پی‌گیری طولانی مدت استنت‌گذاری مسیر خروجی بطن راست در مقابل شانت Blalock Taussig (BT) پس از جراحی کامل تترالوژی فالوت

نوع مقاله : مقاله های پژوهشی

نویسندگان

1 دانشیار، مرکز تحقیقات قلب کودکان، پژوهشکده‌ قلب و عروق، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

2 دانشیار، گروه جراحی قلب، دانشکده‌ی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان ایران

3 استاد، مرکز تحقیقات قلب کودکان، پژوهشکده‌ قلب و عروق، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

4 استادیار، مرکز تحقیقات قلب کودکان، پژوهشکده‌ قلب و عروق، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

5 دانشجوی پزشکی، مرکز تحقیقات قلب کودکان، پژوهشکده‌ قلب و عروق اصفهان، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

چکیده

مقدمه: تترالوژی فالوت، شایع‌ترین بیماری مادرزادی سیانوتیک قلبی است. هدف از انجام این مطالعه، مقایسه‌ی اثربخشی استفاده از استنت مجرای خروجی بطن راست در مقایسه با شانت گورتکس، قبل از عمل جراحی اصلاح کامل قلب در شیرخواران زیر 6 ماه بود.روش‌ها: در این مطالعه‌ی مقطعی طولی آینده‌نگر، تعداد ۲۴ شیرخوار مبتلا به تترالوژی فالوت با سن کمتر از ۶ ماه بستری در بیمارستان شهید دکتر چمران اصفهان که جهت عمل جراحی اصلاح کامل تترالوژی فالوت مناسب نبودند، مورد مطالعه قرار گرفتند. ۱۲ بیمار با سن کمتر از ۲ ماه مورد استنت قرار گرفتند و ۱۲ بیمار نیز تحت فرایند شانت قرار گرفتند. پس از 6-۳ ماه، همه‌ی بیماران مورد عمل جراحی کامل قرار گرفتند و نتایج مقایسه شد.یافته‌ها: مدت زمان بستری در بخش مراقبت‌های ویژه در زمان فرایند در گروه استنت (66/0 ± 41/1 روز) کمتر از گروه شانت (71/0 ± 83/2 روز) بود (001/0 = P). این بیماران در زمان استنت‌گذاری میزان اشباع اکسیژن کمتری (02/2 ± 50/67 درصد) نسبت به گروه شانت (98/3 ± 50/74 درصد) داشتند. در زمان انجام عمل اصلاح کامل قلب، مدت زمان بستری در بخش مراقبت‌های ویژه (881/0 = P) و همچنین، بیمارستان (559/0 = P) در دو گروه تفاوت واضحی نداشت. از هر دو گروه یک نفر در ادامه‌ی مطالعه فوت کرد.نتیجه‌گیری: گذاشتن استنت برای مجرای خروجی بطن راست، می‌تواند در بیماران کم‌وزن و کم‌سن که کاندیدای مناسبی برای انجام عمل اصلاح کامل قلب نیستند، روش بهتری از شانت گورتکس باشد و عوارض کمتر و طول مدت بستری کمتری داشته باشد.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

The Findings of Long-Term Follow-up of Right Ventricular Outflow Tract Stenting versus Blalock Taussig (BT) Shunting after Total Correction Surgery of Tetralogy of Fallot

نویسندگان [English]

  • Mehdi Ghaderian 1
  • Hamid Bigdelian 2
  • Mohammad Reza Sabri 3
  • Ali Reza Ahmadi 1
  • Bahar Dehghan 4
  • Chehreh Mahdavi 4
  • Hala Bosso 5
1 Associate Professor, Pediatric Cardiovascular Research Center, Cardiovascular Research Institute, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran
2 Associate Professor, Department of Cardiovascular Surgery, School of Medicine, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran
3 Professor, Pediatric Cardiovascular Research Center, Cardiovascular Research Institute, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran
4 Assistant Professor, Pediatric Cardiovascular Research Center, Cardiovascular Research Institute, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran
5 Student of Medicine, Pediatric Cardiovascular Research Center, Cardiovascular Research Institute, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran
چکیده [English]

Background: Tetralogy of Fallot (TOF) is the most common congenital cyanotic heart disease. The purpose of this study was to evaluate the efficacy of intraventional ventricular outflow tract stenting and insertion of surgical Gortex shunt in infants with less than 6 months of age before total correction surgery of these patients.Methods: In this cross-sectional prospective study, 24 patients with TOF who were less than 6 months of age, were not eligible for total correction surgery, and were admitted to Chamran Hospital affiliated to Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran, were studied. 12 patients with less than of 2 months of age were stented and 12 patients were shunted. After 3 to 6 months, all patients underwent complete surgery, and the results were compared.Findings: The length of intensive care unit (ICU) stay during the first procedure was shorter in stent group (1.41 ± 0.66 vs 2.83 ± 0.71 days, P = 0.001). Patients in stent group had less O2 saturation levels at the time of stent implantation compared to the shunt group (67.50 ± 2.02 vs 74.50 ± 3.98 percent, P = 0.001). There were no significant differences between the two groups after total correction in ICU (P = 0.881) and hospital stay times (P = 0.559). One patient from each groups died in the follow-up period.Conclusion: Stenting for the right ventricular outflow tract can be a better method in low-weight and young-age patients who are not good candidates for total correction; this method has fewer complications and hospital stay period.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Tetralogy of Fallot
  • Stents
  • Blalock-Taussig procedure
  1. Hoffman JI, Kaplan S. The incidence of congenital heart disease. J Am Coll Cardiol 2002; 39(12): 1890-900.
  2. Bang S, Ko HK, Yu JJ, Han MK, Kim YH, Ko JK, et al. Right ventricular outflow tract stenting in a low birth weight infant born with tetralogy of fallot and prostaglandin e1 dependency. Korean Circ J 2011; 41(12): 744-6.
  3. Matter M, Almarsafawey H, Hafez M, Attia G, Abuelkheir MM. Patent ductus arteriosus stenting in complex congenital heart disease: early and midterm results for a single-center experience at children hospital, Mansoura, Egypt. Pediatr Cardiol 2013; 34(5): 1100-6.
  4. Haas NA, Laser TK, Moysich A, Blanz U, Sandica E. Stenting of the right ventricular outflow tract in symptomatic neonatal tetralogy of Fallot. Cardiol Young 2014; 24(2): 369-73.
  5. Castleberry CD, Gudausky TM, Berger S, Tweddell JS, Pelech AN. Stenting of the right ventricular outflow tract in the high-risk infant with cyanotic teratology of Fallot. Pediatr Cardiol 2014; 35(3): 423-30.
  6. Barron DJ, Ramchandani B, Murala J, Stumper O, De Giovanni JV, Jones TJ, et al. Surgery following primary right ventricular outflow tract stenting for Fallot's tetralogy and variants: Rehabilitation of small pulmonary arteries. Eur J Cardiothorac Surg 2013; 44(4): 656-62.
  7. Ross ET, Costello JM, Backer CL, Brown LM, Robinson JD. Right ventricular outflow tract growth in infants with palliated tetralogy of fallot. Ann Thorac Surg 2015; 99(4): 1367-72.
  8. Quandt D, Ramchandani B, Penford G, Stickley J, Bhole V, Mehta C, et al. Right ventricular outflow tract stent versus BT shunt palliation in Tetralogy of Fallot. Heart 2017; 103(24): 1985-91.
  9. Zampi JD, Armstrong AK, Hirsch-Romano JC. Hybrid perventricular pulmonary valve perforation and right ventricular outflow stent placement: A case report of a premature, 1.3-kg neonate with tetralogy of Fallot and pulmonary atresia. World J Pediatr Congenit Heart Surg 2014; 5(2): 338-41.
  10. Yuan SM, Shinfeld A, Raanani E. The Blalock-Taussig shunt. J Card Surg 2009; 24(2): 101-8.
  11. Saini A, Joshi AD, Cowan KM, Wayne GC, Kumar STK, Allen J, et al. High acetylsalicylic acid dosing in infants after modified Blalock-Taussig shunt. Cardiol Young 2019; 29(3): 389-97.
  12. Bertram H, Emmel M, Ewert P, Grohmann J, Haas NA, Jux C, et al. Stenting of native right ventricular outflow tract obstructions in symptomatic infants. J Interv Cardiol 2015; 28(3): 279-87.
  13. Bigdelian H, Ghaderian M, Sedighi M. Surgical repair of tetralogy of Fallot following primary palliation: Right ventricular outflow track stenting versus modified Blalock-Taussig shunt. Indian Heart J 2018; 70(Suppl 3): S394-S398.
  14. Ghimire LV, Chou FS, Devoe C, Moon-Grady A. Comparison of in-hospital outcomes when repair of tetralogy of Fallot Is in the neonatal period versus in the post-neonatal period. Am J Cardiol 2020; 125(1): 140-5.
  15. McGovern E, Morgan CT, Oslizlok P, Kenny D, Walsh KP, McMahon CJ. Transcatheter stenting of the right ventricular outflow tract augments pulmonary arterial growth in symptomatic infants with right ventricular outflow tract obstruction and hypercyanotic spells. Cardiol Young 2016; 26(7): 1260-5.