1
دانشیار گروه علوم تشریحی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان.
2
استادیار گروه مورفوآناتومی، دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد.
چکیده
هدف. هیپوکامپوس بخش کاملاً شناخته شده ای از مغز است که در یادگیری و حافظه دخالت دارد. علیرغم گزارشهای موجود درباره آسیب حافظه وابسته به هیپوکامپوس بعلت استرس صوتی، مطالعه‌ای در باره اثر آلودگی صوتی بر اندازه هیپوکامپوس صورت نگرفته است. این مطالعه با هدف بررسی اثرات احتمالی مواجهه طولانی مدت با استرس صوتی روی یادگیری و اندازه هیپوکامپوس رت انجام گرفت. روش‌ها. بیست رت نر ویستار بالغ بطور تصادفی به دو گروه مساوی تقسیم شدند. گروه آزمایش روزانه 3 نوبت و هر نوبت 20 دقیقه، بمدت 3 ماه در معرض صوتی به شدت 40 دسی‌بل و فرکانس 1100 قرار گرفتند. درحالیکه در این مدت حیوانات کنترل در شرایط مشابه با گروه آزمایش ولی بدور از آلودگی صوتی نگهداری شدند. عملکرد یادگیری حیوان با آزمون یادگیری احترازی غیرفعال (Passive Avoidance Learning Test) ارزیابی گردید. سپس حیوانات را بیهوش نموده و با پرفیوژن محلول فیکساتیو ا ز طریق قلب، مغز آنها فیکس و بیرون آورده شد. نیمه راست مغز انتخاب و از هیپوکامپوس سکشنهای سریال به ضخامت 25 میکرون تهیه شد. از هر 20 سکشن، یکی به صورت تصادفی سیستماتک یکنواخت برداشته شد و مورد بررسی قرار گرفت. تخمین حجم با استفاده از اصل کاوالیه انجام شد. نتایج. رتهای گروه استرس صوتی با تأخیر زمانی کمتر وارد بخش تاریک دستگاه شده که حاکی از یادگیری ضعیفتر آنها بود. همچنین رتهایی که در معرض صوت قرار داشتند در مقایسه با گروه کنترل، هیپوکامپوس کوچکتری داشتند. نتیجه‌گیری. کاهش اندازه هیپوکامپوس به احتمال زیاد تغییراتی را در مدارهای نورونی آن نشان میدهد.این تغییرات میتواند با اختلالات حافظه و یادگیری در حیوان متعاقب استرس صوتی مرتبط باشد.
)