتههای مطالعهی حاضر نشان داد علاوه بر بیماران مبتلا به سکتهی قلبی، بیماران دیگری همچون افراد سالمند بستری شده در واحدهای مراقبتهای ویژه و بیماران مبتلا به خونریزی داخل مغزی نیز ممکن است با بالا رفتن سطح تروپونین مواجه گردند.https://jims.mui.ac.ir/article_16055_44aed4c654556298b1504d04283a1bd8.pdfدانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی-درمانی استان اصفهانمجله دانشکده پزشکی اصفهان1027-75953857120200521The Relation between Clinical Presentation of Acute Myocardial Infarction and Gender in Patients Admitted to Educating Hospitals in Isfahan City, Iranارتباط تابلوی بالینی سکتهی قلبی حاد با جنسیت در بیماران بستری شده در بیمارستانهای آموزشی شهر اصفهان2372441605610.22122/jims.v38i571.12985FAحمید صانعیدانشیار، گروه قلب، دانشکدهی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایرانa:2:{s:5:"en_US";s:0:"";s:5:"fa_IR";s:0:"";}الهه صانعیدانشجوی پزشکی، کمیتهی تحقیقات دانشجویی، دانشکدهی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران0000-0001-6665-8516آزاده رهنمادانشجوی پزشکی، کمیتهی تحقیقات دانشجویی، دانشکدهی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران0000-0001-9488-7332علی کمالدانشجوی پزشکی، کمیتهی تحقیقات دانشجویی، دانشکدهی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران0000-0002-0059-3729Journal Article20200426Background: Acute myocardial infarction is one of the most common causes of mortality, which is associated with various clinical manifestations, and in some cases leads to lack of timely identification. Therefore, the aim of this study was to determine the relationship between the clinical features of acute myocardial infarction and gender in patients admitted to educational hospitals in Isfahan City, Iran.Methods: This study was performed on 500 patients with acute myocardial infarction (142 women and 358 men). After obtaining patients' satisfaction and recording demographic data, clinical symptoms and complaints were recorded. Chi-square and t tests were used to compare the data.Findings: The age of heart attacks was lower in women than in men (P < 0.001). Smoking (P < 0.001) and addiction (P < 0.001) in men were more than women, while underlying diseases as risk factor for myocardial infarction were significantly higher in women (P < 0.001). At the time of myocardial infarction, there was no difference in incidence of chest pain as the key diagnostic manifestation of myocardial infarction between two sexes, but the nonspecific symptoms were higher in women than in men (P < 0.001).Conclusion: It seems that nonspecific symptoms, especially among women, should be taken seriously, and timely diagnostic and therapeutic measures should be performed for them.مقدمه: سکتهی قلبی حاد، از شایعترین علل مرگ و میر است که با تظاهرات مختلف بالینی همراه است و در مواردی سبب عدم شناسایی به موقع افراد میشود. هدف از انجام این مطالعه، بررسی ارتباط تابلوی بالینی سکتهی قلبی حاد با جنسیت در بیماران بستری شده در بیمارستانهای آموزشی شهر اصفهان بود.روشها: این مطالعه، بر روی 500 بیمار مبتلا به سکتهی قلبی حاد (142 زن و 358 مرد) انجام گرفت. پس از اخذ رضایت از بیماران و ثبت اطلاعات دموگرافیک، علایم بالینی و شکایات هنگام مراجعه در بیماران ثبت شد. آزمونهای 2χ و t جهت مقایسهی دادهها استفاده شد.یافتهها: در مطالعهی حاضر، مشخص شد که سن بروز سکتهی قلبی در مردان کمتر میباشد (001/0 > P). در این مطالعه، مصرف سیگار (001/0 > P) و اعتیاد (001/0 > P) در مردان بیشتر از زنان بود؛ در حالی که بیماریهای زمینهای مؤثر بر بروز علایم سکتهی قلبی در زنان بیشتر بود (001/0 > P). در هنگام بروز سکتهی قلبی، تفاوتی بین میزان بروز درد قفسهی سینه به عنوان شاه کلید تشخیصی سکتهی قلبی بین دو جنس دیده نشد، اما علایم غیر اختصاصی در زنان بیشتر از مردان بود (050/0 > P).نتیجهگیری: لازم است علایم غیر اختصاصی به ویژه در بین زنان به طور جدی مد نظر قرار گیرد و اقدامات تشخیصی و درمانی به موقع جهت این گروه به کار گرفته شود.https://jims.mui.ac.ir/article_16056_487d96d126b5873273842c231851506e.pdfدانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی-درمانی استان اصفهانمجله دانشکده پزشکی اصفهان1027-75953857120200521The Additive Effect of Topical Ciprofloxacin 2% on Intralesional Glucantime Injection in Treatment of Cutaneous Leishmaniasisاثر افزودهی سیپروفلوکساسین 2 درصد به صورت موضعی بر تزریق داخل ضایعهی گلوکانتیم در درمان لیشمانیوز پوستی2452511605710.22122/jims.v38i571.12789FAمحمدجواد یزدانپناهاستاد، گروه پوست، دانشکدهی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران0000-0002-7659-4744نغمه زابلینژاداستادیار، گروه پوست، دانشکدهی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران0000-0002-2359-5313الهه اندخشیدهدستیار، گروه پوست، دانشکدهی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران0000-0001-8087-1524وحید مشایخی قویونلودانشیار، گروه پوست، دانشکدهی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران0000-0002-6615-3144امید رجبیدانشیار، گروه شیمی دارویی، دانشکدهی داروسازی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران0000-0003-3127-2503Journal Article20200226Background: Leishmaniasis is endemic in Iran, and Mashhad is one of the most involved cities. Glucantime, prescribed as intralesional or systemic injection, is the most common treatment for cutaneous leishmaniasis. We investigated the additive effect of topical ciprofloxacin on the intralesional injection of glucantime in treatment of cutaneous leishmaniasis.Methods: This randomized clinical trial study was performed on patients with cutaneous leishmaniasis diagnosed by direct smear or biopsy, who referred to Imam Reza and Ghaem teaching hospitals of Mashhad University of Medical Sciences. Patients were randomly allocated into two groups to receive either topical liposomal ciprofloxacin 2% twice daily plus weekly intralesional glucantime or intralesional glucantime alone, for eight weeks. The size of induration and the rate of healing was assessed every week.Findings: There were no significant differences between the groups in cure rate (decrease in induration size equal or more than 75%) (P = 0.410) and the time of healing (P = 0.050) 45 days after the end of treatment.Conclusion: Using topical ciprofloxacin does not have any additive effect on the conventional treatment of cutaneous leishmaniasis.مقدمه: سالک یک بیماری اندمیک در ایران و به ویژه شهر مشهد است که درمان معمول آن گلوکانتیم میباشد. با توجه به دردناک بودن این تزریق و عوارض جانبی آن به خصوص در کودکان، نیاز به درمانی با حداقل عوارض جانبی، تجویز آسان و کارایی مطلوب حس میگردد. از این رو، مطالعهی حاضر با هدف درمان سالک با سیپروفلوکساسین موضعی همراه با گلوکانتیم داخل ضایعه و مقایسهی آن با گلوکانتیم داخل ضایعه به تنهایی انجام شد.روشها: این مطالعه، به صورت کارآزمایی بالینی بر روی مبتلایان به سالک مراجعه کننده به بیمارستانهای قایم و امام رضا (ع) انجام شد. مبتلایان پس از تأیید تشخیص به دو گروه تقسیم شدند. گروه مورد تحت درمان با فرم موضعی سیپروفلوکساسین لیپوزومی دو بار در روز همراه با تزریق هفتهای یک بار گلوکانتیم داخل ضایعه و گروه شاهد تحت درمان با تزریق گلوکانتیم هفتهای یک بار به مدت 8 هفته قرار گرفتند. به منظور بررسی میزان بهبودی ضایعات، میزان کاهش اندوراسیون در پایان هفتهی هشتم و 6 هفته پس از پایان درمان بررسی گردید.یافتهها: میانگین درصد بهبودی (کاهش اندازهی ضایعه به میزان بیشتر یا مساوی 75 درصد اندازهی ابتدایی ضایعه) 45 روز پس از اتمام دورهی درمان تفاوت معنیداری بین دو گروه نداشت (410/0 = P). مقایسهی زمان بهبودی ضایعات در دو گروه نیز تفاوت معنیداری را نشان نداد (050/0 = P).نتیجهگیری: بر اساس یافتههای این مطالعه، استفادهی همزمان سیپروفلوکساسین موضعی به همراه تزریق گلوکانتیم داخل ضایعه، تأثیری بر میزان و سرعت بهبودی ضایعهی جلدی لیشمانیوز ندارد.https://jims.mui.ac.ir/article_16057_fbb4e28655303c6164b9f852f7873d9e.pdf