نوع مقاله : مقاله های پژوهشی
نویسندگان
1
استادیار، گروه طب فیزیکی و توانبخشی، دانشکدهی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
2
دانشجوی پزشکی، دانشکدهی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
3
استاد، گروه ارتوپدی، دانشکدهی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
4
استادیار، گروه ارتوپدی، دانشکدهی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
5
دستیار، گروه ارتوپدی، دانشکدهی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
6
دستیار، گروه طب فیزیکی و توانبخشی، دانشکدهی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
چکیده
مقدمه: هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی و مقایسهی اثربخشی دو تکنیک تزریق خون اتولوگ و Dry needling در بیماران مبتلا به بیماری لترال اپیکندیلیت (سندرم آرنج تنیسبازان) مقاوم به درمان بود.روشها: این مطالعه به صورت کارآزمایی بالینی تصادفی شده، بر روی 32 بیمار مبتلا به بیماری لترال اپیکندیلیت مقاوم به درمان انجام گرفت. بیماران پس از ورود به تحقیق، به دو گروه درمانی طبقهبندی شدند. شرکتکنندگان گروه اول و دوم به ترتیب تحت درمان با روشهای Dry needling و تزریق خون اتولوگ قرار گرفتند. میزان درد بیماران با استفاده از مقیاسهای Visual analogue scale (VAS) و Patient-Rated Tennis Elbow Evaluation (PRTEE) قبل از انجام مداخلات، 1 ماه بعد و 3 ماه پس از مداخله اندازهگیری و مقایسه گردید.یافتهها: میزان درد در هر دو گروه تزریق خون اتولوگ و Dry needling، یک ماه و سه ماه پس از درمان بر اساس هر دو معیار، کاهش معنیداری را نشان داد. بین دو گروه تزریق خون اتولوگ و Dry needling تفاوت معنیداری در کاهش میزان درد در طول زمان بر اساس معیارهای VAS وPRTEE مشاهده نشد.بحث: میانگین نمرهی درد بیماران دو گروه از نظر سنجش با معیارهای VAS و PRTEE، تفاوت معنیداری نداشت. پس از انجام مداخلات، نتایج به دست آمده نشان دهندهی کاهش معنیدار نمرهی درد در هر دو گروه نسبت به ابتدای پژوهش بود.
کلیدواژهها
عنوان مقاله [English]
The Effectiveness of Autologous Blood Injection and Dry Needling in the Treatment of Resistant Tennis Elbow Syndrome
نویسندگان [English]
-
Razieh Maghroori
1
-
Amar Ameri
2
-
Mohammad Dehghani
3
-
Hossein Akbari-Aghdam
4
-
Meghdad Rahmani
5
-
Mohammadreza Piri-Ardakani
5
-
Mozhgan Aghaie
6
1
Assistant Professor, Department of Physical Medicine and Rehabilitation, School of Medicine, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran
2
Student of Medicine, School of Medicine, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran
3
Professor, Department of Orthopedic Surgery, School of Medicine, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran
4
Assistant Professor, Department of Orthopedic Surgery, School of Medicine, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran
5
Resident, Department of Orthopedic Surgery, School of Medicine, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran
6
Resident, Department of Physical Medicine and Rehabilitation, School of Medicine, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran
چکیده [English]
Background: In this research project, our aim was to evaluate and compare the effectiveness of autologous blood transfusion (ABI) and dry needling techniques in patients with refractory lateral epicondylitis.Methods: This study was performed as a randomized clinical trial on 32 patients with refractory or recurrent lateral epicondylitis. After enrolling in the study, patients were divided into two treatment groups. In the first group, patients were treated with dry needling method and in the second group, with ABI. Patients' pain was measured and compared by two methods of visual analog scale (VAS) and Patient-Rated Tennis Elbow Evaluation (PRTEE) before the interventions, and 1 and 3 months after the intervention.Findings: Based on both criteria, 1 and 3 months after treatment, there was significant reduction in pain in both blood transfusion and dry needling groups. There was no significant difference between the groups in reducing pain over time based on VAS and PRTEE criteria.Conclusion: Pain scores according to both VAS and PRTEE criteria significantly decreased in both groups at 1 and 3 months after the interventions.
کلیدواژهها [English]
-
Lateral epicondylitis, Tennis elbow, Blood transfusion, autologous
-
Dry needling