الگوی مسمومیت در اصفهان

نوع مقاله : Original Article(s)

نویسندگان

1 استادیار، گروه پزشکی قانونی و مسمومیت‌ها، دانشکده‌ی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

2 دانشیار، گروه پزشکی قانونی و مسمومیت‌ها، دانشکده‌ی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

3 اپیدمیولوژیست، دانشکده‌ی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

4 گروه پزشکی اجتماعی، دانشکده‌ی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

5 پزشک عمومی، دانشکده‌ی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

چکیده

مقدمه: مسمومیت‌ها یکی از مهم‌ترین فوریت‌های پزشکی می‌باشند. هدف از این مطالعه، بررسی الگوی مسمومیت در مرکز تخصصی مسمومیت‌ها در اصفهان بود.روش‌ها: در این مطالعه‌ی مقطعی تمامی بیمارانی که طی یک سال به علت مسمومیت در بخش مسمومین بیمارستان ریفرال استان اصفهان در بستری شده بودند، مورد بررسی قرار گرفتند.یافته‌ها: میانگین سنی بیماران 6/11 ± 5/26 سال بود. اکثریت بیماران مرد (7/54 درصد) و ساکن شهر (8/92 درصد) بودند. مسمومیت در 3/93 درصد از بیماران از طریق خوردن ماده‌ی سمی بود. در 3/91 درصد بیماران مسمومیت از نوع عمدی بود و در 4/24 درصد از این افراد سابقه‌ی قبلی اقدام به خودکشی وجود داشت. داروها بیشترین نوع ماده‌ی مسمومیت‌زا در این افراد بود (6/66 درصد) که 8/33 درصد از آن‌ها را داروهای روان‌گردان تشکیل می‌داد. تفاوتی معنی‌دار بین میانگین سن، ترکیب جنسی، نتیجه‌ی مسمومیت و راه مسمومیت در افرادی که قصد خودکشی داشتند، نسبت به افرادی که قصد خودکشی نداشتند، وجود نداشت؛ ولی سابقه‌ی بیماری روانی (0001/0 > P) و اعتیاد (02/0 > P) در بین موارد اقدام به خودکشی بیش از سایر بیماران بود. اکثریت بیماران بهبود یافتند و میزان مرگ و میر 2 درصد گزارش گردید.نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه‌ی حاضر نشان داد که بیشترین روش مسمومیت از نوع عمدی بود. این نتایج توجه به عوامل خطر و آثار مسمومیت در جمعیت را توصیه می‌کند.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Pattern of Poisoning in Isfahan

نویسندگان [English]

  • Gholamreza Masoumi 1
  • Nastaran Eizadi-Mood 2
  • Mojtaba Akabri 3
  • Ayatolah Sohrabi 4
  • Yusef Khalili 5
1 Assistant Professor, Department of Forensic Medicine, School of Medicine, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran
2 Associate Professor, Department of Forensic Medicine, School of Medicine, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran
3 Epidemiologist, School of Medicine, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran
4 Department of Community Medicine, School of Medicine, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran
5 General Practitioner, School of Medicine, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran
چکیده [English]

Background: Poisoning is an important medical emergency. The purpose of this study was to portray the pattern of poisoning in Isfahan, Iran.Methods: This cross-sectional study included all patients (n = 402) with acute poisoning who attended the Emergency Department of Noor and Ali-Asghar hospitals in Isfahan, Iran, during 2008. The variables such as age, sex, residential location, educational level, type and cause of poisoning were reviewed and analyzed.Findings: The mean age of the cases was 26.5 ± 11.6 years and 54.7% of the patients were male. The majority of cases (92.8%) lived in urban areas. The main agent of poisoning was drugs and the most frequently involved drug groups were psychological drugs (33.8%). The most overall common route of exposure was ingestion (93.3%). The mortality rate was 2% while 91.3% were admitted due to suicidal attempts. No significant differences were observed in age, sex distribution, poisoning outcome or types between suicidal patients and others. However, the history of psychiatric diseases (P < 0.0001) and addiction (P = 0.02) were significantly more prevalent among suicidal patients.Conclusion: Attempted suicide was the most common route of poisoning which necessitates attention to the risk factors and prognostic factors of poisoning.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Poisoning
  • Suicide
  • Isfahan

مراجع

  1. Marchi AG, Messi G, Renier S. Epidemiology of children poisoning: comparison between telephone inquiries and emergency room visits. Vet Hum Toxicol 1992; 34(5): 402-4.
  2. Lamireau T, Llanas B, Kennedy A, Fayon M, Penouil F, Favarell-Garrigues JC, et al. Epidemiology of poisoning in children: a 7-year survey in a paediatric emergency care unit. Eur J Emerg Med 2002; 9(1): 9-14.
  3. Eizadi-Mood N, Sabzghabaee AM, Yaraghi A, Montazeri K, Golabi M, Sharifian A, et al. Effect of antioxidants on the outcome of therapy in ‎paraquat intoxicated patients. Tropical Journal of Pharmaceutical Research 2011; 10(1): 27-31
  4. Van der Hoek W, Konradsen F. Risk factors for acute pesticide poisoning in Sri Lanka. Trop Med Int Health 2005; 10(6): 589-96.
  5. Committee on Poison Prevention and Control, Board on Health Promotion and Disease Prevention, Institute of Medicine of the National Academies. Magnitude of the problem. In: Forging a Poison Prevention and Control System. Washington DC: The National Academies Press; 2004.p. 43.
  6. Sabzghabaee AM, Eizadi-Mood N, Montazeri K, Yaraghi A, Golabi M. Fatality in paraquat poisoning. Singapore Med J 2010; 51(6): 496-500.
  7. Krenzelok EP. The use of poison prevention and education strategies to enhance the awareness of the poison information center and to prevent accidental pediatric poisonings. J Toxicol Clin Toxicol 1995; 33(6): 663-7.
  8. Lamireau T, Llanas B, Deprez C, el HF, Vergnes P, Demarquez JL, et al. [Severity of ingestion of caustic substance in children]. Arch Pediatr 1997; 4(6): 529-34.
  9. Repetto MR. Epidemiology of poisoning due to pharmaceutical products, Poison Control Centre, Seville, Spain. Eur J Epidemiol 1997; 13(3): 353-6.
  10. Hawton K, van HK. Suicide. Lancet 2009; 373(9672): 1372-81.
  11. McIntosh JL. USA suicide 1999. Official Final Data. Washington DC: American Association of Suicidology; 2001.
  12. Gururaja G. Suicide Prevention: Emerging from Darkness. New Delhi: World Health Organization-Regional Office for South East Asia; 2001.
  13. Murray CJL, Lopez AD. Global Health Statistics: A Compendium of Incidence, Prevalence, and Mortality Estimates for over 200 Conditions. Cambridge: Harvard University Press on behalf of the World Health Organization and The World Bank; 1996.
  14. Kapur N, Turnbull P, Hawton K, Simkin S, Sutton L, Mackway-Jones K, et al. Self-poisoning suicides in England: a multicentre study. QJM 2005; 98(8): 589-97.
  15. Tountas C, Sotiropoulos A, Skliros SA, Kotsini V, Peppas TA, Tamvakos E, et al. Voluntary self-poisoning as a cause of admission to a tertiary hospital internal medicine clinic in Piraeus, Greece within a year. BMC Psychiatry 2001; 1: 4.
  16. Drug Poisoning in Iran [Online] 2008. [cited 2008 Dec 12]. Available from: URL: http://www.iranseda.ir/old/showfullitem/?r=153496
  17. Scientific News: Excessive and Arbitrary Use of Drugs with Suicide [Online] 2008. [cited 2008 Oct 10]; available from: URL: http://www.iranseda.ir/old/showFullItem/?r=110125
  18. Moradi S, Khademi A. Comaparative evaluation of death related to suicide in Iran with world rates. Forensic medical Journal 2002; 27(8): 16-21.
  19. Moghadamnia AA, Abdollahi M. An epidemiological study of poisoning in northern Islamic Republic of Iran. East Mediterr Health J 2002; 8(1): 88-94.
  20. Ghazi-Khansari M, Oreizi S. A prospective study of fatal outcomes of poisoning in Tehran. Vet Hum Toxicol 1995; 37(5): 449-52.
  21. Singh O, Javeri Y, Juneja D, Gupta M, Singh G, Dang R. Profile and outcome of patients with acute toxicity admitted in intensive care unit: Experiences from a major corporate hospital in urban India. Indian J Anaesth 2011; 55(4): 370-4.
  22. Turhan E, Inandi T, Aslan M, Zeren C. Epidemiology of attempted suicide in Hatay, Turkey. Neurosciences (Riyadh ) 2011; 16(4): 347-52.
  23. Afzali S, Mani Kashani A. Pattern of Mortality Due to Poisoning by Drugs and Chemical Agents in Hamadan Iran 2005-2007. Qom University of Medical Sciences Journal 2008; 2(2): 27-32.
  24. Afshari R, Majdzadeh R, Balali-Mood M. Pattern of acute poisonings in Mashhad, Iran 1993-2000. J Toxicol Clin Toxicol 2004; 42(7): 965-75.
  25. Chien WC, Lin JD, Lai CH, Chung CH, Hung YC. Trends in poisoning hospitalization and mortality in Taiwan, 1999-2008: a retrospective analysis. BMC Public Health 2011; 11: 703.
  26. Wolkin AF, Martin CA, Law RK, Schier JG, Bronstein AC. Using poison center data for national public health surveillance for chemical and poison exposure and associated illness. Ann Emerg Med 2012; 59(1): 56-61.
  27. Centers for Disease Control and Prevention (CDC). Emergency department visits after use of a drug sold as "bath salts"--Michigan, November 13, 2010-March 31, 2011. MMWR Morb Mortal Wkly Rep 2011; 60(19): 624-7.
  28. Bond GR, Woodward RW, Ho M. The Growing Impact of Pediatric Pharmaceutical Poisoning. J Pediatr 2011.
مجله دانشکده پزشکی اصفهان
دوره 29، شماره 163 - شماره پیاپی 163
آذر و دی 1390
صفحه 2003-2010

فایل ها

سابقه مقاله

  • تاریخ دریافت: 30 مهر 1390
  • تاریخ بازنگری: 11 آبان 1403
  • تاریخ پذیرش: 17 فروردین 1401

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار