ارزیابی روند 11 ساله‌ی لیشمانیوز جلدی در شش کانون اصلی بیماری در استان اصفهان طی سال‌های 1387 تا 1397

نوع مقاله : Original Article(s)

نویسندگان

1 دانشجوی پزشکی، گروه قارچ و انگل‌شناسی پزشکی، دانشکده‌ی پزشکی ، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

2 استاد، گروه قارچ و انگل‌شناسی پزشکی، دانشکده‌ی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

3 استادیار، گروه قارچ و انگل‌شناسی پزشکی، دانشکده‌ی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

4 متخصص بیماری‌های عفونی، گروه مبارزه با بیماری‌ها، مرکز بهداشت استان اصفهان، اصفهان، ایران

چکیده

مقاله پژوهشی




مقدمه: لیشمانیوز، از جمله بیماری‌های اندمیک در ایران و استان اصفهان است. این مطالعه به منظور بررسی روند لیشمانیوز جلدی در ۶ کانون اصلی در استان اصفهان طی سال‌های ۱۳۸۷ تا ۱۳۹۷ انجام شده است.
روش‌ها: این مطالعه توصیفی- تحلیلی از نوع مقطعی است که بر اساس داده‌های موجود در واحد بیماری‌های زئونوز مستقر در مرکز بهداشت استان اصفهان، انجام شد. داده‌های مربوط به موارد جدید ابتلا به لیشمانیوز جلدی که توسط آزمایشگاه‌های تشخیص سالک مثبت گزارش نموده بودند و همچنین داده‌های مربوط به اقدامات کنترلی و مبارزه با مخزن در این دوره‌ی زمانی جمع‌آوری گردید. در ادامه، روند بروز بیماری به تفکیک کانون‌ها و به تفکیک سال و ارتباط روند بروز بیماری با اقدامات کنترلی انجام شده، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته‌ها: نتایج نشان داد در طی این دوره‌ی 11 سـاله، روند بـروز لیشمانیوز رو به کاهش اما بعضی کانون‌ها مانند کانون اصفهان- 1، دارای نوسانات شدیدی در بعضی سال‌ها بوده است. ارتباط بین میانگین بروز بیماری با مجموع سموم مصرفی با استفاده از آزمون آماری  Pearsonخطی و معنی‌دار بود. به عبارت دیگر در کانون‌هایی که بیشترین مقدار مصرف سم داشته‌اند، نرخ بروز بیماری لیشمانیوز در همان حوزه نیز، بیشتر گزارش شده است.
نتیجه‌گیری: با توجه به نوسانات بیماری در بعضی سال‌ها و با توجه به این که کانون اصفهان- 1، با وجود بالاترین میزان سموم مصرفی، بیشترین میزان بروز را در مقایسه با کانون شاهین‌شهر داشته است، کارآیی این نوع مداخله، در درازمدت، مورد تردید می‌باشد.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Evaluation of the 11-Year Trend of Cutaneous Leishmaniasis in Six Main Foci of the Disease in Isfahan Province during the Years 2008 to 2018

نویسندگان [English]

  • Mahsa Heydari 1
  • Nader Pestehchian 2
  • Sedigheh Saberi 3
  • Reza Fadaei 4
1 Medical Student, School of Medicine, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran
2 Professor, Department of Parasitology and Mycology, School of Medicine, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran
3 Assistant Professor, Department of Parasitology and Mycology, School of Medicine, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran
4 Infectious Disease Specialist, Center for Disease Control, Isfahan Province Health Center, Isfahan, Iran
چکیده [English]

Background: Leishmaniasis is one of the endemic diseases in Iran and Isfahan province. This study was conducted to investigate the trend of cutaneous leishmaniasis in 6 main centers of Isfahan province during the years 2007 to 2018.
Methods: This research is a cross-sectional descriptive-analytical study that was conducted based on the data available in the Zoonosis Diseases Unit located in the Isfahan Health Vice-Chancellor. The data related to the new cases of cutaneous leishmaniasis that were reported by the detection laboratories as well as the data related to the control measures and the fight against the reservoir were collected. The trend of disease incidence was analyzed separately by foci, year and the relationship between disease incidence and control measures.
Findings: The results showed that during this 11-year period, the incidence of leishmaniasis is decreasing, but some centers, such as the number 1 Isfahan region, have had severe fluctuations in some years. The relationship between the average incidence of the disease and the total number of poisons consumed using the Pearson Correlation statistical test was linear and significant. In other words, in the centers where the highest amount of poison has been consumed, the incidence rate of leishmaniasis is also reported to be higher.
Conclusion: Considering the fluctuations of the disease in some years, and the number 1 Isfahan region has the highest rate of incidence despite the highest amount of poisons consumed compared to the Shahin-shahr region, the effectiveness of this type of intervention in the long term is doubtful.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Cutaneous leishmaniasis
  • Incidence
  • Esfahan
  • Pest control
  • Trends

مراجع

  1. World Health Organization. Global leishmaniasis surveillance, 2017-2018, and first report on 5 additional indicators. WER 2020; 95(25): 265-80.
  2. World Health Organization. Cutaneous leishmaniasis country profiles. [Online]. [cited 2022 Jan 8]; Avilable from: URL: https://www.who.int/news-room/fact-sheets/detail/leishmaniasis
  3. Karami M, Doudi M, Setorki M. Assessing epidemiology of cutaneous leishmaniasis in Isfahan, Iran. J Vector Borne Dis 2013; 50(1): 30-7.
  4. Dawit G, Girma Z, Simenew K. A review on biology. Epidemiology and public health significance of leishmaniasis. J Bacteriol Parasitol 2013; 4(2): 1000166.
  5. Athari A, Jalalou N. A five-year survey of cutaneous Leishmaniasis in Iran (2001-2006) [in Persian].
    J Isfahan Med Sch 2006; 24(82): 8-13.
  6. Shirzadi MR, Bonakdar-Esfahani SH, Mohebali M, Yaghoobi-Ershadi M, Gharachorlou F, Razavi M, et al. Epidemiological status of leishmaniasis in Iran from 1983 to 2013. East Mediterr Health J 2015; 21(10): 736-42.
  7. Nadim A, Faghih M. The epidemiology of cutaneous leishmaniasis in the Isfahan province of Iran: I. The reservoir II. The human disease. Trans R Soc Trop Med Hyg 1968; 62(4): 534-42.
  8. Hejazi SH, Mokhtarian K, Eslami G, Salehi R, Nilforoushzadeh MA, Shirani-Bidabadi L, et al. Identification of Leishmania species in Mohammad-Abad district in Isfahan using PCR. Iran J Dermatol 2007; 10(3): 229-35.
  9. Saberi S, Hejazi SH, Jafari R, Bahadoran M, Akbari M, Soleymanifard S, et al. The cutaneous Leishmaniasis reservoirs in Northern Baraan Region of Isfahan, Iran [in Persian]. J Isfahan Med Sch 2013; 31(253): 1497-507.
  10. Nilforoushzadeh MA, Shirani Bidabadi L, Hosseini SM, Fadaei Nobari R, Jaffary F. Cutaneous Leishmaniasis in Isfahan province, Iran, during 2001-
    J Skin Stem Cell 2014; 1(2): e23303.
  11. Motamedi N, Hejazi SH, Hazavehei SM, Zamani AR, Saberi S, Rahimi E. Effect of education based on Health Belief Model on promoting preventive behavior of coetaneous leishmaniasis [in Persian].
    J Mil Med 2010, 11(4): 231-6.
  12. Jafari E, Moeeni M, Fadaei R, Rezayatmand R. Economic evaluation of using pesticides to control cutaneous leishmaniasis in Isfahan. J Res Pharm Pract 2018; 7(3): 123-7.
  13. Yarahmadi D, Halimi M, Zarei Chaghabalki, Jems H. El Niño southern oscillation and cutaneous Leishmaniasis incidence in Iran [in Persian]. SJSPH 2017; 15(1): 61-72.
  14. Nikbakht R, Arokh M, Dehghani R, Rabbani D, Miranzadeh MB. Investigating the frequency of wild rodent nests in Aran va Bidgol desert in Isfahan province in central. Iran J Entomol Res 2021; 45(2): 367-72.
  15. Soltani S, Foroutan M, Hezarian M, Afshari H, Sagha Kahvaz M. Cutaneous leishmaniasis: an epidemiological study in southwest of Iran. J Parasit Dis 2019; 43(2), 190-7.
  16. Ghavibazou L, Hosseini-Vasoukolaei N, Akhavan AA, Jahanifard E, Yazdani-Charati J, Fazeli-Dinan M. Dispersal status of cutaneous leishmaniasis in Mazandaran province, 2009-2017 [in Persian]. J Mazandaran Univ Med Sci 2018; 28(167): 58-70.
  17. Doroodgar M, Doroodgar M, Nematian M, Doroodgar A. Epidemiological trend of cutaneous Leishmaniasis in an endemic focus disease during 2009-2016, central Iran. Turkiye Parazitol Derg 2019; 43(2): 55-9.
  18. Bennis I, De Brouwere V, Ameur B, El Idrissi Laamrani A, Chichaoui S, Hamid S, et al. Control of cutaneous leishmaniasis caused by Leishmania major in south-eastern Morocco. Trop Med Int Health 2015; 20(10): 1297-305.
مجله دانشکده پزشکی اصفهان
دوره 40، شماره 691
هفته 3 آذرماه
آذر و دی 1401
صفحه 818-824

فایل ها

سابقه مقاله

  • تاریخ دریافت: 0-285 فروردین 781
  • تاریخ بازنگری: 0-209 فروردین 781
  • تاریخ پذیرش: 0-208 فروردین 781

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار