تأثیر آموزش خودمراقبتی در به کار گیری روش‌های مقابله در بیماران پس از جراحی قلب

سیام, شهره; حیدرنیا, علیرضا; طوافیان, صدیقه السادات

تأثیر آموزش خودمراقبتی در به کار گیری روش‌های مقابله در بیماران پس از جراحی قلب

نوع مقاله : Original Article(s)

نویسندگان

¹ مربی، گروه زیست شناسی، دانشکده‌ی علوم، دانشگاه گیلان، رشت، ایران

² دانشیار، گروه آموزش بهداشت، دانشکده‌ی پزشکی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران

³ استادیار، گروه آموزش بهداشت، دانشکده‌ی پزشکی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران

چکیده

مقدمه: بیماری قلبی- عروقی یکی از مهم‌ترین بیماری‌‌‌های مزمن است که یک مشکل جهانی محسوب می‌شود. جهت مقابله با آن، شرکت بیمار در امر خودمراقبتی و آموزش مهارت‌های مقابله‌ای بسیار مفید می‌باشد. لذا این مطالعه به منظور بررسی تأثیر آموزش خود مراقبتی در به کار گیری روش‌های مقابله در بیماران قلبی پس از جراحی قلب صورت گرفت. روش‌ها: این مطالعه یک پژوهش نیمه تجربی بود که به صورت کارآزمایی بالینی انجام شد. تعداد 110 بیمار قلبی، دو ماه پس از جراحی قلب به صورت در دسترس و مبتنی بر هدف از بیمارستان حشمت رشت انتخاب شدند و به صورت تصادفی به دو گروه آزمون و شاهد (هر گروه 55 نفر) تقسیم شدند. گروه آزمون مداخله‌ی آموزشی روش‌های خودمراقبتی را دریافت کردند. در حالی که گروه شاهد هیچ گونه مداخله‌ی آموزشی دریافت نکردند. پرسش‌نامه شامل سه قسمت مشخصات دموگرافیک، فرم نیاز سنجی مراقبت ازخود و پرسش‌نامه‌ی استاندارد روش‌های مقابله‌ای جالوویس بود که قبل از مداخله آموزشی برای گروه آزمون و شاهد از طریق مصاحبه تکمیل شد. پرسش‌نامه استاندارد روش‌های مقابله‌ای جالوویس دو ماه بعد از مداخله آموزشی دوباره برای گروه آزمون و شاهد از طریق مصاحبه تکمیل گردید. اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از نرم‌افزار 16SPSS و Excel و آمار توصیفی و استنباطی، میانگین، انحراف معیار، آزمون کای دو، فیشر، تی مستقل و تی زوج مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: نتایج این بررسی نشان داد که بین میانگین نمره روش‌های مقابله‌ای مشکل ‌مدار (000/0 >P ) و میانگین نمره روش‌های مقابله‌ای هیجان‌ مدار (001/0 > P) در گروه آزمون نسبت به گروه شاهد، بعد از اجرای مداخله اختلاف معنی‌دار وجود داشت و باعث افزایش استفاده از روش‌های مقابله‌ای مشکل مدار و کاهش استفاده از روش‌های مقابله‌ای هیجان مدار در گروه آزمون بعد از مداخله گردید. در حالی که در گروه شاهد اختلاف معنی‌داری از لحاظ آماری مشاهده نگردید (05/0 P >). نتیجه‌گیری: با توجه به یافته‌های این پژوهش، استفاده از آموزش‌های خودمراقبتی دربیماران قلبی پس از جراحی قلب می‌تواند، باعث افزایش استفاده از روش‌های مقابله‌ای مشکل مدار و کاهش استفاده از روش‌های مقابله‌ای هیجان‌ مدار در افراد تحت آموزش شود.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Self-care Education through Coping Style for Patients after Heart Surgery

نویسندگان [English]

Shohreh Seyam ¹
Ali Reza Hidarnia ²
Sedigheh Sadat Tavafian ³

¹ Lecturer, Department of Biology, School of Sciences, University of Guilan, Rasht, Iran.

² Associate Professor, Department of Health Education, School of Medicine, Tarbiat Modares University, Tehran, Iran.

³ Assistant Professor, Department of Health Education, School of Medicine, Tarbiat Modares University, Tehran, Iran.

چکیده [English]

Background: Cardiovascular disease is one of the important worldwide chronic diseases. Education program through different copying styles is one of the major needs of cardiovascular patients. The aim of this study was to assess the effectiveness of a self-care education program on coping with problem in cardiovascuar patients after heart surgery. Methods: This study was a clinical-trial in which 110 cardiovascular patients were selected according to inclusion and exclusion criteria and randomly divided into case and control groups with 55 patients in each group. The case group received the educational interventio, however the control group did not receive any educational intervention. Data were collected through a three part questionnaire including demographic specifications, self-care as well as standard Jalowiec questionnaire that were filled out for both group before and after two month after education program. Collected data was analyzed through descriptive and analytical statistics. χ2, Fisher test, Student–t test and Paired–t test were used to analyze the data. We used Excel and SPSS software. Finding: This study showed significant difference between two group after intervention in terms of applying problem-coping style (P < 0.000) and emotional-coping style (P < 0.001). Problem-coping style was increased significantly in case group where as emotional-coping style was decreased in this group. This changes were not seen in control group. Conclusion: This study showed that self-care education could improve coping with the problem among cardiovascular patients after surgery.

کلیدواژه‌ها [English]

Educational intervention
Self-Care
Cardiovascular patients
Heart Surgery

مراجع

Braunwald S. Heart disease: Textbook of cardi-ovascular medicines. 7thed. Philadelphia: WB Saunders; 2005; 1-2.
Raymond D, Bahrm D. Chest pain center: Moil-ing ward practice acute care. Int J Cardiol 2006; 8(6): 79-81.
Hosseinifar R. Epidemiology principle and con-trol of disease for nurses. Tehran, Boshra pupli-cation; 2004. p. 35-56. [In Persian].
Cause of Death - UC Atlas of Global Inequality. Center for Global, International and Regional Studies (CGIRS), University of California, Santa Cruz. 2006.
Wilma J, Monahan FD, Sands JK, Marek JF, Phipps N. Medical-Surgical nursing: health and illness perspectives. 7th ed. Philadelphia: Mosby; 2003. p. 124-8.
Smeltzer SC, Bare BG, Hinkle JL, Cheever KH. Brunner and Suddarth's textbook of medical surgical nursing. 11th ed. Philadelphia: Lippincott Williams & Wilkins; 2006.
Kuller LH. Epidemiology of cardiovascular dis-eases: current perspectives. Am J Epidemiol 1976; 104(4):425-96.
Adams M. Information and education across the phases of cancer care. Semin Oncol Nurs 1991; 7(2): 105-11.
Deyirmenjian M, Karam N, Salameh P. Preoper-ative patient education for open-heart patients: a source of anxiety? Patient Educ Couns 2006; 62(1): 111-7.
Redman BK. Patient education at 25 years; where we have been and where we are going. J Adv Nurs 1993; 18(5): 725-30.
Park j, Park k. Social prevention medicine and health service, Translated by Hossien Shojaei Tehrani. 2nd ed. Tehran: Samat pub; 1997: 41-2. [In Persian].
Schreurs KM, Colland VT, Kuijer RG, de Ridder DT, van ET. Development, content, and process evaluation of a short self-management interven-tion in patients with chronic diseases requiring self-care behaviours. Patient Educ Couns 2003; 51(2): 133-41.
Toljamo M, Hentinen M. Adherence to self-care and social support. J Clin Nurs 2001; 10(5): 618-27.
Mullis RL, Chapman P. Age, gender, and self-esteem differences in adolescent coping styles. J Soc Psychol 2000; 140(4): 539-41.
van der Molen B. Relating information needs to the cancer experience: 1. Information as a key coping strategy. Eur J Cancer Care (Engl) 1999; 8(4): 238-44.
Piko B. Gender differences and similarities in adolescents' ways of coping. Psychol Rec 2001; 51: 223-35.
Hobfoll SE, Schwarzer R, Chon KK. Disentan-gling the stress labyrinth: interpreting the mean-ing of the term stress as it is studied in health context. Anxiety, Stress and Coping 1998; 11(3): 181-212.
Luchman J, Sorenson KC. Medical surgical nurs-ing: a psychophysiological approach. 3rd ed. Philadelphia: W.B Saunders; 1987.
Sely H. Strees- Without Distress. Philadelphia: Lippincott Williams & Wilkins; 1974.
Dunkel-Schetter C, Feinstein LG, Taylor SE, Fal-ke RL. Patterns of coping with cancer. Health Psychol 1992; 11(2): 79-87.
Myors K, Johnson M, Langdon R. Coping styles of pregnant adolescents. Public Health Nurs 2001; 18(1): 24-32.
Janelli LM, Scherer YK, Schmieder LE. Can a pulmonary health teaching program alter pa-tients' ability to cope with COPD? Rehabil Nurs 1991; 16(4): 199-202.
Inouye J, Flannelly L, Flannelly KJ. The ef-fecttiveness of self-management training for in-dividuals with HIV/AIDS. J Assoc Nurses AIDS Care 2001; 12(2): 73-84.
Gift AG, Austin DJ. The effects of a program of systematic movement on COPD patients. Re-habil Nurs 1992; 17(1): 6-10, 25.
Keckeisen ME, Nyamathi AM. Coping and ad-justment to illness in the acute myocardial in-farction patient. J Cardiovasc Nurs 1990; 5(1): 25-33.
Lopez MA, Toprac MG, Crismon ML, Boemer C, Baumgartner J. A psychoeducational pro-gram for children with ADHD or depression and their families: results from the CMAP feasibility study. Community Ment Health J 2005; 41(1): 51-66.
Watts S, Edgar L. Nucare, a coping skills training intervention for oncology patients and families: participants' motivations and expectations. Can Oncol Nurs J 2004; 14(2): 84-95.
Ahmadzadeh M. The effects of health educa-tion on anxiety level of patients before coronary artery bypass surgery in Amam khomaini hospi-tal of Tehran, (MS Dissertation). Tarbiat Mo-dares University; 2000. [In Persian].
Dehdary T, Hidarnia A, Ramzankhani A, Sadeghian S, Ghofranipour F, Etemad S. Plan-ning and evaluation intervention program to im-prove life quality in patients after coronary ar-tery bypass graft-surgery according to PRE-CEDE–PROCEED Model, Journal of Birjand University of medical sciences 2008; 15 (4): 27-38. [In Persian].
Jalowiec A, Murphy SP, Powers MJ. Psychomet-ric assessment of the Jalowiec Coping Scale. Nurs Res 1984; 33(3): 157-61.
Zohary Anbohy S. The effectivness of basic self-care education with using coping style in patients undergoing hemodialisis in Tehran hospital, (MS Dissertation). 1994; 124. [In Persian].