بررسی اثربخشی استفاده از بازی کنترل تکانه بر تکانشگری و مشکلات رفتاری کودکان نقص توجه/ بیش‌فعال- تکانشگر 12-8 ساله

نوع مقاله : مقاله های پژوهشی

نویسندگان

1 دانشیار، گروه روان‌پزشکی، دانشکده‌ی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

2 دانشیار، گروه اپیدمیولوژی، دانشکده‌ی بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

3 دستیار، گروه روان‌پزشکی، دانشکده‌ی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

چکیده

مقدمه: اختلال نقص توجه/ بیش‌فعالی، یک عارضه‌ی عصبی روانی است که کودکان، نوجوانان و بزرگسالان را به خود مبتلا می‌کند و چون کنترل تکانه، بخش عمده‌ای از مشکلات زندگی این افراد می‌باشد، باید به آن‌ها آموخت که چگونه تکانه‌های خود را کنترل نمایند. این پژوهش، با هدف تعیین اثربخشی بازی کنترل تکانه بر تکانشگری و مشکلات رفتاری کودکان دارای اختلال نقص توجه/ بیش‌فعال- تکانشگر انجام شد.روش‌ها: این پژوهش، از نوع کارآزمایی بالینی شاهددار تصادفی بود. جامعه‌ی آماری شامل 60 نفر از کودکان نقص توجه/ بیش فعال- تکانشگر در محدوده‌ی سنی 12-8 ساله بود که به طور تصادفی، به دو گروه مورد و شاهد 30 نفره تقسیم شدند. با کودکان گروه مورد به مدت هشت هفته و دو بار در هفته و هر بار به مدت 45 دقیقه بازی کنترل تکانه انجام شد. پس از مداخله، پرسش‌نامه‌ی توانایی‌ها و مشکلات (Strengths and difficulties questionnaire یا SDQ) توسط خانواده‌ها و معلمین تکمیل و آزمون عملکرد مداوم (Continuous performance test یا CPT) انجام شد. به منظور پی‌گیری اثرات مداخله، یک ماه بعد ارزیابی‌ها تکرار شد. هم‌زمان در گروه شاهد یک بازی خنثی انجام شد. هر دو گروه در طول انجام پژوهش، داروی ریتالین را به صورت همسان سازی شده به میزان 10 میلی‌گرم در روز مصرف می‌کردند.یافته‌ها: بین آزمودنی‌ها در گروه‌های مورد و شاهد از لحاظ نمره‌ی کنترل تکانه، تفاوت معنی‌داری وجود نداشت، اما از لحاظ نمرات مشکلات کلی، مشکلات رفتاری، مشکلات با همسالان و افزایش رفتار مطلوب اجتماعی از نظر والدین تفاوت معنی‌داری با (05/0 > P) به دست آمد. از نظر معلم در نمرات مشکلات کلی، تفاوت معنی‌داری وجود داشت (05/0 > P)، اما در سایر زیر گروه‌ها تفاوت معنی‌داری مشاهده نشد.نتیجه‌گیری: بازی کنترل تکانه در کودکان بیش‌فعال/ نقص توجه توانست در طول زمان باعث بهبود مشکلات رفتاری شود، اما بر روی تکانشگری در این بیماران، تأثیر چشم‌گیری نداشت.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

The Investigation of Efficacy of Impulse Control Game on Impulsivity and Behavioral Problems as an Adjuvant Therapy among 8-12-Year-Old Children with Attention-Deficit/Hyperactivity Disorder (ADHD)

نویسندگان [English]

  • Mostafa Najafi 1
  • Mohammad Javad Tarrahi 2
  • Ahmad Taraffoe 3
1 Associate Professor, Department of Psychiatry, School of Medicine, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran
2 Associate Professor, Department of Epidemiology, School of Medicine, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran
3 Resident, Department of Psychiatry, School of Medicine, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran
چکیده [English]

Background: Attention-deficit/hyperactivity disorder (ADHD) is a neurological disorder that affects children, adolescents, and adults. As the impulse control is a major part of their problems, they must learn how to control these impulses. The aim of this study was to determine the effectiveness of impulse control game on impulsivity and behavioral problems of children with ADHD.Methods: This study was a randomized clinical trial. The statistical population included 60 children with ADHD at the range of 8-12 years. They were randomly divided into two equal groups of intervention and control. For the children in intervention group, the impulse control game was performed for eight weeks, twice a week for 45 minutes each time. After the intervention, the Strengths and Difficulties Questionnaire (SDQ) and Continuous Performance Test (CPT) were completed by the parents and teachers. Assessments were repeated one month later to track the effects of the intervention. At the same time, a neutral game was played in the control group. During the study, both groups took Ritalin 10 mg daily.Finding: There was not significant difference in impulse control between subjects in the intervention group and control group. However, in terms of grades of general problems, behavioral problems, problems with peers, and increasing socially desirable behavior in terms of parents, significant differences were obtained with (P < 0.05). According to the teacher, there was a significant difference in the scores of general problems (P < 0.05), but no significant difference was observed in other subgroups.Conclusion: Impulse control game in improved behavioral problems over time in children with ADHD. However, it did not have a significant effect on impulsivity in these patients.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Video games
  • Impulse control disorders
  • Problem behavior
  • Attention deficit hyperactivity disorder

مراجع

  1. Sadock BJ, Sadock VA, Ruiz P. Kaplan and Sadock's comprehensive textbook of psychiatry. Philadelphia, PA: Lippincott Williams & Wilkins; 2017.
  2. Sadock BJ, Sadock VA, Ruiz P. Kaplan and Sadock's Comprehensive Textbook of Psychiatry. Philadelphia, PA: Lippincott Williams and Wilkins ; 2017.
  3. American Psychiatric Association. Diagnostic and statistical manual of mental disorders: DSM-5 5th ed. Arlington, VA: American Psychiatric Publishing, Inc.; 2013.
  4. Norvilitis JM. Current Directions in ADHD and Its Treatment. New York, NY: InTech; 2012.
  5. Mahjour SR. Psychology of game. Shiraz, Iran: Rahgosha; 2016 [In Persian].
  6. Ahmadvand MA. Psychology of game. Tehran, Iran: Payame Noor Univercity; 2012. [In Persian].
  7. Rabiner DL, Murray DW, Skinner AT, Malone PS. A randomized trial of two promising computer-based interventions for students with attention difficulties. J Abnorm Child Psychol 2010; 38(1): 131-42.
  8. Ghorbani Ashin Y, Talebi G, Jahandar B, Rabbani Zadeh M. Effectiveness of play therapy in reducing symptoms of attention deficit and hyperactivity disorder in school children. Educational Development of Jundishapur 2016; 7(Supplement): 53-8. [In Persian].
  9. Zakershoshtari M, Dasht Bozorgi Z. The effectiveness of play therapy on reduction of the symptoms of attention deficit hyperactivity disorder (ADHD) in children. Asian Social Science 2016; 12(6): 188-92.
  10. Kazemi A, Nikyar H, Najafi M. Effectiveness of anger management games on behavioral and anger symptoms of children with hyperactivity/attention deficit disorder. J Isfahan Med Sch 2016; 34(381): 461-9.
  11. Hassani R, Mirzaeeian B, Khalilian A. Effectiveness of cognitive behavior-based play therapy on anxiety and self-steem of children with attention deficit/hyperactivity disorder (ADHD) children. Journal of Modern Psychological Researches 2013; 8(29): 163-80.
  12. Najafi M, Razian S, Garavand H, Akuchekian S. The effectiveness of virtual reality software on improvement of blood-injection phobia in children and adolescents. J Isfahan Med Sch 2018; 36(4638): 111-7. [In Persian].
  13. Mohseni-Ezhieh F NM. Effect of educational-recreational games (dew) on bed-wetting in children with enuresis. J Res Bahav Sci 2016; 14(3): 290-5. [In Persian].
  14. Najafi M, Shahriari AR, Mahaki B. Effect of “Let's Face It” computer game on improving face recognition skills in patients with autism spectrum disorders. J Isfahan Med Sch 2016; 33(365): 2279-87. [In Persian].
  15. Jons A. Impulse control game (Game)[Online]. Cited 2020]; Available from: URL: https://www.childtherapytoys.com/products/the-impulse-control-game
  16. Shadram Site. The collection anger management games [Online]. [cited 2020]; Available from: URL:http://shadram.com/products/#1499082581884-8d8fc51f-aea6
  17. Goodman R. The extended version of the Strengths and Difficulties Questionnaire as a guide to child psychiatric caseness and consequent burden. J Child Psychol Psychiatry 1999; 40(5): 791-9.
  18. Tehrani Doust M, Shahrivar Z, Pak Baz B, Rezaei A, Ahmadi F. Validity of Farsi version of Strengths and Difficulties Questionnaire (SDQ). Adv Cogn Sci 2007; 8(4): 33-9. [In Persian].
  19. Hadianfard H, Najarian B, Shokrkon H, Mehrabizadeh Honarmand M. Construction and validation of the Farsi Version of the Continuous Performance Test. 2001; 4(4 (16)): 388-404.
  20. Isanejad Bushehri S, Dadashpur Ahangar M, Salmabadi H, Ashoori J, Dashtbozorgi Z. The effect of computer games on sustain attention and working memory in elementary boy students with attention deficit / hyperactivity disorders. Med J Mashad Univ Med Sci 2016; 59(5): 311-21. [In Persian].
  21. Robinson A, Simpson C, Hott BL. The effects of child-centered play therapy on the behavioral performance of three first grade students with ADHD. Int J Play Ther 2017; 26(2): 73-83.
  22. Suyami, Khayati FN, Setianingsih, Pranandari C. The influence of educative puzzle game to concentration of children with attention deficit and hyperactivity disorder in arogya mitra acupuncture klaten. Journal of Physics: Conference Series 2019; 1179: 012129.
  23. Graham P, Reynolds S. Cognitive Behaviour Therapy for Children and Families. Cambridge, UK: Cambridge University Press; 2013.
  24. Drewes AA. Blending Play Therapy with Cognitive Behavioral Therapy: Evidence-Based and Other Effective Treatments and Techniques. John Wiley & Sons; 2009.
  25. Gray L-A. Attention deficit disorder/attention deficit hyperactivity disorder. In: Gray LA, editor. Educational trauma: Examples from testing to the school-to-prison pipeline. Cham, switzerland: Springer International Publishing; 2019. p. 207-17.

فایل ها

سابقه مقاله

  • تاریخ دریافت: 20 آبان 1398
  • تاریخ بازنگری: 11 آبان 1403
  • تاریخ پذیرش: 17 فروردین 1401

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار