بررسی علل ازوفاژیت در کودکان مبتلا به ازوفاژیت مراجعه کننده به بیمارستان نمازی شیراز

نوع مقاله : مقاله های پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار، گروه کودکان، بیمارستان نمازی، دانشکده‌ی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران

2 دانشجوی پزشکی، دانشکده‌ی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران

3 استاد، گروه پاتولوژی، بیمارستان نمازی، دانشکده‌ی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران

چکیده

مقدمه: ازوفاژیت، التهاب اپیتلیوم سنگفرشی مری است و شایع‌ترین علت آن رفلاکس معده به مری می‌باشد. هر چند علل دیگری از جمله ازوفاژیت ائوزینوفیلی، ازوفاژیت آلرژیک، ازوفاژیت ناشی از اشعه و ... نیز وجود دارد. کودکان مبتلا به طور معمول، علایم و نشانه‌های غیر اختصاصی دارند که بر اساس اتیولوژی و سن بیمار متفاوت است. مطالعاتی که در مورد رفلاکس معده به مری در ایران انجام گرفته است، اغلب در بزرگسالان بوده است. به دلیل تعداد کم گزارش‌های به دست آمده از کشورهای در حال توسعه، این پژوهش با هدف بررسی علایم بالینی ازوفاژیت در کودکان جنوب کشور ایران انجام گرفته است.روش‌ها: این مطالعه‌ی مقطعی در سال‌های 91-1387 در مرکز آموزشی- درمانی نمازی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شیراز، به عنوان مرکز ارجاع جنوب کشور ایران انجام گرفت. کلیه‌ی بیماران با سن کمتر از 18 سال که طی این سال‌ها در این مرکز تحت بررسی اندوسکوپی قرار گرفته بودند و تشخیص پاتولوژی ازوفاژیت برای آن‌ها مسجل شده بود، در این طرح مورد ارزیابی واقع شدند. داده‌ها شامل ویژگی‌های فردی، بیماری‌های همراه و یافته‌های بالینی می‌باشد که توسط پرسش‌نامه گردآوری شد.یافته‌ها: در این پژوهش، 125 کودک مورد بررسی قرار گرفتند که 8/48 درصد آ‌ن‌ها دختر و 2/51 درصد پسر و با میانگین سنی 5/5 ± 6/6 بودند. در میان علایم بالینی، بارزترین علامت، استفراغ مکرر با فراوانی 60 درصد  بیماران بود و بعد از آن تب که در 28 درصد بیماران مشاهده شد. شایع‌ترین یافته‌های اندوسکوپی شامل اریتما یا قرمزی (6/33 درصد)، زخم مری (2/11 درصد) و پلاک سفید رنگ (8/0 درصد) و شایع‌ترین تشخیص‌های بافت‌شناسی به ترتیب ازوفاژیت ناشی از رفلاکس (8/32 درصد)، ازوفاژیت مزمن (4/6 درصد)، ازوفاژیت حاد (6/5 درصد) و ازوفاژیت کاندیدایی (6/5 درصد) بود. در بین بیماران، تشخیص‌های ازوفاژیت ائوزینوفیلی، عفونت با آسپرژیلوس و بیماری پیوند علیه میزبان، هر کدام فقط برای 8/0 درصد بیماران گذاشته شد.نتیجه‌گیری: رفلاکس شایع‌ترین عامل ازوفاژیت در جمعیت کودکان جنوب کشور ایران می‌باشد. با وجود گزارش‌های قبلی، شیوع ازوفاژیت ائوزینوفیلی بسیار کمتر از مقدار تخمینی می‌باشد. در حالی که شیوع عفونت‌های فرصت طلب ثانویه به سرکوب سیستم ایمنی بعد از پیوند کبد، بیشتر است که این امر، به دلیل قطبیت بیمارستان نمازی در پیوند کبد ایران است.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Clinical Characteristics of Pediatric Esophagitis in Southern Iran: A Single Center Experience

نویسندگان [English]

  • Mojgan Zahmatkeshan 1
  • Khadijeh Sadat Najib 1
  • Mohadeseh Ostovar 2
  • Bita Geramizadeh 3
1 Assistant Professor, Department of Pediatrics, School of Medicine, Shiraz University of Medical Sciences, Shiraz, Iran
2 Student of Medicine, School of Medicine, Shiraz University of Medical Sciences, Shiraz, Iran
3 Professor, Department of Pathology, School of Medicine, Shiraz University of Medical Sciences, Shiraz, Iran
چکیده [English]

Background: This study aimed to determine the clinical characteristics of pediatric esophagitis in southern Iran.Methods: This cross-sectional study was conducted during a 4-year period from 2008 to 2012 in Nemazee hospital, a tertiary healthcare center in Shiraz, southern Iran. We consecutively included all the pediatric patients (< 18 years) who underwent gastrointestinal endoscopy in our center and had pathology-confirmed diagnosis of esophagitis. Data, regarding the patients' demographic characteristics, comorbidities, and clinical findings, were recorded using a questionnaire. All the patients underwent upper gastrointestinal endoscopy and biopsy of the esophagus and the findings were recorded in the questionnaire.Findings: We studied 125 children among whom, there were 61 (48.8%) girls and 64 (51.2%) boys with the mean age of 6.6 ± 5.5 years. Repeated vomiting was the prominent symptom in our series being reported by 75 (60%) patients, followed by fever in 35 (28%). Erythema (33.6%), esophageal ulcer (11.2%), and whitish patch (8.0%) were the most common endoscopic findings while reflux esophagitis (32.8%), chronic (6.4%) and acute esophagitis (5.6%), and candida esophagitis (5.6%) were the most common histological diagnoses. Just, 1 (0.8%) patient was diagnosed as having eosinophilic esophagitis, aspergillosis, and graft versus host disease.Conclusion: Reflux is the most common cause of esophagitis in the pediatric population of southern Iran. Despite previous reports, the prevalence of eosinophilic esophagitis is far less than estimated while the prevalence of opportunistic infections is higher secondary to post-liver transplantation immunosuppression.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Esophagitis
  • Pediatrics
  • Reflux esophagitis
  • Eosinophilic esophagitis
  • Iran

مراجع

  1. Pruvost I, Aubry E, Martinot A. Diagnosis of acute abdominal pain in infants. Rev Prat 2011; 61(5): 621-5. [In French].
  2. Dahms BB. Reflux esophagitis: sequelae and differential diagnosis in infants and children including eosinophilic esophagitis. Pediatr Dev Pathol 2004; 7(1): 5-16.
  3. Hassall E. Step-up and step-down approaches to treatment of gastroesophageal reflux disease in children. Curr Gastroenterol Rep 2008; 10(3): 324-31.
  4. Putnam PE, Rothenberg ME. Eosinophilic esophagitis: concepts, controversies, and evidence. Curr Gastroenterol Rep 2009; 11(3): 220-5.
  5. Foroutan M, Norouzi A, Molaei M, Mirbagheri SA, Irvani S, Sadeghi A, et al. Eosinophilic esophagitis in patients with refractory gastroesophageal reflux disease. Dig Dis Sci 2010; 55(1): 28-31.
  6. Jung HK. Epidemiology of gastroesophageal reflux disease in Asia: a systematic review. J Neurogastroenterol Motil 2011; 17(1): 14-27.
  7. Thomas A. Paediatric gastrointestinal disease. Pathology, diagnosis, management. Arch Dis Child 1997; 76(4): 385.
  8. Rafeey M, Khatami GH. Incidence and epidemiology of esophagitis in children admitted to endoscopy unit medical center of children in Tehran. Tehran Univ Med J 2004; 62(1): 16-23. [In Persian].
  9. Gilger MA, El-Serag HB, Gold BD, Dietrich CL, Tsou V, McDuffie A, et al. Prevalence of endoscopic findings of erosive esophagitis in children: a population-based study. J Pediatr Gastroenterol Nutr 2008; 47(2): 141-6.
  10. Gill R, Durst P, Rewalt M, Elitsur Y. Eosinophilic esophagitis disease in children from West Virginia: a review of the last decade (1995-2004). Am J Gastroenterol 2007; 102(10): 2281-5.
  11. Gupta SK, Hassall E, Chiu YL, Amer F, Heyman MB. Presenting symptoms of nonerosive and erosive esophagitis in pediatric patients. Dig Dis Sci 2006; 51(5): 858-63.
  12. Hopp RJ. Eosinophilic esophagitis in pediatrics: the worst of all possible allergy worlds? J Allergy (Cairo) 2012; 2012: 179658.
  13. Liacouras CA, Furuta GT, Hirano I, Atkins D, Attwood SE, Bonis PA, et al. Eosinophilic esophagitis: updated consensus recommendations for children and adults. J Allergy Clin Immunol 2011; 128(1): 3-20.
  14. Kagalwalla AF, Sentongo TA, Ritz S, Hess T, Nelson SP, Emerick KM, et al. Effect of six-food elimination diet on clinical and histologic outcomes in eosinophilic esophagitis. Clin Gastroenterol Hepatol 2006; 4(9): 1097-102.
  15. Berni CR, Di CM, Troncone R. The optimal diagnostic workup for children with suspected food allergy. Nutrition 2011; 27(10): 983-7.
  16. Kagalwalla AF, Shah A, Li BU, Sentongo TA, Ritz S, Manuel-Rubio M, et al. Identification of specific foods responsible for inflammation in children with eosinophilic esophagitis successfully treated with empiric elimination diet. J Pediatr Gastroenterol Nutr 2011; 53(2): 145-9.
  17. Nielsen RG, Bindslev-Jensen C, Kruse-Andersen S, Husby S. Severe gastroesophageal reflux disease and cow milk hypersensitivity in infants and children: disease association and evaluation of a new challenge procedure. J Pediatr Gastroenterol Nutr 2004; 39(4): 383-91.
  18. Spergel JM, Book WM, Mays E, Song L, Shah SS, Talley NJ, et al. Variation in prevalence, diagnostic criteria, and initial management options for eosinophilic gastrointestinal diseases in the United States. J Pediatr Gastroenterol Nutr 2011; 52(3): 300-6.
  19. Gupte AR, Draganov PV. Eosinophilic esophagitis. World J Gastroenterol 2009; 15(1): 17-24.
مجله دانشکده پزشکی اصفهان
دوره 32، شماره 289 - شماره پیاپی 289
مرداد و شهریور 1393
صفحه 871-878

فایل ها

سابقه مقاله

  • تاریخ دریافت: 12 مرداد 1392
  • تاریخ بازنگری: 11 آبان 1403
  • تاریخ پذیرش: 17 فروردین 1401

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار