تأثیر برنامه‌ی آموزشی مهارت کنترل خشم بر زنان در معرض خشونت خانگی: یک مطالعه‌ی مداخله‌ای

نوع مقاله : مقاله های پژوهشی

نویسندگان

1 دانشیار، گروه پزشکی اجتماعی، دانشکده‌ی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

2 دانشجوی پزشکی، کمیته‌ی تحقیقات دانشجویی، دانشکده‌ی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

3 پزشک عمومی، معاونت بهداشتی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

چکیده

مقدمه: خشونت خانگی علیه زنان، از جمله مشکلات شایع در جهان به شمار می‌رود. در ایران، مداخله‌ی آموزشی برای کنترل خشم، گام اصلی کاهش عواقب این رفتار در سطوح ارایه‌ی خدمات سلامت می‌باشد. پژوهش حاضر با هدف سنجش اثربخشی آموزش مدیریت خشم و استرس طبق برنامه‌ی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی بر مهارت کنترل خشم زنان انجام شد.روش‌ها: این مطالعه‌ از نوع نیمه تجربی شاهددار تصادفی بود و بر روی 44 زن متأهل در معرض خشونت خانگی که در سال 1397 به یکی از مراکز جامع سلامت شهر اصفهان مراجعه کرده بودند، انجام گرفت. نمره‌ی مهارت کنترل خشم و فراوانی برخورد با خشونت، پس از چهار جلسه آموزش مهارت‌های کنترل خشم با گروه مشابه بدون دریافت آموزش (44 نفر) مقایسه گردید. پرسش‌نامه‌ی مهارت کنترل خشم و چک‌لیست ایرانی غربالگری خشونت قبل و سه ماه پس از پایان آموزش تکمیل گردید. داده‌ها با استفاده از آزمون‌های 2χ، Independent t و Paired t در نرم‌افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته‌ها: دو گروه از نظر خشونت و میانگین سنی مشابه بودند (530/0 = P). نمرات کنترل خشم گروه‌های مداخله و شاهد قبل از آموزش به ترتیب 92/9 ± 75/24 و 47/9 ± 25/23 بود (470/0 = P). پس از آموزش، نمره‌ی گروه مداخله 48/6 ± 30/31 و نمره‌ی گروه شاهد 72/8 ± 34/23 گزارش گردید (001/0 > P). تغییری در فراوانی برخورد با خشونت در دو گروه مشاهده نشد.نتیجه‌گیری: ارایه‌ی آموزش طبق محتوای برنامه‌ی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، مهارت کنترل خشم زنان را افزایش می‌دهد. تحقیقات خارجی نیز شیوه‌های مختلف آموزش را بر مهارت کنترل خشم مؤثر دانسته‌اند. در مطالعات طولانی مدت، مواجهه با خشونت نیز کاهش می‌یابد

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

The Effect of Anger Management Skills Training Program on Women Exposed to Domestic Violence: An Interventional Study

نویسندگان [English]

  • Seyed Ahmad Mahmoudian 1
  • Parastoo Golshiri 1
  • Sayedeh Minoo Javanmard 2
  • Nahid Geramian 3
  • Shohreh Akhavan-Taheri 3
1 Associate Professor, Department of Community Medicine, School of Medicine, Isfahan University of Medical Science, Isfahan, Iran
2 Student of Medicine, Student Research Committee, School of Medicine, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran
3 General Practitioner, Vice-Chancellery for Health, Isfahan University of Medical Science, Isfahan, Iran
چکیده [English]

Background: Domestic violence against the women is a common problem in the world. Providing health services in Iran contain anger management training intervention as a major step for reducing domestic violence and consequences. In this study, we evaluated the effect of stress and anger management training program, which belonged to the Iranian Ministry of Health, Treatment, and Medical Education.Methods: This randomized quasi-experimental study, with pre/posttests, was performed in 2018, in one of the health centers in Isfahan City, Iran. The score of anger management skills, as well as the prevalence exposure to violence were compared between two equal groups of 44 married woman with exposure to violence, without any interventions (control group), and with 4 sessions of training anger management skills (interventional group). Before and 3 month after training, anger management skills questionnaire and Iranian violence screening checklist were completed for both groups. Data were analyzed using analytical tests such as chi-square, t, and paired t, via SPSS software.Findings: Both groups were similar in age and exposure to violence (P = 0.530). The score of anger management skills before the training was 24.75 ± 9.92 and 23.25 ± 9.47 in interventional and control groups, respectively (P = 0.470). After training, the score became 31.30 ± 6.48 and 23.34 ± 8.72 in interventional and control groups, respectively (P < 0.001). The exposure to violence did not change in both groups after the intervention.Conclusion: The training program belonged to the Iranian Ministry of Health, Treatment, and Medical Education increased anger management skills in women. Many studies showed that other training methods are effective on anger management skills. Moreover, long-term studies even showed that exposure to domestic violence had been decreased.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Domestic violence
  • Anger management therapy
  • Women
  • Iran

مراجع

  1. Frost M. Health visitors' perceptions of domestic violence: The private nature of the problem. J Adv Nurs 1999; 30(3): 589-96.
  2. Selic P, Pesjak K, Kersnik J. The prevalence of exposure to domestic violence and the factors associated with co-occurrence of psychological and physical violence exposure: A sample from primary care patients. BMC Public Health 2011; 11: 621.
  3. Dolatian M, Hesamy K, Zahiroddin A, Velaie N, Alavi Majd H. Evaluation of prevalence of domestic violence and its role on mental health. Pejouhandeh 2012; 16(6): 277-83. [In Persian].
  4. Hashemi HM, Beshkar M. The prevalence of maxillofacial fractures due to domestic violence--a retrospective study in a hospital in Tehran, Iran. Dent Traumatol 2011; 27(5): 385-8.
  5. Nouhjah S, Latifi S M, Haghighi M, Eatesam H, Fatholahifar A, et al. Prevalence of domestic violence and its related factors in women referred to health centers in Khuzestan Province. J Kermanshah Univ Med Sci 2011; 15(4): e79308.
  6. Kordavani AH. Response of children and adolescents against domestic violence and the need to protect them. Sci J Forensic Med 2000; 6(19): 68-74. [In Persian].
  7. Derakhshanpour F, Mahboobi HR, Keshavarzi S. Prevalence of domestic violence against women. J Gorgan Univ Med Sci 2014; 16(1): 126-31. [In Persian].
  8. Soleiman Ekhtiari Y, Ahmadi B. A review of studies about efficacy of public health interventions for prevention of domestic violence against women. Social Welfare 2011; 11(40): 237-57. [In Persian].
  9. Hajati F, Akbarzadeh N, Khosravi Z. The effect of combined cognitive-behavioral therapy training program with positive approach on prevention of violence in teenagers in Tehran. Journal of Psychological Studies 2008; 4(3): 35-56. [In Persian].
  10. McFarlane J, Malecha A, Gist J, Watson K, Batten E, Hall I, et al. Protection orders and intimate partner violence: an 18-month study of 150 black, Hispanic, and white women. Am J Public Health 2004; 94(4): 613-8.
  11. Ahmadzad-Asl M, Davoudi F, Zarei N, Mohammadsadeghi H, Khademolreza N, Rasoulian M. Design and evaluation of an inventory to examine knowledge and attitude about domestic violence against women. Iran J Psychiatry Clin Psycho 2013; 19(1): 43-53. [In Persian].
  12. Naeim M, Aligholizadeh Moghaddam S, Rezaei Sharif A, Sadeghiyeh Ahari S. The effectiveness of anger management skills training on marital adjustment and domestic violence against women in Ardabil. Proceedings of the Annual Conference on Research in Humanities and Social Studies; 2017 March 26; Tehran, Iran.
  13. Mohammadbeigi A, Seyedi S, Behdari M, Brojerdi R, Rezakhoo A. The effect of life skills training on decreasing of domestic violence and general health promotion of women. J Urmia Nurs Midwifery Fac 2016; 13(10): 903-11. [In Persian].
  14. Taghdisi MH, Latifi M, Afkari M E, Dastoorpour M, Estebsari F, Jamalzadeh F. The impact of educational intervention to increase self efficacy and awareness for the prevention of domestic violence against women. Iran J Health Educ Health Promot 2015; 3(1): 32-8. [In Persian].
مجله دانشکده پزشکی اصفهان
دوره 37، شماره 516 - شماره پیاپی 516
فروردین و اردیبهشت 1398
صفحه 119-124

فایل ها

سابقه مقاله

  • تاریخ دریافت: 06 دی 1397
  • تاریخ بازنگری: 11 آبان 1403
  • تاریخ پذیرش: 17 فروردین 1401

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار