بررسی ارتباط مقاومت قدامی بینی با زمان تبدیل اجباری تنفس بینی به تنفس بینی دهانی در مردان سالم غیر سیگاری و غیر ورزشکار

نوع مقاله : Original Article(s)

نویسندگان

1 استادیار، مرکز تحقیقات سل و بیماری‌های ریوی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران

2 کارشناس ارشد، گروه فیزیولوژی، دانشکده‌ی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران

3 استادیار،گروه فیزیولوژی، دانشکده‌ی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران

4 استاد، مرکز تحقیقات سل و بیماری‌های ریوی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایراناستاد، مرکز تحقیقات سل و بیماری‌های ریوی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران

5 کارشناس، گروه فیزیولوژی، دانشکده‌ی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران

چکیده

مقدمه: با توجه به اهمیت فیزیولوژیک تنفس از طریق بینی بررسی‌های زیادی در ارتباط با عوامل درگیر در تبدیل تنفس بینی به بینی دهانی در حین ورزش انجام گرفته است. مطالعه‌ی حاضر به منظور شناخت نقش مقاومت قدامی بینی به عنوان یکی از عوامل مؤثر بر این زمان تبدیل صورت گرفت.روش‌ها: تعداد 12 نفر داوطلب سالم و جوان غیر سیگاری و غیر ورزشکار با شاخص توده‌ی بدنی طبیعی بعد از معاینات پزشکی انتخاب شدند و پس از انجام رینومانومتری قدامی در حالت استراحت، وارد پروتوکل‌های ورزشی شامل اندازه‌گیری تهویه، بار کاری و زمان تبدیل اجباری تنفس بینی دهانی (OSP) در حین ورزش شدند. پروتوکل ورزشی به صورت افزایش پلکانی 25 وات در دقیقه در بار کاری تا زمان وقوع تبدیل بود.یافته‌ها: این مطالعه ارتباط معنی‌داری را بین مقاومت قدامی بینی در حالت استراحت با OSP (Oronasal switching point)، بار کاری و نسبت اختلاف تهویه به OSP نشان داد (05/0 > P).نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد که مقاومت قدامی بینی در حال استراحت را می‌توان به عنوان عامل مؤثری در وقوع تبدیل تنفس بینی به دهانی بینی در نظر گرفت و کاستن مقاومت مسیر بینی می‌تواند تحمل تنفس از راه بینی را برای مدت طولانی‌تری در جریان ورزش افزایش دهد.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

The Correlation between Anterior Nasal Resistance and Oronasal Switching Point in Young Non-Smoking, Non-Athletic Men

نویسندگان [English]

  • Mohammad Reza Alipour 1
  • Amir Hossein Bayat 2
  • Rana Keyhanmanesh 3
  • Saeed Khameneh 4
  • Ziba Shoarian 5
1 Assistant Professor, Tuberculosis and Lung Research Center, Tabriz University of Medical Sciences, Tabriz, Iran
2 Department of Physiology, School of Medicine, Tabriz University of Medical Sciences, Tabriz, Iran
3 Assistant Professor, Department of Physiology, School of Medicine, Tabriz University of Medical Sciences, Tabriz, Iran
4 Professor, Tuberculosis and Lung Research Center, Tabriz University of Medical Sciences, Tabriz, Iran
5 Department of Physiology, School of Medicine, Tabriz University of Medical Sciences, Tabriz, Iran
چکیده [English]

Background: Since nasal respiration is physiologically important, many studies have been conducted to find factors necessitating a change from nasal breathing into oronasal breathing during exercise. The present study tried to understand the role of anterior nasal resistance in this switching.Methods: Twelve young, healthy, non-athletic and non-smoker male volunteers with normal body mass index (BMI) were selected after medical examinations. Following anterior rhinomanometry at rest, the subjects participated in an exercise protocol during which ventilation, workload and oronasal switching point (OSP) were measured. The protocol involved a 25 watt increase in workload per minute until the OSP was reached.Findings: There were significant correlations between anterior nasal resistance and OSP, workload, and ventilation difference to OSP ratio (P < 0.05).  Conclusion: Anterior nasal resistance can be considered as an effective factor on OSP occurrence. In addition, by reducing nasal resistance, one can tolerate longer periods of nasal respiration during exercise. 

کلیدواژه‌ها [English]

  • Oronasal breathing
  • Nasal resistance
  • Exercise
  • Workload
  • Ventilation

مراجع

  1. Alipour MR, Azarfarin M, Masoumi L, Ansarin Kh, Ghaderi Sofi F, Jalali L, et al. Assessment of Habitual and Obligatory Nasal to Oronasal Breathing Switching Time in Healthy and Non Smoker Non-Athlete Adults. Medical Journal of Tabriz University of Medical Sciences 2010; 32(4): 64-9.
  2. Hallani M, Wheatley JR, Amis TC. Initiating oral breathing in response to nasal loading: asthmatics versus healthy subjects. Eur Respir J 2008; 31(4): 800-6.
  3. Niinimaa V, Cole P, Mintz S, Shephard RJ. The switching point from nasal to oronasal breathing. Respir Physiol 1980; 42(1): 61-71.
  4. Aslanpur F, Alipour MR, Khamenei S, Ahmadiasl N, Keihan Manesh R, Ansarin Kh, et al. Relation between habitual and obligatory oronasal switching point with tidal volume and respiration rate during exercise. Urmia Medical Journal 2010; 20(4): 244-52.
  5. Sawyer K, Brown JS, Hazucha MJ, Bennett WD. The effect of exercise on nasal uptake of ozone in healthy human adults. J Appl Physiol 2007; 102(4): 1380-6.
  6. Butcher JD. Exercise-induced asthma in the competitive cold weather athlete. Curr Sports Med Rep 2006; 5(6): 284-8.
  7. Cotes JE, Chinn DJ, Miller MR. Control of airway caliber and assessment of changes. In: Cotes JE, Chinn DJ, Miller MR, editors. Lung Function: Physiology, Measurement and Application in Medicine. 6th ed. New York: Wiley-Blackwell; 2006. p. 175.
  8. Cheng KH, Cheng YS, Yeh HC, Guilmette RA, Simpson SQ, Yang YH, et al. In vivo measurements of nasal airway dimensions and ultrafine aerosol deposition in the human nasal and oral airways. Journal of Aerosol Science 1996; 27: 785-801.
  9. Schultz EL, Horvath SM. Control of extrathoracic airway dynamics. J Appl Physiol 1989; 66(6): 2839-43.
  10. Saibene F, Mognoni P, Lafortuna CL, Mostardi R. Oronasal breathing during exercise. Pflugers Arch 1978; 378(1): 65-9.
  11. Fitzpatrick MF, Driver HS, Chatha N, Voduc N, Girard AM. Partitioning of inhaled ventilation between the nasal and oral routes during sleep in normal subjects. J Appl Physiol 2003; 94(3): 883-90.
  12. Olson LG, Strohl KP. The response of the nasal airway to exercise. Am Rev Respir Dis 1987; 135(2): 356-9.
  13. Griffin JW, Hunter G, Ferguson D, Sillers MJ. Physiologic effects of an external nasal dilator. Laryngoscope 1997; 107(9): 1235-8.
  14. Gehring JM, Garlick SR, Wheatley JR, Amis TC. Nasal resistance and flow resistive work of nasal breathing during exercise: effects of a nasal dilator strip. J Appl Physiol 2000; 89(3): 1114-22.
  15. Baraniuk JN, Merck SJ. Nasal reflexes: implications for exercise, breathing, and sex. Curr Allergy Asthma Rep 2008; 8(2): 147-53.
  16. Syabbalo NC, Bundgaard A, Widdicombe JG. Effects of exercise on nasal airflow resistance in healthy subjects and in patients with asthma and rhinitis. Bull Eur Physiopathol Respir 1985, 21(6): 507–13
  17. Howard BK, Rohrich RJ. Understanding the nasal airway: principles and practice. Plast Reconstr Surg 2002; 109(3): 1128-46.
  18. Shi YX, Seto-Poon M, Wheatley JR. Breathing route dependence of upper airway muscle activity during hyperpnea. J Appl Physiol 1998; 84(5): 1701-6.
  19. Basner RC, Simon PM, Schwartzstein RM, Weinberger SE, Weiss JW. Breathing route influences upper airway muscle activity in awake normal adults. J Appl Physiol 1989; 66(4): 1766-71.
  20. Williams JS, Janssen PL, Fuller DD, Fregosi RF. Influence of posture and breathing route on neural drive to upper airway dilator muscles during exercise. J Appl Physiol 2000; 89(2): 590-8.
  21. Mezzanotte WS, Tangel DJ, White DP. Mechanisms of control of alae nasi muscle activity. J Appl Physiol 1992; 72(3): 925-33.
  22. Fitzpatrick MF, McLean H, Urton AM, Tan A, O'Donnell D, Driver HS. Effect of nasal or oral breathing route on upper airway resistance during sleep. Eur Respir J 2003; 22(5): 827-32.
  23. Amis TC, O'Neill N, Wheatley JR. Oral airway flow dynamics in healthy humans. J Physiol 1999; 515 ( Pt 1): 293-8.
  24. Forsyth RD, Cole P, Shephard RJ. Exercise and nasal patency. Journal of Applied Physiology 1983; 55(3): 860-5.
مجله دانشکده پزشکی اصفهان
دوره 29، شماره 157 - شماره پیاپی 157
آذر و دی 1390
صفحه 1501-1508

فایل ها

سابقه مقاله

  • تاریخ دریافت: 01 آذر 1389
  • تاریخ بازنگری: 11 آبان 1403
  • تاریخ پذیرش: 17 فروردین 1401

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار