نوع مقاله : مقاله های پژوهشی
نویسندگان
1
دانشیار، گروه اطفال، مرکز تحقیقات نفرولوژی، دانشکدهی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
2
دانشیار، گروه فیزیولوژی، مرکز تحقیقات فیزیولوژی، دانشکدهی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
3
دستیار، گروه اطفال، مرکز تحقیقات ارتقای سلامت کودکان و کمیتهی تحقیقات دانشجویی، دانشکدهی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
4
استاد، گروه غدد بزرگسالان، مرکز تحقیقات غدد و متابولیسم، دانشکدهی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
چکیده
مقدمه: کودکان و نوجوانان مبتلا به دیابت نوع I (Insulin dependent diabetes mellitus یا IDDM) به شدت در معرض ابتلا به نفروپاتی دیابتی در سنین نوجوانی و بزرگسالی هستند. درمان اختلال عملکرد اندوتلیوم در این بیماران میتواند باعث طول عمر آنها گردد. هدف از انجام این مطالعه، بررسی اصلاح عملکرد اندوتلیوم در بیماران دچار نفروپاتی دیابتی پس از مصرف مهار کنندههای گیرندههای آنژیوتانسین بود.روشها: این مطالعه یک کارآزمایی بالینی آیندهنگر بود که در سالهای 1389 و 1390 در شهر اصفهان انجام گرفت. در این مطالعه 32 بیمار مبتلا به IDDM که بیماری آنها در سن کمتر از 15 سالگی آغاز شده بود و در دو نمونهی ادرار، آلبومینوری اثبات شده داشتند، مورد بررسی قرار گرفتند. سطح شاخصهای عملکرد اندوتلیوم شامل نیتریک اکسید (Nitric oxide یا NO)، VCAM (Vascular cell adhesion molecule) و Fetuin-A قبل و بعد از مصرف 1 ماههی والزارتان (مهار کنندهی گیرندهی آنژیوتانسین) اندازهگیری شد. دادهها جمعآوری گردید و مورد آنالیز آماری قرار گرفت.یافتهها: در این مطالعه 32 بیمار دیابتی نوع I مبتلا به نفروپاتی دیابتی با میانگین سنی 16/2 ± 66/24 سال بررسی شدند. 4/34 درصد افراد مورد مطالعه مرد بودند. میانگین Fetuin-A قبل از درمان 03/0 ± 36/0 و بعد از درمان به 02/0 ± 25/0 میلیگرم در دسیلیتر بود. میانگین NO قبل و بعد از درمان به ترتیب 02/0 ± 23/0 و 01/0± 29/0 میلیگرم در دسیلیتر بود. میانگین VCAM قبل از درمان 5/18 ± 1/251 نانوگرم در میلیلیتر و بعد از درمان 2/11 ± 5/211 نانوگرم در میلیلیتر بود.نتیجهگیری: طبق نتایج این مطالعه درمان دارویی با والزارتان و یا دیگر مهار کنندههای گیرندهی آنژیوتانسین میتواند در بهبود عملکرد اندوتلیوم مؤثر باشد. بنابراین توصیه میشود برای بهبود عملکرد اندوتلیوم از داروهای ضد گیرندهی آنژیوتانسین استفاده شود.
کلیدواژهها
عنوان مقاله [English]
Effect of Angiotensin Receptor Inhibitors on Endothelial Dysfunction
نویسندگان [English]
-
Shaghayegh Haghjooy Javanmard
2
-
Rouhollah Shirzadi
3
-
Masoud Amini
4
1
Associate Professor, Department of Pediatrics, Nephrology Research Center, School of Medicine, Isfahan University of Medical sciences, Isfahan, Iran
2
Associate Professor, Department of Physilology, Physiology Research Center, School of Medicine, Isfahan University of Medical sciences, Isfahan, Iran
3
Resident, Department of Pediatrics, Child Health Promotion Research Center And Student Research Committee, School of Medicine, Isfahan University of Medical sciences, Isfahan, Iran
4
Professor, Department of Endocrinology, Endocrine and Metabolism Research Center, School of Medicine, Isfahan University of Medical sciences, Isfahan, Iran
چکیده [English]
Background: Children and teenager with diabetes type I (IDDM or Insulin dependent diabetes mellitus) are strongly at risk for diabetic nephropathy in adolescents and adulthood. Treatment of endothelial dysfunction can increase the longevity of these patients. The aim of this study was to evaluate the effect of angiotensin receptor blockers (ARBs or Angiotensin receptor blockers) in endothelial dysfunction indices in patients with diabetic nephropathy.Methods: This prospective clinical trial study was conducted between 2010 and 2011 in Isfahan, Iran. 32 patients with diabetic nephropathy that their microalbuminuria has been proved in two urine samples were enrolled in the study. All of the studied patients were treated with valsartan (an ARBs medication) for one month. The level of nitric oxide (NO), vascular cell adhesion molecule (VCAM) and Fetuin-A was measured before and after the treatment period.Findings: The mean age of patients was 24.66 ± 2.16 years. 34.4% of petients were men. Before the intervention, the level of Fetuin-A was o.36 ± 0.03 mg/dl and after intervention it declined to 0.25 ± 0.02 mg/dl. The mean level of NO before and after the intervention was respectively 0.23 ± 0.01 and 0.29 ± 0.01 mg/dl. The level of VCAM was 0.251 ± 18.5 ng/ml before the intervention and 211.5 ± 11.2 ng/ml after it. Conclusion: The evidence of this showed that the Valsartan medication or other angiotensin receptor inhibitors can be effective can improve endothelial function. Therefore, it is recommended to improve endothelial function of drugs used angiotensin.
کلیدواژهها [English]
-
Valsartan
-
Endothelial dysfunction
-
Angiotensin receptor blockers