مقایسه‌ی اثربخشی تزریق هپارین به دو شیوه‌ی انفوزیون مداوم و دوزهای متعدد وریدی بر وضعیت انعقادی پس از جراحی عروق محیطی

نوع مقاله : مقاله های پژوهشی

نویسندگان

1 دستیار، گروه جراحی، دانشکده‌ی پزشکی و کمیته‌ی تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

2 دانشیار، گروه جراحی، دانشکده‌ی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

چکیده

مقدمه: ترومبوآمبولی پس از اعمال جراحی از عوارض مهم با مرگ و میر و عوارض بالا می‌باشد. در حال حاضر، هپارین جهت پیش‌گیری از بروز این عوارض به کار می‌رود. در این مطالعه اثر دو روش انفوزیون مداوم با انفوزیون دوزهای متعدد وریدی بر وضعیت انعقادی پس از عمل جراحی عروق محیطی مقایسه شد.روش‌ها: این کارآزمایی بالینی تصادفی سازی شده بر روی 120 بیمار که تحت عمل جراحی عروق محیطی قرار گرفتند در بیمارستان الزهرای (س) اصفهان انجام شد. بیماران به صورت تصادفی تحت درمان با انفوزیون مداوم هپارین (750 واحد به ازای هر کیلوگرم در 24 ساعت) یا درمان با دوزهای متعدد هپارین (150 واحد به ازای هر کیلوگرم هر 4 ساعت) قرار گرفتند. PTT (Partial thromboplastin time) در گروه انفوزیون مداوم هر 6 ساعت و در گروه دوزهای متعدد ابتدا ده دقیقه پس از تزریق و سپس یک دقیقه قبل از تزریق دوز بعدی هپارین چک می‌شد. شمارش پلاکتی، هموگلوبین، هماتوکریت، و خون‌ریزی به صورت دقیق مانیتور شد.یافته‌ها: دو گروه مورد مطالعه از نظر سن، جنس، بیماری‌های زمینه‌ای و فراوانی انجام جراحی‌های بزرگ یکسان بودند. ترومبوز در 3/18 درصد بیماران گروه انفوزیون مداوم و 3/3 درصد بیماران گروه دوزهای متعدد مشاهده شد (008/0 > P). در 20 درصد بیماران گروه انفوزیون مداوم و در 6/6 درصد بیماران گروه دوزهای متعدد، PTT بیشتر از 5/58 ثانیه بود (029/0 > P). ترومبوسیتوپنی ناشی از هپارین و خون‌ریزی فعال در هیچ یک از بیماران مشاهده نگردید و افت هماتوکریت تنها در 1 مورد (6/1 درصد) در هر گروه دیده شد.نتیجه‌گیری: تجویز دوزهای متعدد هپارین برتری بیشتری نسبت به انفوزیون هپارین در جلوگیری از ترومبوز بعد از عمل جراحی عروق محیطی داشت. انجام مطالعات بیشتر با پی‌گیری طولانی‌تر و حجم نمونه‌ی مناسب قبل از توصیه به استفاده از این شیوه‌ی درمان با هپارین پیشنهاد می‌شود.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Continuous Infusion versus Intermittent Intravenous Heparin Injection Ef-fect on Coagulation State after Peripheral Vascular Surgery

نویسندگان [English]

  • Enayat Yadollahi 1
  • Ali Akbar Beigi 2
1 Resident, Department of Surgery, School of Medicine And Student Research Committee, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran
2 Associate Professor, Department of Surgery, School of Medicine, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran
چکیده [English]

Background: Thromboembolism is one of the major surgery complications with high rates of mortality and morbidity. We compared effects of two methods of heparin administration (continuous vs. intermittent) on coagulation state after peripheral vascular surgery.Methods: This randomized clinical trial was conducted on 120 patients underwent peripheral vascular surgery in Alzahra University Hospital in Isfahan, Iran. Patients randomized to receive continuous (750 u/kg/24h, n = 60) or intermittent (150 u/kg/4h, n = 60) heparin infusion. In the continuous infusion group, PTT was checked every six hours, and in the intermittent group PTT was checked 10 min after each dose and then 1 min before the following dose. Platelets counts, hemoglobin, hematocrit, and bleeding were precisely monitored.Findings: The two groups were similar in age, gender, concurrent disease, and type of surgery. Thrombosis was occurred in 18.3% and 3.3% of the patients in the continuous and intermittent heparin infusion groups respectively (P < 0.05). PTT greater than 58.5 s was seen in 20% of the patients in continuous group versus 6.6% of the patients in intermittent heparin infusion groups (P < 0.029). No cases of heparin induced thrombocytopenia or active bleeding was occurred, but decreasing in platelets counts was observed in one patient (1.6%) in each group. Conclusion: The intermittent heparin infusion has better outcomes compared with continuous infusion in preventing thrombosis after peripheral vascular surgery. Future studies with larger sample sizes and longer follow-ups are required before recommendation of this strategy for prevention of thrombosis after surgeries.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Complication
  • Heparin
  • Surgery
  • Thromboembolism
  • Thrombosis
  1. Ruppert A, Lees M, Steinle T. Clinical burden of venous thromboembolism. Curr Med Res Opin 2010; 26(10): 2465-73.
  2. Muntz J. Duration of deep vein thrombosis prophylaxis in the surgical patient and its relation to quality issues. Am J Surg 2010; 200(3): 413-21.
  3. Cohen AT, Tapson VF, Bergmann JF, Goldhaber SZ, Kakkar AK, Deslandes B, et al. Venous thromboembolism risk and prophylaxis in the acute hospital care setting (ENDORSE study): a multinational cross-sectional study. Lancet 2008; 371(9610): 387-94.
  4. Comfere TB, Sprung J, Case KA, Dye PT, Johnson JL, Hall BA, et al. Predictors of mortality following symptomatic pulmonary embolism in patients undergoing noncardiac surgery. Can J Anaesth 2007; 54(8): 634-41.
  5. Safavi E, Zahedpour Anaraki MR, Firoozbakhsh Sh, Nikparvar Fard M. The study of diagnosed venous thromboembolism. Tanaffos 2003; 2(5): 15-22.
  6. Klatsky AL, Armstrong MA, Poggi J. Risk of pulmonary embolism and/or deep venous thrombosis in Asian-Americans. Am J Cardiol 2000; 85(11): 1334-7.
  7. Heydarnezhad H, Zendehdel N, Kolahi S, Pirzeh A, Eslampanah Sh. Practice of deep vein thrombosis prophylaxis in teaching hospitals of Tabriz. Tanaffos 2003; 2(6): 31-7.
  8. Kucher N, Koo S, Quiroz R, Cooper JM, Paterno MD, Soukonnikov B, et al. Electronic alerts to prevent venous thromboembolism among hospitalized patients. N Engl J Med 2005; 352(10): 969-77.
  9. Muntz JE, Michota FA. Prevention and management of venous thromboembolism in the surgical patient: options by surgery type and individual patient risk factors. Am J Surg 2010; 199(1 Suppl): S11-S20.
  10. Adib A, Fatourchi B. Comparative study of continuous and intermittent administration of Heparin on APTT (Activated partial Thromboplastin time). Journal of Iran University of Medical Science 2005; 12(2): 243-8.