تأثیر واکنش آلرژیک موضعی به گلوکانتیم داخل ضایعه‌ای بر روند بهبود لیشمانیوز جلدی

نوع مقاله : مقاله های پژوهشی

نویسندگان

1 دستیار، گروه پوست، دانشکده‌ی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران

2 دانشیار، گروه پوست، مرکز تحقیقات سالک جلدی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران

3 پزشک عمومی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران

چکیده

مقدمه: تزریق سیستمیک یا داخل ضایعه‌ای گلوکانتیم در درمان لیشمانیوز جلدی،گاهی منجر به بروز واکنش آلرژیک موضعی می‌گردد. هدف از اجرای این مطالعه، بررسی تأثیر واکنش آلرژیک موضعی به گلوکانتیم در روند بهبود بیماری لیشمانیوز جلدی بود.روش‌ها: در یک مطالعه‌ی مقطعی گذشته‌نگر، داده‌های پرونده‌ی بیماران مبتلا به لشمانیوز جلدی که در درمانگاه پوست بیمارستان امام رضا (ع) از تاریخ اسفند 1384 تا اسفند 1389 تحت درمان موضعی با گلوکانتیم قرار گرفته بودند، مورد بررسی قرار گرفتند. تمام مواردی که به گلوکانتیم واکنش آلرژیک موضعی نشان داده بودند، به عنوان گروه مورد و همچنین، مواردی از لیشمانیوز جلدی که هیچ گونه واکنش آلرژیک به درمان نشان ندادند، به عنوان گروه شاهد انتخاب شدند. بیماران در دوره‌های پی‌گیری بعدی از نظر میزان بهبودی بعد از تزریق گلوکانتیم مورد ارزیابی قرار گرفتند.یافته‌ها: میانگین تعداد تزریق مورد نیاز جهت دست‌یابی به بهبودی کامل در بیماران آلرژیک به گلوکانتیم 76/3 ± 54/6 و در بیماران گروه شاهد 14/5 ± 77/9 عدد بود و بین این دو گروه تفاوت آماری معنی‌داری مشاهده شد (002/0 = P). مدت زمان رسیدن به بهبودی کامل در بیماران دارای واکنش آلرژیک موضعی به گلوکانتیم، به طور غیر معنی‌داری از نظر آماری، کوتاه‌تر بود.نتیجه‌گیری: این مطالعه نشان داد بیمارانی که واکنش آلرژیک موضعی به گلوکانتیم را بروز می‌دهند، تا دست‌یابی به بهبودی کامل در مقایسه با بیماران غیر آلرژیک، نیاز به تعداد تزریق کمتری دارند.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

The Effect of Local Allergic Reaction to Intralesional Glucantime on Recovery Course of Cutaneous Leishmaniasis

نویسندگان [English]

  • Saman Afkhami-Ardakani 1
  • Vahid Mashayekhi-Goyonlo 2
  • Bita Kiafar 2
  • Reza Mortezaei 1
  • Yahya Shahrokhi 3
1 Resident, Department of Dermatology, School of Medicine, Mashhad University of Medical Sciences, Mashhad, Iran
2 Associate Professor, Cutaneous Leishmaniasis Research Center, Mashhad University of Medical Sciences, Mashhad, Iran
3 General Practitioner, Mashhad University of Medical Sciences, Mashhad, Iran
چکیده [English]

Background: Systemic or intralesional injection of Glucantime in treatment of cutaneous leishmaniasis, sometimes leads to a local allergic reaction. This study aimed to evaluate the effect of local allergic reaction to intralesional Glucantime on recovery course of cutaneous leishmaniasis.Methods: In a retrospective cross-sectional study, the data of patient records of cases with cutaneous leishmaniasis, who underwent local treatment with Glucantime in Imam Reza dermatology clinic, Mashhad, Iran, from March 2006 to March 2011, were evaluated. All cases that showed a localized allergic reaction to Glucantime were selected as the case group and the cases of cutaneous leishmaniasis without any allergic reaction to treatment were selected as control group. Patients were evaluated in subsequent follow-up periods for improvement after Glucantime injection.Findings: The mean number of injections needed for complete recovery was 6.54± 3.76 in patients with topical allergic reaction and 9.77 ± 5.14 in control group; there was a statistically significant difference between two groups (P = 0.002). The time to complete recovery in patients with topical allergic reaction to Glucantime was insignificantly shorter.Conclusion: This study showed that patients with local allergic reaction to Glucantime require fewer numbers of injections to achieve complete recovery than non-allergic patients.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Glucantime
  • Cutaneous leishmaniasis
  • Allergic reaction

مراجع

  1. Brasileiro A, Martin-Ezquerra G, Garcia-Martinez P, Pujol RM, Gimenez-Arnau AM. Allergic reactions to meglumine antimoniate while treating cutaneous leishmaniasis. J Eur Acad Dermatol Venereol 2017; 31(1): e59-e60.
  2. Cordoba S, Gandolfo CM, Aguado M, Huerta-Brogera M, Romero A, Martinez-Moran C, et al. Delayed allergic skin reactions due to intralesional meglumine antimoniate therapy for cutaneous leishmaniasis. Allergy 2012; 67(12): 1609-11.
  3. Calvopina M, Cevallos W, Paredes Y, Puebla E, Flores J, Loor R, et al. Intralesional infiltration with meglumine antimoniate for the treatment of leishmaniasis recidiva cutis in Ecuador. Am J Trop Med Hyg 2017; 97(5): 1508-12.
  4. Choi JW, Cho S, Lee JH. Does immunotherapy of viral warts provide beneficial effects when it is combined with conventional therapy? Ann Dermatol 2011; 23(3): 282-7.
  5. Al-Mutairi N, Al-Doukhi A, Al-Farag S, Al-Haddad A. Comparative study on the efficacy, safety, and acceptability of imiquimod 5% cream versus cryotherapy for molluscum contagiosum in children. Pediatr Dermatol 2010; 27(4): 388-94.
  6. Vocanson M, Hennino A, Rozieres A, Poyet G, Nicolas JF. Effector and regulatory mechanisms in allergic contact dermatitis. Allergy 2009; 64(12): 1699-714.
  7. Pirmez C, Yamamura M, Uyemura K, Paes-Oliveira M, Conceicao-Silva F, Modlin RL. Cytokine patterns in the pathogenesis of human leishmaniasis. J Clin Invest 1993; 91(4): 1390-5.
  8. Da-Cruz AM, De Oliveira MP, De Luca PM, Mendonca SC, Coutinho SG. Tumor necrosis factor-α in human American tegumentary leishmaniasis. Mem Ins. Oswaldo Cruz 1996; 91(2): 225-9.
  9. Carvalho LP, Passos S, Schriefer A, Carvalho EM. Protective and pathologic immune responses in human tegumentary leishmaniasis. Front Immunol 2012; 3: 301.
مجله دانشکده پزشکی اصفهان
دوره 38، شماره 563 - شماره پیاپی 563
فروردین و اردیبهشت 1399
صفحه 62-66

فایل ها

سابقه مقاله

  • تاریخ دریافت: 15 بهمن 1398
  • تاریخ بازنگری: 11 آبان 1403
  • تاریخ پذیرش: 17 فروردین 1401

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار