بررسی اثرات تخفیفی زنجبیل بر تهوع ناشی از شیمی‌درمانی: فاز تأخیری

نوع مقاله : مقاله های پژوهشی

نویسندگان

1 مربی، گروه هوشبری، دانشکده‌ی پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی البرز، کرج، ایران

2 دانشیار، گروه داخلی- جراحی، دانشکده‌ی پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران

3 استاد، گروه داخلی- جراحی، دانشکده‌ی پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران

4 استاد، گروه اپیدمیولوژی و آمار زیستی، دانشکده‌ی بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران

5 دانشیار، انستیتو کانسر، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران

6 دانشیار، گروه فارماکوگنوزی، دانشکده‌ی داروسازی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران

چکیده

مقدمه: تهوع فاز تأخیری (72-24 ساعت پس از شیمی‌درمانی) یکی از شایع‌ترین عوارض ناشی از شیمی‌درمانی است. این پژوهش با هدف بررسی تأثیر کپسول‌های زنجبیل بر میزان تخفیف این عارضه صورت پذیرفت. روش‌ها: این پژوهش یک کارآزمایی بالینی تصادفی‌سازی شده‌ی شاهددار و دو سو کور بود که بین مرداد تا آذر سال 1388 در بیمارستان امام خمینی بر روی 80 بیمار خانم مبتلا به سرطان پستان که تحت شیمی‌درمانی یک روزه بودند و از تهوع ناشی از آن رنج می‌بردند، انجام شد. پس از کسب رضایت‌نامه‌ی کتبی، نمونه‌ها به صورت تصادفی در دو گروه شاهد و مداخله قرار گرفتند. دو گروه از نظر سن و شدت تهوع‌زایی داروهای شیمی‌درمانی مصرفی با یکدیگر همسان‌سازی شدند. نمونه‌های گروه مداخله کپسول‌های 250 میلی‌گرم زنجبیل را به صورت خوراکی، چهار بار در روز و به فاصله‌ی هر شش ساعت (یک گرم در روز) و به همین صورت نمونه‌های گروه شاهد کپسول‌های دارونما را از سه روز قبل از شیمی‌درمانی تا سه روز پس از آن مصرف کردند. برای سنجش اثر کپسول‌ها هر شب یک پرسشنامه‌ی سه قسمتی تکمیل گردید. پس از جمع‌آوری داده‌ها از آزمون‌های Fisher’s exact، Kruskal-Wallis و 2χ با استفاده از نرم‌افزار آماری STATA نسخه‌ی 8، برای آنالیز داده‌ها استفاده گردید. یافته‌ها: میانگین سن نمونه‌ها در گروه‌های مداخله و دارونما به ترتیب 4/8 ± 8/41 و 0/10 ± 1/45 سال بود (1/0 = P). میانگین طول مدت بیماری در گروه مداخله 4/2 ± 2/4 و در گروه دارونما 6/2 ± 5/4 روز بود (6/0 = P). همچنین، یافته‌ها حاکی از آن بود که به ترتیب شدت (001/0 > P) و تعداد موارد (001/0 > P) تهوع فاز تأخیری به طور معنی‌داری در بیماران دریافت‌کننده‌ی زنجبیل کمتر از بیماران مصرف‌کننده‌ی دارونما بود. همچنین مصرف کپسول‌های زنجبیل در مقایسه با دارونما عارضه‌ی خاصی نداشت (5/0 = P). نتیجه‌گیری: بر اساس یافته‌های پژوهش حاضر می‌توان اظهار نمود که مصرف روزانه یک گرم پودر ریشه‌ی زنجبیل به صورت کپسول از سه روز قبل از شیمی‌درمانی تا سه روز پس از آن و در کنار رژیم ضد تهوع و استفراغ استاندارد می‌تواند تهوع فاز تأخیری ناشی از شیمی‌درمانی را کاهش دهد. واژگان کلیدی: زنجبیل، تهوع فاز تأخیری، سرطان، شیمی‌درمانی

عنوان مقاله [English]

Assessment of Palliative Effects of Ginger on Chemotherapy-Induced Nausea: Delayed Phase

نویسندگان [English]

  • Seyyed Meisam Ebrahimi 1
  • Zohreh Parsa Yekta 2
  • Alireza Nikbakht-Nasrabadi 3
  • Mostafa Hosseini 4
  • Sanambar Sedighi 5
  • Mohammad Hossein Salehi Surmaghi 6
1 Lecturer, Department of Anesthesiology, School of of Allied Medical Sciences, Alborz University of Medical Sciences, Karaj, Iran
2 Associate Professor, Department of Internal Surgery, School of Nursing and Midwifery, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran
3 Professor, Department of Internal Surgery, School of Nursing and Midwifery, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran
4 Professor, Department of Epidemiology and Biostatistics, School of Public Health, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran
5 Associate Professor, Cancer Institute, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran
6 Associate Professor, Department of Pharmacognosy, School of Pharmacy, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran
چکیده [English]

Background: Delayed nausea (24 to 72 hours after chemotherapy) is one of the most common side effects of chemotherapy. This study investigated the effects of ginger capsules on this problem. Methods: This randomized, double-blind, placebo-controlled clinical trial was performed in Imam Khomeini Hospital (Tehran, Iran) during August-December 2009. It included 80 women with breast cancer undergoing one-day chemotherapy periods and suffering from chemotherapy-induced nausea. After obtaining written consent, the subjects were randomly assigned to intervention and control groups. The two groups were matched in terms of age and emetic effects of chemotherapy drugs. The intervention group received 250 mg ginger capsules four times a day (1 g/day) from three days before to three days after chemotherapy. The control group received 25 mg starch capsules in the same order. To measure the effects of capsules, the patients were asked to fill out a three-part questionnaire every night. The collected data was analyzed with Fisher’s exact, Kruskal-Wallis, and chi-square tests using STATA8. Findings: There was no significant difference between the mean duration of the disease between the intervention and control groups (4.2 ± 2.4 vs. 4.5 ± 2.6; P = 0.60). The mean age of subjects in the intervention and control groups was 41.8 ± 8.4 and 45.1 ± 10.0 years old (P = 0.10). The severity and frequency of delayed nausea were significantly lower in patients receiving ginger (P < 0.01 for both). Moreover, taking ginger capsules did not result in any complications compared to placebo (P = 0.50). Conclusion: Taking ginger powder capsules (1 g/day) three days before to three days after chemotherapy besides the standard anti-emetic regimen could reduce the severity and frequency of chemotherapy-induced nausea. Keywords: Ginger, Delayed nausea, Cancer, Chemotherapy