نوع مقاله : مقاله های پژوهشی
نویسندگان
1
دانشجوی دکتری تخصصی بهداشت باروری، کمیتهی تحقیقات دانشجویی، گروه مامایی و بهداشت باروری، دانشکدهی پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران
2
استاد، مرکز تحقیقات مامایی و بهداشت باروری، گروه مامایی و بهداشت باروری، دانشکدهی پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران
3
دانشیار، مرکزتحقیقات مامایی و بهداشت باروری، گروه مامایی و بهداشت باروری، دانشکدهی پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران
4
دانشیار، گروه مغز و علوم شناختی، پژوهشکده زیستشناسی و فنآوری سلولهای بنیادی رویان، جهاد دانشگاهی، تهران، ایران
5
استاد، گروه آمار زیستی، دانشکدهی پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران
6
گروه روانسنجی، دانشکدهی روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران
چکیده
مقدمه: با توجه به شیوع بالای مشکلات جنسی در زنان مبتلا به Multiple sclerosis (MS)، خودکارامدی جنسی به عنوان یک متغیر تأثیرگذار، نقش مهمی در سلامت جنسی و کیفیت زندگی جنسی این زنان ایفا میکند. پژوهش حاضر با هدف تعیین پیشگوییکنندههای خودکارامدی جنسی در زنان مبتلا به MS انجام شد.روشها: این مطالعه از نوع توصیفی- تحلیلی بود که در آن 200 زن مبتلا به بیماری MS با نمرهی شدت ناتوانی کمتر از 7 بر اساس معیار وضعیت ناتوانی گسترده (Expanded Disability Status Scale یا EDSS) در سال 1397 شرکت نمودند. نمونههای مورد نظر از انجمن MS ایران در تهران به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند. جهت جمعآوری اطلاعات و سنجش پیشگوییکنندههای خودکارامدی جنسی در زنان مبتلا به MS، از پرسشنامههای استاندارد مرتبط استفاده گردید. دادهها با استفاده از آمار توصیفی و آزمونهای Independent t، ANOVA، همبستگی Pearson و Multiple linear regression در نرمافزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافتهها: میانگین سنی شرکتکنندگان 22/5 ± 33/36 سال و میانگین نمرهی خودکارامدی جنسی آنها 27/7 ± 54/16 بود. با وارد کردن متغیرهای معنیدار حاصل از سنجش ارتباط هر یک از متغیرها به صورت تکی با نمرهی خودکارامدی جنسی در مدل Multiple linear regression جهت کنترل مخدوشکنندهها و سنجش اثر همزمان آنها، مشخص گردید که متغیرهای اختلال عملکرد جنسی (001/0 = P)، اضطراب (024/0 = P)، استرس (006/0 = P) و تعداد دفعات برقراری رابطهی جنسی (013/0 = P)، پیشگوییکنندههای نهایی خودکارامدی جنسی در زنان مبتلا به MS بود.نتیجهگیری: اختلال عملکرد جنسی، اضطراب، استرس و تعداد دفعات برقراری رابطهی جنسی، پیشگوییکنندههای خودکارامدی جنسی در زنان مبتلا به MS میباشد. بنابراین، در نظر گرفتن متغیرهای مذکور در روند درمان این بیماران، میتواند به ارتقای خودکارامدی جنسی و توانمندسازی آنان در زندگی جنسی کمک نماید.
کلیدواژهها
عنوان مقاله [English]
Sexual Self-Efficacy and its Predictor Factors in Women with Multiple Sclerosis
نویسندگان [English]
-
Vida Ghasemi
1
-
Masoumeh Simbar
2
-
Giti Ozgoli
3
-
Seyed Massood Nabavi
4
-
Hamid Alavi-Majd
5
-
Maryam Sadat Mirshafaei
6
1
PhD Candidate of Reproductive Health, Student Research Committee, Department of Midwifery and Reproductive Health, School of Nursing and Midwifery, Shahid Beheshti University of Medical Sciences, Tehran, Iran
2
Professor, Midwifery and Reproductive Health Research Center, Department of Midwifery and Reproductive Health, School of Nursing and Midwifery, Shahid Beheshti University of Medical Sciences, Tehran, Iran
3
Associate Professor, Midwifery and Reproductive Health Research Center, Department of Midwifery and Reproductive Health, School of Nursing and Midwifery, Shahid Beheshti University of Medical Sciences, Tehran, Iran
4
Associate Professor, Department of Brain and Cognitive Sciences, Royan Institute for Stem Cell Biology and Technology, Academic Center for Education, Culture and Research (ACECR), Tehran, Iran
5
Professor, Department of Biostatistics, School of Paramedicine, Shahid Beheshti University of Medical Sciences, Tehran, Iran
6
Department of Psychometrics, School of Psychology and Educational Sciences, Allameh Tabatabaei University Sciences, Tehran, Iran
چکیده [English]
Background: Sexual problems are prevalent in women with multiple sclerosis (MS), and sexual self-efficacy as an effective variable plays an important role in sexual health and sexual quality of life of these women. The aim of this study was to determine the predictors of sexual self-efficacy in women with multiple sclerosis.Methods: This descriptive analytical study was conducted in Tehran, Iran, with participation of 200 women with MS, who referred to the Iranian MS society, had Expanded Disability Status Scale (EDSS) ≥ 7, and met the inclusion criteria in year 2019; they were selected using convenience sampling method. For data collection and assess the predictor factors of sexual self-efficacy in women with MS, related standard questionnaires were used. Data were analyzed using Pearson correlation coefficient, t-test, one-way ANOVA, and multiple linear regression model via SPSS software.Findings: The mean age of participants was 36.33 ± 5.22 years, and the mean score of sexual self-efficacy was 16.54 ± 7.27. After entering the significant variables derived from measuring the relationship between each variable individually with the score of sexual self-efficacy in multiple linear regression model for controlling confounders, sexual dysfunction (P = 0.001), anxiety (P = 0.024), stress (P = 0.006), and the number of sexual intercourse (P = 0.013) were significantly predictor factors of sexual self-efficacy in women with MS.Conclusion: The sexual dysfunction, anxiety, stress, and the number of sexual intercourse significantly predicted sexual self-efficacy in women with MS. Therefore, considering these factors in the treatment process of these patients can help to promote sexual self-efficacy and empower them in sexual life.
کلیدواژهها [English]
-
Self efficacy
-
Sexual health
-
Sexual dysfunction, Physiological
-
Multiple Sclerosis
-
Women