نوع مقاله : مقاله های پژوهشی
نویسندگان
1
کارشناس ارشد روانشناسی، کارشناس پژوهشی، مرکز تحقیقات بیهوشی و مراقبتهای ویژه،دانشگاه علوم پزشکی اصفهان،اصفهان،ایران
2
استادیار، گروه جراحی، دانشکدهی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
3
استادیار، گروه بیهوشی، دانشکدهی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
4
استاد، گروه آمار و اپیدمیولوژی، دانشکدهی بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
چکیده
مقدمه: استرس در حرفهی پزشکی غیر قابل اجتناب و در بعضی از رشتهها همچون رشتههای جراحی و بیهوشی، به صورت جزء جدایی ناپذیر زندگی حرفهای این قشر در آمده است. مطالعهی حاضر، جهت تعیین استرس ادراک شده و سبکهای مقابله با موقعیتهای استرسزا در دستیاران جراحی و بیهوشی انجام شد.روشها: مطالعهی حاضر، یک مطالعهی توصیفی- تحلیلی از نوع مقطعی در سال ۱۳۹۸ در دانشگاه علوم پزشکی اصفهان بود. نمونهها به صورت تمام شماری وارد مطالعه شدند. روش جمعآوری اطلاعات، پرسشنامه بود که شامل سه پرسشنامهی ویژگیهای جمعیتشناختی، مقیاس استرس ادراک شده و پرسشنامهی مقابله با موقعیتهای استرسزا بود. کلیهی اطلاعات با استفاده از آمار توصیفی،آزمونهای 2χ، One-way ANOVA و Tukey و با کمک نرمافزار SPSS مورد بررسی قرار گرفت.یافتهها: میانگین استرس ادراک شده در دو گروه دستیاران جراحی و بیهوشی اختلاف معنیداری نداشت (3۷0/۰ = P). بین سن و فراوانی استفاده از سبکهای مقابله با استرس در دستیاران جراحی، ارتباط معنیداری وجود داشت (۰۲0/۰ = P). دستیاران جراحی، در شرایطی که میانگین استرس ادراک شدهی کمتری داشتند، از روش مقابلهی مسأله محور به شکل معنیداری بیشتر استفاده کردند (۰۱۱/۰ = P). در گروه بیهوشی، به طور تقریبی سطح استرس در هر سه سبک مقابله، یکسان و تفاوت بین گروهها معنیدار نبود (۱۶0/۰ = P). همچنین، با استفاده از آزمون Tukey، میانگین استرس ادراک شده در گروه جراحی در سبک مقابلهی مسأله محور، کمتر از سبک مقابله با استرس هیجان محور و این اختلاف، معنیدار بود (۰۰۸/۰ = P).نتیجهگیری: استرس ادراک شدهی کم در دستیاران جراحی، عاملی در استفاده از روش مؤثر (مسأله محور) در مقابله با تنش میباشد و با افزایش سن و داشتن تجربیات بیشتر در زمینهی کاری افراد، از سبک مقابلهی مؤثر استفاده میکنند و احتمال میرود داشتن مسؤولیت بیشتر جراح در اتاق عمل، موجب استفادهی مؤثر و کارآمدتر جهت مقابله با استرس در دستیاران جراحی باشد.
کلیدواژهها
عنوان مقاله [English]
Perceived Stress and Coping Styles with Stressful Situations among the Residents of Surgery and Anesthesiology in Isfahan University of Medical Sciences, Iran
نویسندگان [English]
-
Nasrin Masaeli
1
-
Hamid Talebzadeh
2
-
Sayed Taghi Hashemi
3
-
Mohammad Reza Maracy
4
1
Psychologist, Research Expert, Anesthesiology and Critical Care Research Center, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran
2
Assistant Professor, Department of Surgery, School of Medicine, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran
3
Assistant Professor, Department of Anesthesiology, School of Medicine, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran
4
Professor, Department of Biostatistics and Epidemiology, School of Public Health, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran
چکیده [English]
Background: Stress is unavoidable among the medical profession, and has become an integral part of professional life in some fields such as surgery and anesthesia. The aim of the present study was to determine the perceived stress with coping styles of stressful situations among the residents of surgery and anesthesiology.Methods: The present study was a cross-sectional descriptive-analytical study in Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran, in 2019. The samples were enrolled the study using census sampling method. The data collection tool was a questionnaire that included three questionnaires of demographic characteristics, perceived stress scale, and questionnaire to deal with stressful situations. The data were evaluated using descriptive statistics, and chi-square, one-way ANOVA, and Tukey tests via SPSS software.Findings: The mean perceived stress did not differ significantly between the two groups of surgery and anesthesiology residents (P = 0.370). There was a significant relationship between the age and frequency of stress management styles among surgery residents (P = 0.020). Surgery residents significantly used problem-oriented coping method more when the mean perceived stress level was lower (P = 0.011). In the anesthesiology group, the level of stress level was almost the same in all three coping styles, and there was no significant difference (P = 0.160). Moreover, using the Tukey test, in the surgical group, the mean perceived stress level was significantly less when using problem-oriented coping style, compared to emotion-centered stress coping style (P = 0.008).Conclusion: Among surgery residents, low perceived stress is an effective factor in the use of effective (problem-oriented) method in dealing with stress. Increasing in age and experience in the field of work, make people use effective coping style; possibly, having more responsibility in the operating room makes the surgery residents use more effective and efficient ways to deal with stress.
کلیدواژهها [English]
-
Psychological stress
-
Coping skills
-
Residency, Surgery
-
Anesthesia