بومی‌سازی راهنمای تشخیص، درمان و پی‌گیری بالینی بیماران دچار ضربه‌ی مغزی جهت استفاده در مراکز درمانی و بیمارستان‌های استان اصفهان

نوع مقاله : مقاله های پژوهشی

نویسندگان

1 استاد، مرکز تحقیقات بیهوشی و مراقبت‌های ویژه، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

2 دانشجوی پزشکی، دانشکده‌ی پزشکی و کمیته‌ی تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

چکیده

مقدمه: بر اساس مطالعات و تجربیات قبلی، مراقبت و درمان مدیریت شده در بیماران دچار ضربه‌ی مغزی، به میزان قابل توجهی از میزان شیوع و مرگ و میر ناشی از بیماری می‌کاهد. در عین حال، در حال حاضر یک راه‌کار واحد جهت مدیریت این بیماران وجود ندارد. از این رو، مطالعه‌ی حاضر با هدف بومی‌سازی راه‌کارهای تشخیص، درمان و پی‌گیری بالینی بیماران دچار ضربه‌ی مغزی جهت استفاده در مراکز درمانی و بیمارستان‌های استان اصفهان به انجام رسید.روش‌ها: طی یک مطالعه‌ی مقطعی، شش راهکارموجود در ارتباط با مدیریت بیماران دچار ضربه‌ی مغزی از مراکز درمانی و دانشگاهی معتبر دنیا، بررسی و مهم‌ترین موارد مرتبط با مدیریت ضربه‌ی مغزی از آن‌ها استخراج گردید. سپس، به صورت چک لیست، نگرش استادان و دستیاران جراحی اعصاب، طب اورژانس و بیهوشی درباره‌ی آن‌ها بررسی شد و نواقص موجود از آن‌ها استخراج و تجزیه و تحلیل شد.یافته‌ها: در این مطالعه، 6 راه‌کار معتبر علمی مورد بررسی قرار گرفت و نگرش 78 نفر از اعضای هیأت علمی و دستیاران تیم درمان، شامل گروه طب اورژانس (30 نفر)، جراحی مغز و اعصاب (28 نفر) و بیهوشی (20 نفر) در ارتباط با آن‌ها سنجیده شد. میانگین نمره‌ی نگرش مصاحبه شوندگان در زمینه‌ی 20 مورد بررسی شده 7/2 ± 0/15 با دامنه‌ی 20-8 بود و بر حسب آن، نگرش 14 نفر (9/17 درصد) تطابق عالی با راهنماهای ذکر شده داشت، نگرش 34 نفر (6/43 درصد) تطابق نسبی، نگرش 27 نفر (6/34 درصد) تطابق قابل قبول و نگرش 3 نفر (8/3 درصد) تطابق ضعیف با راهنمای بررسی شده داشت.نتیجه‌گیری: نحوه‌ی مدیریت و درمان بیماران دچار ضربه‌ی مغزی در مراکز درمانی و بیمارستان‌های اصفهان نظام‌مند نیست و در بسیاری موارد، عملکرد تیم درمانی مطابق راهنماهای جهانی نمی‌باشد که این امر، علاوه بر افزایش خطر شیوع بیماری و مرگ و میر ناشی از آن، منجر به هدر رفت زمان و تحمیل هزینه‌های اضافی درمان بر بیمار و سیستم درمانی می‌گردد. از این رو، لازم است یک تیم درمانی مجرب متشکل از متخصصین جراحی اعصاب، بیهوشی و طب اورژانس، راهنماهای جهانی در زمینه‌ی مدیریت بیماران دچار ضربه‌ی مغزی را مورد بررسی قرار دهند و راه‌کارهای درمانی موجود را بازنگری کنند و در نهایت، راهنمایی مطابق مطالعات و تجربیات جدید، تدوین نمایند.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Nativation of Diagnosis, Treatment and Clinical Prevention of Head Trauma Guideline for Using in Isfahan, Iran, Hospitals

نویسندگان [English]

  • Mohammadali Attari 1
  • Hamed Dehestani-Ardakani 2
1 Professor, Anesthesiology and Critical Care Research Center, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran
2 Student of Medicine, School of Medicine AND Student Research Committee, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran
چکیده [English]

Background: previous studies showed that managed surveillance and treatment have a considerable effect on decreasing the mortality and morbidity in head trauma patients. But there isn’t a validated guideline in Iran. Thus, the aim of this study was nativation of diagnosis, treatment and clinical prevention of head trauma guideline for using in Isfahan, Iran, hospitals.Methods: in a cross sectional study, 6 validated guidelines for management of head trauma were studied and the most important head lines were extracted and then, attitude of resident and attends of treatment groups including neurosurgery, anesthesia and emergency medicine was given and the agreement between treatment group and guideline was analyzed.Findings: in this study, six guidelines were studied and attitude of 78 persons of treatment group of head trauma including 30 persons from emergency medicine ward, 28 persons from neurosurgery ward and 20 persons from anesthesiology ward were compared with the guidelines. The mean ± SD of enter viewed staff was 15.0 ± 2.7 (range:8-20) and based on that, attitude of 14(17.9%) had excellent agreement, 34(43.6%) had good agreement, 27(34.6%) had acceptable agreement and 3(3.8%) had weak agreement with the guide lines.Conclusion: according to the results of this study, management of head trauma treatment is not programmed and in several stages was not approved and this practice may lead to higher risk of morbidity and mortality and additive hospital cost. So, treatment methods, surveillance and treatment of head trauma patients must be revised.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Head trauma
  • Guide line
  • Treatment group

مراجع

  1. Cassidy JD, Carroll LJ, Peloso PM, Borg J, von Holst H, Holm L, et al. Incidence, risk factors and prevention of mild traumatic brain injury: results of the WHO Collaborating Centre Task Force on Mild Traumatic Brain Injury. J Rehabil Med 2004; (43 Suppl): 28-60.
  2. Saab M, Gray A, Hodgkinson D, Irfan M. Warfarin and the apparent minor head injury. J Accid Emerg Med 1996; 13(3): 208-9.
  3. Rutland-Brown W, Langlois JA, Thomas KE, Xi YL. Incidence of traumatic brain injury in the United States, 2003. J Head Trauma Rehabil 2006; 21(6): 544-8.
  4. Soreide K, Kruger AJ, Vardal AL, Ellingsen CL, Soreide E, Lossius HM. Epidemiology and contemporary patterns of trauma deaths: Changing place, similar pace, older face. World J Surg 2007; 31(11): 2092-103.
  5. Ingebrigtsen T, Romner B, Kock-Jensen C. Scandinavian guidelines for initial management of minimal, mild, and moderate head injuries. The Scandinavian Neurotrauma Committee. J Trauma 2000; 48(4): 760-6.
  6. Haydel MJ, Preston CA, Mills TJ, Luber S, Blaudeau E, DeBlieux PM. Indications for computed tomography in patients with minor head injury. N Engl J Med 2000; 343(2): 100-5.
  7. af Geijerstam JL, Britton M. Mild head injury-mortality and complication rate: Meta-analysis of findings in a systematic literature review. Acta Neurochir (Wien) 2003; 145(10): 843-50.
  8. Smith-Bindman R, Lipson J, Marcus R, Kim KP, Mahesh M, Gould R, et al. Radiation dose associated with common computed tomography examinations and the associated lifetime attributable risk of cancer. Arch Intern Med 2009; 169(22): 2078-86.
  9. Chesnut RM. Medical management of severe head injury: Present and future. New Horiz 1995; 3(3): 581-93.
  10. Ghajar J, Hariri RJ, Narayan RK, Iacono LA, Firlik K, Patterson RH. Survey of critical care management of comatose, head-injured patients in the United States. Crit Care Med 1995; 23(3): 560-7.
  11. Wilkins IA, Menon DK, Matta BF. Management of comatose head-injured patients: are we getting any better? Anaesthesia 2001; 56(4): 350-2.
  12. Hadizadeh F, Kabiri P, Kelishadi R. Guide to clinical guideline development and adaptation. Isfahan, Iran: Isfahan University of Medical Sciences; 2010. [In Persian].
  13. Grimshaw JM, Russell IT. Effect of clinical guidelines on medical practice: A systematic review of rigorous evaluations. Lancet 1993; 342(8883): 1317-22.
  14. Madhok R, Thomson RG, Mordue A, Mendelow AD, Barker J. An audit of distribution and use of guidelines for management of head injury. Qual Health Care 1993; 2(1): 27-30.
  15. Clayton TJ, Nelson RJ, Manara AR. Reduction in mortality from severe head injury following introduction of a protocol for intensive care management. Br J Anaesth 2004; 93(6): 761-7.
  16. Guidelines for the management of severe traumatic brain injury. J Neurotrauma 2007; 24)Suppl 1): S1-106.
  17. Maloney-Wilensky E, Gracias V, Itkin A, Hoffman K, Bloom S, Yang W, et al. Brain tissue oxygen and outcome after severe traumatic brain injury: A systematic review. Crit Care Med 2009; 37(6): 2057-63.
  18. Emmett KP, Fabian TC, DiCocco JM, Zarzaur BL, Croce MA. Improving the screening criteria for blunt cerebrovascular injury: the appropriate role for computed tomography angiography. J Trauma 2011; 70(5): 1058-63.
مجله دانشکده پزشکی اصفهان
دوره 34، شماره 373 - شماره پیاپی 373
فروردین و اردیبهشت 1395
صفحه 182-189

فایل ها

سابقه مقاله

  • تاریخ دریافت: 16 آبان 1394
  • تاریخ بازنگری: 11 آبان 1403
  • تاریخ پذیرش: 17 فروردین 1401

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار