نوع مقاله : Original Article(s)
نویسندگان
1
استادیار، مرکزتحقیقات سلولی مولکولی، گروه بیوشیمی بالینی، دانشکدهی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران
2
دکترا، مرکزتحقیقات سلولی مولکولی، گروه بیوشیمی بالینی، دانشکدهی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران
3
کارشناسی ارشد، مرکزتحقیقات سلولی مولکولی، گروه هماتولوژی، دانشکدهی پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران
4
کارشناسی ارشد، مرکزتحقیقات سلولی مولکولی، گروه بیوشیمی بالینی، دانشکدهی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران
چکیده
مقاله پژوهشی
مقدمه: بیماری فیبروز کبدی اغلب به فعال شدن سلولهای ستارهای کبد (Hepatic stellate cells) HSC و تشکیل بیش از حد زخم در کبد نسبت داده میشود. ایزورامنتین با مهار بیان ژنهای فیبروژنیک ناشی از (Transforming growth factor beta) TGF-β1، در برابر فیبروز کبدی اثر محافظتی دارد. در این مطالعه، نقش ایزورامنتین بر میزان بیان فاکتورهای فیبروز کبدی و سطح (Reactive oxygen species) ROS در سلولهای ستارهای کبد مورد بررسی قرار گرفت.
روشها: ابتدا سلولها تا رسیدن به تراکم مناسب در محیط کشت DMEM همراه با 10 درصد از (Fetal Bovine Serum) FBS کشت داده شدند و با غلظتهای 75 و 100 میکرومولار از ایزورامنتین به مدت 24 ساعت تیمار شدند، سپس میزان بیان ژنهایα-SMA ، Collagen1α ، NOX1، NOX2 و نیز سطح ROS برای ارزیابی فیبروز کبدی مورد سنجش قرار گرفت.
یافتهها: نتایج نشان داد که میزان بیان ژنهایα-SMA ، Collagen1α، NOX1، NOX2 و نیز سطح ROS در غلظت ng/m2 از TGF-β1 نسبت به گروه شاهد، افزایش معنیداری پیدا کرد. همچنین در حضور غلظتهای 75 و 100 میکرومولار ایزورامنتین بیان این ژنها و نیز سطح ROS نسبت به گروه فیبروز به صورت معنیداری کاهش یافت.
نتیجهگیری: TGF-β با افزایش بیان ژنهای درگیر در پیشرفت بیماری فیبروز کبدی و نیز افزایش سطح ROS یافت افزایش تولید ماتریکس خارج سلولی از جمله Collagen1α میشود. ایزورامنتین باعث کاهش بیان ژنهای درگیر در پیشرفت فیبروز کبدی میشود. در نتیجه میتواند از پیشرفت فیبروز کبدی جلوگیری کند.
تازه های تحقیق
مجتبی رشیدی: Google Scholar, PubMed
مریم چراغ زاده: Google Scholar
الهام شاکریان: Google Scholar
سمانه صالحی پور باورصاد: Google Scholar, PubMed
کلیدواژهها
موضوعات
عنوان مقاله [English]
Investigating the Inhibitory Effect of Isorhamnetin on the Expression of NOXs Genes as well as the Level of ROS in Hepatic Stellate Cells and Its Role in Preventing the Progression of Liver Fibrogenesis
نویسندگان [English]
-
Mojtaba Rashidi
1
-
Maryam Cheraghzadeh
1
-
Elham Shakerian
2
-
Emad Matour
3
-
Hasti Beheshti Nasab
4
-
Samaneh Salehipour Bavarsad
1
1
Assistant Professor, Cellular and Molecular Research Center, Department of Clinical Biochemistry, School of Medicine, Ahvaz Jundishapur University of Medical Sciences, Ahvaz, Iran
2
PhD, Cellular and Molecular Research Center, Department of Clinical Biochemistry, School of Medicine, Ahvaz Jundishapur University of Medical Sciences, Ahvaz, Iran
3
MSc, Cellular and Molecular Research Center, Department of Hematology, School of Paramedicine, Ahvaz Jundishapur University of Medical Sciences, Ahvaz, Iran
4
MSc, Cellular and Molecular Research Center, Department of Clinical Biochemistry, School of Medicine, Ahvaz Jundishapur University of Medical Sciences, Ahvaz, Iran
چکیده [English]
Background: Liver fibrosis disease is often attributed to the activation of Hepatic Stellate Cells (HSC) and excessive scarring in the liver. Isoramantin has a protective effect against liver fibrosis by inhibiting the expression of fibrogenic genes caused by Transforming growth factor beta (TGF-β1). In this research, the role of Isorhamnetin in inhibiting the activation of liver stellate cells has been investigated.
Methods: First, the cells were cultured in DMEM culture medium with 10% of Fetal Bovine Serum (FBS) until reaching the appropriate density, and were treated with 75, 100 μM of Isorhamnetin for 24 hours, then the expression levels of NADPH Oxidase (NOX1, NOX2), Collagen1α, alpha-smooth muscle actin (α-SMA) and Reactive oxygen species (ROS) levels were measured to evaluate liver fibrosis.
Findings: The results showed that the expression level of NOX1, NOX2, Collagen1α, and α-SMA genes and the level of ROS in the concentration of 2ng/m of TGF-β increased significantly compared to the control group. Also, in the presence of 75 and 100 μM Isorhamnetin, the expression of these genes and the level of ROS decreased significantly compared to the fibrosis group.
Conclusion: TGF-β increases the expression of genes involved in the progression of liver fibrosis and increases the level of ROS, which increases the production of extracellular matrix, including collagen 1α. Isorhamnetin reduces the expression of genes involved in the development of liver fibrosis. Thus, it can prevent the development of liver fibrosis.
کلیدواژهها [English]
-
Liver fibrosis
-
Isorhamnetin (3-methylquercetin)
-
Transforming growth factor beta
-
NADPH Oxidase
-
Reactive oxygen species