بررسی اثر درمانی تزریق داخل ضایعه‌ی نیمودیپین در بیماران مبتلا به لیشمانیوز جلدی مقاوم به یک دوره‌ی درمان با آنتی‌موان داخل ضایعه

نوع مقاله : مقاله های پژوهشی

نویسندگان

1 استاد، مرکز تحقیقات سالک جلدی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران

2 دانشیار، مرکز تحقیقات سالک جلدی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران

3 استادیار، واحد توسعه‌ی تحقیقات بالینی، بیمارستان امام رضا (ع)، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران

4 استادیار، گروه داروسازی، دانشکده‌ی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران

5 متخصص پوست، گروه پوست، دانشکده‌ی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران

6 دستیار تخصصی، گروه پوست، دانشکده‌ی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران

چکیده

مقدمه: این مطالعه، با هدف ارزیابی اثربخشی تزریق داخل ضایعه‌ی نیمودیپین در درمان مواردی از لیشمانیوز جلدی که با یک دوره‌ی درمان داخل ضایعه با گلوکانتیم شکست خورده بود، انجام شد.روش‌ها: در این مطالعه‌ی کارآزمایی بالینی نیمه تجربی که در سال‌های 97-۱۳۹۶ در درمانگاه تخصصی سالک دانشگاه علوم پزشکی مشهد انجام شد، جهت بیمارانی که درمان آن‌ها با یک دوره‌ی کامل تزریق داخل ضایعه با گلوکانتیم شکست خورده بود، تزریق داخل ضایعه‌ی نیمودیپین هفته‌ای یک بار به مدت ۶ هفته انجام شد.یافته‌ها: ۱۰ بیمار مورد بررسی قرار گرفتند که میانگین اندازه‌ی ضایعات در اولین روز مراجعه ۳۵/۱ سانتی‌متر و در هفته‌های 6-۲ به ترتیب ۳۵/۱، ۳۵/۱، ۳۳/۱، ۳۳/۱ و ۳۲/۱ سانتی‌متر بود. میانگین اندازه‌ی ضایعات یک ماه پس از پایان درمان نیز ۳۲/۱ سانتی‌متر بود. میزان تغییر سفتی ضایعات در ۸ بیمار کمتر از ۲۵ درصد بود و در ۲ بیمار، از هفته‌ی چهارم به بعد، بین 50-۲۵ درصد بود که این تغییرات معنی‌دار نبود.نتیجه‌گیری: اندازه و میزان سفتی ضایعات یک ماه پس از درمان در مقایسه با جلسه‌ی اول درمان تفاوت معنی‌داری نداشت. ممکن است غلظت دارو یا انتخاب بیماران با شکست درمان در نتیجه‌ی به دست آمده دخیل باشد که بهتر است در مطالعات بعدی در نظر گرفته شود.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

The Therapeutic Effects of Intralesional Injection of Nimodipine on the Treatment of Resistant Cases of Cutaneous Leishmaniasis

نویسندگان [English]

  • Mohammad Javad Yazdanpanah 1
  • Vahid Mashayekhi 2
  • Negar Morovatdar 3
  • Sepideh Elyasi 4
  • Zeinab Memarzadeh 5
  • Marzieh Pishgouy 6
1 Professor, Cutaneous Leishmaniasis Research Center, Mashhad University of Medical Sciences, Mashhad, Iran
2 Associate Professor, Cutaneous Leishmaniasis Research Center, Mashhad University of Medical Sciences, Mashhad, Iran
3 Assistant Professor, Clinical Research Unit, Mashhad University of Medical Sciences, Mashhad, Iran
4 Assistant Professor, Department of Pharmacy, School of Pharmacy, Mashhad University of Medical Sciences, Mashhad, Iran
5 Dermatologist, Mashhad University of Medical Sciences, Mashhad, Iran
6 Resident, Department of Dermatology, Mashhad University of Medical Sciences, Mashhad, Iran
چکیده [English]

Background: In this study, we evaluated the efficacy of intralesional injection of nimodipine in treatment of some cases of cutaneous leishmaniasis failed by a course of intralesional meglumine antimoniate (Glucantime).Methods: This semi-experimental clinical trial study was done at the leishmaniasis research center of Mashhad University of Medical Sciences, Mashhad, Iran, from 2017 to 2018. For the patients whom their treatment had failed after a complete course of intralesional injection of meglumine antimoniate, intralesional injection of nimodipine was administered once a week for 6 weeks.Findings: Ten patients were assessed. The mean size of the lesions were 1.35 cm at the first day of treatment, and became subsequently 1.35, 1.35, 1.33, 1.33, and 1.32 cm at the end of 2nd to 6th weeks of the treatment. Moreover, one month after the end of the treatment, the mean size of the lesions was 1.32 cm. The induration change of lesions was less than 25% for eight patients, and 25-50 percent for two other patients, after the fourth week; these changes were not statistically significant.Conclusion: There was no significant difference in size and induration of the lesions one month after the treatment with nimodipine compared to the first session of treatment. The concentration of the drug, or the selection of specific patients, may affect the results. This should be considered in the future studies.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Leishmaniasis
  • Cutaneous
  • Nimodipine
  • Treatment
  1. Mohebali M, Fotouhi A, Hooshmand B, Zarei Z, Akhoundi B, Rahnema A, et al. Comparison of miltefosine and meglumine antimoniate for the treatment of zoonotic cutaneous leishmaniasis (ZCL) by a randomized clinical trial in Iran. Acta Trop 2007; 103(1): 33-40.
  2. Yazdanpanah MJ, Mostofi K, Soleimani M, Ebrahimirad M. Oral administration of zinc sulphate in treatment of acute cutaneous leishmaniasis. Iran Red Crescent Med J 2007; 9(4): 205-8.
  3. Chakravarty J, Sundar S. Drug resistance in leishmaniasis. J Glob Infect Dis 2010; 2(2): 167-76.
  4. Reimao JQ, Scotti MT, Tempone AG. Anti-leishmanial and anti-trypanosomal activities of 1,4-dihydropyridines: In vitro evaluation and structure-activity relationship study. Bioorg Med Chem 2010; 18(22): 8044-53.
  5. Reimao JQ, Tempone AG. Investigation into in vitro anti-leishmanial combinations of calcium channel blockers and current anti-leishmanial drugs. Mem Inst Oswaldo Cruz 2011; 106(8): 1032-8.
  6. Shokri A, Sharifi I, Khamesipour A, Nakhaee N, Fasihi HM, Nosratabadi J, et al. The effect of verapamil on in vitro susceptibility of promastigote and amastigote stages of Leishmania tropica to meglumine antimoniate. Parasitol Res 2012; 110(3): 1113-7.
  7. Reimao JQ, Mesquita JT, Ferreira DD, Tempone AG. Investigation of calcium channel blockers as antiprotozoal agents and their interference in the metabolism of Leishmania (L.) infantum. Evid Based Complement Alternat Med 2016; 2016: 1523691.
  8. Tempone AG, Taniwaki NN, Reimao JQ. Antileishmanial activity and ultrastructural alterations of Leishmania (L.) chagasi treated with the calcium channel blocker nimodipine. Parasitol Res 2009; 105(2): 499-505.
  9. Neal RA, van Bueren J, McCoy NG, Iwobi M. Reversal of drug resistance in Trypanosoma cruzi and Leishmania donovani by verapamil. Trans R Soc Trop Med Hyg 1989; 83(2): 197-8.