نوع مقاله : مقاله های پژوهشی
نویسندگان
1
کمیتهی تحقیقات دانشجویی، کارشناسی ارشد پرستاری مراقبتهای ویژهی نوزادان، دانشگاه علوم پزشکی بابل، بابل، ایران
2
استادیار، مرکز تحقیقات پرستاری، دانشکدهی پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی بابل، بابل، ایران
3
دانشیار، گروه کودکان، مرکز تحقیقات بیماریهای غیرواگیر کودکان، پژوهشکدهی سلامت، دانشگاه علوم پزشکی بابل، بابل، ایران
4
استادیار، گروه آمار زیستی و اپیدمیولوژی، دانشکدهی بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی بابل، بابل، ایران
5
استادیار، مرکز تحقیقات پرستاری، پژوهشکدهی سلامت، دانشکدهی پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی بابل، بابل، ایران
6
استادیار، مرکز تحقیقات بیماریهای غیرواگیر کودکان امیرکلا، پژوهشکدهی سلامت، دانشکدهی پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی بابل، بابل، ایران
چکیده
مقاله پژوهشی
مقدمه: نوزادان نارس، معمولاً تغذیهی بهینهای با شیر مادر ندارند. از آنجایی که آگاهی ناکافی و عدم حمایت مادران میتواند موجب شکست در تداوم تغذیه با شیر مادر شود، این پژوهش با هدف تأثیر پایش تلفنی مادران بر طول مدت تغذیه با شیر مادر در نوزادان نارس انجام شد.
روشها: در این مطالعه ارتقای کیفیت خدمات، 74 مادر دارای نوزاد نارس بستری در بخش (Neonatal intensive care unit) NICU یکی از بیمارستانهای آموزشی دانشگاه علوم پزشکی بابل و شیرخوار آنها در سال 1399، به روش بلوکبندی تصادفی در دو گروه مداخله و شاهد تخصیص یافتند. برنامهی آموزش تداوم تغذیه با شیر مادر پس از ترخیص در گروه مداخله از طریق برنامهی پیامرسان واتساپ گوشی هوشمند به صورت تماس هفتگی به مدت 3 ماه برحسب مشکلات و چالشهای شیردهی مادران اجرا شد. گروه شاهد، از آموزشهای معمول بخش برخوردار بودند. دادهها با استفاده از پرسشنامهای مشتمل بر مشخصات دموگرافیک والدین و نوزاد، نحوهی تغذیه و ثبت وزنگیری شیرخوار (ماهانه یکبار تا 3 ماه پس از ترخیص) جمعآوری گردید. جهت آنالیز دادهها از آزمونهای آماری
Chi-Square، T-test و تحلیل کوواریانس استفاده شد.
یافتهها: نتایج نشان داد، میزان تغذیه با شیر مادر در گروه مداخله از 27 درصد در هنگام ترخیص به 86 درصد در ماه سوم، افزایش پیدا کرد، در حالیکه در گروه شاهد، تغذیه با شیر مادر از 24 درصد در زمان ترخیص به 19 درصد در ماه سوم کاهش یافت، این تفاوت از لحاظ آماری معنیداری بود. میانگین وزنگیری شیرخوار در ماه اول و دوم در گروه مداخله به ترتیب 574/17 ± 3294/59 گرم و 680/23 ± 4577/02 گرم و در گروه شاهد، 378/08 ± 3067/56 گرم و 508/68 ± 4283/ 78 گرم بود که اختلاف آماری معنیداری داشت. اما، این میزان در ماه سوم در گروه مداخله و شاهد به ترتیب 720/83 ± 5856/75 گرم و 645/13 ± 5663/51 گرم بود، اما، از لحاظ آماری این اختلاف معنیدار نبود.
نتیجهگیری: تداوم آموزشهای شیردهی پس از ترخیص با استفاده از برنامهی پیامرسان گوشی هوشمند میتواند بر موفقیت مادران در تداوم تغذیه با شیر مادر و وزنگیری شیرخواران مؤثر باشد.
کلیدواژهها
عنوان مقاله [English]
The Effect of Maternal Telephone Monitoring on the Duration of Breastfeeding in Preterm Infants during the COVID-19 Pandemic
نویسندگان [English]
-
Mahnaz Ahmadpour-Sefidkoohi
1
-
Seyedeh Roghaye Jafarian-Amiri
2
-
Zahra Akbarian-Rad
3
-
Mohammad Chehrazi
4
-
Mojtaba Ghanbari-Ghalehsari
5
-
Afsaneh Arzani
6
1
Student Research Committee, Master of Neonatal Nursing, Nursing and Midwifery School, Babol University of Medical Sciences, Babol, Iran
2
Assistant Professor, Nursing Care Research Center, School of Nursing and Midwifery, Babol University of Medical Sciences, Babol, Iran
3
Associate Professor of Neonatal-Perinatal Medicine, Non-Communicable Pediatric Disease Research Center, Health Research Institute, Babol University of Medical Sciences, Babol, Iran
4
Assistant Professor, Department of Biostatistics and Epidemiology, School of Public Health, Babol University of Medical Sciences, Babol, Iran
5
Assistant Professor, Nursing Care Research Center, Health Research Institute, School of Nursing and Midwifery, Babol University of Medical Sciences, Babol, Iran
6
Assistant Professor of Nursing, Non-Communicable Pediatric Disease Research Center, Health Research Center, Nursing and Midwifery School, Babol University of Medical Sciences, Babol, Iran
چکیده [English]
Background: Premature infants usually don't have optimal breastfeeding. Given the insufficient awareness and lack of support of mothers can lead to the discontinuation of breastfeeding. The aim of this study was to investigate the effect of telephone monitoring of mothers throughout the breastfeeding period in preterm infants.
Methods: In this quality improvement study,74 mothers with premature infants hospitalized at the NICU, one of the teaching hospitals of Babol University of Medical Sciences in 2020 and their infants were included using random blocking method and divided into intervention and control groups. Breastfeeding Continuation training program after discharge for the intervention group was implemented via smartphone and WhatsApp messenger program during weekly calls for 3 months addressing the problems and challenges faced by breastfeeding mothers. Control group received the usual training at the wards. Data were collected via questionnaire including demographic characteristics of parents and infants, feeding method used and records of infant weight (once a month for 3 months after discharge). Data were analyzed using the Chi-square, T-test, and analysis covariance.
Findings: Our findings showed that the rate of breastfeeding in intervention group increased from 27% at time of discharge to 86% at third month, while in control group breastfeeding decreased from 24% at time discharge to 19% at third month. This difference was significant. The mean weight of infant in first and second month in intervention group were 3294.59 ± 574.17, 4577.02 ± 680.23 and control group 3067.56 ± 378.08,
4283.78 ± 508.68, respectively, which was statistically significant. However, this rate was 5856.75 ± 720.83 and 5663.51 ± 645.13 in intervention and control groups in third month respectively. There was no overall significant difference.
Conclusion: Continuing breastfeeding training after discharge using smartphone messaging app can influence success in continuation of breastfeeding by mothers and infant weight gain.
کلیدواژهها [English]
-
Education
-
Breastfeeding
-
Smartphone
-
Infant
-
Premature