بررسی اپیدمیولوژیک کودکان مبتلا به پیلونفریت حاد در طی دوره‌ی 5 ساله پس از اجرای راهنمای بالینی جدید انجمن کودکان آمریکا

نوع مقاله : مقاله های پژوهشی

نویسندگان

1 استاد، مرکز تحقیقات عفونی با گرایش عفونت‌های بیمارستانی، دانشگاه علوم پزشکی مازندران، ساری، ایران

2 استادیار، گروه اپیدمیولوژی، دانشکده‌ی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مازندران، ساری، ایران

3 دانشجوی پزشکی، دانشکده‌ی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مازندران، ساری، ایران

چکیده

مقدمه: عفونت ادراری دومین عفونت شایع دوران کودکی است. اهمیت عفونت ادراری به دلیل عوارض درازمدت بیماری نظیر اسکار و نارسایی کلیه می‌باشد. از سال 2011 انجمن کودکان آمریکا، راهنمای بالینی جدیدی برای برخورد با این بیماران منتشر کرد. مطالعه‌ی حاضر با هدف بررسی یافته‌های اپیدمیولوژیک و پاراکلینیک بیماران مبتلا به پیلونفریت حاد در طی دوره‌ی 5 ساله پس از اجرای این راهنمای بالینی انجام شد.روش‌ها: در این مطالعه‌ی گذشته‌نگر، پرونده‌ی پزشکی کلیه‌ی بیماران 2 ماهه تا 12 ساله‌ی مبتلا به پیلونفریت حاد بستری شده در بیمارستان بوعلی سینای ساری در سال‌های 95-1390 مورد بررسی قرار گرفت. مواردی نظیر سن، جنس، جرم ایجاد کننده‌ی عفونت، میزان حساسیت دارویی، نوع آنتی‌بیوتیک مصرفی، پاسخ به درمان، نتایج بررسی‌های پاراکلینیک و نتایج بررسی‌های تصویربرداری و همچنین، مسایل درازمدتی مانند عفونت‌های راجعه و ایجاد اسکار مورد مطالعه قرار گرفتند.یافته‌ها: در مجموع 360 بیمار با متوسط سن 2/35 ماه که 81 درصد آن‌ها دختر بودند، مورد مطالعه قرار گرفتند. شایع‌ترین جرم کشف شده (78 درصد) Escherichia coli بود که نسبت به سفالوسپورین نسل سوم، آمینوگلیکوزیدها و کارباپنم‌ها حداقل 82 درصد حساسیت داشت، اما مقاومت آن به کوتریموکسازول 44 درصد و نسبت به نالیدیکسیک اسید 38 درصد بود. 26 نفر (6/7 درصد) بیماران سابقه‌ی سه بار یا بیشتر عفونت ادراری را داشتند که ارتباطی با جنس، سابقه‌ی ابتلا به هیدرونفروز پره‌ناتال، وجود رفلاکس و جرم ایجاد کننده‌ی عفونت ادراری نداشت، اما با سن ابتلا به عفونت ارتباط داشت. هیدرونفروز در 20 درصد، اسکار در 46 درصد و رفلاکس در 47 درصد بیمارانی که برای آن‌ها اقدامات تصویربرداری انجام شده بود، وجود داشت.نتیجه‌گیری: عفونت ادراری، همچنان به عنوان یک بیماری جدی در کودکان شناخته می‌شود. مقاومت دارویی جرم‌های ایجاد کننده‌ی آن به آمینوگلیکوزیدها قابل اغماض است، اما نسبت به سفالوسپورین‌ها در حال افزایش است و داروهایی مانند کوتریموکسازول به جهت مقاومت بالای ارگانیسم‌ها، دیگر آنتی‌بیوتیک مناسبی محسوب نمی‌شوند. درمان مناسب و جدی و پی‌گیری و بررسی زمینه‌ای برای جلوگیری از عوارض درازمدت بیماری توصیه می‌شود.قدمه: عفونت ادراری دومین عفونت شایع دوران کودکی است. اهمیت عفونت ادراری به دلیل عوارض درازمدت بیماری نظیر اسکار و نارسایی کلیه می‌باشد. از سال 2011 انجمن کودکان آمریکا، راهنمای بالینی جدیدی برای برخورد با این بیماران منتشر کرد. مطالعه‌ی حاضر با هدف بررسی یافته‌های اپیدمیولوژیک و پاراکلینیک بیماران مبتلا به پیلونفریت حاد در طی دوره‌ی 5 ساله پس از اجرای این راهنمای بالینی انجام شد.روش‌ها: در این مطالعه‌ی گذشته‌نگر، پرونده‌ی پزشکی کلیه‌ی بیماران 2 ماهه تا 12 ساله‌ی مبتلا به پیلونفریت حاد بستری شده در بیمارستان بوعلی سینای ساری در سال‌های 95-1390 مورد بررسی قرار گرفت. مواردی نظیر سن، جنس، جرم ایجاد کننده‌ی عفونت، میزان حساسیت دارویی، نوع آنتی‌بیوتیک مصرفی، پاسخ به درمان، نتایج بررسی‌های پاراکلینیک و نتایج بررسی‌های تصویربرداری و همچنین، مسایل درازمدتی مانند عفونت‌های راجعه و ایجاد اسکار مورد مطالعه قرار گرفتند.یافته‌ها: در مجموع 360 بیمار با متوسط سن 2/35 ماه که 81 درصد آن‌ها دختر بودند، مورد مطالعه قرار گرفتند. شایع‌ترین جرم کشف شده (78 درصد) Escherichia coli بود که نسبت به سفالوسپورین نسل سوم، آمینوگلیکوزیدها و کارباپنم‌ها حداقل 82 درصد حساسیت داشت، اما مقاومت آن به کوتریموکسازول 44 درصد و نسبت به نالیدیکسیک اسید 38 درصد بود. 26 نفر (6/7 درصد) بیماران سابقه‌ی سه بار یا بیشتر عفونت ادراری را داشتند که ارتباطی با جنس، سابقه‌ی ابتلا به هیدرونفروز پره‌ناتال، وجود رفلاکس و جرم ایجاد کننده‌ی عفونت ادراری نداشت، اما با سن ابتلا به عفونت ارتباط داشت. هیدرونفروز در 20 درصد، اسکار در 46 درصد و رفلاکس در 47 درصد بیمارانی که برای آن‌ها اقدامات تصویربرداری انجام شده بود، وجود داشت.نتیجه‌گیری: عفونت ادراری، همچنان به عنوان یک بیماری جدی در کودکان شناخته می‌شود. مقاومت دارویی جرم‌های ایجاد کننده‌ی آن به آمینوگلیکوزیدها قابل اغماض است، اما نسبت به سفالوسپورین‌ها در حال افزایش است و داروهایی مانند کوتریموکسازول به جهت مقاومت بالای ارگانیسم‌ها، دیگر آنتی‌بیوتیک مناسبی محسوب نمی‌شوند. درمان مناسب و جدی و پی‌گیری و بررسی زمینه‌ای برای جلوگیری از عوارض درازمدت بیماری توصیه می‌شود.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

The Epidemiologic Assessment of Children with Acute Pyelonephritis in a 5-Years Period, Based on American Academy of Pediatrics (AAP) 2011 Guidelinee

نویسندگان [English]

  • Hamid Mohammadjafari 1
  • Abbas Alipour 2
  • Fereshteh Saeedi 3
1 Professor, Infectious Diseases Research Center with Focus on Nosocomial Infections, Mazandaran University of Medical Sciences, Sari, Iran
2 Assistant Professor, Department of Epidemiology, School of Medicine, Mazandaran University of Medical Sciences, Sari, Iran
3 Student of Medicine, School of Medicine, Mazandaran University of Medical Sciences, Sari, Iran
چکیده [English]

Background: Acute pyelonephritis (APN) is the second common significant infection in infants and children. Long-term complications of APN, scar nephropathy and hypertension, make it a serious disease at this period of life. American Academy of Pediatrics (AAP) suggested newer approach to patients with APN from 2011. We studied the epidemiologic aspect of the patients since 2011.Methods: This retrospective study was performed by assessing the documented history of patients with APN. Patients' demographic and clinical data were recorded. Age, sex, urine culture, sensitivity status, and imaging findings were analyzed. Long-term findings such as recurrent urinary tract infection (UTI), kidney scar, and outcome of vesicoureteral reflux were assessed.Findings: A total of 360 children with mean age of 35.2 months, (81% female) were enrolled in study. The most common organism was Escherichia coli (78%) with at least 82% sensitivity to third generation cephalosporins, aminoglycosides, and carbapneme. The resistance of Escherichia coli to co-trimoxazole and nalidixic acid was 44% and 38%, respectively. 26 patients (7.6%) suffered from recurrent UTI; and recurrence was related patient's age. Hydronephrosis, vesicoureteral reflux, and scar were respectively reported in 20%, 46%, and 47% of children imaging were performed for them.Conclusion: APN is a serious and significant infection in children yet. The most common organism is Escherichia coli. Long-term complications confirm that strict follow up and assessment of the patients is very advisable.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Pyelonephritis
  • Urinary tract infections
  • Vesicoureteral reflux
  • Scar
  • Hydronephrosis

مراجع

  1. Newman TB. The new American Academy of Pediatrics urinary tract infection guideline. Pediatrics 2011; 128(3): 572-5.
  2. Stein R, Dogan HS, Hoebeke P, Kocvara R, Nijman RJ, Radmayr C, et al. Urinary tract infections in children: EAU/ESPU guidelines. Eur Urol 2015; 67(3): 546-58.
  3. Mahmoudi H, Emadmomtaz H, Karimitabar Z, Emam A H, Alikhani M Y. Prevalence of asymptomatic urinary tract infection in primary school children of Hamadan City and drug resistance of isolated microorganisms in 2014. Pajouhan Scientific Journal 2015; 13(3): 8-14. [In Persian].
  4. Swerkersson S, Jodal U, Ahren C, Sixt R, Stokland E, Hansson S. Urinary tract infection in infants: the significance of low bacterial count. Pediatr Nephrol 2016; 31(2): 239-45.
  5. Salo J, Ikaheimo R, Tapiainen T, Uhari M. Childhood urinary tract infections as a cause of chronic kidney disease. Pediatrics 2011; 128(5): 840-7.
  6. Bhaskar Reddy A, Sushma Sri Laxmi Y. Clinical and laboratory profile of urinary tract infection in febrile children aged 1 to 5 years. Int J Contemp Pediatr 2016; 3(3): 700-4.
  7. Asadi Manesh FF, Sharifi A, Mohammad Hosini Z, Nasrolahi H, Hosseini N, Kalantari A et al. Antibiotic resistance of urinary tract infection of children under 14 years admitted to the pediatric clinic of Imam Sajjad Hospital, 2012. Armaghane-danesh 2014; 19(5): 411-20. [In Persian].
  8. Mohammadjafari H, Alam A, Mohammadi S, Mousavi SA, Kosaryan A, Khademloo M, et al. Outcome of vesicoureteral reflux in infants: impact of prenatal diagnosis. Iran J Pediatr 2013; 23(4): 439-44.
  9. Kumar GV, George A, Viswanathakumar HM. Study of clinical profile and risk factors associated with febrile urinary tract infection in preschool children. Int J Contemp Pediatr 2016; 3(1): 243-6.
  10. Fan NC, Chen HH, Chen CL, Ou LS, Lin TY, Tsai MH, et al. Rise of community-onset urinary tract infection caused by extended-spectrum beta-lactamase-producing Escherichia coli in children. J Microbiol Immunol Infect 2014; 47(5): 399-405.
  11. Mohammadjafari H, Alam A, Kosarian M, Mousavi SA, Kosarian S. Vesicoureteral reflux in neonates with hydronephrosis; Role of imaging tools. Iran J Pediatr 2009; 19(4): 347-53.
  12. Gurevich E, Tchernin D, Schreyber R, Muller R, Leibovitz E. Follow-up after infants younger than 2 months of age with urinary tract infection in Southern Israel: Epidemiologic, microbiologic and disease recurrence characteristics. Braz J Infect Dis 2016; 20(1): 19-25.
  13. Mohammadjafari H, Barzin M, Salehifar E, Khademi KM, Aalaee A, Mohammadjafari R. Etiologic and epidemiologic pattern of urolithiasis in north Iran; Review of 10-year findings. Iran J Pediatr 2014; 24(1): 69-74.
  14. Piduru P, Reddy MP, Reddy RMS, Lakshmi MV. Radiological profile of children under 2 years of age from South India with urinary tract infection. Sri Lanka Journal of Child Health 2016; 45(3): 169-71.
  15. Hanna-Wakim RH, Ghanem ST, El Helou MW, Khafaja SA, Shaker RA, Hassan SA, et al. Epidemiology and characteristics of urinary tract infections in children and adolescents. Front Cell Infect Microbiol 2015; 5: 45.
  16. Manohar B, Naidu TJ, Sushma M, Kumar BS, Sivaramudu K, Kumar VA, et al. Clinical profile and outcome of urinary tract infections in children aged 1-12 years. Journal of Evidence Based Medicine and Healthcare 2015; 2(18): 2448-56.
  17. Ashraf JAB, Ashraf M, Wani KA, Rashid M, Manzoor J, Shaheen L. Non-localizing fever as urinary tract infection in children. J Ped Nephrology 2016; 4(1): 37-40.
  18. Ismaili K, Lolin K, Damry N, Alexander M, Lepage P, Hall M. Febrile urinary tract infections in 0- to 3-month-old infants: a prospective follow-up study. J Pediatr 2011; 158(1): 91-4.
  19. Sharma A, Shrestha S, Upadhyay S, Rijal P. Clinical and bacteriological profile of urinary tract infection in children at Nepal Medical College Teaching Hospital. Nepal Med Coll J 2011; 13(1): 24-6.
  20. Velez EC, Serna-Higuita LM, Serrano AK, Ochoa-Garcia C, Rojas RL, Maria BA, et al. Resistance profile for pathogens causing urinary tract infection in a pediatric population, and antibiotic treatment response at a university hospital, 2010-2011. Colomb Med (Cali) 2014; 45(1): 39-44.
  21. Moore CE, Sona S, Poda S, Putchhat H, Kumar V, Sopheary S, et al. Antimicrobial susceptibility of uropathogens isolated from Cambodian children. Paediatr Int Child Health 2016; 36(2): 113-7.
  22. Ramadan DS, Bassyoni EA, Amer MM, Emam SM. Detection of ESBL producing bacteria in cases of urinary tract infection in pediatric department at Benha University Hospital. Egypt J Med Microbiol 2016; 25(1): 77-84.
  23. Wu CT, Lee HY, Chen CL, Tuan PL, Chiu CH. High prevalence and antimicrobial resistance of urinary tract infection isolates in febrile young children without localizing signs in Taiwan. J Microbiol Immunol Infect 2016; 49(2): 243-8.
  24. Yilmaz Y, Tekkanat TZ, Aydin E, Dulger M. Bacterial uropathogens causing urinary tract infection and their resistance patterns among children in Turkey. Iran Red Crescent Med J 2016; 18(6): e26610.
  25. Muntaha ST, Ismail M, Hassan F. Causative organisms and their sensitivity pattern of urinary tract infection in children. Journal of Islamic International Medical College 2016; 11(4): 145-8.
  26. Hsu CC, Tsai JD, Ku MS, Chen SM, Liao PF, Hung TW, et al. Antimicrobial resistance and diagnostic imaging in infants younger than 2 months old hospitalized with a first febrile urinary tract infection: A population-based comparative study. Pediatr Infect Dis J 2016; 35(8): 840-5.
مجله دانشکده پزشکی اصفهان
دوره 35، شماره 432 - شماره پیاپی 432
خرداد و تیر 1396
صفحه 635-642

فایل ها

سابقه مقاله

  • تاریخ دریافت: 28 بهمن 1395
  • تاریخ بازنگری: 11 آبان 1403
  • تاریخ پذیرش: 17 فروردین 1401

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار