سپتوپلاستی: ارزیابی با رینومانومتری

نوع مقاله : Original Article(s)

نویسندگان

چکیده

چکیده:
عمل جراحی سپتوپلاستی یکی از شایع‌ترین عمل‌های حیطه حیطه جراحی گوش و حلق و بینی می‌باشد. اما مطالعات کمی در زمینه موفقیت این عمل به صورت عینی (ابژکتیو) انجام گرفته است. در این مطالعه، ما قصد داشتیم با تست رینومانومتری فعال قدامی موفقیت عمل را نشان دهیم و نیز میزان همبستگی بین نتایج این تست با یافته‌های معاینه بالینی و شرح حال را بررسی کنیم.

روش ها:
تعداد 48 بیمار توسط یک جراح تحت عمل سپتوپلاستی قرار گرفتند. قبل و یک ماه پس از عمل تست رینومانومتری (اندازه گیری فلوی مقاومت بینی) انجام شد. همچنین توسط پزشک دیگری در درمانگاه، یافته های بالینی ثبت شد و سپس داده های رینومانومتری و یافته‌های بالینی مورد تحلیل آماری قرار گرفت.

یافته ها:
نتایج شرح حال و معاینه بالینی پس از عمل جراحی، به طور معنی‌داری نشان دهنده کاهش شکایت انسداد بینی و نیز انسداد در معاینه بود. فلوی بینی در هر دو طرف و نیز فلوی مجموع به طور معنی‌داری افزایش یافته و مقاومت بینی کاهش داشت؛ بین افزایش شاخص‌های رینومانومتریک و یافته‌های بالینی رابطه مستقیم و جود داشت (34/0=r)‌. در زمینه رضایت بیمار نیز 4/60% ایشان کامل و 4/10% عدم رضایت را ابراز کردند. بین رضایت بیمار با یافته‌های بالینی رابطه مستقیم وجود داشت.

نتیجه گیری:
رینومانومتری می‌تواند شاخص عینی خوبی برای ارزیابی نتایج عمل سپتوپلاستی باشد و بر این اساس کاربرد های بالینی، تحقیقاتی و نیز قانونی پیدا کند.

واژگان کلیدی:
سپتوپلاستی، رینومانومتری، رضایتمندی بیمار

عنوان مقاله [English]

Septoplasty: Assessment with Rhinomanometry

نویسندگان [English]

  • Ahmad Reza Okhovat
  • Mehdi Khalaj
  • Zahra Danesh
  • Mahmoud Balouchi
چکیده [English]

BACKGROUND:
Septoplasty is one of the most common procedures in the domain of otolaryngology; though, few studies have discussed objectively how much successful this procedure is. We intended to use active anterior rhinomanometry to show this and correlation between these objective figures with clinical signs and symptoms.

METHODS:
Overall, 48 patients underwent septoplasty procedure by a single surgeon. Before and one month after surgery, rhinomanometric study (measuring nasal flow and resistance) was done. In that periods, clinical symptoms (nasal obstruction) and signs (nasal impaction seen by rhinoscopy) were recorded by another surgeon, as well.

FINDINGS:
According to history and physical examination, both nasal obstruction and impaction were improved significantly. Nasal flow and nasal resistance improved totally and in each side as well. There significant correlation between obstruction and nasal flow (r=0.34). In 60.4% of patients, strong correlation was found between patient’s satisfaction and clinical findings, as well as a significant but less strong correlation between satisfaction and rhinomanometric findings.

CONCLUSION:Rhinomanometry is able to objectively evaluate the results of septoplasty procedure, so it is a useful and sometimes necessary tool for clinic and research as well as legal issues.

KEY WORDS:
Septoplasty, rhinomanometry, patients satisfaction