بررسی عملکرد تیروئید و میزان آنتی‌بادی‌های ضد تیروئید در بیماران مبتلا به ویتیلیگو

نوع مقاله : مقاله های پژوهشی

نویسندگان

1 پزشک عمومی، مرکز تحقیقات بیماری‌ها‌ی پوستی و سالک، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان و دانشکده پزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجف‌آباد، اصفهان، ایران

2 دانشیار‌، مرکز تحقیقات بیماری‌های پوستی و سالک، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

3 دانشیار‌، مرکز تحقیقات پوست و سلول‌های بنیادی‌، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران

4 استادیار‌، گروه پوست، دانشکده‌ی پزشکی‌، دانشگاه علوم پزشکی مشهد‌، مشهد‌، ایران

چکیده

مقدمه: ویتیلیگو یک بیماری پوستی است که با از دست دادن رنگدانه‌ی پوست و فقدان ملانوسیت در اپیدرم از نظر بافت‌شناسی مشخص می‌شود. شیوع تخمینی این بیماری در سطح جهان 1/0 تا 2 درصد است و در تمام سنین و هر دو جنس دیده می‌شود. علت این بیماری هنوز مشخص نیست، ولی تئوری خود ایمن بودن بیماری ویتیلیگو به علت همراهی آن با دیگر بیماری‌های خود ایمنی مانند اختلالات تیروئید مطرح است. در حال حاضر این بیماران از جهت بیماری‌های تیروئید غربالگری نمی‌شوند؛ لذا این مطالعه اهمیت تست‌های عملکرد تیروئید و آنتی‌بادی‌های ضد تیروئید در بیماران مبتلا به ویتیلیگو را نشان می‌دهد.روش‌ها: مطالعه‌ی مورد- شاهدی حاضر بر روی 63 بیمار مبتلا به ویتیلیگو و 63 فرد سالم به عنوان گروه شاهد انجام شد. بیماران مبتلا به ویتیلیگو بعد از مراجعه به بیمارستان دکتر شریعتی و مرکز تحقیقات پوست اصفهان در سال 89-1388 توسط پزشک متخصص پوست تأیید و بعد از داشتن شرایط ورود به مطالعه انتخاب شدند. مبتلایان به ویتیلیگو در گروه شاهد تحت آزمایش‌های تیروئید اعم از TSH (Thyroid stimulating hormone) ، T3 (Triiodothyronine)، T4 (Thyroxine)، Anti TPO (Anti-thyroid peroxidase) و Anti Tg (Anti-thyroglobulin) قرار گرفتند. اطلاعات جمع‌آوری شده توسط نرم‌افزار SPSS نسخه‌ی 18 و با استفاده آزمون‌های آماری 2c و Fisher's exact test مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته‌ها: در این تحقیق بین دو گروه مورد و شاهد از نظر سن و جنس تفاوت معنی‌داری وجود نداشت و از این رو سوگیری ناشی از این دو مورد وجود نداشت. بررسی توزیع فراوانی TSH (090/0 = P) و T4 (110/0 = P) در گروه‌ها نشان داد که اختلاف معنی‌داری بین دو گروه وجود نداشت. در توزیع فراوانی T3 (001/0 > P) و وضعیت Anti TPO در سرم (040/0 = P) اختلاف معنی‌داری بین دو گروه وجود داشت. توزیع فراوانی وضعیت تیتر Anti Tg در سرم دو گروه نشان داد که اختلاف بین دو گروه معنی‌دار بود (007/0 = P).نتیجه‌گیری: ویتیلیگو با هیپوتیروئیدی و هیپرتیروئیدی بالینی در ارتباط نیست، ولی اختلاف معنی‌داری بین دو گروه مورد و شاهد از نظر T3، Anti TPO و Anti Tg وجود دارد؛ لذا لازم است بیمارانی که با تشخیص ویتیلیگو مراجعه می‌کنند از نظر Anti TPO و Anti Tg نیز بررسی و پی‌گیری شوند.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Thyroid Function and Antithyroid Antibodies in Vitiligo: A Case Control Study

نویسندگان [English]

  • Samar Asgharzadeh Moghaddam 1
  • Fariba Jaffary 2
  • Mohammad Ali Nilforoushzadeh 3
  • Mahrokhsar Nazarian 4
1 General Practitioner, Skin Disease and Leishmaniasis Research Center, Isfahan University of Medical Sciences And School of Medicine, Najafabad Branch, Islamic Azad University, Isfahan, Iran
2 Associate Professor, Skin Disease and Leishmaniasis Research Center, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran
3 Associate Professor, Skin and Stem Cell Research Center, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran
4 Assistant Professor, Department of Dermatology, School of Medicine, Mashhad University of Medical Sciences, Mashhad, Iran
چکیده [English]

Background: Vitiligo is a skin disease charachterized with loss of skin pigmentation and the lack of melanocytes in the epidermis.Its prevalence is estimated as 1-2% of the world population. The cause of this disease is not clear, but the immunologic etiology is strongly suggested due to coincidence of other autoimmune diseases such as thyroid disorders. Thyroid screening tests are not considered as routine tests for vitiligo patients. This study was designed to further study of thyroid function in vitiligo patients.Methods: 63 patients with vitiligo and 63 non-vitiligo from the patients referred to DrShariati Hospital and Skin Disease and Leishmaniasis Research Center (SDLRC) were studied. Thyroid function tests including TSH, T3, T4, and thyroid antibodies (anti TPO and anti Tg) were investigated. Data was analyzed by Chi square and Fisher’s exact test using SPSS18.Findings: Frequency of TSH, T4 in both groups were examined and no significant difference between the two groups did not exist (P = 0.09 and P = 0.11). In terms of distribution of T3, Anti-TPO and Anti-Tg between the two groups, significant differences between There were two groups (P= 0.001, P = 0.04 and P = 0.07 respectively). Conclusion: Based n the results of this study there was no correlation between vitiligo and clinical disorders of thyroid. However doing T3, AntiTPO, AntiTg tests is warranted in vitilgo patients for advance diagnosis of any thrroiddisfunction and prevemt their complications.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Vitiligo
  • Thyroid function tests
  • Antithyroid antibodies

مراجع

  1. Halder RM, Taliaferro SJ. Vitiligo . In: Wolff K, Goldsmith LA, Katz SI, Gilchrest BA, Paller A, Leffell DJ, editors. Fitzpatrick's Dermatology in General Medicine. 7th ed. New York, NY: McGraw-Hill; 2008. p. 616-21.
  2. Burns T, Breathnach S, Cox N, Griffiths C. Rook,s textbook of dermatology. 8th ed. London, UK: Wiley-Blackwell; 2010.
  3. Gupta S, Olsson MJ, Kanwar AJ, Ortonne JP. Surgical management of vitiligo. 1st ed. London, UK: Wiley-Blackwell; 2006.
  4. Moradi S, Ghafarpour Gh. Thyroid dysfunction and antithyroid antibodies in vitiligo patients in Iran. Razi Med Sci 2008; 15(58): 163-8.
  5. Daneshpazhooh M, Mostofizadeh GM, Behjati J, Akhyani M, Robati RM. Anti-thyroid peroxidase antibody and vitiligo: a controlled study. BMC Dermatol 2006; 6: 3.
  6. Bani Hashemi M, Izadi SH. Association between vitiligo and thyroid dysfunction: a case - control study. Iranian J Dermatol 2003; 7(26): 84-7.
  7. Yang X, Du Y, Deng M. The study on Association Between the prevelance of Autoimmune thyroid Disease and vitiligo. The Chinese Journal of Dermatovenerolgy. 2007; 01.
  8. Dave S, D' Souza M, Mohan Thappa D, Reddy KS, Bobby Bobby Z. High frequency of thyroid dysfunction in Indian patients with vitiligo. Ind J Dermatol 2003; 48(2): 68-72.
  9. Cunliffe WJ, Hall R, Newell DJ, Stevenson CJ. Vitiligo, thyroid disease and autoimmunity. Br J Dermatol 1968; 80(3): 135-9.
  10. Chanda M, Dey SK, Gangopadhyay DN, Choudhuri SC, Roy A. Thyroid function in vitiligo. Indian J Dermatol 1996; 41(4): 125-8.

فایل ها

سابقه مقاله

  • تاریخ دریافت: 03 خرداد 1390
  • تاریخ بازنگری: 11 آبان 1403
  • تاریخ پذیرش: 17 فروردین 1401

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار