هدف. لوپوس سیستمیک ارگانهای محتلف بدن از جمله ریه را گرفتار میکند ولی اطلاعات محدودی در مورد لوپوس سیستمیک بدون علائم تنفسی و گرفتاری ریوی وجود دارد. هدف این مطالعه بررسی توانائی تبادل گاز منواکسیدکربن ریه در زنان بیمار مبتلا به لوپوس اریتماتوز منتشر و مقایسه آن با گروه کنترل میباشد. روشها. در این مطالعه آیندهنگر، که در سال 1384 در درمانگاه روماتولوژی بیمارستان الزهرا اصفهان انجام شد، ظرفیت تبادل منواکسیدکربن در ریه و پارامترهای ریوی در 76 بیمار مؤنث مبتلا به لوپوس سیستمیک با استفاده از روش unrelated samplet test اندازهگیری شد. نتایج. میزان متوسط ظرفیت تبادل منواکسیدکربن در ریه بیماران مؤنث مبتلا به لوپوس کمتر از گروه کنترل بوده است(001/0p≤). میزان ظرفیت اصلاح شده حجمی تبادل منواکسیدکربن در ریه نیز در مقایسه با کنترل معنیدار بود(001/0p≤). حجم باقیمانده و ظرفیت کلی ریه در بیماران مؤنث مبتلا به لوپوس بیشتر از گروه کنترل بوده است(001/0p≤). نتیجهگیری. کاهش ظرفیت تبادل منواکسیدکربن در ریه زنان مبتلا به لوپوس سیستمیک بدون علائم تنفسی شایع است. این موضوع نشان دهنده ابتلای غشاء آلوئولی – مویرگی در این بیماران است. افزایش حجم باقیمانده و ظرفیت کلی ریه در همین بیماران میتواند ناشی از برونشیولیت باشد.