پلی مرفیسم حذف و جایگزینی در ژن آنزیم مبدل آنژیوتانسین و ارتباط آن با انسداد آترواسکلروتیک گرافتهای وریدی پس از عمل CABG

نوع مقاله : مقاله های پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکترای داروسازی، کمیته‌ی تحقیقات دانشجویی، دانشکده‌ی داروسازی و علوم دارویی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

2 استاد، گروه قلب و عروق، دانشکده‌ی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

3 استادیار، گروه جراحی قلب و عروق، دانشکده‌ی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

4 استاد، گروه بیوتکنولوژی دارویی، دانشکده‌ی داروسازی و علوم دارویی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

5 دانشیار، مرکز پژوهش‌های توکسیکولوژی بالینی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

چکیده

مقدمه: در بسیاری از مطالعات به ارتباط پلی­مرفیسم حذف و جایگزینی (Insertion/Deletion یا I/D) در ژن آنزیم مبدل آنژیوتانسین (ACE) و بیماری­های قلبی- عروقی اشاره شده است اما نقش این پلی­مرفیسم و انسداد گرافت­های وریدی در طولانی مدت بعد از عمل جراحی بای­پاس عروق عروق کرونر (CABG) بحث برانگیز است. هدف مطالعه حاضر ارزیابی ارتباط پلی مرفیسم ( (I/Dدر ژن ACE و انسداد آترواسکروتیک گرافت های وریدی است.روش­ها: بیمارانی که حداقل 5 سال از زمان عمل CABG آنها گذشته بود در این مطالعه مقطعی شرکت داده شدند. انسداد گرافت­های وریدی به وسیله آنژیوگرافی مورد بررسی قرار گرفت.پلی مورفیسم (I/D) در ژن ACE توسط واکنش زنجیره­ای پلی مراز (PCR) مورد ارزیابی قرار گرفت.یافته­ها: در مجموع ١٠٢  (84 مرد) بیمار در این مطالعه شرکت کردند. توزیع فراوانی ژنوتیپ II , ID, DD مشاهده شده به ترتیب 6/23%، 7/62% و 7/13% بود. بین گروه­های ژنوتیپی از لحاظ تعداد گرافت­های وریدی با انسداد کامل، دارای انسداد نسبی و فاقد ضایعه انسدادی تفاوت معناداری از لحاظ آماری وجود نداشت (P به ترتیب 6/0، 7/0 و 18/0). اختلاف گروه­های ژنوتیپی از نظر تعداد ماه­های سپری شده بعد از CABG در آستانه معنی­دار شدن قرار داشت (06/0=P) و بیانگر این بود که بیماران در گروه ژنوتیپی II در زمان کوتاهتری، دارای تعداد برابر از گرافت­های وریدی با انسداد کامل هستند.نتیجه­گیری: علی رغم این که نتایج مطالعه ما، به عدم ارتباط پلی مرفیسم I/D در ژن ACE و انسداد گرافت­های وریدی در طولانی مدت بعد از CABG اشاره دارد ولی احتمالاً گروه ژنوتیپی II سرعت انسداد گرافت­های وریدی را افزایش می­دهد.واژگان کلیدی : موتاسیون حذف و جایگزینی، آنزیم مبدل آنژیوتانسین، عمل جراحی بای­پاس عروق کرونر،  انسداد گرافت وریدی.

عنوان مقاله [English]

Angiotensin Converting Enzyme Insertion/Deletion Polymorphism and Occlusion of Vein Grafts in Long-term Post-CABG

نویسندگان [English]

  • Neda Zeinali 1
  • Mohammad Hashemi 2
  • Mohsen Mirmohammad Sadeghi 3
  • Hamid Mirmohammad Sadeghi 4
  • Ali Mohammad Sabzghabaee 5
1 Student of Pharmacy, Students' Research Committee, School of Pharmacy and Pharmaceutical Sciences, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran
2 Professor, Department of Cardiology, School of Medicine, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran
3 Assistant Professor, Department of Cardiothoracic Surgery, School of Medicine, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran
4 Professor, Department of Pharmaceutical Biotechnology, School of Pharmacy and Pharmaceutical Sciences, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran
5 Associate Professor, Isfahan Clinical Toxicology Research Center, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran
چکیده [English]

Background: The relation between angiotensin converting enzyme (ACE) insertion/deletion (I/D) polymorphism and cardiovascular diseases was reported previously but the role of this polymorphism and the occlusion of vein grafts in long-term post coronary artery bypass graft (CABG) surgery still has remained controversial. The aim of the present study was to investigate any probable relationship between ACE I/D polymorphism and the atherosclerotic occlusion of vein grafts. Methods: Patients who undergone CABG surgery more than five years ago, participated in this cross-sectional study. Occlusion of vein graft was determined by angiography. The ACE I/D polymorphism was detected by polymerase chain reaction (PCR) based restriction analysis. Findings: A total of 102 patients (84 males) were enrolled to the study. The frequency distribution of DD, ID, and II polymorphisms were 23.6%, 62.7%, and 13.7%, respectively. There were no differences among genotypic groups regarding the number of occluded, diseased, and atherosclerosis-free vein grafts (P = 0.6, 0.7, and 0.18, respectively). Patients with II genotype had the same number of completely occluded vein grafts in a marginally significant shorter time after CABG (P = 0.06) compared with the other groups. Conclusion: Although the results of our study indicated no association of ACE I/D polymorphisms and the occlusion of vein grafts long-term post-CABG, ACE II genotype may accelerate the rate of occlusion in vein grafts. Keywords: INDEL mutation, Angiotensin converting enzyme, Coronary artery bypass, Vascular graft occlusion