بررسی نتایج Double tibial osteotomy در بیماران مبتلا به ژنوواروم همراه با تیبیاوارا

نوع مقاله : مقاله های پژوهشی

نویسندگان

1 دانشیار، گروه ارتوپدی، دانشکده‌ی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

2 دستیار، گروه ارتوپدی، دانشکده‌ی پزشکی و مرکز تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

چکیده

مقدمه: ژنوواروم در بیمارانی که دارای یک بیماری زمینه‌ای شناخته شده مثل ریکتز یا استئومالاسی هستند یک دفرمیتی پیچیده است. این بیماران علاوه بر دفرمیتی و انحراف در ناحیه‌ی پروگزیمال تیبیا دارای دفرمیتی و انحراف در قسمت میانی و دیستال نیز می‌باشند که می‌تواند باعث عوارض و ناتوانی‌های بارزی در این بیماران گردد. در این مطالعه بیماران در دو سطح پروگزیمال و دیستال استئوتومی بررسی شدند و پارامترهای رادیولوژیک مربوط به اصلاح راستای اندام را پس از استئوتومی در دو سطح، مورد بررسی قرار گرفت.روش‌ها: این یک مطالعه‌ یک کارآزمایی بالینی آینده‌نگر بود. 15 بیمار دارای ژنوواروم همراه با Bowing قسمت میانی و دیستال ساق وارد مطالعه شدند. قبل و بعد از عمل (بعد از یونیون) Alignment view از بیماران گرفته شد و بهبود پارامترهای رادیولوژیک به دنبال دو سطح استئوتومی بررسی شد.یافته‌ها: میانگین زاویه‌ی تیبیو فمورال قبل از عمل 3/18 درجه و پس از عمل 93/3 درجه بود. میانگین Medial proximal tibial angle (MPTA) قبل از عمل 13/79 درجه و پس از عمل 06/89 درجه بود. میانگین Lateral distal tibial angle (LDTA) قبل از عمل 40/96 درجه و پس از عمل 73/88 درجه بود و 73 درصد بیماران (11 اندام) پس از عمل محور مکانیکی طبیعی داشتند. بهبود تمامی زوایا از نظر آماری معنی‌دار بود.نتیجه‌گیری: در بیمارانی که ژنوواروم همراه با دفرمیتی قسمت میانی و دستیال تیبیا دارند امکان اصلاح راستای اندام با یک سطح استئوتومی وجود ندارد. انجام استئوتومی در قسمت پروگزیمال و سوپر مالئولار می‌تواند به طور مؤثری هم راستای اندام را اصلاح کند و هم Orientation Joint این بیماران را در وضعیت طبیعی حفظ کند.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Evaluation of Double Tibial Osteotomy Results in Patients with Genu Varum in addition to Tibia Vara

نویسندگان [English]

  • Khalilollah Nazem 1
  • Arash Fouladi 2
1 Associate Professor, Department of Orthopedic Surgery, School of Medicine, Isfahan University of Medical sciences, Isfahan, Iran
2 Resident, Department of Orthopedic Surgery, School of Medicine And Student Research committee, Isfahan University of Medical sciences, Isfahan, Iran
چکیده [English]

Background: genu varum is the complex deformity in patients with a known disease such as rickets or osteomalacia. In addition to deformity and deviation in proximal of tibia the patients have bowing and deviation in the middle and distal part of tibia (tibia vara). This causes complications and significant disability in these patients. In the current study we performed osteotomy tibia on patients in the two proximal and distal levels, and then evaluated radiologic parameters related to correction of alignment of patients.Methods: This is a prospective clinical trial. 15 patients with genu varum associated with bowing of the middle and distal part of tibia were selected. Alignment view was taken before and after the operation (after 2-3 months), and the improvement of radiological parameters after double level osteotomy of tibia were evaluated.Findings: Mean preoperative and postoperative tibia femoral angles were 18.3 and 3.93, respectively. Mean preoperative and postoperative MPTA were 79.13 and 89.09, respectively. Mean preoperative and postoperative LDTA were 96.40 and 88.73. 73% of patients (II case) had normal mechanical akis of limb after the operation. Improvement of all angles was statistically significant. Conclusion: In patients with genu varum in addition to deformity of middle and distal part of tibia, correction of limb alignment with one level osteotomy is impossible. Osteotomy in proximal and distal part of tibia can significantly correct limb alignment, and maintain joint orientation in its normal state.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Genu varum
  • Double level tibial osteotomy
  • Limb alignment

مراجع

  1. Herring JA. Tachdjian's pediatric orthopaedics. 4th ed. Philadelphia, PA: Saunders; 2007.
  2. Canale ST, Beaty JS. Campbell's operative orthopaedics. 11th ed. Philadelphia, PA: Mosby; 2007.
  3. Cahuzac JP, Vardon D, Sales de GJ. Deformities of the lower limbs in the frontal plane in children. Ann Pediatr (Paris) 1993; 40(4): 230-6.
  4. Paley D. Principles of deformity correction. 4th ed. New York, NY: Springer; 2005.
  5. Abulsaad M, Abdelrahman A. Modified Sofield-Millar operation: less invasive surgery of lower limbs in osteogenesis imperfecta. Int Orthop 2009; 33(2): 527-32.
  6. Arazi M, Ogun TC, Memik R. Normal development of the tibiofemoral angle in children: a clinical study of 590 normal subjects from 3 to 17 years of age. J Pediatr Orthop 2001; 21(2): 264-7.
  7. Brooks WC, Gross RH. Genu varum in children: diagnosis and treatment. J Am Acad Orthop Surg 1995; 3(6): 326-35.
  8. Shim JS, Lee SH, Jung HJ, Lee HI. High tibial open wedge osteotomy below the tibial tubercle: clinical and radiographic results. Knee Surg Sports Traumatol Arthrosc 2011. [Epub ahead of print].
  9. Sharma L, Song J, Dunlop D, Felson D, Lewis CE, Segal N, et al. Varus and valgus alignment and incident and progressive knee osteoarthritis. Ann Rheum Dis 2010; 69(11): 1940-5.
  10. Wolcott M, Traub S, Efird C. High tibial osteotomies in the young active patient. Int Orthop 2010; 34(2): 161-6.
  11. Parker DA, Beatty KT, Giuffre B, Scholes CJ, Coolican MR. Articular cartilage changes in patients with osteoarthritis after osteotomy. Am J Sports Med 2011; 39(5): 1039-45.
  12. Yanasse RH, Cavallari CE, Chaud FL, Hernandez AJ, Mizobuchi RR, Laraya MH. Measurement of tibial slope angle after medial opening wedge high tibial osteotomy: case series. Sao Paulo Med J 2009; 127(1): 34-9.
  13. Marti CB, Gautier E, Wachtl SW, Jakob RP. Accuracy of frontal and sagittal plane correction in open-wedge high tibial osteotomy. Arthroscopy 2004; 20(4): 366-72.
  14. Hui C, Salmon LJ, Kok A, Williams HA, Hockers N, van der Tempel WM, et al. Long- term survival of high tibial osteotomy for medial compartment osteoarthritis of the knee. Am J Sports Med 2011; 39(1): 64-70.
  15. McCarthy JJ, MacIntyre NR, III, Hooks B, Davidson RS. Double osteotomy for the treatment of severe Blount disease. J Pediatr Orthop 2009; 29(2): 115-9.
  16. Iveson JM, Longton EB, Wright V. Comparative study of tibial (single) and tibiofemoral (double) osteotomy for osteoarthrosis and rheumatoid arthritis. Ann Rheum Dis 1977; 36(4): 319-26.
  17. Saragaglia D, Mercier N, Colle PE. Computer-assisted osteotomies for genu varum deformity: which osteotomy for which varus? Int Orthop 2010; 34(2): 185-90.
  18. Bar-On E, Weigl DM, Becker T, Katz K. Treatment of severe early onset Blount's disease by an intra-articular and a metaphyseal osteotomy using the Taylor Spatial Frame. J Child Orthop 2008; 2(6): 457-61.
  19. Do TT. Clinical and radiographic evaluation of bowlegs. Curr Opin Pediatr 2001; 13(1): 42-6.
  20. Babis GC, An KN, Chao EY, Rand JA, Sim FH. Double level osteotomy of the knee: a method to retain joint-line obliquity. Clinical results. J Bone Joint Surg Am 2002; 84-A(8): 1380-8.
مجله دانشکده پزشکی اصفهان
دوره 29، شماره 162 - شماره پیاپی 162
آذر و دی 1390
صفحه 1927-1936

فایل ها

سابقه مقاله

  • تاریخ دریافت: 20 خرداد 1390
  • تاریخ بازنگری: 11 آبان 1403
  • تاریخ پذیرش: 17 فروردین 1401

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار