نوع مقاله : مقاله های پژوهشی
نویسندگان
1
دانشیار، گروه فارماسیوتیکس، دانشکده‌ی داروسازی و علوم دارویی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
2
دانشیار، گروه شیمی دارویی، دانشکده‌ی داروسازی و علوم دارویی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
3
دانشجوی داروسازی، دانشکده‌ی داروسازی و علوم دارویی و کمیته‌ی تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
4
داروساز، دانشکده‌ی داروسازی و علوم دارویی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان.، اصفهان، ایران
چکیده
مقدمه: سیستم‌های دارورسانی مخاط چسب می‌توانند اثر عبور اول کبدی را کاهش دهند و غلظت بالاتری از دارو را در خون ایجاد کنند. این فیلم‌ها می‌توانند به مخاط دهان بچسبند و سبب محافظت از زخم‌ها و کاهش درد و التهاب در دهان شوند. هدف مطالعه‌ی حاضر، ساخت فیلم دو لایه‌ی تریامسینولون برای درمان آفت بود. روش‌ها: فیلم مخاط‌چسب تریامسینولون با استفاده از روش Solvent casting تهیه شد. در تهیه‌ی لایه‌ی اول پلیمرهای مختلفی مانند کیتوزان، HPMC K4M (Hydroxypropyl methylcellulose)، HPMC K15M و یودراژیت RL100 و همچنین گلیسرین و پروپیلن گلیکول به عنوان پلاستی‌سایزر و در تهیه‌ی لایه دوم از اتیل سلولز استفاده شد. فیلم‌ها از نظر ویژگی‌‌های فارماسیوتیکال و سایر پارامتر‌ها مانند یکنواختی، ضخامت، تورم‌پذیری، زمان از هم پاشیدن، قدرت چسبندگی و زمان آزادسازی مورد ارزیابی قرار گرفتند. یافته‌ها: فرمولاسیون‌های حاوی کیتوزان دارای انعطاف‌پذیری بالا و بیشترین چسبندگی به مخاط بودند، اما میزان Shrink آن‌ها زیاد بود. بیشترین میزان MDT (Mean dissolution time) به فرمول‌های دارای HPMC K15M و یودراژیت مربوط می‌شد. الگوی رهش دارو در فرمول‌های دارای HPMC از مدل درجه‌ی صفر نوع دوم و در فرمول‌های حاوی کیتوزان از مدل درجه‌ی صفر غیر فیکی تبعیت می‌کرد. سرعت آزادسازی در فرمولاسیون‌های دارای پروپیلن گلیکول و گلیسرین مشابه بود. چسبندگی یودراژیت به مخاط از کیتوزان و HPMC کمتر بود. آزادسازی دارو از فرمولاسیون‌های دارای یودراژیت از مدل Supper case II پیروی می‌کرد. نتیجه‌گیری: یودراژیت به دلیل داشتن بیشترین MDT و چسبندگی و آزادسازی مناسب و اتیل سلولز به دلیل کاهش سرعت آزادسازی در غلظت‌های کمتر از 200 میلی‌گرم بهترین نتیجه را داشتند. واژگان کلیدی: مخاط چسب، فیلم دارویی، تریامسینولون استوناید، آفت، یودراژیت
عنوان مقاله [English]
Formulation and Evaluation of Triamcinolone Acetonide Mucoadhesive Film as Treatment of Aphthous Stomatitis and Oral Inflammatory Diseases
نویسندگان [English]
-
Rahim Bahri-Najafi
1
-
Ghadam-Ali Khodarahmi
2
-
Elnaz Yazdanian
3
-
Mohammad Peikanpour
4
1
Associate Professor, Department of Pharmaceutics, School of Pharmacy and Pharmaceutical Sciences, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran
2
Associate Professor, Department of Pharmaceutical Chemistry, School of Pharmacy and Pharmaceutical Sciences, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran
3
Student of Pharmacy, School of Pharmacy and Pharmaceutical Sciences AND Student Research Committee, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran
4
Pharmacist, School of Pharmacy and Pharmaceutical Sciences, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran
چکیده [English]
Background: Mucoadhesive drug delivery system can prevent first pass effect and produce high blood level. These films could adhere to oral mucosa and protect wound, reduce pain and also treat oral diseases more effectively. The aim of this study was to formulate bilayer buccal films of triamcinolone acetonide to be used for oral lesions such as recurrent aphthous stomatitis (RAS). Methods: Triamcinolone acetonide mucoadhesive film was prepared by solvent casting method. First layer formulated from different conventional bio-adhesive polymers such as chitosan, HPMC K4M, K15M, eudragit RL100 and glycerin and propylene glycol as the plasticizer. The second layer contained ethyl cellulose. Pharmaceutical properties of film and other parameters such as uniformity, thickness, swelling capacity, disintegration time, mucoadhesion and in vitro drug release were evaluated. Findings: Chitosan-contained formulations had high flexibility and maximum adhesion to the mucosa, but most of them were shrinking. HPMCK15M and eudragit had more amounts of formula-related mean dissolution time (MDT). The pattern of drug release from the HPMC-contained formulations was zero order (case II). Chitosan-contained formulations followed non-fickian zero order. The rate of drug release was same in formulations contained propylene glycol and glycerin. Eudragit adhesion to the mucosa was less than chitosan and HPMC. Drug release model of eudragit-contained formulations contain followed supper case II. Conclusion: The appropriate formulation was made from eudragit and ethyl cellulose (less than 200 mg). This formula has more amounts of MDT and good adhesion and suitable release. Keywords: Mucoadhesive, Film, Triamcinolone acetonide, Recurrent aphthous stomatitis, Eudragit
)