تأثیر دیورتیکول پری‌آمپولر بر میزان موفقیت تکنیکی کلانژیوپانکراتوگرافی اندوسکوپیک: مرور نظام‌مند و فراتحلیل

نوع مقاله : مقاله مروری

نویسندگان

1 استاد، مرکز تحقیقات بیماری‌های گوارش و کبد، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران

2 دانشیار، مرکز تحقیقات بیماری‌های گوارش و کبد، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران

3 دستیار فوق تخصصی بیماری‌های گوارش و کبد، مرکز تحقیقات بیماری‌های گوارش و کبد، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران

4 دانشجوی پزشکی، مرکز تحقیقات بیماری‌های گوارش و کبد، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران

5 پژوهشگر، مرکز تحقیقات مدل‌سازی در سلامت، پژوهشکده‌ی آینده‌پژوهی در سلامت، دانشگاه علوم پزشکی کرمان، کرمان و کتابدار بالینی، قطب علمی پزشکی مبتنی بر شواهد ایران، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران

چکیده

مقدمه: امروزه ERCP (Endoscopic retrograde cholangiopancreatography) از کاربردی‌ترین اقدامات در تشخیص و درمان انواع بیماری‌های پانکراتوبیلیاری می‌باشد. سختی کانولاسیون که از عوامل زمینه‌ساز عوارض ERCP می‌باشد، تحت تأثیر عوامل متعددی قرار می‌گیرد. یکی از این عوامل وضعیت‌های آناتومیکی مختلف ناحیه می‌باشد. از آن جمله می‌توان به وجود PAD (Periampullary diverticulum) اشاره نمود. هدف این مرور سیستماتیک، بررسی تأثیر PAD بر میزان موفقیت تکنیکی ERCP و ارائه‌ی نتیجه بر اساس آنالیز آماری بود.روش‌ها: برای بازیابی مطالعات انگلیسی زبان مرتبط، پایگاه‌های اطلاعاتی Medline و EMBASE از طریق Ovid SP در کنار PubMed در تاریخ 30 فوریه ی 2012 به صورت استراتژیک جستجو شدند. داده‌های کلیه‌ی مطالعاتی که معیارهای ورود به مطالعه را کسب نمودند، استخراج شدند و پس از ارزیابی، در نهایت آنالیز آماری داده‌ها توسط نرم‌افزار آماری CMA نسخه‌ی 2 صورت گرفت.یافته‌ها: تعداد 11 مقاله با حجم نمونه‌ی کلی 12243 نفر و با میانگین توافق نظر 88 درصد میان محققین وارد مطالعه شدند. کلیه‌ی داده‌های آن‌ها استخراج گردید. نتایج آنالیز آماری داده‌ها نشان‌دهنده‌ی میزان موفقیت کمتر کانولاسیون در بیماران دارای PAD در مقایسه با بیماران فاقد آن بود (502/0 = OR با 961/0-262/0 CI 95% و 038/0 = P).نتیجه‌گیری: انجام کانولاسیون ERCP در بیماران دارای PAD در مقایسه با بیماران فاقد آن موفقیت کمتری دارد، با این وجود مطالعات اخیر که از متدولوژی بهتری برخوردار بوده‌اند این موفقیت را کمتر نشان نمی‌دهند.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

The Effect of Periampullary Diverticulum on Technical Success Rate of Endoscopic Retrograde Cholangiopancreatography: A Systematic Review and Meta-Analysis

نویسندگان [English]

  • Mohammad-Hossein Somi 1
  • Morteza Ghojazadeh 2
  • Masoud Shirmohammadi 3
  • Masoud Bagheri 4
  • Farhad Shokraneh 5
1 Professor, Liver and Gasterointestinal Diseases Research Center, Tabriz University of Medical Sciences, Tabriz, Iran
2 Associate Professor, Liver and Gasterointestinal Diseases Research Center, Tabriz University of Medical Sciences, Tabriz, Iran
3 Gastroenterology Fellow, Liver and Gasterointestinal Diseases Research Center, Tabriz University of Medical Sciences, Tabriz, Iran
4 Student of Medicine, Liver and Gasterointestinal Diseases Research Center, Tabriz University of Medical Sciences, Tabriz, Iran
5 Researcher, Research Center for Modeling in Health, Institute for Futures Studies in Health, Kerman University of Medical Sciences, Kerman AND Clinical Librarian, Iranian Evidence Based Medicine Center of Excellence, Tabriz University of Medical Sciences, Tabriz, Iran
چکیده [English]

Background: Currently, endoscopic retrograde cholangiopancreatography (ERCP) is one of the most practical measures in the diagnosis and management of various pancreatobiliary diseases. Difficult cannulation which contributes to developing side effects of ERCP, is influenced by many factors, one of which is anatomic variants such as periampullary diverticulum (PAD). The purpose of current systematic review study was the investigation of the effect of periampullary diverticulum on technical success rate of endoscopic cholangiopancreatography. The general conclusion would be presented based on statistical analysis.Methods: In the current study, MEDLINE, PubMed and EMBASE databases were searched in February 30th, 2012 using a sensitive search strategy to retrieve relevant studies in English language. The data met the inclusion criteria were selected for the study. Statistical analysis was carried out using CMA.2 software.Findings: Eleven articles with a total sample size of 12243 and an average consensus of 88% among researchers entered into the survey and all of the necessary data were obtained. The results of statistical analysis indicated low success rate of cannulatoin in patients with PAD in comparison with those without it (OR = 0.502؛ CI 95% (0.262-0.961); P < 0.038).Conclusion: Performing ERCP cannulation in patients with and without PAD carries a lower success rate respectively. Nevertheless, the recent studies which employ new methodology does not demonstrate this low success rate.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Cholangiopancreatography
  • Endoscopic retrograde
  • Diverticulum
  • Meta-Analysis

مراجع

  1. McCune WS, Shorb PE, Moscovitz H. Endoscopic cannulation of the ampulla of vater: a preliminary report. Ann Surg 1968; 167(5): 752-6.
  2. Petersen BT. ERCP outcomes: defining the operators, experience, and environments. Gastrointest Endosc 2002; 55(7): 953-8.
  3. Subhani JM, Kibbler C, Dooley JS. Review article: antibiotic prophylaxis for endoscopic retrograde cholangiopancreatography (ERCP). Aliment Pharmacol Ther 1999; 13(2): 103-16.
  4. Enns R, Eloubeidi MA, Mergener K, Jowell PS, Branch MS, Pappas TM, et al. ERCP-related perforations: risk factors and management. Endoscopy 2002; 34(4): 293-8.
  5. Michalodimitrakis M, Christodoulou P, Tsatsakis AM, Askoxilakis I, Stiakakis I, Mouzas I. Death related to midazolam overdose during endoscopic retrograde cholangiopancreatography. Am J Forensic Med Pathol 1999; 20(1): 93-7.
  6. Freeman ML, Guda NM. Prevention of post-ERCP pancreatitis: a comprehensive review. Gastrointest Endosc 2004; 59(7): 845-64.
  7. Vandervoort J, Soetikno RM, Tham TC, Wong RC, Ferrari AP, Jr., Montes H, et al. Risk factors for complications after performance of ERCP. Gastrointest Endosc 2002; 56(5): 652-6.
  8. Grigoriu M, Palade R, Lutic C. Periampullar diverticulum--related to bilio-pancreatic disorders. Chirurgia (Bucur ) 2010; 105(1): 37-43. [In Romanian].
  9. Lobo DN, Balfour TW, Iftikhar SY, Rowlands BJ. Periampullary diverticula and pancreaticobiliary disease. Br J Surg 1999; 86(5): 588-97.
  10. Lotveit T, Skar V, Osnes M. Juxtapapillary duodenal diverticula. Endoscopy 1988; 20(Suppl 1): 175-8.
  11. Kirk AP, Summerfield JA. Incidence and significance of juxtapapillary diverticula at endoscopic retrograde cholangiopancreatography. Digestion 1980; 20(1): 31-5.
  12. Boix J, Lorenzo-Zuniga V, Ananos F, Domenech E, Morillas RM, Gassull MA. Impact of periampullary duodenal diverticula at endoscopic retrograde cholangiopancreatography: a proposed classification of periampullary duodenal diverticula. Surg Laparosc Endosc Percutan Tech 2006; 16(4): 208-11.
  13. Kennedy RH, Thompson MH. Are duodenal diverticula associated with choledocholithiasis? Gut 1988; 29(7): 1003-6.
  14. Wilk PJ, Mollura J, Danese CA. Jaundice and pancreatitis caused by a duodenal diverticulum. Am J Gastroenterol 1973; 60(3): 273-9.
  15. Vaira D, Dowsett JF, Hatfield AR, Cairns SR, Polydorou AA, Cotton PB, et al. Is duodenal diverticulum a risk factor for sphincterotomy? Gut 1989; 30(7): 939-42.
  16. Tham TC, Kelly M. Association of periampullary duodenal diverticula with bile duct stones and with technical success of endoscopic retrograde cholangiopancreatography. Endoscopy 2004; 36(12): 1050-3.
  17. Chang-Chien CS. Do juxtapapillary diverticula of the duodenum interfere with cannulation at endoscopic retrograde cholangiopancreato-graphy? A prospective study. Gastrointest Endosc 1987; 33(4): 298-300.
  18. Egger M, Smith GD, Altman D. Principles of and procedures for systematic reviews. In: Egger M, Smith GD, Altman D, editors. Systematic reviews in health care: meta-analysis in context. 2nd ed. London, UK: BMJ Publishing Group; 2001. p. 23-42.
  19. Rosolowski M, Baniukiewicz A, Wroblewski E, Kostrzewska M, Dąbrowski A. Juxtapapillary duodenal diverticulum's effect on common bile duct stones formation, course and complications of ERCP. Gastroenterologia Polska 2009; 16(1): 13-5.
  20. Panteris V, Vezakis A, Filippou G, Filippou D, Karamanolis D, Rizos S. Influence of juxtapapillary diverticula on the success or difficulty of cannulation and complication rate. Gastrointest Endosc 2008; 68(5): 903-10.
  21. Chiang TH, Lee YC, Chiu HM, Huang SP, Lin JT, Wang HP. Endoscopic therapeutics for patients with cholangitis caused by the juxtapapillary duodenal diverticulum. Hepatogastroenterology 2006; 53(70): 501-5.
  22. Horaguchi J, Fujita N, Noda Y, Kobayashi G, Kimura K, Ito K, et al. Juxtapapillary diverticula and endoscopic treatment of bile duct stones. Digestive Endoscopy 2005; 17(4): 304-9.
  23. Rajnakova A, Goh PM, Ngoi SS, Lim SG. ERCP in patients with periampullary diverticulum. Hepatogastroenterology 2003; 50(51): 625-8.
  24. Lobo DN, Balfour TW, Iftikhar SY. Periampullary diverticula: consequences of failed ERCP. Ann R Coll Surg Engl 1998; 80(5): 326-31.
  25. Fogel EL, Sherman S, Lehman GA. Increased selective biliary cannulation rates in the setting of periampullary diverticula: main pancreatic duct stent placement followed by pre-cut biliary sphincterotomy. Gastrointest Endosc 1998; 47(5): 396-400.
  26. Ajdarkosh H, Sohrabi M, Zamani F. The main complications of ERCP. Govaresh 2012; 17(3): 161-8. [In Persian].
مجله دانشکده پزشکی اصفهان
دوره 31، شماره 242 - شماره پیاپی 242
مرداد و شهریور 1392
صفحه 973-983

فایل ها

سابقه مقاله

  • تاریخ دریافت: 09 خرداد 1392
  • تاریخ بازنگری: 11 آبان 1403
  • تاریخ پذیرش: 17 فروردین 1401

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار