عفونت هپاتیت A در جمعیت بالای 6 سال استان اصفهان: یک مطالعه‌ی جمعیت‌نگر

نوع مقاله : Original Article(s)

نویسندگان

چکیده

مقدمه:
هرچند تغییر در سبک زندگی منجر به تغییر در اپیدمیولوژی هپاتیت A در کشورهای مختلف شده است، عدم وجود استراتژی خاص برای پیش‌گیری در برخورد با این عفونت، به علت عدم اطلاع از وضعیت موجود در جامعه‌، ما را بر آن داشت که به بررسی فراوانی این عفونت در استان اصفهان بپردازیم.

روش ها:
در یک مطالعه مقطعی-توصیفی با روش نمونه‌گیری خوشه‌ای، 816 نفر از جمعیت بالای شش سال شهری و روستایی استان اصفهان به صورت تصادفی انتخاب شدند که پس از تکمیل پرسش‌نامه‌ای مشتمل بر اطلاعات دموگرافیک، نمونه‌ی سرم این افراد برای بررسی وجود آنتی‌بادی بر علیه هپاتیت A به روش الایزا مورد آزمایش قرار گرفت. سپس نتایج با استفاده از روش آماری مجذور کای و در سطح معنی دار آماری 05/0p< تحلیل شد.

یافته ها:
از مجموع 428 زن و 388 مرد شرکت‌کننده در این پژوهش، 09/8% از نظر آنتی‌بادی ضد هپاتیت A مثبت بودند. بیشترین میزان آلودگی (6/28%) در شهرستان برخوار و میمه مشاهده شد. اختلاف بین شیوع آنتی‌بادی ضد هپاتیت A در شهرستان‌های مختلف استان از نظر آماری معنی‌دار بود (001/0p=). شیوع آنتی‌بادی ضد هپاتیت A به تفکیک عوامل دموگرافیک مورد بررسی قرار گرفت که تنها اختلاف آماری قابل مشاهده، بین افراد مجرد و متأهل بود که مجردها از شیوع بالاتری برخوردار بودند (006/0p=).

نتیجه گیری:
فراوانی عفونت هپاتیت A در استان اصفهان زیاد نیست که می‌تواند به دلیل برخورداری از وضعیت بهداشتی خوب و سیستم فاضلاب مناسب باشد. پیش‌گیری از این عفونت پس از تماس برای کودکان و نوجوانان ضروری بوده و برنامه واکسیناسیون بر علیه هپاتیت A باید مورد بررسی قرار گیرد.

واژگان کلیدی:
هپاتیت A، سرواپیدمیولوژی، استان اصفهان

عنوان مقاله [English]

Seroepidemiology of Hepatitis A virus Infections in Over 6-years Population in Isfahan–Iran: A Community-Based Study

نویسندگان [English]

  • Behrouz Ataei
  • Zari Nokhodian
  • Abbas Ali Javadi
  • Nazila Kasaeyan
  • Ziba Farajzadegan
  • Parisa Shoaei
  • Peiman Adibi
چکیده [English]

BACKGROUND:
Although lifestyle changes have led to changes in the epidemiology of Hepatitis A infection in different countries, there is no special guideline for its prevention. The latter is because of the lack of information about the prevalence of this infection. Hence, in this study the anti-HAV seroprevalence was determined in Isfahan province, Iran.

METHODS:
In this cross-sectional study conducted in 2005, a number of 816 subjects aged over 6 years who were selected by multi stage random cluster sampling from urban and rural areas of Isfahan province were studied. Demographic data and blood samples were collected and anti-HAV antibodies were measured by ELISA method. Chi-square test was used for statistical analysis and p<0.05 was considered significant.

FINDINGS:
The subjects of this study included 428 female and 388 male. The overall anti-HAV seroprevalence rate was 8.09%. There were statistical differences between HAV seropositivity in regions of Isfahan province which the most was seen in Borkhar and Meimeh (28.6%) (p<0.001). There was no significant difference in HAV seropositivity between the subjects grouped according to demographic factors excepting marital status [12.4% in single pepole and 5.7% in married subject (p=0.006)].

CONCLUSION:
HAV seroprevalence in Isfahan province is not so high that can be caused by improved sanitary conditions. More studeis in other parts of Iran are needed to set new strategy for post exposure prophylaxis and hepatitis A vaccination.

KEY WORDS:
HAV, seroprevalence, Iran, Isfahan